Με δωρεά του εφοπλιστή και πρώτου εκλεγμένου δημοτικού συμβούλου του Πειραιά, Βαγγέλη Μαρινάκη, στη μνήμη του πατέρα του, Μιλτιάδη, πραγματοποιήθηκαν στο μεγάλο λιμάνι τα αποκαλυπτήρια προτομής του ήρωα της Επανάστασης του 1821, Νικηταρά.
Πλήθος Πειραιωτών έδωσαν το «παρών» στην λαμπρή εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου Σεραφείμ και του δημάρχου Πειραιά Γιάννη Μώραλη, τιμώντας την προσφορά του μεγάλου αγωνιστή, ο οποίος πέρασε στον Πειραιά τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Μεταξύ των ομιλητών ήταν ο πρόεδρος του Πατριωτικού Ομίλου Ελλήνων Αγωνιστών Κων. Πλαπούτας, ο ιστορικός Αντώνιος Παναγιωτόπουλος και ο γλύπτης Γεώργιος Κικώτης, ο οποίος φιλοτέχνησε το έργο.
Τον δικό τους τόνο έδωσαν χορευτικά συγκροτήματα, η θεατρική ομάδα της Μητρόπολης Πειραιά, καθώς και η καλλιτέχνις Βασιλική Καρακώστα.
Ο δωρητής της προτομής κ. Βαγγέλης Μαρινάκης στην ομιλία του ανέφερε:
«Κυρίες και κύριοι, είναι μεγάλη τιμή η δωρεά της προτομής του Νικηταρά, ήρωα της ελληνικής επανάστασης, στη μνήμη του πατέρα μου, Μιλτιάδη Μαρινάκη. Ενός ανθρώπου σφυρηλατημένου με τις διαχρονικές αρχές του ελληνισμού, που έτρεφε ταυτόχρονα ανιδιοτελή αγάπη για τον Πειραιά. Αυτές τις αρχές υπηρέτησε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, γεγονός που συνιστά και για μένα προσωπικά μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για προσφορά στον τόπο και την πατρίδα μου.
Είναι σημαντικό στην εποχή της οικονομικής κρίσης, που παράλληλα εξελίχθηκε σε μια πρωτοφανή κρίση αξιών, να μπορούμε να στρέψουμε το βλέμμα προς την ένδοξη ιστορία μας και να αντλούμε δύναμη από τους αγωνιστές του 21, που έδωσαν την ζωή τους για τις αξίες και τα ιδανικά τους και υπερασπίστηκαν με αυταπάρνηση το δικαίωμα στην ελευθερία τους. Αυτήν ακριβώς την ιστορική μνήμη της πατρίδας και ιδιαίτερα τα κομμάτια εκείνα, τα οποία συνδέονται άρρηκτα με την πόλη μας, θέλαμε να αναβιώσουμε από την πρώτη στιγμή που οι Πειραιώτες εμπιστεύθηκαν το όραμά μας πριν από πέντε χρόνια. Μαζί με τα έργα υποδομής και τις πρωτοβουλίες μας στο κοινωνικό πεδίο, θέσαμε ως βασική προτεραιότητά μας την ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής παρακαταθήκης του Πειραιά, προκειμένου και οι επόμενες γενιές Πειραιωτών να εμπνευστούν από αυτήν.
Αναπολώντας τη ζωή του Νικηταρά θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία: την προσωνυμία του ως «τουρκοφάγος» αλλά και τα χρόνια της ζωής του εδώ στον Πειραιά. Ο Νικηταράς υπήρξε Τουρκοφάγος για να υπερασπιστεί την πατρίδα του από την λαίλαπα της καταστροφής και της υποδούλωσης. Όπως όλοι οι ήρωες της ελληνικής επανάστασης, ήταν ένας άνθρωπος με ευαισθησίες και βάθος ψυχής που μαχόταν με σθένος εναντίον των κατακτητών, συνεπαρμένος από το πανεθνικό και ιερό πάθος για την ελευθερία των Ελλήνων μετά από τέσσερις αιώνες σκλαβιάς.
Το άλλο στοιχείο στο οποίο θα ήθελα να σταθώ με δέος, αλλά και σκεπτικισμό είναι το τέλος του. «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε» ήταν η περίφημη ιστορική φράση του Σόλωνα προς τον Κροίσο. Ο Νικηταράς, ένας από τους πρωτοστάτες της επανάστασης του 21, πέρασε κάποια από τα τελευταία χρόνια της ζωής του ως επαίτης στον Πειραιά, εδώ κοντά στο σημείο όπου τοποθετήσαμε την προτομή του. Αυτή την τύχη του επιφύλαξε η ελληνική πολιτεία, έστω και πρόσκαιρα, σαν ανταμοιβή για την προσφορά του στη χώρα. Και αλίμονο, αυτό δεν είναι το μοναδικό σχετικό παράδειγμα στην ιστορία. Ένας άλλος ήρωας του 21, η ψυχή της ελληνικής επανάστασης, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, βρέθηκε κι αυτός σιδεροδέσμιος στην φυλακή από εκείνους στους οποίους προσέφερε το ύψιστο ιδανικό της ελευθερίας. Αυτή ήταν η επιβράβευση των αγώνων και των θυσιών του. Πηγαίνοντας μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω συναντάμε τον Σωκράτη, στον οποίο η τότε πολιτεία επιφύλαξε το κώνειο για την προσφορά του στον ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό. Ο Κίμων ο Αθηναίος, αποτελεί μια αντίστοιχη περίπτωση. Εξοστρακίστηκε για ένα μεγάλο διάστημα από την Αθήνα παρ' όλη τη σημαντική συνεισφορά του στην δημιουργία της υπερδύναμης του χρυσού αιώνα του Περικλή.
Σήμερα, η κυβέρνηση επαναφέρει στο προσκήνιο αυτή την αρνητική παράδοση της φυλής μας. Προκειμένου να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα άλυτα προβλήματα που έχει συσσωρεύσει, σπιλώνει την φήμη κάποιων εκ των επιφανέστερων Ελλήνων, με διαρκή και πολύπλευρη προσφορά στην ελληνική κοινωνία. Τους στοχοποιεί, «τιμωρώντας» τους για την θέση τους στον δημόσιο βίο, πετώντας τόνους λάσπης καθημερινά και προχωρώντας σε μια πρωτοφανή δολοφονία χαρακτήρων, με την βοήθεια πρόθυμων κρατικών λειτουργών. Πράγματι, σε μια τόσο μακρά ελληνική ιστορία, ο καθένας έχει τη δυνατότητα να βρει παραδείγματα προς μίμηση που να του ταιριάζουν. Άλλωστε στην πολύπαθη πορεία του τόπου μας μέσα στους αιώνες, το φως πάντα νικάει το σκοτάδι και οι πραγματικοί ήρωες και ευεργέτες παίρνουν τελικά τη θέση που τους αρμόζει στην ιστορία μας.
Εμείς ας κρατήσουμε τα λαμπρά παραδείγματα. Ας έχουμε ως πυξίδα την Ελλάδα του Κολοκοτρώνη, του Νικηταρά, του Καραϊσκάκη, το μνημείο του οποίου δεσπόζει στην είσοδο της πόλης μας, του Σωκράτη και του Κίμωνα και ας απορρίψουμε τους σύγχρονους Κωλέττηδες και τη νοσηρή ατμόσφαιρα που έχει απλωθεί σήμερα πάνω από κάθε πτυχή της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.
Στην ελεύθερη πατρίδα που μας εξασφάλισαν οι ήρωες του 21, είναι σημαντικό, εμπνευσμένοι από τα ιδανικά τους και εργαζόμενοι σκληρά και τίμια σήμερα, να συντηρούμε τις οικογένειές μας, συνεισφέροντας στο κοινό καλό.
Τέλος, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Μώραλη, το Δήμαρχο του Πειραιά, καθώς και τον Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου κ. Σεραφείμ για την ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας και την διοργάνωση της σημερινής εκδήλωσης. Ο Δήμαρχος καταβάλλει καθημερινά μία τεράστια προσπάθεια προκειμένου ο Πειραιάς να είναι μια βιώσιμη, πιο όμορφη και ανθρώπινη πόλη. Ήμουν, είμαι και θα είμαι στο πλευρό του για να συνεχίσουμε όλοι μαζί για τον Πειραιά που ονειρευόμαστε.
Σας ευχαριστώ πολύ».
Πριν ξεκινήσει την ομιλία του ο κ. Μαρινάκης, απευθυνόμενος στον σεβασμιώτατο μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου Σεραφείμ και τον πρόεδρο του Πατριωτικού Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών του 1821, Κωνσταντίνο Πλαπούτα, σχετικά με αναφορά του δεύτερου για μια ομάδα άκαπνων νομέων της εξουσίας, που χωρίς αιδώ, εκμεταλλευόμενοι τους αγώνες των επαναστατών έναντι οφίκιων, παρέδωσαν τη χώρα σε ξένες προστάτιδες δυνάμεις και δανεικά χρήματα, τόνισε: «Δυστυχώς κύριε Πλαπούτα για τους άκαπνους του 1840, οι οποίοι εξευτέλισαν και κακοποίησαν τους ήρωές μας που μάς προσέφεραν την ελευθερία μας μέχρι σήμερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται και ζούμε παρόμοια φαινόμενα».
