Βασίλης Λυριτζής: Βουβά τα πρόσωπα, χαρακωμένα από πόνο στο ύστατο χαίρε

Ο Βασίλης Λυριτζής ήξερε ότι ήταν άρρωστος, ήξερε ότι θα πεθάνει και όπως έγραψε ο κουμπάρος του Κώστας Γιαννακίδης, είχε αποδεχτεί το χτύπημα της μοίρας. Ήξερε ότι πέθαινε από καρκίνο στον εγκέφαλο κι όμως επέλεξε να ζήσει τις μέρες, τις εβδομάδες που του απέμεναν χωρίς να σκέφτεται το τέλος.

Χθες το μεσημέρι οι άνθρωποι που τον αγάπησαν πραγματικά, που τον έζησαν για δεκαετίες μαζεύτηκαν για το ύστατο χαίρε, το τελευταίο κατευόδιο στον Βασίλη τους. Πρόσωπα βουβά, χαρακωμένα από πόνο αυτά της συζύγου του Ελένης, της κόρης του Μαριλένας, του γιου του Δημήτρη και των κολλητών του φίλων.

Κάποιοι θυμήθηκαν γλυκές ιστορίες με πρωταγωνιστή έναν δανδή της δημοσιογραφίας, έναν ευαίσθητο αριστερό παλαιάς κοπής που πορευόταν με αξιοπρέπεια στην ζωή και την δημοσιογραφία. Όπως είχε πει σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην Real News, «Είμαι νυχτερινός κατά βάση, ξενύχτης. Δεν μπορώ να κοιμηθώ εννιά και δέκα το βράδυ».

Την Τρίτη το πρωί ο Βασίλης Λυριτζής κοιμήθηκε για πάντα στις πέντε και δέκα τα ξημερώματα, σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου «Άγιος Σάββας».
Δίπλα του είχε τους δικούς του ανθρώπους, αυτούς που στάθηκαν αθόρυβα δίπλα του αυτές τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής του. Χθες το μεσημέρι στην πολιτική του κηδεία στο Α΄ Νεκροταφείο είχε δίπλα του πολύ περισσότερους φίλους, που έσπευσαν να τον αποχαιρετήσουν.

Τα συγκινητικά λόγια του κουμπάρου του Στρατή Τριλίκη, του Νίκου Φίλη και όλων όσοι μίλησαν για τον Βασίλη τους δεν μπορούσαν να απαλύνουν παρά μόνο για λίγο τον πόνο της απώλειας.

Πόνος για έναν άνθρωπο που ήταν παθιασμένος με τα πιστεύω του, τον Ολυμπιακό, τις μικρές χαρές της ζωής και της θάλασσας μόνο τον Αύγουστο, όταν τα νερά ήταν «σούπα». Τότε βούταγε για να απολαύσει την αλμύρα και τον ήλιο, πριν βγει για να πιει ένα ουζάκι με τους κολλητούς του συζητώντας για πολιτική, μπάλα και ότι άλλο προέκυπτε στην κουβέντα.

Όπως έγραψε και ο κουμπάρος του Κώστας Γιαννακίδης σε ένα συγκλονιστικό αντίο που δημοσιεύθηκε στην Athens Voice κουβέντα έκαναν και στο δωμάτιο που νοσηλευόταν ο Βασίλης, μόνο που αυτή ήταν άλλη: «Κάθομαι στα αριστερά του. Τον χαϊδεύω στο ώμο και στο κεφάλι. Του πιάνω το χέρι. Και του μιλάω. Λέμε τα τετριμμένα με την γυναίκα του, για τον Τσίπρα, τον Μητσοτάκη, τις δουλειές. Για πράγματα που δεν έχουν καμία σημασία εκεί μέσα. Είναι απίστευτες οι ανοησίες που λένε οι άνθρωποι σε αυτές τις καταστάσεις. Άσχετες κουβέντες για να γεμίζουν την σιωπή και να δίνουν μια αίσθηση κανονικότητας. Φιλάω τον φίλο μου στο κεφάλι και φεύγω…».

Χειροκροτήματα...

Τα λόγια του φίλου του Κώστα Γαγανάκη

Ο επικήδειος εκ μέρους της ΕΣΗΕΑ



Η δήλωση του Βασίλη Λεβέντη

Ο αποχαιρετισμός του Χρήστου Μαχαίρα


Όσα είπε για τον Βασίλη Λυριτζή ο δημοσιογράφος και κουμπάρος του, Στρατής Τριλίκης