Αποζημίωση 800.000 ευρώ στους συγγενείς φοιτητή που σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα αξιωματικού
16.04.2019
18:42
O 22χρονος φοιτητής έχασε τη ζωή του το 2000, καθώς οδηγούσε τη vespa του από την Ελευσίνα προς το σπίτι του στη Νίκαια - Το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να καταβάλει άμεσα το ποσό συν τους τόκους
Αμετάκλητα το Ελληνικό Δημόσιο θα καταβάλει το ποσό των 800.000 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους, στους γονείς και τα δύο αδέλφια του άτυχου 22χρόνου φοιτητή των ΤΕΙ, ο οποίος ένα βράδυ του Ιουλίου του 2000 που επέστρεφε με τη vespa του από την Ελευσίνα στο σπίτι του στη Νίκαια, δέχθηκε μια αδέσποτη σφαίρα από πολεμικό όπλο, έξω από το στρατόπεδο Στεφανάκη, στη λεωφόρο Σχιστού στο Σκαραμαγκά και του αφαίρεσε τη ζωή.
Το επίμαχο ποσό θα καταβληθεί στους συγγενείς του φοιτητή, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον απροσδόκητο θάνατο του γιου και αδελφού τους.
Ειδικότερα, το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου που ζητούσε να αναιρεθεί η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών η οποία είχε επιδικάσει τις 800.000 ευρώ στους 4 συγγενείς του 22χρόνου.
Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση η μοιραία σφαίρα «έφυγε» από το όπλο 33χρόνου επιλοχία πυροβολικού της 180 Μοίρας Κατευθυνομένων Βλημάτων (HAWK) ο οποίος εκτελούσε εκείνη την μοιραία νύκτα καθήκοντα αξιωματικού υπηρεσίας στρατοπέδου.
Εκείνη τη νύκτα της 24ης προς την 25η Ιουλίου 2000 ο επιλοχίας πυροβολικού (εθελοντής μακράς θητείας) Γ.Δ. ήταν αξιωματικός υπηρεσίας στο στρατόπεδο στο Σχιστό και ο λοχίας Γ.Κ. εκτελούσε καθήκοντα αρχιφύλακα φρουράς στρατοπέδου και περιπόλου.
Ο σκοπός της κεντρικής πύλης του στρατοπέδου, 45 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα ειδοποίησε τον αξιωματικό υπηρεσίας ότι από την βορειοδυτική πλευρά του στρατοπέδου είχαν ακουστεί σφυρίγματα.
Ενημερώθηκε ο αρχιφύλακας για το συμβάν και αμέσως πήγε στην σκοπιά από την όποια είχαν ακουστεί τα σφυρίγματα. Δεν διαπιστώθηκε κάτι το ύποπτο και ενημέρωσε τον αξιωματικό υπηρεσίας.
Ωστόσο, ο αξιωματικός υπηρεσίας πήρε το όπλο του (τύπου G3-A3), τοποθέτησε γεμιστήρα 18 φυσιγγίων, από τα οποία τα δύο πρώτα ήταν αβολίδωτα και μαζί με τον Γ.Λ. κατευθυνθήκαν προς την βορειοδυτική πλευρά του στρατοπέδου που είχαν ακουστεί τα σφυρίγματα.
Και οι δύο άνδρες καλυπτόμενοι πίσω από δένδρα παρακολουθούσαν την περιοχή, χωρίς τελικά να αντιληφθούν κάτι ύποπτο.
Ξαφνικά στις 2.10΄ ο Γ.Δ. και ενώ δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή τους κάτι το ύποπτο κατευθύνθηκε προς το συρματόπλεγμα του στρατοπέδου που βρίσκεται παράλληλα προς την Νέα Λεωφόρο Σχιστού. Εκεί φώναξε δύο φορές «Αλτ τις ει;», χωρίς όμως να λάβει απάντηση.
Όπλισε το G3-A3 και πάτησε τη σκανδάλη για να πυροδοτηθούν τα δύο αβολίδωτα φυσίγγια, αλλά το όπλο παρουσίασε και τις δύο φορές εμπλοκή. Τότε ζήτησε το όπλο του λοχία το οποίο και αυτό ήταν όμοιο με το δικό του (G3-A3) και επειδή δεν πυροδοτήθηκαν τα δυο πρώτα αβολίδωτα φυσίγγια, όπλισε και πυροδότησε κρατώντας το όπλο προς την κατεύθυνση του δρόμου, ενώ άρχισε να φωνάζει δυνατά αν υπάρχει κάποιος έξω από το στρατόπεδο.
Δεν έλαβε καμία απάντηση και παρ΄ όλα αυτά άρχισε να πυροβολεί και πάλι προς το δρόμο.
Το επίμαχο ποσό θα καταβληθεί στους συγγενείς του φοιτητή, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον απροσδόκητο θάνατο του γιου και αδελφού τους.
Ειδικότερα, το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου που ζητούσε να αναιρεθεί η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών η οποία είχε επιδικάσει τις 800.000 ευρώ στους 4 συγγενείς του 22χρόνου.
Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση η μοιραία σφαίρα «έφυγε» από το όπλο 33χρόνου επιλοχία πυροβολικού της 180 Μοίρας Κατευθυνομένων Βλημάτων (HAWK) ο οποίος εκτελούσε εκείνη την μοιραία νύκτα καθήκοντα αξιωματικού υπηρεσίας στρατοπέδου.
Εκείνη τη νύκτα της 24ης προς την 25η Ιουλίου 2000 ο επιλοχίας πυροβολικού (εθελοντής μακράς θητείας) Γ.Δ. ήταν αξιωματικός υπηρεσίας στο στρατόπεδο στο Σχιστό και ο λοχίας Γ.Κ. εκτελούσε καθήκοντα αρχιφύλακα φρουράς στρατοπέδου και περιπόλου.
Ο σκοπός της κεντρικής πύλης του στρατοπέδου, 45 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα ειδοποίησε τον αξιωματικό υπηρεσίας ότι από την βορειοδυτική πλευρά του στρατοπέδου είχαν ακουστεί σφυρίγματα.
Ενημερώθηκε ο αρχιφύλακας για το συμβάν και αμέσως πήγε στην σκοπιά από την όποια είχαν ακουστεί τα σφυρίγματα. Δεν διαπιστώθηκε κάτι το ύποπτο και ενημέρωσε τον αξιωματικό υπηρεσίας.
Ωστόσο, ο αξιωματικός υπηρεσίας πήρε το όπλο του (τύπου G3-A3), τοποθέτησε γεμιστήρα 18 φυσιγγίων, από τα οποία τα δύο πρώτα ήταν αβολίδωτα και μαζί με τον Γ.Λ. κατευθυνθήκαν προς την βορειοδυτική πλευρά του στρατοπέδου που είχαν ακουστεί τα σφυρίγματα.
Και οι δύο άνδρες καλυπτόμενοι πίσω από δένδρα παρακολουθούσαν την περιοχή, χωρίς τελικά να αντιληφθούν κάτι ύποπτο.
Ξαφνικά στις 2.10΄ ο Γ.Δ. και ενώ δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή τους κάτι το ύποπτο κατευθύνθηκε προς το συρματόπλεγμα του στρατοπέδου που βρίσκεται παράλληλα προς την Νέα Λεωφόρο Σχιστού. Εκεί φώναξε δύο φορές «Αλτ τις ει;», χωρίς όμως να λάβει απάντηση.
Όπλισε το G3-A3 και πάτησε τη σκανδάλη για να πυροδοτηθούν τα δύο αβολίδωτα φυσίγγια, αλλά το όπλο παρουσίασε και τις δύο φορές εμπλοκή. Τότε ζήτησε το όπλο του λοχία το οποίο και αυτό ήταν όμοιο με το δικό του (G3-A3) και επειδή δεν πυροδοτήθηκαν τα δυο πρώτα αβολίδωτα φυσίγγια, όπλισε και πυροδότησε κρατώντας το όπλο προς την κατεύθυνση του δρόμου, ενώ άρχισε να φωνάζει δυνατά αν υπάρχει κάποιος έξω από το στρατόπεδο.
Δεν έλαβε καμία απάντηση και παρ΄ όλα αυτά άρχισε να πυροβολεί και πάλι προς το δρόμο.
Μόλις σταμάτησε το «κροτάλισμα» του όπλου, ακούστηκε από την πλευρά της Λεωφόρου Σχιστού δυνατή κραυγή πόνου.
Η κραυγή ήταν του 22χρόνου φοιτητή οινολογίας ο οποίος εκείνη την στιγμή περνούσε με την vespa του έξω από το στρατόπεδο για να πάει σπίτι του.
Όταν ο φοιτητής ήταν σε απόσταση 170 μέτρων από το στρατόπεδο, δέχθηκε τα πυρά από το όπλο του αξιωματικού υπηρεσίας, πυρά που του αφαίρεσαν τελικά τη ζωή.
Από το Αναθεωρητικό Δικαστήριο ο επιλοχίας Γ.Δ. καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών (πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 16 ετών) για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και για οπλοχρησία. Μετά την καταδίκη του εξέπεσε του βαθμού του, υποβιβάστηκε σε απλό στρατιώτη και τελικά απολύθηκε.
Ο πατέρας του άτυχου φοιτητή ήταν εργάτης και η μητέρα του καθαρίστρια σπιτιών και γραφείων. Οι γονείς και τα δύο αδέλφια του προσέφυγαν στα Διοικητικά Δικαστήρια και ζήτησαν να τους επιδικαστεί το ποσό των 1.399.920 ευρώ (699.960 ευρώ ο καθένας) και τα δυο αδέλφια ζήτησαν το ποσό των 799.920 ευρώ (399.960 ευρώ ο καθένας).
Τα Διοικητικά Δικαστήρια σε πρώτο και δεύτερο βαθμό επιδικάσαν από 300.000 ευρώ σε κάθε ένα από τους δύο γονείς και από 100.000 ευρώ σε κάθε ένα από τα δύο αδέλφια (συνολικά 800.000 ευρώ) συν τους νόμιμους τόκους.
Το Ελληνικό Δημόσιο είχε αντίθετη άποψη και κατέθεσε στο ΣτΕ αναίρεση κατά της εφετειακής απόφασης, υποστηρίζοντας ότι το ποσό είναι υπέρμετρα υψηλό και αντίθετο στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και ότι η χρηματική ικανοποίηση δεν μπορεί να έχει το χαρακτήρα κύρωσης ή ανταπόδοσης της επίμεπτης συμπεριφοράς των οργάνων του Δημοσίου.
Τελικά, το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου.
Η κραυγή ήταν του 22χρόνου φοιτητή οινολογίας ο οποίος εκείνη την στιγμή περνούσε με την vespa του έξω από το στρατόπεδο για να πάει σπίτι του.
Όταν ο φοιτητής ήταν σε απόσταση 170 μέτρων από το στρατόπεδο, δέχθηκε τα πυρά από το όπλο του αξιωματικού υπηρεσίας, πυρά που του αφαίρεσαν τελικά τη ζωή.
Από το Αναθεωρητικό Δικαστήριο ο επιλοχίας Γ.Δ. καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών (πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 16 ετών) για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και για οπλοχρησία. Μετά την καταδίκη του εξέπεσε του βαθμού του, υποβιβάστηκε σε απλό στρατιώτη και τελικά απολύθηκε.
Ο πατέρας του άτυχου φοιτητή ήταν εργάτης και η μητέρα του καθαρίστρια σπιτιών και γραφείων. Οι γονείς και τα δύο αδέλφια του προσέφυγαν στα Διοικητικά Δικαστήρια και ζήτησαν να τους επιδικαστεί το ποσό των 1.399.920 ευρώ (699.960 ευρώ ο καθένας) και τα δυο αδέλφια ζήτησαν το ποσό των 799.920 ευρώ (399.960 ευρώ ο καθένας).
Τα Διοικητικά Δικαστήρια σε πρώτο και δεύτερο βαθμό επιδικάσαν από 300.000 ευρώ σε κάθε ένα από τους δύο γονείς και από 100.000 ευρώ σε κάθε ένα από τα δύο αδέλφια (συνολικά 800.000 ευρώ) συν τους νόμιμους τόκους.
Το Ελληνικό Δημόσιο είχε αντίθετη άποψη και κατέθεσε στο ΣτΕ αναίρεση κατά της εφετειακής απόφασης, υποστηρίζοντας ότι το ποσό είναι υπέρμετρα υψηλό και αντίθετο στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και ότι η χρηματική ικανοποίηση δεν μπορεί να έχει το χαρακτήρα κύρωσης ή ανταπόδοσης της επίμεπτης συμπεριφοράς των οργάνων του Δημοσίου.
Τελικά, το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr