Ισόβια χωρίς κανένα ελαφρυντικό στον αγγειοχειρουργό για τη δολοφονία της μεσίτριας

Ποινή ισόβιας κάθειρξης συν δύο χρόνια φυλάκισης επέβαλε το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης στον αγγειοχειρουργό, που κρίθηκε ένοχος χωρίς κανένα ελαφρυντικό για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας δια παραλείψεως με ενδεχόμενο δόλο και της περιύβρισης νεκρού.

Ο αγγειοχειρουργός θεωρήθηκε ομόφωνα ένοχος για το θάνατο της 36χρονης μεσίτριας στις 26 Απριλίου 2017 στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, ενώ κατά πλειοψηφία (5-2) δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό, αν και ο ίδιος είχε υποστηρίξει ότι ο θάνατός της επήλθε λόγω ιατρικού λάθους κι ότι οι μετέπειτα πράξεις του έγιναν επειδή τον κατέλαβε πανικός. 

Άκουσε την ετυμηγορία ανέκφραστος και με σκυμμένο κεφάλι

Ο αγγειοχειρουργός άκουσε την απόφαση του δικαστηρίου χωρίς ίχνος έκφρασης, ενώ είχε σκύψει το κεφάλι του. Μετά το τέλος της διαδικασίας, οδηγήθηκε και πάλι στις φυλακές.

Κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης επέμβασης για την αφαίρεση κιρσών από τα πόδια, η γυναίκα πέθανε. Ο αγγειοχειρουργός, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, προσπάθησε να καλύψει την πράξη του, πετώντας το γυμνό της κορμί στο δάσος.

Της χορήγησε αναισθητικά που την οδήγησε στο θάνατο

Η 36χρονη μεσίτρια επισκέφθηκε το Ιπποκράτειο σε ημέρα γενικής εφημερίας για να υποβληθεί σε θεραπεία αφαίρεσης κιρσών από τα πόδια. Ο αγγειοχειρουργός την οδήγησε σε ένα χώρο του νοσοκομείου που είχε εγκαταλειφθεί και της χορήγησε δύο ισχυρά αναισθητικά φάρμακα.

Σύμφωνα με τους περισσότερους μάρτυρες, τα συγκεκριμένα αναισθητικά δεν ήταν απαραίτητα για τέτοιου είδους επεμβάσεις, ενώ προκάλεσαν στη γυναίκα άπνοια και αναπνευστική καταστολή με συνέπεια να επέλθει ο θάνατός της.

Αφότου πέθανε, ο κατηγορούμενος την έβαλε στο αυτοκίνητό του και πέταξε το γυμνό σώμα της σε απόκρημνη περιοχή της Χαλκιδικής, όπου εντοπίστηκε τα επόμενα 24ωρα σε κατάσταση αποσύνθεσης.

«Δεν μπορούσα να σκεφθώ ψύχραιμα»

«Ήμουν άλλος άνθρωπος, ήταν κάτι που με ξεπερνούσε» είπε απολογούμενος ενώπιον των δικαστών, κάνοντας λόγο για «φαύλο κύκλο» και «αψυχολόγητες ενέργειες», στις οποίες προέβη, όταν διαπίστωσε το θάνατό της. «Δεν βρήκα το θάρρος να απευθυνθώ σε κάποιον να πω τι είχε συμβεί. Δεν μπορούσα να το αποδεχθώ ούτε να σκεφθώ ψύχραιμα. Την έβαλα στο αυτοκίνητο κι άρχισα να οδηγώ. Ήμουν χαμένος τελείως» πρόσθεσε.


Την καταδίκη του είχε εισηγηθεί και η εισαγγελέας της υπόθεσης, που υποστήριξε ότι «την άφησε να πεθάνει επειδή δεν ήθελε να ξέρει κανείς στον συγκεκριμένο χώρο τι έκανε στην άτυχη γυναίκα». Μάλιστα, αν και δέχθηκε ότι δεν επεδίωξε αρχικά το θάνατό της, δημιούργησε μια τέτοια κατάσταση που οδηγούσε σε αυτόν, λόγω της χρήσης των αναισθητικών και χωρίς δυνατότητα αντιμετώπισης ενδεχόμενης καρδιακής ανακοπής.