Συγγραφέας καταγγέλλει: Πήγα την κόρη μου στο πανεπιστήμιο και έπεσα πάνω σε βαποράκια και σε χρήστες ναρκωτικών
26.10.2018
13:40
«Σε λιγότερο από δέκα βήματα κάποιος λιποθύμησε προφανώς από τη μαστούρα... Με προσέγγιζαν θρασύτατα για να μου πουλήσουν από ναρκωτικά, μέχρι κλεμμένα ρολόγια, τσάντες...», τονίζει η συγγραφέας Ελένη Βαηνά
Την ώρα που ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Γαβρόγλου φαντασιώνεται ένα ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα που θα απομακρύνει από τα Πανεπιστήμια τους Ρουβίκωνες μέχρι τους εμπόρους ναρκωτικών, οι γονείς των φοιτητών είναι τρομοκρατημένοι για το τι μπορεί να συμβεί στα παιδιά τους.
Πριν από 30 χρόνια η συγγραφέας Ελένη Βαηνά φοίτησε στο τμήμα Νομικών Οικονομικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Την περασμένη εβδομάδα συνόδευσε στο ΑΠΘ την κόρη της, η οποία είναι φοιτήτρια της κτηνιατρικής. Το χτυποκάρδι που ένιωσε και οι αναμνήσεις που ξύπνησαν από τα φοιτητικά της χρόνια καθώς πλησίαζε την είσοδο του Ιδρύματος, γρήγορα έδωσαν τη θέση τους στον τρόμο. Μπροστά στα μάτια της γινόταν διακίνηση και χρήση ναρκωτικών ουσιών, κάποιος χρήστης λιποθύμησε στα πόδια της, άλλος επιχείρησε να της πουλήσει (!) ναρκωτικά και άλλοι από κλεμμένα ρολόγια μέχρι τσάντες.
«Την πρώτη φορά που πήγα να τη δω στη σχολή της συγκινήθηκα γιατί θυμήθηκα τα δικά μου φοιτητικά χρόνια αλλά μετά από λίγο με έπιασε τρόμος. Πριν τριάντα χρόνια που φοιτούσα εγώ, το έλεγες πανεπιστήμιο, τώρα το λες άντρο εγκληματιών, παρανόμων και περιθωριακών κάθε είδους. Μέσα στο ΑΠΘ κυκλοφορούν ασύδοτοι χρήστες, διακινητές κάθε είδους ναρκωτικών ουσιών, λαθρομετανάστες, κακοποιοί. Προχωρούσα και έπεφτα πάνω σε εγκληματικές φυσιογνωμίες που με προσέγγιζαν θρασύτατα για να μου πουλήσουν από ναρκωτικά, μέχρι κλεμμένα ρολόγια, τσάντες και ούτω καθ΄ εξής. Η βρωμιά δε σε κάθε γωνία είναι απίστευτη, τα κτίρια είναι σε κακό χάλι. Η φύλαξη ανύπαρκτη. Ο χώρος αυτός είναι απλά ακατάλληλος και επικίνδυνος. Εγώ προσωπικά βγαίνοντας από την βιβλιοθήκη του ΑΠΘ έπεσα πάνω σε μια παρέα που εμφανώς δεν ήταν φοιτητές, που έκαναν χρήση ναρκωτικών μπροστά στα μάτια μου και σε λιγότερο από δέκα βήματα κάποιος άλλος λιποθύμησε προφανώς από τη μαστούρα» είναι η εικόνα που περιγράφει η συγγραφέας σε ανοιχτή επιστολή της προς τον υπουργό Παιδείας «και κάθε άλλο υπεύθυνο-ανεύθυνο για τη κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια».
Η Ελένη Βαηνά μιλάει καθημερινά με την κόρη της και την συμβουλεύει να έχει τα μάτια της ανοιχτά. Όπως η μητέρα που ανησυχεί για το παιδί της, που έχει βγει το βράδυ να διασκεδάσει και ησυχάζει μόνο όταν το δει να μπαίνει στο σπίτι. Όμως η κοπέλα δεν θα έπρεπε μέσα στο Πανεπιστήμιο να διατρέχει τους κινδύνους που έχει η νύχτα. Στην ανοιχτή επιστολή της, την οποία ανέβασε στο προφίλ της στο facebook, η συγγραφέας απευθύνεται στον υπουργό Παιδείας και του εκφράζει τους φόβους, τις ανησυχίες της αλλά και την οργή της: «Ανησυχώ για το παιδί μου και για όλα τα παιδιά. Εγώ κύριε Γιαβρόγλου μεγάλωσα το κορίτσι μου προσέχοντας το σαν τα μάτια μου και σήμερα για να μπορέσει να σπουδάσει κυκλοφορεί ανάμεσα σε εγκληματίες. Η πολιτεία στο όνομα ενός ασύλου, χωρίς νόημα πια, βάζει σε κίνδυνο τη ζωή της και τη σωματική της ακεραιότητα. Κρατάει εμένα σε μια διαρκή αγωνία. Μιλάω μαζί της τηλεφωνικά και τη παρακαλάω κάθε μέρα να προσέχει και να μη κυκλοφορεί ποτέ μόνη της, ειδικά αν έχει νυχτώσει. Τα νιάτα όμως δεν έχουν αίσθηση του κινδύνου και μου απαντάει "μη φοβάσαι μαμά", εγώ όμως φοβάμαι.
Κύριε Γιαβρόγλου φοβάμαι κάθε στιγμή που το παιδί μου κυκλοφορεί σε αυτό το περιβάλλον όπου κάθε εγκληματίας έχει βρει άσυλο. Γιατί τελικά αυτό το σκοπό εξυπηρετεί το άσυλο, προσφέρει καταφύγιο σε εγκληματίες, κλέφτες, εμπόρους ναρκωτικών.
Κύριε Γιαβρόγλου η υποχρέωση της πολιτείας είναι να προσφέρει ένα καθαρό και ασφαλές πάνω από όλα πανεπιστήμιο, όχι ένα χώρο που κυκλοφορούν ελεύθεροι και ασύδοτοι εγκληματίες. Στη μάνα του κοριτσιού που βιάστηκε τι μπορείτε να πείτε; Σε μένα τι έχετε να πείτε για όσα αντίκρισαν τα μάτια μου. Αυτό δεν είναι περιβάλλον για σπουδές. Είναι πάνω από όλα επικίνδυνο. Αλλά πιο επικίνδυνοι είστε εσείς που το ανέχεστε και το υποθάλπετε Είστε ψεύτες».
Πριν από 30 χρόνια η συγγραφέας Ελένη Βαηνά φοίτησε στο τμήμα Νομικών Οικονομικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Την περασμένη εβδομάδα συνόδευσε στο ΑΠΘ την κόρη της, η οποία είναι φοιτήτρια της κτηνιατρικής. Το χτυποκάρδι που ένιωσε και οι αναμνήσεις που ξύπνησαν από τα φοιτητικά της χρόνια καθώς πλησίαζε την είσοδο του Ιδρύματος, γρήγορα έδωσαν τη θέση τους στον τρόμο. Μπροστά στα μάτια της γινόταν διακίνηση και χρήση ναρκωτικών ουσιών, κάποιος χρήστης λιποθύμησε στα πόδια της, άλλος επιχείρησε να της πουλήσει (!) ναρκωτικά και άλλοι από κλεμμένα ρολόγια μέχρι τσάντες.
«Την πρώτη φορά που πήγα να τη δω στη σχολή της συγκινήθηκα γιατί θυμήθηκα τα δικά μου φοιτητικά χρόνια αλλά μετά από λίγο με έπιασε τρόμος. Πριν τριάντα χρόνια που φοιτούσα εγώ, το έλεγες πανεπιστήμιο, τώρα το λες άντρο εγκληματιών, παρανόμων και περιθωριακών κάθε είδους. Μέσα στο ΑΠΘ κυκλοφορούν ασύδοτοι χρήστες, διακινητές κάθε είδους ναρκωτικών ουσιών, λαθρομετανάστες, κακοποιοί. Προχωρούσα και έπεφτα πάνω σε εγκληματικές φυσιογνωμίες που με προσέγγιζαν θρασύτατα για να μου πουλήσουν από ναρκωτικά, μέχρι κλεμμένα ρολόγια, τσάντες και ούτω καθ΄ εξής. Η βρωμιά δε σε κάθε γωνία είναι απίστευτη, τα κτίρια είναι σε κακό χάλι. Η φύλαξη ανύπαρκτη. Ο χώρος αυτός είναι απλά ακατάλληλος και επικίνδυνος. Εγώ προσωπικά βγαίνοντας από την βιβλιοθήκη του ΑΠΘ έπεσα πάνω σε μια παρέα που εμφανώς δεν ήταν φοιτητές, που έκαναν χρήση ναρκωτικών μπροστά στα μάτια μου και σε λιγότερο από δέκα βήματα κάποιος άλλος λιποθύμησε προφανώς από τη μαστούρα» είναι η εικόνα που περιγράφει η συγγραφέας σε ανοιχτή επιστολή της προς τον υπουργό Παιδείας «και κάθε άλλο υπεύθυνο-ανεύθυνο για τη κατάσταση που επικρατεί στα πανεπιστήμια».
Η Ελένη Βαηνά μιλάει καθημερινά με την κόρη της και την συμβουλεύει να έχει τα μάτια της ανοιχτά. Όπως η μητέρα που ανησυχεί για το παιδί της, που έχει βγει το βράδυ να διασκεδάσει και ησυχάζει μόνο όταν το δει να μπαίνει στο σπίτι. Όμως η κοπέλα δεν θα έπρεπε μέσα στο Πανεπιστήμιο να διατρέχει τους κινδύνους που έχει η νύχτα. Στην ανοιχτή επιστολή της, την οποία ανέβασε στο προφίλ της στο facebook, η συγγραφέας απευθύνεται στον υπουργό Παιδείας και του εκφράζει τους φόβους, τις ανησυχίες της αλλά και την οργή της: «Ανησυχώ για το παιδί μου και για όλα τα παιδιά. Εγώ κύριε Γιαβρόγλου μεγάλωσα το κορίτσι μου προσέχοντας το σαν τα μάτια μου και σήμερα για να μπορέσει να σπουδάσει κυκλοφορεί ανάμεσα σε εγκληματίες. Η πολιτεία στο όνομα ενός ασύλου, χωρίς νόημα πια, βάζει σε κίνδυνο τη ζωή της και τη σωματική της ακεραιότητα. Κρατάει εμένα σε μια διαρκή αγωνία. Μιλάω μαζί της τηλεφωνικά και τη παρακαλάω κάθε μέρα να προσέχει και να μη κυκλοφορεί ποτέ μόνη της, ειδικά αν έχει νυχτώσει. Τα νιάτα όμως δεν έχουν αίσθηση του κινδύνου και μου απαντάει "μη φοβάσαι μαμά", εγώ όμως φοβάμαι.
Κύριε Γιαβρόγλου φοβάμαι κάθε στιγμή που το παιδί μου κυκλοφορεί σε αυτό το περιβάλλον όπου κάθε εγκληματίας έχει βρει άσυλο. Γιατί τελικά αυτό το σκοπό εξυπηρετεί το άσυλο, προσφέρει καταφύγιο σε εγκληματίες, κλέφτες, εμπόρους ναρκωτικών.
Κύριε Γιαβρόγλου η υποχρέωση της πολιτείας είναι να προσφέρει ένα καθαρό και ασφαλές πάνω από όλα πανεπιστήμιο, όχι ένα χώρο που κυκλοφορούν ελεύθεροι και ασύδοτοι εγκληματίες. Στη μάνα του κοριτσιού που βιάστηκε τι μπορείτε να πείτε; Σε μένα τι έχετε να πείτε για όσα αντίκρισαν τα μάτια μου. Αυτό δεν είναι περιβάλλον για σπουδές. Είναι πάνω από όλα επικίνδυνο. Αλλά πιο επικίνδυνοι είστε εσείς που το ανέχεστε και το υποθάλπετε Είστε ψεύτες».
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr