Οργή για την απάνθρωπη απόφαση και την τερατώδη ποινή για την καθαρίστρια στο Βόλο

Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει στο νομικό και όχι μόνο κόσμο η δικαστική απόφαση με την οποία καταδικάστηκε σε δεκαετή κάθειρξη 53χρόνη γυναίκα καθαρίστρια η οποία πλαστογράφησε το πτυχίο της Ε΄ Δημοτικού προκειμένου να μπορεί να βρει δουλειά. 

Μετά τις αντιδράσεις από τους συναδέλφους της και την οργή στα social media ανακοίνωση εξέδωσε και το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ που αναφέρει: «Το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας εξάντλησε την αυστηρότητά του απέναντι σε μια φτωχή εργαζόμενη καθαρίστρια. Η απόφαση αυτή προσβάλλει το κοινό περί δικαίου αίσθημα και πλήττει την εμπιστοσύνη των πολιτών στη δικαιοσύνη. Από τα παραπάνω προκύπτει η αναγκαιότητα της επανεξέτασης και του εξορθολογισμού του σχετικού νομικού πλαισίου».

Ο δικηγόρος της 53χρονη κατέθεσε στον Αρειο Πάγο, αίτηση αναίρεσης της απόφασης. Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δικηγόρος της καθαρίστριας, Γιώργος Σινέλης, δήλωσε ότι το αίτημα θα συζητηθεί την προσεχή Δευτέρα 26 Νοεμβρίου και θα κατατεθεί και η αίτηση αναστολής της εκτέλεσης της ποινής που επέβαλε το Εφετείο.

Με την κίνηση αυτή ο δικηγόρος της 53χρονης ζητά όπως μέχρι να εκδοθεί η απόφαση της αναίρεσης από τον Αρειο Πάγο,να ανασταλεί η εκτέλεση της 10ετούς φυλάκισής της,ποινή που επέβαλε το Εφετείο.

Το έγκλημα της καθαρίστριας που εργαζόταν σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου ήταν ότι πλαστογράφησε τον τίτλο σπουδών της ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού σχολείου που είχε, ενώ ήταν απόφοιτη της Ε΄ τάξης του δημοτικού. 

Διορίστηκε το 1996 κατόπιν διαγωνισμού του ΑΣΕΠ δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ΄ δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε αναπηρία 67%.

Πρωτόδικα καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη με ανασταλτικό αποτέλεσμα μέχρι την απόφαση του Εφετείου. Σε δεύτερο βαθμό καταδικάστηκε σε10 χρόνια κάθειρξη, χωρίς να επιδέχεται αναστολή ποινή της και έτσι οδηγήθηκε στις φυλακές της Θήβας.

«Η απόφαση δεν είναι απλώς απάνθρωπη, είναι και ένα ακόμα κρούσμα, πολύ ενδεικτικό, μιας μόνιμης παθογένειας της Ποινικής Δικαιοσύνης» επισημαίνει σε σημερινή ανακοίνωσή της η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και υπογραμμίζει ότι η ποινή είναι «τερατώδης».

Ουδέποτε, συνεχίσει η Ένωση, «έχει ελεγχθεί δικαστής για υπερβολική αυστηρότητα, ενώ αυτό έχει συμβεί κατά κόρον για επιεικείς ή αθωωτικές αποφάσεις».

Παράλληλα, η Ένωση αναφέρει στην ανακοίνωσή της:

«Ο διορισμός στο Δημόσιο με πλαστά ή ανακριβή πιστοποιητικά, ακόμα και ενός φτωχού ανθρώπου, ακόμα και σε θέση καθαρίστριας, είναι απολύτως λογικό να τιμωρείται.

Αλλά τόσο ο ποινικός νόμος όσο και ο ποινικός δικαστής, από την απόφαση του οποίου κρίνεται η μοίρα ενός ανθρώπου, οφείλουν να σέβονται σε κάθε περίπτωση την αρχή της αναλογικότητας.

Θεμέλιο της τερατώδους ποινής που επιβλήθηκε στην καθαρίστρια φαίνεται πως ήταν η μεγάλη ζημία του Δημοσίου, που το δικαστήριο την εξίσωσε με τους μισθούς δύο δεκαετιών, όσο χρόνο δηλαδή αυτή η γυναίκα καθάριζε παιδικούς σταθμούς. Έλεος!».

Ακόμη, σημειώνει η Ένωση ότι ανάλογα φαινόμενα συμβαίνουν συνήθως σε υποθέσεις που σχετίζονται με τους κατά καιρούς ηθικούς πανικούς, ιδιαίτερα δε σε υποθέσεις «διαφθοράς».

Στις υποθέσεις αυτές, συνεχίζει η Ένωση, «εφαρμόζεται, υπερβολικά συχνά, ο μετεμφυλιακός νόμος περί καταχραστών του Δημοσίου» και προσθέτει:

«Ο νόμος 1608/1950, μεσαιωνικής νοοτροπίας, προέβλεπε αρχικά για πλείστα αδικήματα μόνο την ποινή του θανάτου, σήμερα ισόβια κάθειρξη.

Κατακρίνεται επί δεκαετίες, η ποινική θεωρία ομόφωνα ζητά την κατάργησή του, κατά καιρούς οι ηγεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης και οι διαδοχικές επιτροπές για το νέο Ποινικό Κώδικα προσανατολίζονται προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά έως σήμερα ουδέν έχει γίνει, λόγω του φόβου του πολιτικού κόστους, μην τύχει και κατηγορηθεί κανείς ότι χαρίζεται στη διαφθορά.

Και τούτο παρά το γεγονός ότι αυτός ο νόμος, ενώ ισχύει ήδη σχεδόν 70 χρόνια, μάλλον δεν έλυσε το πρόβλημα της διαφθοράς στην Ελλάδα».

Στη φυλακή μετά την απόφαση του Εφετείου

Υπενθυμίζεται, ότι η Δικαιοσύνη δεν έδειξε καμιά επιείκεια για την περίπτωση της 53χρονης καθαρίστριας, όπως συμβαίνει συνήθως σε αδύναμους πολίτες.

Πρωτόδικα καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη με ανασταλτικό δικαίωμα μέχρι το Εφετείο. Σε δεύτερο βαθμό καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια κάθειρξη, χωρίς να επιδέχεται αναστολή ποινή της και έτσι οδηγήθηκε στις φυλακές του Ελεώνα Θηβών. 

Αντιδρώντας στην εξέλιξη αυτή, οι συναδέλφισσες της από το Βόλο εξέδωσαν την εξής ανακοίνωση:

«Καταγγέλλουμε απερίφραστα την άδικη απόφαση της «δικαιοσύνης» εναντίον της συναδέλφου μας καθαρίστριας από το Βόλο που καταδικάστηκε σε 10ετή φυλάκιση γιατί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, εργαζόταν σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου με ψευδές «πτυχίο», «πλαστό» τίτλο σπουδών,ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου, ενώ ήταν «απόφοιτη» της Ε΄ τάξης του δημοτικού.

Η αστική δικαιοσύνη, αφού εξάντλησε όλη την αυστηρότητά της σε μια φτωχή εργαζόμενη, καταδίκασε μια γυναίκα που αγωνιζόταν να ζήσει την οικογένειά της σε 10 χρόνια φυλακή! Διορίστηκε το 1996 σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δηλώνοντας ότι είναι τελειόφοιτη της ΣΤ΄ δημοτικού για να μπορέσει να βρει δουλειά να ζήσει τα παιδιά της και να βοηθήσει τον σύζυγό της που είχε 67% αναπηρία.

Επί μια 20ετία προσέφερε συνειδητά τις υπηρεσίες σε παιδικό σταθμό του Δήμου Βόλου, προσέφερε εργασία και πληρωνόταν γι’ αυτή. Δεν έκλεψε! Δεν καταχράστηκε τα δημόσια χρήματα! Τα δούλεψε! Για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις οικογενειακές της ανάγκες. Αυτή τη στιγμή, ύστερα από την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, εκτίει την άδικη ποινή που της επιβληθεί της στις Φυλακές Θήβας.

Ζητάμε να αποφυλακιστεί άμεσα η συνάδελφός μας γιατί δεν είναι έγκλημα να εργάζεται κάποιος για να ζήσει και μάλιστα όταν αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες».

Επίσης, με αιχμηρή ανακοίνωση του, την οποία δημοσιεύει η εφημερίδα της Μαγνησίας, «Ταχυδρόμος», το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Μαγνησίας ζητά την άμεση αποφυλάκιση της καθαρίστριας και την αναίρεση της ποινής της, καλώντας την κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη «να επιδείξουν μια αντανακλαστική κίνηση των - απονεκρωμένων απ΄ ό,τι φαίνεται - αισθητηρίων κατανόησης της κοινωνίας που ζούμε». Επιπλέον, αναφέρει διάφορες πτυχές από τη ζωή της 53χρονής, όπως το γεγονός ότι ο σύζυγός της έχει αναπηρία σε ποσοστό 67%.