Kλινική Γρηγοριάδη: Στο εδώλιο για απάτη τρεις συνεργάτες του «γιατρού της Αριστεράς»

Εισαγγελική πρόταση-καταπέλτης στέλνει στο εδώλιο του ποινικού δικαστηρίου την υπόθεση απάτης σε βάρος του Δημοσίου από την κλινική «Σωτήρ - Γρηγοριάδη Α.Ε.», στο τιμόνι της οποίας βρίσκονταν επί σειρά ετών ο «γιατρός της Αριστεράς».

Ο λόγος για τον κ. Γιώργο Γρηγοριάδη, χειρουργό που έγινε γνωστός από τις αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου συστηνόταν ως ανθρωπιστής και γιατρός που δήλωνε ότι «όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ δεν θα χρεώνω τους ασθενείς μου με επίσκεψη», και πατέρα του γνωστού αντιμνημονιακού ηθοποιού Κλέωνα Γρηγοριάδη.

Η υπόθεση εικονικών τιμολογίων ύψους 1,150 εκατ. ευρώ που κατηγορείται ότι εξέδωσε η κλινική προς ασφαλιστικά ταμεία για επεμβάσεις που τις δικαιολογούσε όλες ως «αιμορροΐδες» και «ακράτεια κοπράνων», παίρνει πλέον τον δρόμο για το ακροατήριο, με πρόταση που έκανε προς το Συμβούλιο Εφετών η εισαγγελέας Ουρανία Σταθέα.

Την υπόθεση είχε αναδείξει το «ΘΕΜΑ» (28.10.2017) μετά την άσκηση ποινικών διώξεων σε βαθμό κακουργήματος για απάτη κατ’ εξακολούθηση σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (1608/1950). Οι διώξεις στρέφονταν σε βάρος τόσο του κ. Γρηγοριάδη όσο και των επί σειρά ετών συνεργατών του Χρήστου Παπαϊωάννου, Αδαμαντίας Βιρβίλη και Παναγιώτας Ρομποτή.

Οι τρεις τελευταίοι, παρότι ήταν μέλη του διοικητικού συμβουλίου και εργαζόμενοι του θεραπευτηρίου «Σωτήρ - Γρηγοριάδη Α.Ε.», όπως ακριβώς είναι επίσημα καταχωρημένη η ονομασία της κλινικής, ίδρυσαν το 2007 την εταιρεία PAVIRO (από τα δύο πρώτα γράμματα των επωνύμων τους). Αποκλειστικό αντικείμενό της ήταν η προμήθεια του υλικού (σιλικονούχο εμφύτευμα) που χρησιμοποιούσε ο χειρουργός Γρηγοριάδης στους ασθενείς της κλινικής του και για το οποίο αποζημιωνόταν από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Οι τρεις συνεργάτες του κ. Γρηγοριάδη και ιδρυτές της PAVIRO μπήκαν τώρα στο μικροσκόπιο της εισαγγελέως, η οποία με την πρότασή της προς το δικαστικό συμβούλιο ζητεί να παραπεμφθούν σε δίκη για κακούργημα.

Σύμφωνα με την κυρία Σταθέα, θα πρέπει να δικαστούν για απάτη σε βάρος του Δημοσίου και άλλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, σε συνδυασμό μάλιστα με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608, γεγονός που τους φέρνει αντιμέτωπους με βαρύτατες επαπειλούμενες ποινές.

Τον τελευταίο λόγο, πάντως, θα έχει το δικαστικό συμβούλιο, το οποίο θα αποφανθεί για το θέμα της παραπομπής με βούλευμά του.

Η ζημία για το Ελληνικό Δημόσιο και κυρίως για τα ασφαλιστικά ταμεία αγγίζει το 1 εκατ. ευρώ. Το όνομα του 83χρονου σήμερα Γιώργου Γρηγοριάδη, αν και αρχικά συγκαταλεγόταν σε εκείνα των κατηγορουμένων, τώρα δεν περιλαμβάνεται στην εισαγγελική παραπεμπτική πρόταση, καθώς για το επίμαχο χρονικό διάστημα (1.1.2007 έως 31.12.2010) όπου η Δικαιοσύνη ερεύνησε τα τεκταινόμενα στην κλινική του, εκείνος δεν εμφανιζόταν στην επίσημη δομή και εκπροσώπηση της εταιρείας του.

Αντίθετα, όλες οι επίσημες συναλλαγές γίνονταν με τις υπογραφές των τριών συνεργατών του για τους οποίους η εισαγγελέας ζητεί την παραπομπή σε δίκη.

Η πολυσέλιδη πρόταση της κυρίας Σταθέα έχει ως αφετηρία πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ), που αποτυπώνει σε 66 σελίδες όργιο παρανομιών τόσο σε οικονομικό επίπεδο στην ίδια την κλινική αλλά και στις συναλλαγές της με ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, όσο και σε επίπεδο ιατρικής δεοντολογίας, σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση ασθενών και τις θεραπευτικές μεθόδους που ακολουθούνταν στο θεραπευτήριο.

Τριγωνικές συναλλαγές

Η εισαγγελική πρόταση υιοθετεί τις διαπιστώσεις του πορίσματος του ΣΕΥΥΠ, για τριγωνικές συναλλαγές της PAVIRO, η οποία κατείχε το 51% των μετοχών της «Σωτήρ - Γρηγοριάδη Α.Ε.». Ιδρυτής της τελευταίας αλλά και βασικός μέτοχός της μέχρι και το 2015, όταν πτώχευσε αφήνοντας μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις προς τους εργαζομένους αλλά και προμηθευτές, ήταν ο κ. Γρηγοριάδης.

Η απάτη για την οποία απαγγέλθηκαν κατηγορίες στα μέλη της PAVIRO έχει ως βάση το υλικό PTQ, ένα ενέσιμο διογκωτικό εμφύτευμα που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ακράτειας κοπράνων. Το εν λόγω εμφύτευμα μπορεί να αυξήσει τον πρωκτικό σφιγκτήρα μυ. Τη μέθοδο τοποθέτησης του συγκεκριμένου υλικού διαφήμιζε μάλιστα η κλινική του κ. Γρηγοριάδη.

Σύμφωνα με το πόρισμα, η κλινική προμηθευόταν το επίμαχο υλικό PTQ από την κατασκευάστρια εταιρεία Uroplasty, μέσω της Μedical Consulting ΕΠΕ. Η τιμή πώλησης του συγκεκριμένου υλικού από τη Uroplasty στη Μedical Consulting ΕΠΕ ήταν 923 ευρώ, για συσκευασία των τριών τεμαχίων. Το 2007 η κλινική «Σωτήρ» μέσω της PAVIRO ξεκίνησε να προμηθεύεται απευθείας από την κατασκευάστρια εταιρεία το σιλικονούχο υλικό.

Οπως προκύπτει, ωστόσο, από τα παραστατικά που συμπεριλαμβάνονται στη δικογραφία, με την ίδρυση της PAVIRO το κόστος του υλικού μειώνεται δραστικά, σχεδόν κατά 50% σε σχέση με την τιμή που το πωλούσε η Uroplasty στη Medical. Συγκεκριμένα, από τα 923 ευρώ η τιμή έπεσε στα 509 ευρώ το 2007 και στα 514 ευρώ το 2008. Ωστόσο η κλινική χρέωνε στους ασθενείς και στα ασφαλιστικά ταμεία 2.943 ευρώ, δηλαδή σχεδόν πέντε φορές πάνω από την τιμή όπου το προμηθευόταν.

Το κέρδος πολλαπλασιαζόταν μάλιστα με γεωμετρική πρόοδο, αφού οι υπεύθυνοι της κλινικής χρέωναν με 2.943 ευρώ το καθένα από τα τρία τεμάχια της συσκευασίας.
Την ίδια ώρα, στα ασφαλιστικά ταμεία απέφευγαν να διευκρινίσουν πώς χρησιμοποιούσαν τη συσκευασία, με αποτέλεσμα να τους καταβάλλεται για κάθε συσκευασία το ποσό των 8.829 ευρώ.

Οι πρακτικές των συνεργατών Γρηγοριάδη

Στους τρεις κατηγορούμενους για απάτη συνεργάτες του κ. Γρηγοριάδη, μέλη του Δ.Σ. της κλινικής του και ιδρυτές της εταιρείας PAVIRO καταλογίζεται ότι:

■ Σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων γνώριζαν ότι στις αποκλειστικά πραγματοποιηθείσες από τον κ. Γρηγοριάδη χειρουργικές επεμβάσεις χρησιμοποιήθηκε δόση σιλικόνης λιγότερη από τα τρία αυτόνομα μεταξύ τους πακέτα που περιείχε η συσκευασία. Ωστόσο, ενέκριναν την έκδοση απόδειξης παροχής υπηρεσιών (ΑΠΥ), όπου χρεώνεται στα ασφαλιστικά ταμεία το σύνολο αυτών σαν να είχε χρησιμοποιηθεί ολόκληρη η συσκευασία και όχι μέρος αυτής.

■ Ενέκριναν την έκδοση 288 χρεωστικών ΑΠΥ συνολικού ποσού 853.060,86 ευρώ, εκ των οποίων τα 847.584 ευρώ αφορούν τη χρέωση του υλικού PTQ, ενώ γνώριζαν ότι δεν υπήρχε τιμολόγιο αγοράς αυτού από την προμηθεύτρια εταιρεία.

■ Αποφάσισαν για την ενεχυρίαση 202 από τις 288 ΑΠΥ σε τράπεζες προκειμένου να προεισπράξουν χρήματα από αυτές λόγω της επίγνωσης του γεγονότος ότι δεν ήταν εφικτή η είσπραξή τους από τα ασφαλιστικά ταμεία εξαιτίας ελλείψεως τιμολογίου αγοράς του εν λόγω υλικού, δρώντας με τρόπο παραπλανητικό προς τα πιστωτικά ιδρύματα.

■ Ενέκριναν την έκδοση 88 εικονικών χρεωστικών ΑΠΥ ποσού 260.978,74 ευρώ με χρέωση του υλικού PTQ, οι οποίες, πέραν του γεγονότος ότι δεν είχε επιδειχθεί παραστατικό αγοράς του υλικού, αφορούσαν ασθενείς με παθήσεις που δεν δικαιολογούσαν τη χρήση του σιλικονούχου σκευάσματος.

■ Ενέκριναν την έκδοση 48 εικονικών ΑΠΥ συνολικού ποσού 147.297,02 ευρώ που αφορούν σε ασθενείς για τους οποίους φέρεται να έχει γίνει χρήση του υλικού PTQ και το εκδοθέν δελτίο αποστολής-τιμολόγιο της προμηθεύτριας Medical και της PAVIRO φέρει ημερομηνία μεταγενέστερη από αυτή που αναγράφεται στο βιβλίο χειρουργείου.

Περαιτέρω, για 13 ΑΠΥ εξ αυτών, ποσού 38.259 ευρώ, το τιμολόγιο αγοράς του υλικού από την PAVIRO θεωρείται εικονικό, δεδομένου ότι δεν υφίσταται οποιοδήποτε στοιχείο βάσει του οποίου να αποδεικνύεται η προμήθεια του υλικού PTQ από την κατασκευάστρια εταιρεία.

Στην αντεπίθεση οι τράπεζες

Ωστόσο η κλινική του κ. Γρηγοριάδη και οι τρεις συνεργάτες του έχουν να αντιμετωπίσουν και τις τράπεζες, οι οποίες ζητούν μέσω της δικαστικής οδού την επιστροφή των δανείων που τους χορήγησαν. Πρόκειται για ποσό που ξεπερνάει τα 600.000 ευρώ, το οποίο ο κλινικάρχης και οι κατηγορούμενοι δεν επέστρεψαν ποτέ στις τράπεζες.

Οπως αναφέρεται στη δικογραφία, «ο “Σωτήρ” ενεχυρίαζε τα τιμολόγια του μήνα για κάθε ασφαλιστικό ταμείο ξεχωριστά και με αυτόν τον τρόπο προπληρωνόταν από την τράπεζα. Εκοβαν ξεχωριστά ένα τιμολόγιο με το υλικό για κάθε ασθενή ενώ δεν υπήρχε αντίκρισμα (εικονικό). Η τράπεζα, θεωρώντας ότι τα πόσα αυτά θα καταβληθούν, έστω και μακροπρόθεσμα από τα Ταμεία, τους έδινε τη χρηματοδότηση».

Ενδεικτικά, αρκεί να αναφερθεί ότι για το διάστημα 2007-2010, όπου ελέγχθηκε η δραστηριότητα της κλινικής, αυτή «προέβη σε ενεχυρίαση 202 ΑΠΥ συνολικού ποσού 587.812,08 ευρώ σε δύο μόνο τράπεζες».

Και μπορεί η παραπομπή των τριών κατηγορουμένων να αφορά στο κακούργημα της απάτης σε βάρος του Δημοσίου, στη δικογραφία όμως εμβληματική θέση έχει και το μείζον ζήτημα των ιατρικών μεθόδων που εφάρμοζε η κλινική. Σε τουλάχιστον 88 περιστατικά τοποθετήθηκε το σιλικονούχο σκεύασμα για την ακράτεια κοπράνων ενώ στις διαγνώσεις των ασθενών αναφέρονταν ίλιγγος, βουβωνοκήλη, κάταγμα, στεφανιαία νόσος, εγκεφαλικό, καρκίνος κ.ά.

«Στη συντριπτική πλειονότητα των χειρουργείων το σιλικονούχο σκεύασμα PTQ φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την αντιμετώπιση πάθησης διαφορετικής από αυτή που αναφέρεται στην ιστοσελίδα της κατασκευάστριας εταιρείας, ήτοι ακράτεια κοπράνων, αιμορροΐδες, πρόπτωση ορθού, διάνοιξη θρόμβωσης κ.λπ.», διαπίστωσαν η Δικαιοσύνη και οι ελεγκτές σχετικά με τις «ιατρικές» μεθόδους που εφάρμοζε η κλινική.

Για την ιστορία, να αναφερθεί πως ο κ. Γρηγοριάδης συνεχίζει στα 83 του χρόνια την επαγγελματική του δραστηριότητα σε κλινική στην Κυψέλη.