Συγκίνηση στα αποκαλυπτήρια του μνημείου «Μάνα των Αγνοουμένων» στον Τύμβο Μακεδονίτισσας στη Λευκωσία

Απόδοση τιμής στη μάνα, του αγνοούμενου που έδωσε τη μάχη κατά των Τούρκων το 1974, και η μοίρα του παραμένει άγνωστη ως σήμερα, αποτελεί το μνημείο που αποκαλύφθηκε χθες από τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη στο Τύμβο της Μακεδονίτισσας στη Λευκωσία.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στο χαιρετισμό του υπογράμμισε ότι δεν πρόκειται σε καμία των περιπτώσεων να γίνει αποδεκτή «η υπόθεση του θανάτου» ως λύση του προβλήματος των αγνοουμένων, σημειώνοντας ότι η προσέγγιση αυτή δεν περιορίζεται μόνο στους Ελληνοκύπριους και στους Ελλαδίτες, αλλά και στους Τουρκοκυπρίους, που παραμένουν αγνοούμενοι.

Ανέφερε ότι η ανέγερση του μνημείου που ορθώνεται στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας θα αποτελεί υπόμνηση του χρέους που έχουμε απέναντι στην πατρίδα μας, στις παρούσες και τις μέλλουσες γενιές για την εξεύρεση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού, που θα προϋποθέτει και τη διακρίβωση της τύχης όλων των αγνοουμένων.

Παρουσία του υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου, του Β’ Αντιπροέδρου της Βουλής Γιώργου Βαρεμένου, συγγενών αγνοουμένων από την Κύπρο και την Ελλάδα, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης έκανε την Πέμπτη το βράδυ, τα αποκαλυπτήρια του γλυπτού που τοποθετήθηκε στην είσοδο του Τύμβου Μακεδονίτισσας.

Η από κοινού ανάληψη της πρωτοβουλίας από τα υπουργεία Άμυνας Κύπρου και Ελλάδος και η υλοποίηση του διαχρονικού αιτήματος της ανέγερσης του μνημείου, είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αποτελεί «ένδειξη ελάχιστου σεβασμού και βαθιάς εκτίμησης στους ανθρώπους που έχουν συνδέσει έντονα και καταλυτικά την ψυχή και τη ζωή τους με τον τόπο μας». Παράλληλα, αποτελεί δήλωση προς τους οικείους των αγνοουμένων, της αμέριστης αλληλεγγύης, της ηθικής συμπαράστασης και της ταύτισης στο ανθρώπινο δράμα που διέρχονται, αλλά και της προσήλωσης μας στον στόχο της διακρίβωσης της τύχης του συνόλου των αγνοουμένων.
Μίλησε για τις καταδικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλων Διεθνών Οργανισμών, που υποχρέωσαν την Τουρκία ύστερα από 30 ολόκληρα χρόνια να επιτρέψει το 2004 την επαναλειτουργία της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοούμενους και να συνεχίσει τις εργασίες της στον τομέα των εκταφών.

Επεσήμανε ωστόσο ότι είναι απαραίτητο να τονισθεί και να γίνει κατανοητό από την Τουρκία ότι το έργο της ΔΕΑ (Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων) σε καμία των περιπτώσεων δεν την απαλλάσσει των ευθυνών της, αφού εκκρεμεί η διερεύνηση του μεγαλύτερου αριθμού περιπτώσεων των αγνοουμένων μας.

Ο Κύπριος Πρόεδρος είπε ότι έγινε κατορθωτή η πρόσβαση στα αρχεία των Ηνωμένων Εθνών και τρίτων χωρών, οι οποίες συμμετείχαν με αποσπάσματα τους στην Ειρηνευτική Δύναμη, προκειμένου να εξασφαλίσουμε πληροφορίες που θα συμβάλουν στην περαιτέρω πρόοδο των ερευνών.


Λάβα από τη Σαντορίνη

Το μνημείο της Μάνας των Αγνοουμένων αποτελούσε διαχρονικό αίτημα της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων. Επανήλθε επί υπουργείας του τέως υπουργού Άμυνας της Κύπρου Χριστόφορου Φωκαίδη οπότε και έγινε κατ’ αρχήν δεκτό και τροχιοδρομήθηκαν οι ανάλογες ενέργειες για την υλοποίηση του.

Το φιλοτέχνησε ο γλύπτης Αχιλλέας Βασιλείου αφιλοκερδώς και αποτελεί δωρεά του υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας.
Σχεδιαστικά το Μνημείο αποτελείται από το άγαλμα της Μάνας σε φυσικό μέγεθος κατασκευασμένο από ηφαιστιογενή πετρώματα (λάβα) της Σαντορίνης, περιβαλλόμενο από 43 και 1619 ηφαιστειογενείς πέτρες, με την κάθε μια να αναγράφει το όνομα του κάθε ενός αγνοούμενου, των περιόδων 1963-1964 και 1974. Το ηφαιστειογενές υλικό επιλέγηκε συνδέοντας το μαύρο χρώμα του, με τη μαυροφορεμένη Μάνα.

Το άγαλμα με ένα ειδικό μηχανισμό περιστρέφεται αργά δίνοντας την εντύπωση ότι η Μάνα ψάχνει τον αγνοούμενο της, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Το δεξί της χέρι ακουμπά στο μέτωπο σαν σκίαστρο στον ήλιο. Το αριστερό κρατάει λουλούδια που προσφέρονται σε χαρά ή σε λύπη. Οι πέτρες με τα ονόματα των αγνοουμένων, βρίσκονται επάνω σε ανάμεικτο χώμα που προέρχεται από την Ελλάδα και την Κύπρο, δηλώνοντας ότι τα χώματα αυτά είναι κοινά. Όλα τα υλικά συγκεντρώθηκαν από εθελοντές κατοίκους της Σαντορίνης και από το προσωπικό της Αεροπορίας και μεταφέρθηκαν στην Κύπρο αξιοποιώντας το δρομολόγιο των αεροσκαφών C-130 που κάνουν τακτικές πτήσεις προς τη Κ’υρο.