Την αθώωση της καθαρίστριας από τον Βόλο ζητά η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου

Να γίνει δεκτή η αναίρεση που έχει ασκηθεί κατά της καταδικαστικής απόφασης για την 53χρόνη καθαρίστρια του Δήμου Βόλου, πρότεινε σήμερα κατά την ακροαματική διαδικασία η  εισαγγελέας της έδρας του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου,  αντεισαγγελέας Όλγα Σμυρλή.

 Η καθαρίστρια του Δήμου Βόλου, καταδικάστηκε από το  Πενταμελές Εφετείου της Λάρισας για κακουργηματική κατ΄ εξακολούθηση απάτη με τις επιβαρυντικές διαστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (νόμος 1608/1950), προκάλεσε τόσο την αντίδραση της κοινής γνώμης, όσο και της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου. Γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να αποφυλακιστεί τελικά η καθαρίστρια.

Το Πενταμελές Εφετείου καταδίκασε την 53χρόνη καθαρίστρια κρίνοντας ότι διέπραξε το αδίκημα της απάτης κατ΄ εξακολούθηση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου. Και αυτό γιατί όλα τα χρόνια που εργαζόταν κάθε φορά που εισέπραττε τις μηνιαίες αποδοχές της διέπραττε απάτη κατ΄ εξακολούθηση.

Η αντεισαγγελέας Όλγα Σμυρλή ανέφερε, μεταξύ των άλλων, ότι η απάτη προκλήθηκε άπαξ και η ποινική δίωξη έχει παύσει λόγω παραγραφής, ενώ το δικαστήριο εσφαλμένα ερμήνευσε και εφήρμοσε τις ποινικές διατάξεις και προσέθεσε: «Ως χρόνο τέλεσης της κακουργηματικής απάτης δέχθηκε την περίοδο 1996-2015 που ήταν ο χρόνος που φέρεται να προκάλεσε ζημία στο Δημόσιο λαμβάνοντας του μισθού της. Ο αληθής χρόνος τέλεσης όμως, είναι το 1996 που προσκόμισε νοθευμένα πιστοποιητικά με αποτέλεσμα την παραπλάνηση της αρμόδιας επιτροπής» υποστήριξε και πρόσθεσε: «η απατηλή συμπεριφορά ήταν άπαξ και όχι εξακολουθητικά, όσο λάμβανε μηνιαίες αποδοχές της. 

Δεν υπήρχε υποχρέωση να ανακοινώσει κάθε μήνα την απάτη, αφού δεν μπορεί να αυτοενοχοποιηθεί».

Αναφορικά με την  ζημία του Ελληνικού Δημοσίου,  η εισαγγελέας της έδρας επισήμανε   ότι δεν επέρχεται μείωση περιουσίας του Δημοσίου, αφού τα ποσά που είχαν προβλεφθεί με τον προϋπολογισμό του κράτους για τη θέση, αυτά και διατέθηκαν και όχι περισσότερα.

Η εισαγγελική λειτουργός δέχθηκε πως δεν θεμελιώνεται περιουσιακή βλάβη του Δημόσιου καθώς και ότι θα έπρεπε να κηρυχτεί αθώα η 53χρονη για την απάτη αφού δεν υπήρχε βλάβη για το Δημόσιο.

Η 53χρονη, η οποία παρακολούθησε όλη την ακροαματική διαδικασία,  κατά την αποχώρησή της από τον Άρειο Πάγο δήλωσε:

«Είμαι χαρούμενη ευτυχισμένη και ευχαριστώ όλους που με υποστήριξαν.  Θέλω να πάρω πίσω τη δουλεία μου μέσα από μένα και την απόφαση του Αρείου Πάγου να βοηθηθούν.

Μέσα από το Γολγοθά που πέρασα εγώ να βοηθηθούν κι άλλοι. Δεν τους εξαπάτησα. Θεωρώ ότι οι δικαστές του Αρείου Πάγου το κατάλαβαν. Ήταν στίγμα για μένα 23 ημέρες που έμεινα στη φυλακή. Παραποίησα το απολυτήριο γιατί είχα μεγάλη ανάγκη, είχα δύο παιδιά να μεγαλώσω κι έπρεπε να τα μεγαλώσω με αξιοπρέπεια. Βεβαία όλο αυτό μου στοίχισε. Αναγνωρίζω το λάθος μου και μεγαλώνω. Ωστόσο δούλεψα αυτά τα λεφτά, δεν τα πήρα κι έφυγα».

Δεύτερη περίπτωση καθαρίστριας που αθωώθηκε

 
Αναγκαίο είναι να επισημανθεί ότι  ο Άρειος Πάγος με απόφαση του Ε΄ Ποινικού Τμήματός του έχει ήδη αναίρεσει απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά με την οποία καθαρίστρια από την Χίο –αυτή τη φορά- καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 6 μηνών, με τριετή αναστολή, για   απάτη  κατ' εξακολούθηση, ενώ παράλληλα απολύθηκε από τον Δήμο Κορυδαλλού που εργαζόταν.

Η καθαρίστρια προσλήφθηκε στην Δημοτική επιχείρηση του Δήμου Κορυδαλλού και στη συνέχεια,  μετατάχθηκε στον Δήμο Κορυδαλλού, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Κατά την πρόσληψή της τον Δεκέμβριο του 2002 και την υπογραφή της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου   προσκόμισε πλαστό απολυτήριο  από το  Γυμνάσιο Βροντάδου Χίου, στο οποίο βεβαιώνεται ότι  απολύθηκε από την ΣΤ' τάξη του Γυμνασίου.

Το πλαστό απολυτήριο προσκομίσθηκε προκειμένου να μπορεί να προσληφθεί, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι ουδέποτε ολοκλήρωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο, αφού εγκατέλειψε τις σπουδές της στην ΣΤ' τάξη, προκειμένου να παντρευτεί, ενώ το πλαστογραφημένο απολυτήριο αφορούσε άλλη μαθήτρια.

Δηλαδή τα τυπικά της προσόντα που είχε ήταν αυτά του υπαλλήλου υποχρεωτικής και όχι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έτσι, όμως με το πλαστό απολυτήριο, σύμφωνα με δικαστική απόφαση, έπεισε το Δήμο Κορυδαλλού να την τοποθετήσει σε προσωρινή προσωποπαγή θέση εργασίας  ως διοικητική υπάλληλο κατηγορίας ΔΕ, ενώ τα τυπικά της προσόντα ήταν του υπαλλήλου ΥΕ. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να της καταβάλλεται ο μισθός που προβλέπεται για  ανώτερη κατηγορία υπαλλήλου και όχι αυτή που στην πραγματικότητα ήταν.

Παράλληλα, υποχρεώθηκε να επιστρέψει στον Δήμο το ποσό των 7.333 ευρώ ως μισθολογική διαφορά για το χρονικό διάστημα από 28 Δεκεμβρίου 2002 έως και 23 Δεκεμβρίου 2014, ενώ κατά την απόφαση, πλέον του ότι ζημίωσε τον Δήμο, ωφελήθηκε παράνομα το   ποσό αυτό.

Ο Άρειος Πάγος εξετάζοντας την αναίρεση της καταδικαστικής   απόφασης, επισήμανε ότι η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά στερείτε την επιβαλλόμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και παραβίασε  τα άρθρα 98 και 386 του Ποινικού Κώδικα.

 Και αυτό, γιατί ενώ δέχεται ότι η πράξη της απάτης τελέσθηκε κατ` εξακολούθηση (δηλαδή κάθε μήνα που ελάμβανε το μισθό της), δεν αναφέρει εάν η απάτη διαπράχθηκε αντίστοιχες φορές (κάθε μήνα).

Ακόμη, δεν διευκρινίζει εάν η πλάνη σε βάρος του Δήμου έχει προκληθεί από την χωριστή κάθε μήνα απατηλή συμπεριφορά της καθαρίστριας ή είναι συνεπεία της πλάνης που προκλήθηκε μια μόνο φορά, αυτή της ημέρας της πρόσληψής της (και προσκόμισης του πλαστού απολυτηρίου). «Οπότε δεν τίθεται θέμα κατ` εξακολούθηση τέλεσης της απάτης», κατέληξαν οι αρεοπαγίτες.

Εξάλλου, προσθέτουν οι αρεοπαγίτες, η ασάφεια για το εάν πρόκειται για κατ' εξακολούθηση απάτη ή όχι επιτείνεται και από το γεγονός ότι, ενώ χρόνος τέλεσης της απάτης   φέρεται το  διάστημα από 1.4.2010 έως και 23.12.2014, η ζημιά του Δήμου υπολογίζεται από τον Δεκέμβριο του 2002, δηλαδή «από την πρόσληψη της σαν να πρόκειται για άπαξ τελεσθείσα απάτη».