Ο «ασύλληπτος» δραπέτης Γιαλούρης που έγινε... Δαναός!

Όταν ο Κωνσταντίνος Γιαλούρης πέρασε την πύλη των φυλακών της Αλικαρνασσού  στην Κρήτη, καταδικασμένος σε έξι χρόνια φυλακή για απάτες κατ' εξακολούθηση, ένα πράγμα είχε στο μυαλό του. Πώς να φύγει από εκεί και να ξορκίσει το παρελθόν του, υιοθετώντας μια νέα ζωή, που δεν θα είχε σχέση με τον πρότερο βίο του.

Αυτόν στον οποίο που υποδυόταν τον γιο γνωστού βουλευτή του ΠΑΣΟΚ για να αποσπά από τα θύματά του μεγάλα χρηματικά ποσά και να περνάει ζωή χαρισάμενη στα μέσα της δεκαετίας του '90.

Ισχυριζόταν μάλιστα ότι ήταν συνεργάτης τηλεοπτικής εκπομπής, έχοντας από τότε μέσα του το μικρόβιο του celebrity, το οποίο τον έτρωγε.

Η σύλληψη και η καταδίκη του σε έξι χρόνια φυλάκιση, ήταν τελικά η αρχή μιας μνημειώδους trash καριέρας στην ελληνική showbiz, έστω και αν ο ρόλος του Κωνσταντίνου Γιαλούρη - που έγινε Δαναός - ήταν αυτός ενός κακού κομπάρσου!

Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να μην γυρίσει πίσω μετά από μια άδεια που έλαβε, έχοντας δείξει καλή διαγωγή στο σωφρονιστικό ίδρυμα που τον «έπνιγε».

Η απόδραση και η νέα ζωή

Νια ημέρα του 2002, ο Γιαλούρης βγήκε από την φυλακή νόμιμα, έχοντας πάρει την απόφαση να μην γυρίσει πίσω, αλλά να δραπετεύσει.

Μόνο που η απόδραση αυτή δεν ήταν συνηθισμένη, αφού ο Κωσταντίνος Γιαλούρης δεν κρύφτηκε, απλά άρχισε να κυκλοφορεί ως Κωνσταντίνος Δαναός, ένα καλλιτεχνικό ψευδώνυμο που υιοθέτησε για την νέα του ζωή.

Έχοντας μια άνεση στην επικοινωνία, άρχισε να αναζητά ευκαιρίες για να κάνει καριέρα και να βγάλει χρήματα, υιοθετώντας σταδιακά διάφορους ρόλους, ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Τι κι αν δεν ήξερε να χειρίζεται το μικρόφωνο ή να κάνει μια σωστή εισαγωγή στο θέμα του; Αυτό ήταν το τελευταίο που απασχολούσε αυτό τον απίθανο τύπο, που κατάφερε κάτι απίστευτο.
Όχι μόνο παρέμεινε ασύλληπτος δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια, αλλά κατάφερε να στήσει μια υποτυπώδη καριέρα ως δημοσιογράφος, τραγουδιστής, μάνατζερ καλλιτεχνών, ακόμη και ως γιος της Κορίνας Τσοπέη!

Στο μικρόφωνό του μίλησαν κατά καιρούς ο Μέμος Μπεγνής, η Ρέα Τουτουνζή, ο Φώτης Σπύρου, η Ίνα-που με θυμηθήκατε εμένα;-Λαζοπούλου και κάποιοι άλλοι που δεν ήξεραν φυσικά την αληθινή ιστορία του ψεύτικου δημοσιογράφου.

Ο άνθρωπος με τα χίλια πρόσωπα

Ο Κωσταντίνος Γιαλούρης είχε αφήσει πλέον πίσω του τα παλιά και απολάμβανε τις νεές του ιδιότητες στον μέγιστο βαθμό, έχοντας μεγάλο όνειρο να γίνει γνωστός τραγουδιστής.

Οι τηλεοπτικές του εμφανίσεις ήταν μόνο η αρχή για την καριέρα που ονειρευόταν μπροστά σε ένα μικρόφωνο, δυστυχώς όμως τα προσόντα του δεν αποδείχτηκαν αρκετά.

Ηχογράφησε λίγα τραγούδια, τα οποία η μέτρια φωνή του - όπως έλεγαν τότε όσοι τα άκουσαν - τα καταδίκασε στην αποτυχία, ενώ οι ζωντανές εμφανίσεις του περιορίστηκαν σε κάποια μεζεδοπωλεία στο Κερατσίνι και την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.

Ούτε ως μάνατζερ καλλιτεχνών φυσικά κατάφερε κάτι, παρόλο που υποσχόταν πράγματα και θάματα συνήθως σε νεαρές τραγουδίστριες, οι οποίες ευτυχώς καταλάβαιναν πολύ γρήγορα ότι ο Γιαλούρης ή Δαναός δεν μπορούσε να κάνει τίποτε.

Μπορούσε όμως να επιβιώνει, έστω και αν υποδύθηκε τον γιο της Κορίνας Τσοπέη, όταν χρειάστηκε χρήματα ή τον δημοσιογράφο από την συμπρωτεύουσα που έπεισε άνθρωπο σε γραφείο τελετών, ότι τον είχαν ληστέψει. Κατάφερε να του πάρει 100 ευρώ και να εξαφανιστεί ενθυμούμενος την παλιά του ζωή, όταν η καινούργια του έδειξε το σκληρό της πρόσωπο ενώ παραμένει άγνωστο πώς έγινε κουμπάρος του αείμνηστου Ανδρέα Μπάρκουλη.

Μίλησε μάλιστα για τις τελευταίες στιγμές του αείμνηστου ηθοποιού στην εκπομπή της Ζήνας Κουτσελίνη, κερδίζοντας άλλα δέκα λεπτά διασημότητας.

Τα τραγούδια που είχε ανεβάσει στο you tube το 2014 και το 2016 πέρασαν και δεν ακούμπησαν κανέναν, έχουν ελάχιστα views και αποδεικνύουν ότι δεν φτάνει να δηλώνεις τραγουδιστής, πρέπει και να τα λες. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα το σχόλιο κάποιου που μπήκε χθες στο you tube και αφού αφιέρωσε λίγα λεπτά για να δει το βίντεο του τραγουδιού «Όνειρο Ζωής» έγραψε: «Καλή θητεία στη φυλακή ψώνιο».

Τα κορυφαία όμως είναι αυτά που αναρτήθηκαν χθες κάτω από το βίντειο του τραγουδιού «Χριστούγεννα» μετά την σύλληψή του στην Ομόνοια και την επιστροφή του οσονούπω στην φυλακή, την οποία είχε ξεχάσει εδώ και δεκαεπτά χρόνια.