Κουφοντίνας: Μπορεί να σχεδιάσει και να τελέσει νέα εγκλήματα, λένε οι δικαστές που απέρριψαν την άδειά του

Το τρίτο κατά σειρά «όχι» για τη χορήγηση της 7ης άδειάς του εισέπραξε από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου το μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν Δημήτρης Κουφοντίνας.

Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου απέρριψε με βούλευμά του το αίτημα για χορήγηση άδειας στον πολυισοβίτη της «Λουκά» της 17Ν. 
Οι δικαστές του Βόλου, λίγες ημέρες μετά την απορριπτική πρόταση της εισαγγελέως συντάχθηκαν με τη δική της εισήγηση .

Υπογραμμίζουν οι δικαστές ότι, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειάς του, ο Δημήτρης Κουφιντίνας «να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις, και να σχεδιάσει και να καθοδηγήσει τις ως άνω αναφερόμενες οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου, με τις οποίες ο ίδιος δηλώνει «αλληλέγγυος»».

Όπως είναι γνωστό η εισαγγελέας Μαρία- Σοφία Βαΐτση παρά το γεγονός ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας μετέτρεψε σε πλημμέλημα, αντί κακούργημα, τη στάση που αποδόθηκε στον Δημήτρη Κουφοντίνα και ως εκ τούτου εξέλιπε το κώλυμα για τη χορήγηση της άδειας, είχε πει και πάλι «όχι» στο αίτημα του πολυισοβίτη μέλους της 17Ν.


Το εισαγγελικό σκεπτικό βασίζεται στο ότι ο καταδικασμένος σε 11 φορές ισόβια δεν έχει μεταμεληθεί, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι δεν έχει επέλθει ηθική βελτίωση.


Υπενθυμίζεται ότι το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα επανακρίθηκε από το δικαστικό συμβούλιο του Βόλου, μετά την απόφαση του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου που είχε αναιρέσει το προηγούμενο απορριπτικό βούλευμα του ίδιου δικαστικού συμβουλίου (με άλλη σύνθεση) που είχε αποφανθεί ότι δεν μπορεί να λάβει άδεια από τις αγροτικές φυλακές Βόλου.

Το σκεπτικό του βουλεύματος



Το σκεπτικό του βουλεύματος (134/2019) Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, ακολούθησε την επιχειρηματολογία της εισηγήτριας Μαρίας- Σοφίας Βαΐτση.

Όπως επισημαίνεται στο βούλευμα σε βάρος του Δημήτρη Κουφοντίνα έχει ασκηθεί σε βάρος του «η από 4-6-2019 ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για την αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων, κατά συρροή και συναυτουργία, πράξη τελεσθείσα την 24-2-2018, ήτοι σε χρόνο προγενέστερο της από 30-4-2019 κατάθεσης της αίτησής του για χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας, και εντός του Καταστήματος Κράτησης …όπου κρατείτο».

Και συνεχίζει το βούλευμα: «στο πρόσωπο του κρατουμένου-κατάδικου δεν συντρέχει η αρνητική τυπική προϋπόθεση της μη εκκρεμούσας σε βάρος του ποινικής διαδικασίας για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος, και καθώς δεν πληροί την ως άνω τυπική προϋπόθεση που τάσσει ο νόμος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55 §1 αρ.2 του Ν. 2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» για τη χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας, γενομένης δεκτής της υπό κρίση προσφυγής μας, η από 30-4-2019 αιτηθείσα από τον κρατούμενο κατάδικο τακτική άδεια απουσίας πρέπει να απορριφθεί για τυπικούς λόγους, και να ακυρωθεί η με αριθμό 31/2-5-2019 απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. … Μαγνησίας, με την οποία χορηγήθηκε, κατά πλειοψηφία, τακτική άδεια απουσίας από τον αιτηθέντα αυτή κρατούμενο στο ως άνω Κατάστημα Κράτησης».
Παράλληλα, σημειώνεται στο βούλευμα:

«Εκ των ανωτέρω, λοιπόν, εδράζεται βεβαία η πεποίθησή μας για τη σοβαρότητα των ενδείξεων τέλεσης από μέρους του κρατουμένου Δημήτρη Κουφοντίνα, της ως άνω περιγραφόμενης αξιόποινης πράξης της «διέγερσης σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος» όπως αυτή τυποποιείται ως έγκλημα με τις διατάξεις του άρθρου 184, τόσο κατά τον προγενέστερο Ποινικό Κώδικα, όσο και κατά τον Νέο Ποινικό Κώδικα, πράξη την οποία με τις επανειλημμένες δημόσιες δηλώσεις-προσκλήσεις του τελεί κατ' εξακολούθηση, όντας ήδη κρατούμενος, προκειμένου να επιτύχει τη χορήγηση τακτικής άδειας στο πρόσωπό του. Επίσης, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, βεβαία είναι και η πεποίθηση μας ότι ο κρατούμενος διατηρεί ιδιαίτερα στενούς δεσμούς εκτός του σωφρονιστικού καταστήματος όπου εκτίει την ποινή του, με οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου (όπως άλλωστε και οι ίδιες αυτοπροσδιορίζονται), οι οποίες κινούνται εκτός των ορίων της νομιμότητας, δεδομένου ότι, άλλως, αυτές δεν θα παρείχαν τόσο αυξημένης έντασης υποστήριξη στο πρόσωπό του εκδηλούμενη με έκνομες συμπεριφορές (δια τελέσεως αξιόποινων πράξεων) και όχι με νόμιμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, και ότι ο ίδιος ο κρατούμενος δεν θα έσπευδε να τους «ευχαριστήσει για τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό του» αποκαλώντας τους «συντρόφους και συντρόφισσες» στην από 10-5-2019 επιστολή που απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όντας νοσηλευόμενος στο Γ.Ν.Βόλου».

Και καταλήγει το βούλευμα :

«Εξ όλων των προαναφερομένων, συνάγεται μετά βεβαιότητας ότι στο πρόσωπο του αιτουμένου τη χορήγηση τακτικής άδειας κρατουμένου ………………του ………….δεν συντρέχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 55 §1 αρ. 3 και 4 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» για τη χορήγηση τακτικής άδειας, και συγκεκριμένα, το παρόν Συμβούλιο κρίνει (στο στάδιο προβλεψιμότητας όπου βρίσκεται) ότι βασίμως εκτιμάται ότι υπάρχει: α) σοβαρός κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειάς του, ο κρατούμενος να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις, και να σχεδιάσει και να καθοδηγήσει τις ως άνω αναφερόμενες οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου, με τις οποίες ο ίδιος δηλώνει «αλληλέγγυος» και εξακολουθεί ακόμη και μέσα από τη φυλακή να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς, στην τέλεση και νέων αξιόποινων πράξεων βίας σε βάρος προσώπων και πραγμάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι όντας ήδη κρατούμενος δεν διστάζει επανειλημμένως να διεγείρει τους «αλληλέγγυους συντρόφους» του, όπως ο ίδιος τους αποκαλεί, στην τέλεση (τουλάχιστον) πλημμελημάτων που ενέχουν πράξεις βίας (ή και απειλής βίας) κατά προσώπων και πραγμάτων, εκθέτοντας κατ' αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, και δη τη χορήγηση άδειας από το κατάστημα κράτησης όπου κρατείται, β) βάσιμη προσδοκία ότι τοιουτοτρόπως ο εν λόγω κρατούμενος θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του και γ) η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας, με την παροχή αδειών, ουδεμία ωφέλεια μπορεί να έχει για την προσωπικότητά του».



Διαβάστε το πλήρες κείμενο του βουλεύματος



Αριθμός 134/2019

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΒΟΛΟΥ



Αποτελούμενο από τους Δικαστές Παναγιώτα Ράπτη, Πρόεδρο Πλημμελειοδικών, Γεωργία Τσιόμαλου, Πλημμελειοδίκη και Μαρία Σαλμανλή, Πλημμελειοδίκη-Εισηγήτρια.



Συνεδρίασε στην αίθουσα διασκέψεων του Πρωτοδικείου Βόλου, στις 21 Ιουνίου 2019, παρουσία του Αντεισαγγελέως Πρωτοδικών Βάιου Παπαϊωάννου και της Γραμματέως Ελένης Μπακίρη, για να σκεφθεί και αποφασίσει για την παρακάτω υπόθεση, στην οποία η Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών, Μαρία-Σοφία Βαΐτση, υπέβαλε προς το Συμβούλιο αυτό την με αριθμό 19/2019/8γρ. έγγραφη πρότασή της, που καταχωρήθηκε στα βιβλία με αύξοντα αριθμό 98/2019 και έχει ως εξής:



<<Προς

Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου



Επανεισάγω ενώπιον του Συμβουλίου σας, κατ' άρθρα 519, 522, 523, 524 σε συνδυασμό με άρθρα 32 §§1, 4 και 138§2β΄ Κ.Π.Δ. και σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 55 §2 του Ν.2776/1999, την παρούσα προσφυγή κατά της με αριθμό 31/2-5-2019 απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου - Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Μαγνησίας με την οποία χορηγήθηκε, κατά πλειοψηφία, τακτική άδεια απουσίας από τον αιτηθέντα αυτή κρατούμενο στο ως άνω Κατάστημα Κράτησης, …………………….. του ………………, κατόπιν αναίρεσης, δυνάμει της με αριθμό 1001/2019 ποινικής απόφασης του Στ' Ποινικού Τμήματος (σε Συμβούλιο) του Αρείου Πάγου, του με αριθμό 93/2019 Βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, με το οποίο, γενομένης δεκτής της με αριθμό …./3-5-2019/8γρ. Προσφυγής του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου, ακυρώθηκε η με αριθμό 31/2-5- 2019 απόφαση του ως άνω Πειθαρχικού Συμβουλίου και απορρίφθηκε η από 30-4-2019 αίτηση του κρατουμένου ……………… του ………….. για χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας, και εκθέτω τα ακόλουθα:

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 54 §1 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα», «στους κρατουμένους χορηγούνται τακτικές, έκτακτες και εκπαιδευτικές άδειες απουσίας από τα καταστήματα κράτησης». Κατ' άρθρο 55 του ως άνω Σωφρονιστικού Κώδικα, «1. Τακτικές άδειες χορηγούνται εφόσον : 1. Ο κατάδικος έχει εκτίσει το ένα πέμπτο της ποινής του χωρίς ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας και η κράτησή του έχει διαρκέσει τουλάχιστον τρεις μήνες. Σε περίπτωση έκτισης ποινής ισόβιας κάθειρξης, η κράτηση πρέπει να έχει διαρκέσει τουλάχιστον οκτώ έτη. Κατ' εξαίρεση, σε αυτόν που καταδικάστηκε σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης για παράβαση της παραγράφου 2 του άρθρου 380 του Ποινικού Κώδικα, τακτικές άδειες χορηγούνται εφόσον έχει εκτίσει τα δύο πέμπτα της ποινής του χωρίς ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας και η κράτηση έχει διαρκέσει τουλάχιστο δύο έτη. Αν στον κατάδικο έχουν επιβληθεί περισσότερες ποινές κατά της ελευθερίας και δεν έχει γίνει προσμέτρησή τους σε μία συνολική, κατά το άρθρο 94 του Ποινικού Κώδικα, για τον υπολογισμό της ποινής που έχει εκτιθεί κατά την έννοια της παρούσας διάταξης, λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των επιμέρους ποινών. ...2) Δεν εκκρεμεί κατά του καταδίκου ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος ή διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή έκδοσης σε τρίτη χώρα. 3) Εκτιμάται ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τελέσεως, κατά τη διάρκεια της άδειας, νέων εγκλημάτων. 4) Συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής και ότι ο κρατούμενος δεν θα κάνει κακή χρήση της αδείας του. Για να διαπιστωθεί αν συντρέχει αυτή η προϋπόθεση εκτιμώνται ιδίως : α) η προσωπικότητα του κατάδικου και η εν γένει συμπεριφορά του μετά την τέλεση της πράξης, κατά τη διάρκεια της κράτησης, σε συνδυασμό με το άρθρο 69 παράγραφος 2 του παρόντος Κώδικα και κατά τη διάρκεια των αδειών που ενδεχομένως του έχουν ήδη χορηγηθεί, β) η ατομική, επαγγελματική και κοινωνική κατάσταση του ιδίου και της οικογένειάς του, καθώς και οι τυχόν οικογενειακές του υποχρεώσεις, γ) η ωφέλεια την οποία μπορεί να έχει για την προσωπικότητα του καταδίκου και τη μελλοντική του εξέλιξη η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδο του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας. Ο δικαστικός λειτουργός που προεδρεύει του Συμβουλίου, σε περίπτωση διαφωνίας του ως προς τη χορήγηση της άδειας, προσφεύγει εντός προθεσμίας πέντε ημερών στο Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών ως Συμβούλιο, το οποίο αποφαίνεται αμετάκλητα. Στην περίπτωση αυτή η εγκριθείσα άδεια αναστέλλεται μέχρι την έκδοση της οριστικής αποφάσεως.». Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι για τη χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας στους κατάδικους κρατουμένους απαιτείται η συνδρομή τυπικών και ουσιαστικών προϋποθέσεων. Στις τυπικές προϋποθέσεις περιλαμβάνεται, αφενός μία θετική προϋπόθεση, ήτοι ο κατάδικος να έχει εκτίσει ορισμένο μέρος της ποινής που έχει επιβληθεί σε βάρος του, ανάλογα με το είδος της, καθώς και το είδος του εγκλήματος, και συγκεκριμένα, να έχει εκτίσει το ένα πέμπτο της ποινής του, χωρίς ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας, και η κράτησή του να έχει διαρκέσει τουλάχιστον τρεις μήνες, και σε περίπτωση έκτισης ισόβιας κάθειρξης η κράτησή του να έχει διαρκέσει τουλάχιστον οκτώ έτη, ανεξαρτήτως αν πρόκειται περί ποινής ισόβιας κάθειρξης πέραν της μίας (βλ.σχετ. ΣυμβΑΠ 1001/2019, ΓνωμΕισ ΑΠ 14/14-1-2011, 2588/13-12-1995 και 7/21-10-

1993, Π.Μπρακουμάτσος : «Ο θεσμός της χορήγησης άδειας σε κρατουμένους κατά το Ν.2776/1999, Θεωρία και Πράξη»), και αφετέρου μία αρνητική προϋπόθεση, και συγκεκριμένα να μην εκκρεμεί σε βάρος του ποινική διαδικασία για κακούργημα, νοουμένης ως «ποινικής διαδικασίας», τόσο της παραγγελθείσας διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης η οποία, κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 31 §1περ.α'και §2, και 43 §1εδ.α' του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας είναι υποχρεωτική προκειμένου ο εισαγγελέας πρωτοδικών να κρίνει αν υπάρχει περίπτωση ποινικής δίωξης για αξιόποινη πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα, όσο και της άσκησης ποινικής δίωξης σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος και της παραγγελίας διενέργειας κυρίας ανάκρισης από τον εισαγγελέα πρωτοδικών προς τον ανακριτή. Κρίσιμο χρονικό σημείο, κατά το οποίο δέον να κριθεί η συνδρομή των ως άνω τυπικών και ουσιαστικών προϋποθέσεων στο πρόσωπο του κατάδικου, δεν είναι μόνο ο χρόνος υποβολής της αιτήσεως του κρατουμένου για τη χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας, αλλά και ο διαδρομών χρόνος μέχρι και την έκδοση της απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών περί χορήγησης ή μη τακτικής άδειας, αλλά και ο χρόνος μέχρι την έκδοση βουλεύματος του Δικαστικού Συμβουλίου (ως Δικαστηρίου Εκτέλεσης Ποινών) επί τυχόν ασκηθείσας προσφυγής του προεδρεύοντος εισαγγελέα επόπτη των φυλακών κατά της απόφασης του πειθαρχικού συμβουλίου που χορήγησε τακτική άδεια στον κρατούμενο.


Στο ανωτέρω συμπέρασμα ευλόγως καταλήγουμε λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σκοπός του νομοθέτη, με το σωφρονιστικό μέτρο της χορήγησης τακτικών αδειών απουσίας στους κρατουμένους, είναι, όχι μόνο να υπαχθεί ο κρατούμενος που λαμβάνει τακτική άδεια σε ένα στάδιο δοκιμαστικό και προπαρασκευαστικό για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας, μετά την έκτιση της ποινής του, ανταμείβοντας την καλή διαγωγή του και ενθαρρύνοντάς τον σε ανάκτηση της κοινωνικής του θέσης με τη βαθμιαία ηθική ανύψωση και βελτίωσή του, αλλά ταυτόχρονα να εξασφαλίζεται και ότι κατά τη διάρκεια της απουσίας του από το κατάστημα κράτησης όπου εκτίει την ποινή του, έχοντας λάβει τακτική άδεια απουσίας, δεν θα διασαλευτεί η δημόσια ασφάλεια και η έννομη τάξη με τυχόν νέες εγκληματικές πράξεις του διατελούντος σε τακτική άδεια κρατουμένου, ακόμη και με την ίδια τη φυγή του. Περαιτέρω, και αφού κριθεί ότι συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούμενου τη χορήγηση τακτικής άδειας οι ως άνω τυπικές προϋποθέσεις, εκτιμάται στη συνέχεια αν συντρέχουν και οι ως άνω αναφερόμενες ουσιαστικές προϋποθέσεις, ήτοι : α) ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τέλεσης, κατά τη διάρκεια της άδειας, νέων εγκλημάτων, και β) ότι συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής και ότι ο κρατούμενος δεν θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του. Στην περίπτωση που κριθεί ότι δεν συντρέχει κάποια εκ των τυπικών προϋποθέσεων στο πρόσωπο του κρατουμένου κατάδικου, το Δικαστικό Συμβούλιο που κρίνει επί προσφυγής που άσκησε ο προεδρεύων στο Πειθαρχικό Συμβούλιο-Αδειών του καταστήματος κράτησης εισαγγελέας-επόπτης, κατά της χορηγηθείσας σε αυτόν τακτικής άδειας, δεχόμενο την προσφυγή του Εισαγγελέα, απορρίπτει την αίτηση του κατάδικου για τυπικούς λόγους, και δεν προχωρεί σε επάλληλη σκέψη για τη διαπίστωση ή μη της συνδρομής των ουσιαστικών προϋποθέσεων στο πρόσωπο του κρατουμένου κατάδικου (ΣυμβΑΠ 1001/2019).



Στην υπό κρίση περίπτωση, ο …………… του …………. είναι κρατούμενος στο Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ……………. Μαγνησίας εκτίοντας συνολική ποινή ισόβιας κάθειρξης έντεκα (11) φορών, κάθειρξης είκοσι πέντε (25) ετών και φυλάκισης δύο (2) ετών, καταδικασθείς για τα εγκλήματα της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση, διάπραξης ανθρωποκτονιών τετελεσμένων και σε απόπειρα, ληστείας και ανυποταξίας, με ημερομηνία έναρξης της κράτησής του την 5-9-2002. Την 30-4-2019 ο ως άνω κατάδικος υπέβαλε προς το Πειθαρχικό Συμβούλιο-Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Μαγνησίας αίτηση για χορήγηση σε αυτόν εννέα (9) ημερών τακτικής άδειας απουσίας, η οποία και έγινε δεκτή δυνάμει της με αριθμό 31/2-5-2019 απόφασης του ως άνω πειθαρχικού συμβουλίου κατά πλειοψηφία, μειοψηφούντος του προεδρεύοντος εισαγγελικού λειτουργού-επόπτη των φυλακών, ο οποίος αιτιολογημένα διαφώνησε για τη χορήγησή της. Στη συνέχεια εισήχθη ενώπιον του Συμβουλίου Σας η με αριθμό …/3-5-2019/8γρ. προσφυγή του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου κατ' άρθρο 55 Ν.2776/1999 κατά της ως άνω εκδοθείσας απόφασης του πειθαρχικού συμβουλίου του καταστήματος κράτησης. Επ' αυτής εκδόθηκε το με αριθμό 93/2019 Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, με το οποίο, γενομένης δεκτής της με αριθμό …/3-5-2019/8γρ. προσφυγής του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου, ακυρώθηκε η με αριθμό 31/2-5-2019 απόφαση του ως άνω πειθαρχικού συμβουλίου και απορρίφθηκε η από 30-4-2019 αίτηση του κρατουμένου ……………του …………. για χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας. Εν συνεχεία, με το με αριθμό πρωτοκόλλου 112/18-5-2019 έγγραφο της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου εισήχθη ενώπιον του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου κατ' άρθρο 485 ΚΠΔ η με αριθμό πρωτοκόλλου 26/2019 αίτησή της με την οποία αιτείτο την αναίρεση του με αριθμό 93/2019 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, το δε Στ' Ποινικό Τμήμα (σε Συμβούλιο) του Αρείου Πάγου με τη με αριθμό 1001/2019 απόφασή του αναίρεσε το ως άνω βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, αφενός λόγω εσφαλμένης ερμηνείας των διατάξεων του άρθρου 55 του Ν.2776/1999 (Σωφρονιστικού Κώδικα) και λόγω ανεπίτρεπτης διατύπωσης επάλληλης σκέψης περί συνδρομής ουσιαστικών προϋποθέσεων χορήγησης τακτικής άδειας ενώ είχε ήδη κρίνει απορριπτέα την αίτηση του κρατουμένου κατάδικου για τυπικούς λόγους, και αφετέρου λόγω έλλειψης, στην επί της ουσίας κρίση του, της απαιτούμενης από το άρθρο 139 ΚΠΔ ειδικής αιτιολογίας, και παρέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο ίδιο Συμβούλιο συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που το εξέδωσαν. Μετά ταύτα, κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 519, 522, 523, 524 σε συνδυασμό με άρθρα 32 §§1, 4 και 138§2β' ΚΠΔ, παραδεκτά εισάγεται η υπόθεση για νέα κρίση ενώπιον του Συμβουλίου Σας.



Από το σύνολο των εγγράφων του φακέλου και από τα από 2-5-2019 και 8-5-2019 έγγραφα υπομνήματα του κρατούμενου καταδίκου, ……………. Του…………….., προκύπτουν τα ακόλουθα : ο ………………του …………..κρατείται ήδη από την 5-9-2002 αρχικά στο Κατάστημα Κράτησης ………………και στη συνέχεια, από 3-8-2018, στο Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Μαγνησίας μέχρι και σήμερα, ήτοι για χρονικό διάστημα πλέον των δεκαέξι (16) ετών, εκτίοντας συνολική ποινή ισόβιας κάθειρξης έντεκα (11) φορών, κάθειρξης είκοσι πέντε (25) ετών και φυλάκισης δύο (2) ετών, και ως εκ τούτου στο πρόσωπο του συντρέχει κατ' αρχήν η θετική τυπική προϋπόθεση της έκτισης του εκ του νόμου απαιτούμενου μέρους της επιβληθείσας σε βάρος του ποινής. Περαιτέρω, την 7-

6-2019, το Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Μαγνησίας κοινοποίησε ενώπιον μας (με αριθμό πρωτοκόλλου ……../7-6-2019) το με αριθμό πρωτοκόλλου ………/6-6-2019 έγγραφο του Καταστήματος Κράτησης …………..δια του οποίου διαβιβάστηκε προς τη Διευθύντρια του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………Μαγνησίας η με αριθμό πρωτοκόλλου ……/6-6-2019 παραγγελία του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά, από την οποία προκύπτει ότι σε βάρος του κρατουμένου-κατάδικου …………….του …………., καθώς και άλλων κρατουμένων στο Κ. Κ. …………..ασκήθηκε ποινική δίωξη για τις αξιόποινες πράξεις : 1) της στάσης κρατουμένων, της ηθικής αυτουργίας στη στάση κρατουμένων, κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 3) της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 4) της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία, και 5) της ηθικής αυτουργίας στη διακεκριμένη περίπτωση φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία. Επί του ανωτέρω εγγράφου, με το με αριθμό πρωτοκόλλου ………/7-6-2019 έγγραφο μας αιτηθήκαμε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά περαιτέρω διευκρινίσεις σχετικά με το για ποια, συγκεκριμένα, εκ των ανωτέρω, αξιόποινη πράξη έχει ασκηθεί ποινική δίωξη σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου ……………, αν είναι σε βαθμό κακουργήματος ή πλημμελήματος, καθώς και το δικονομικό στάδιο στο οποίο βρίσκεται η σε βάρος του σχηματισθείσα δικογραφία μετά την ασκηθείσα ποινική δίωξη. Σε απάντηση του ως άνω εγγράφου μας, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά, με το με αριθμό πρωτοκόλλου ……/7-6-

2019 έγγραφο της μας γνωστοποίησε ότι την 5-4-2018, και ενώ ο κατάδικος …………… του …………. κρατείτο στο Κατάστημα Κράτησης ……………σχηματίστηκε ποινική δικογραφία κατόπιν της με αριθμό πρωτοκόλλου …../2018 παραγγελίας της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, η οποία έλαβε Α.Β.Μ. Δ18-2 (ΓΑΔ: ……/2018), σε βάρος του εν λόγω κρατουμένου και άλλων δεκαεννέα κρατουμένων στο Κατάστημα Κράτησης………….., προς διερεύνηση τέλεσης των αξιόποινων πράξεων : 1) της στάσης κρατουμένων, της ηθικής αυτουργίας στη στάση κρατουμένων, κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 3) της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 4) της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία, και 5) της ηθικής αυτουργίας στη διακεκριμένη περίπτωση φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία, με χρόνο τέλεσης αυτών την 24-2-2018 και τόπο τέλεσης το Κατάστημα Κράτησης………….. Μετά την παραγγελθείσα από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης την 5-4-2018 από τον Πταισματοδίκη Πειραιά και την περαιτέρω παραγγελθείσα από τον εισαγγελέα προκαταρκτική εξέταση την 15-5-2018 από τον Πταισματοδίκη Πειραιά, την 17-12-2018 από τον Ειρηνοδίκη Νίκαιας, και την 16-4-2019 και 10-5-2019 από τον Πταισματοδίκη Αθηνών, προς διερεύνηση τέλεσης αξιόποινων πράξεων σε βαθμό κακουργήματος ή πλημμελήματος, η δικογραφία επεστράφη περαιωμένη και ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιά άσκησε τις ως άνω ποινικές διώξεις, ειδικότερα, δε, σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου ……………..του …………..ασκήθηκε ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων κατά συναυτουργία και κατά συρροή, σε βαθμό κακουργήματος (κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 14, 26 §1α', 27 §1, 45, 47 §1, 94 §1 και 174 §1εδ.β'και §3 του Ποινικού Κώδικα), παραγγέλθηκε προς τον Ανακριτή Πλημμελειοδικών Πειραιά η διενέργεια κυρίας ανάκρισης και η δικογραφία διαβιβάστηκε ήδη από την 4-6-2019 στο Τμήμα βουλευμάτων του Πρωτοδικείου Πειραιά, προκειμένου να χρεωθεί σε Ανακριτή, όπου και εκκρεμεί έως σήμερα. Η ως άνω αξιόποινη πράξη που αποδίδεται με την ως άνω ασκηθείσα ποινική δίωξη στον κρατούμενο …………….του …………., φέρεται τελεσθείσα την 24-2- 2018 εντός του Καταστήματος Κράτησης …………….όπου κρατείτο ο εν λόγω κατάδικος, και αφορά τη συμμετοχή του ως απλού συνεργού (δια ψυχικής συνδρομής) στη στάση κρατουμένων που τέλεσαν οι συγκατηγορούμενοι-

συγκρατούμενοί του στην 1η και 4η πτέρυγα των φυλακών …………..προερχόμενοι οι περισσότεροι εξ αυτών από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και συγκεκριμένα από τους «…………….», σπάζοντας πόρτες και ανοίγοντας κελιά εντός του Καταστήματος Κράτησης…………….., διαμαρτυρόμενοι για τη μεταγωγή του κρατουμένου …………….από άνδρες των ΕΚΑΜ, ο οποίος και κατηγορείτο για κακουργηματικές πράξεις για την υπόθεση με την αποστολή φακέλου με εκρηκτικό μηχανισμό προς τον πρώην πρωθυπουργό………………. Η ως άνω στάση των κρατουμένων διήρκεσε περί τις πέντε ώρες και έληξε κατόπιν διαπραγματεύσεων εκπροσώπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με «επιτροπή» των κρατουμένων, και αφού εκείνοι έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι δεν θα κινηθεί πειθαρχική διαδικασία σε βάρος τους για τις ως άνω πράξεις τους. Στην ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου …………….έκανε παρέμβαση, με ανακοίνωσή του, μέσα από το Κατάστημα Κράτησης (στις γυναικείες φυλακές………..), όπου κρατείτο ο………………, από κοινού με τρεις εκ των συγκρατουμένων του, δηλώνοντας επί λέξει «Ως μία πρώτη αντίδραση στην πρωτοφανή απαγωγή του συγκρατουμένου και απεργού πείνας …………..από τα ΕΚAM, σήμερα το πρωί, κρατάμε το προαύλιο (ενν. των γυναικείων φυλακών Καταστήματος Κράτησης………….) ανοιχτό τις μεσημεριανές ώρες. Συμπαραστεκόμαστε στη διαμαρτυρία των κρατουμένων στις ανδρικές φυλακές. Ο αυταρχισμός του Υπουργείου Δικαιοσύνης δεν θα περάσει», (βλ.σχετ. δημοσιευμένα στο διαδίκτυο δημοσιογραφικά άρθρα στους ιστοτόπους……………………).



Εκ των ανωτέρω, λοιπόν, προκύπτει ότι σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου …………….του ………….., ήδη από την 5-4-2018, ήτοι ένα (1) έτος πριν την κατάθεση της από 30-4-

2019 αίτησής του ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών του Καταστήματος Κράτησης όπου κρατείται, εκκρεμεί ποινική διαδικασία - με τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σε βάρος του - για την αξιόποινη πράξη της απλής συνέρνειας σε στάση κρατουμένων (174 ΠΚ) σε βαθμό κακουργήματος, επιπλέον, δε, μέχρι και το χρόνο εισαγωγής της δικογραφίας ενώπιον του Συμβουλίου Σας με την κατά νόμο πρότασή μας, έχει ασκηθεί σε βάρος του εν λόγω κρατουμένου κατάδικου η από 4-6-2019 ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για την αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων, κατά συρροή και συναυτουργία, πράξη τελεσθείσα την 24-2-2018, ήτοι σε χρόνο προγενέστερο της από 30-4-2019 κατάθεσης της αίτησής του για χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας, και εντός του Καταστήματος Κράτησης ………….όπου κρατείτο.



Καθώς, λοιπόν, στο πρόσωπο του κρατουμένου-κατάδικου ……………. του …………..δεν συντρέχει η αρνητική τυπική προϋπόθεση της μη εκκρεμούσας σε βάρος του ποινικής διαδικασίας για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος, και καθώς δεν πληροί την ως άνω τυπική προϋπόθεση που τάσσει ο νόμος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55 §1 αρ.2 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» για τη χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας, γενομένης δεκτής της υπό κρίση προσφυγής μας, η από 30-4-2019 αιτηθείσα από τον κρατούμενο κατάδικο …………….του ………….. τακτική άδεια απουσίας πρέπει να απορριφθεί για τυπικούς λόγους, και να ακυρωθεί η με αριθμό 31/2-5-2019 απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Μαγνησίας, με την οποία χορηγήθηκε, κατά πλειοψηφία, τακτική άδεια απουσίας από τον αιτηθέντα αυτή κρατούμενο στο ως άνω Κατάστημα Κράτησης, ……………του …………..



ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ



ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ η με αριθμό 31/2-5-2019 απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ……………Μαγνησίας με την οποία χορηγήθηκε, κατά πλειοψηφία, τακτική άδεια απουσίας στον αιτηθέντα αυτή κατάδικο κρατούμενο στο ως άνω Κατάστημα Κράτησης, ……………του ……………, γενομένης δεκτής της υπό κρίση προσφυγής μας, και



ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ για τυπικούς λόγους η από 30-4-2019 αιτηθείσα από τον κατάδικο κρατούμενο στο Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Μαγνησίας, …………..του ………….., τακτική άδεια απουσίας.»



Βόλος, 10-6-2019

Η Εισαγγελέας

Μαρία-Σοφία Βαΐτση

Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών>>



Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Βάιο Παπαϊωάννου, ο οποίος ανέπτυξε την ανωτέρω πρόταση της Αντεισαγγελέως Πρωτοδικών Μαρίας -Σοφίας Βαΐτση και στη συνέχεια αποχώρησε, το Συμβούλιο επιφυλάχθηκε να διασκεφθεί περαιτέρω την υπόθεση.



Συνεδρίασε εκ νέου στην αίθουσα διασκέψεων του Πρωτοδικείου Βόλου, στις 3 Ιουλίου 2019, με την ίδια ως άνω σύνθεση, και την παρουσία του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Θωμά Καρυοφύλλη και της Γραμματέως Ελένης Μπακίρη, για να σκεφθεί και αποφασίσει, κατόπιν της υποβολής προς το Συμβούλιο αυτό της συμπληρωματικής με αριθμό 23/2019/8γρ. έγγραφης πρότασης της Αντεισαγγελέως Πρωτοδικών, Μαρία-Σοφία Βαΐτση, η οποία καταχωρήθηκε στα βιβλία με αύξοντα αριθμό 111/2019, η οποία έχει ως εξής:



<<Προς

Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου



Εισάγω ενώπιον του Συμβουλίου Σας, κατ' άρθρα 519, 522 και 524 σε συνδυασμό με άρθρα 30 §§2, 4 και 138 του Νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, όπως αυτός κυρώθηκε με τον Ν.4620/2019 (ΦΕΚ Α'96/11-6-2019) και τέθηκε σε ισχύ από την 1η-7-2019, και σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 55 §2 του Ν.2776/1999, και των άρθρων 2 §1, 18 εδ.γ', 174 §1 και 184 του Νέου Ποινικού Κώδικα, όπως αυτός κυρώθηκε με τον Ν.4619/11- 6-2019 (ΦΕΚ Α'95/11-6-2019) και τέθηκε σε ισχύ από την 1η-7-2019, την παρούσα πρότασή μου, σε συμπλήρωση της με αριθμό 19/10-6-2019/γρ.8 πρότασής μου, την οποία υπέβαλα ενώπιον του Συμβουλίου Σας επί της ασκηθείσας προσφυγής του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου κατά της με αριθμό 31/2-5-2019 απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου - Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ……………Βόλου, με την οποία χορηγήθηκε, κατά πλειοψηφία, τακτική άδεια απουσίας από τον αιτηθέντα αυτή κρατούμενο στο ως άνω Κατάστημα Κράτησης, ……………του ……………., κατόπιν αναίρεσης, δυνάμει της με αριθμό 1001/2019 ποινικής απόφασης του Στ' Ποινικού Τμήματος (σε Συμβούλιο) του Αρείου Πάγου, του με αριθμό 93/2019 Βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, με το οποίο, γενομένης δεκτής της με αριθμό …./3-5-2019/8γρ. προσφυγής του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου, ακυρώθηκε η με αριθμό 31/2-5-2019 απόφαση του ως άνω Πειθαρχικού Συμβουλίου και απορρίφθηκε η από 30-4-2019 αίτηση του κρατουμένου …………..του ………….. για χορήγηση τακτικής άδειας, και εκθέτω συμπληρωματικά τα ακόλουθα:



Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 54 §1 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα», «στους κρατουμένους χορηγούνται τακτικές, έκτακτες και εκπαιδευτικές άδειες απουσίας από τα καταστήματα κράτησης». Κατ' άρθρο 55 του ιδίου νόμου, «1. Τακτικές άδειες χορηγούνται εφόσον : 1. Ο κατάδικος έχει εκτίσει το ένα πέμπτο της ποινής του χωρίς ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας και η κράτησή του έχει διαρκέσει τουλάχιστον τρεις μήνες. Σε περίπτωση έκτισης ποινής ισόβιας κάθειρξης, η κράτηση πρέπει να έχει διαρκέσει τουλάχιστον οκτώ έτη. Κατ' εξαίρεση, σε αυτόν που καταδικάστηκε σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης για παράβαση της παραγράφου 2 του άρθρου 380 του Ποινικού Κώδικα, τακτικές άδειες χορηγούνται εφόσον έχει εκτίσει τα δύο πέμπτα της ποινής του χωρίς ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας και η κράτηση έχει διαρκέσει τουλάχιστον δύο έτη. Αν στον κατάδικο έχουν επιβληθεί περισσότερες ποινές κατά της ελευθερίας και δεν έχει γίνει προσμέτρησή τους σε μία συνολική, κατά το άρθρο 94 του Ποινικού Κώδικα, για τον υπολογισμό της ποινής που έχει εκτιθεί κατά την έννοια της παρούσας διάταξης, λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των επιμέρους ποινών. ...2) Δεν εκκρεμεί κατά του καταδίκου ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος ή διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή έκδοσης σε τρίτη χώρα. 3) Εκτιμάται ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τέλεσης, κατά τη διάρκεια της άδειας, νέων εγκλημάτων. 4) Συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής και ότι ο κρατούμενος δεν θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του. Για να διαπιστωθεί αν συντρέχει αυτή η προϋπόθεση εκτιμώνται ιδίως : α) η προσωπικότητα του κατάδικου και η εν γένει συμπεριφορά του μετά την τέλεση της πράξης, κατά τη διάρκεια της κράτησης, σε συνδυασμό με το άρθρο 69 §2 του παρόντος Κώδικα και κατά τη διάρκεια των αδειών που ενδεχομένως του έχουν ήδη χορηγηθεί, β) η ατομική, επαγγελματική και κοινωνική κατάσταση του ιδίου και της οικογένειάς του, καθώς και οι τυχόν οικογενειακές του υποχρεώσεις, γ) η ωφέλεια την οποία μπορεί να έχει για την προσωπικότητα του καταδίκου και τη μελλοντική του εξέλιξη η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας. Ο δικαστικός λειτουργός που προεδρεύει του Συμβουλίου, σε περίπτωση διαφωνίας του ως προς τη χορήγηση της άδειας, προσφεύγει εντός προθεσμίας πέντε ημερών στο Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών ως Συμβούλιο, το οποίο αποφαίνεται αμετάκλητα. Στην περίπτωση αυτή η εγκριθείσα άδεια αναστέλλεται μέχρι την έκδοση της οριστικής αποφάσεως.». Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι για τη χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας στους κατάδικους κρατουμένους απαιτείται η συνδρομή τυπικών και ουσιαστικών προϋποθέσεων. Στις τυπικές προϋποθέσεις περιλαμβάνεται, αφενός μία θετική προϋπόθεση, ήτοι ο κατάδικος να έχει εκτίσει ορισμένο μέρος της ποινής που έχει επιβληθεί σε βάρος του, ανάλογα με το είδος της, καθώς και το είδος του εγκλήματος, και συγκεκριμένα, να έχει εκτίσει το ένα πέμπτο της ποινής του, χωρίς ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας, και η κράτησή του να έχει διαρκέσει τουλάχιστον τρεις μήνες, και σε περίπτωση έκτισης ισόβιας κάθειρξης η κράτησή του να έχει διαρκέσει τουλάχιστον οκτώ έτη, ανεξαρτήτως αν πρόκειται περί ποινής ισόβιας κάθειρξης πέραν της μίας (βλ.σχετ. ΣυμβΑΠ 1001/2019, ΓνωμΕισ ΑΠ 14/14-1-2011, 2588/13-12-1995 και 7/21-10-

1993, Π.Μπρακουμάτσος : «Ο θεσμός της χορήγησης άδειας σε κρατουμένους κατά το Ν.2776/1999, Θεωρία και Πράξη»), και αφετέρου μία αρνητική προϋπόθεση, και συγκεκριμένα να μην εκκρεμεί σε βάρος του ποινική διαδικασία για κακούργημα, νοουμένης ως «ποινικής διαδικασίας», τόσο της παραγγελθείσας διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης η οποία, κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 31 §1περ.α' και §2, και 43 §1εδ.α' του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας είναι υποχρεωτική προκειμένου ο εισαγγελέας πρωτοδικών να κρίνει αν υπάρχει περίπτωση ποινικής δίωξης για αξιόποινη πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα, όσο και της άσκησης ποινικής δίωξης σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος και της παραγγελίας διενέργειας κυρίας ανάκρισης από τον εισαγγελέα πρωτοδικών προς τον ανακριτή. Κρίσιμο χρονικό σημείο, κατά το οποίο δέον να κριθεί η συνδρομή των ως άνω τυπικών και ουσιαστικών προϋποθέσεων στο πρόσωπο του κατάδικου, δεν είναι μόνο ο χρόνος υποβολής της αιτήσεως του κρατουμένου για τη χορήγηση τακτικής άδειας απουσίας, αλλά και ο διαδραμών χρόνος μέχρι και την έκδοση της απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών περί χορήγησης ή μη τακτικής άδειας, αλλά και ο χρόνος μέχρι την έκδοση βουλεύματος του Δικαστικού Συμβουλίου (ως Δικαστηρίου Εκτέλεσης Ποινών) επί τυχόν ασκηθείσας προσφυγής του προεδρεύοντος εισαγγελέα επόπτη των φυλακών κατά της απόφασης του πειθαρχικού συμβουλίου που χορήγησε τακτική άδεια στον κρατούμενο. Στο ανωτέρω συμπέρασμα ευλόγως καταλήγουμε λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σκοπός του νομοθέτη, με το σωφρονιστικό μέτρο της χορήγησης τακτικών αδειών απουσίας στους κρατουμένους, είναι, όχι μόνο να υπαχθεί ο κρατούμενος που λαμβάνει τακτική άδεια σε ένα στάδιο δοκιμαστικό και προπαρασκευαστικό για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας, μετά την έκτιση της ποινής του, ανταμείβοντας την καλή διαγωγή του και ενθαρρύνοντάς τον σε ανάκτηση της κοινωνικής του θέσης με τη βαθμιαία ηθική ανύψωση και βελτίωσή του, αλλά ταυτόχρονα να εξασφαλίζεται και ότι κατά τη διάρκεια της απουσίας του από το κατάστημα κράτησης όπου εκτίει την ποινή του, έχοντας λάβει τακτική άδεια απουσίας, δεν θα διασαλευτεί η δημόσια ασφάλεια και η έννομη τάξη με τυχόν νέες εγκληματικές πράξεις του διατελούντος σε τακτική άδεια κρατουμένου, ακόμη και με την ίδια τη φυγή του. Περαιτέρω, και αφού κριθεί ότι συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούμενου τη χορήγηση τακτικής άδειας οι ως άνω τυπικές προϋποθέσεις, εκτιμάται αν συντρέχουν και οι ως άνω αναφερόμενες ουσιαστικές προϋποθέσεις, ήτοι : α) ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τέλεσης, κατά τη διάρκεια της άδειας, νέων εγκλημάτων, και β) ότι συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής και ότι ο κρατούμενος δεν θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του. Για την εκτίμηση της «εν γένει συμπεριφοράς» του κρατουμένου κατά τη διάρκεια της κράτησής του λαμβάνεται υπόψη η «καλή διαγωγή» του κρατουμένου κατά τη διάρκεια της έκτισης της ποινής του. Για την αξιολόγηση της διαγωγής του κατάδικου πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η εν γένει συμπεριφορά του, όπως εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια της κράτησής του, για την αξιολόγηση, δε, της επικινδυνότητας αυτού προς τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και ο χαρακτήρας του, όπως αυτός διαγιγνώσκεται με βάση το σύνολο της διαγωγής που επέδειξε κατά τη διάρκεια της έκτισης της ποινής του. Σε καμία περίπτωση δεν λαμβάνεται υπόψη το είδος και η βαρύτητα του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε, το είδος και το μέγεθος της ποινής που του επιβλήθηκε, το υπόλοιπο της ποινής προς έκτιση και η προηγούμενη ελεύθερη ζωή του καταδίκου, στοιχεία τα οποία άλλωστε έχουν ήδη ληφθεί υπόψη κατά την επιβολή της ποινής σε βάρος του. Ως «καλή διαγωγή» του κρατουμένου, κατά πάγια θέση της νομολογίας, δεν νοείται μόνο η εξωτερική καλή συμπεριφορά, δηλαδή η έλλειψη πειθαρχικών παραπτωμάτων κατά τη διάρκεια της κράτησης εντός του σωφρονιστικού καταστήματος, την οποία ενδέχεται να πιστοποιεί και ο κοινωνικός λειτουργός του καταστήματος κράτησης, χωρίς ωστόσο ο χαρακτηρισμός από το εν λόγω διοικητικό όργανο της διαγωγής ως «καλής» να είναι δεσμευτικός για το σχηματισμό δικανικής πεποίθησης του δικαστικού συμβουλίου. Για τη διαπίστωση της «καλής» διαγωγής απαραίτητη είναι η διαπίστωση και της εν γένει «θετικής» συμπεριφοράς, ήτοι της αληθούς συμπεριφοράς που πηγάζει από την ενδόμυχη αποδοχή των κανόνων της προσήκουσας συμπεριφοράς που πρέπει να επιδεικνύει ο κρατούμενος και η οποία συνιστά θεμέλιο της «καλής διαγωγής», αποτελεί το ουσιώδες στοιχείο της προσωπικότητάς του και αποδεικνύει την ηθική βελτίωση του καταδίκου (βλ. σχετ. ΣυμβΕφΘράκης 2/2001, ΣυμβΠλημΒόλου 76/2018, ΣυμβΠλημΠειρ 945/2013, ΣυμβΠλημΗρακλείου 237/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΞ). Δέον, δε, να επισημανθεί ότι, ναι μεν για τη αξιολόγηση της διαγωγής του καταδίκου απαγορεύεται η αναδρομή στη βαρύτητα και στο είδος του αδικήματος και σε όλα τα στοιχεία που ανάγονται στον προ της καταδίκης του χρόνο, ωστόσο, δεδομένου ότι αναζητείται ως στοιχείο της καλής διαγωγής του η ηθική βελτίωση αυτού, δεν είναι δυνατόν να μη ληφθούν υπόψη στοιχεία που καταδεικνύουν πτυχές της προσωπικότητας του καταδίκου που εκδηλώθηκαν μεν κατά το παρελθόν και οδήγησαν σε διάπραξη εγκλήματος για το οποίο ήδη καταδικάστηκε, αλλά εξακολουθούν και κατά το χρόνο έκτισης της ποινής του, ήτοι σε χρόνο μεταγενέστερο της επιβολής της ποινής του, να συνάπτονται με την προσωπικότητά του, προκειμένου μόνο να διαπιστωθεί αν αυτός, στα πλαίσια της ηθικής βελτίωσής του, κατέβαλε προσπάθεια να τα εξαλείψει (βλ. ΣυμβΠλημΠειρ 326/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΞ).



Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 174 §1 του Ποινικού Κώδικα, ως αυτός ίσχυε πριν την κύρωση του Νέου Ποινικού Κώδικα με το Ν.4619/2019 με έναρξη ισχύος αυτού από την 1-7-2019, «φυλακισμένοι, ή άλλοι κρατούμενοι με διαταγή της αρχής, που με ενωμένες δυνάμεις : α) επιχειρούν βίαια να αποδράσουν, β) επιτίθενται με έργα κατά των υπαλλήλων της φυλακής ή του κρατητηρίου ή κατά εκείνων στους οποίους έχει ανατεθεί η φύλαξη ή η επίβλεψη, γ) επιχειρούν με τη βία ή με απειλή να εξαναγκάσουν κάποιον από αυτούς σε πράξη ή παράλειψη, τιμωρούνται με κάθειρξη μέχρι δέκα χρόνια.». Στη συνέχεια, με τον Ν.4619/2019, ο οποίος και τέθηκε σε ισχύ από την 1η-7-2019, κυρώθηκε ο Νέος Ποινικός Κώδικας, σύμφωνα με το άρθρο 174 §1 του οποίου, «φυλακισμένοι, ή άλλοι κρατούμενοι με νόμιμη διαταγή της αρχής, που με ενωμένες δυνάμεις : α) επιχειρούν βίαια να αποδράσουν, β) επιτίθενται με έργα κατά των υπαλλήλων της φυλακής ή του κρατητηρίου ή κατά εκείνων στους οποίους έχει ανατεθεί η φύλαξη ή η επίβλεψη, γ) επιχειρούν με τη βία ή με απειλή να εξαναγκάσουν κάποιον από αυτούς σε πράξη ή παράλειψη, τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και με χρηματική ποινή». Επιπλέον, κατ' άρθρο 18 εδ.γ' του Νέου Ποινικού Κώδικα «κάθε πράξη που τιμωρείται με φυλάκιση ή με περιορισμό σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων ή μόνο με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας, είναι πλημμέλημα», ενώ κατ' άρθρο 2 §1 του Νέου Ποινικού Κώδικα «αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν περισσότερες διατάξεις νόμων, εφαρμόζεται αυτή που στη συγκεκριμένη περίπτωση οδηγεί στην ευμενέστερη μεταχείριση του κρατουμένου». Εκ των ανωτέρω, λοιπόν, συνάγεται ότι η προβλεπόμενη στο ως άνω άρθρο του προγενέστερου Ποινικού Κώδικα αξιόποινη πράξη της «στάσης κρατουμένων» τυποποιείτο ως έγκλημα διωκόμενο σε βαθμό κακουργήματος, ενώ μετά τη θέση σε ισχύ του Νέου Ποινικού Κώδικα, ήδη από την 1η-7-

2019, τυποποιείται ως έγκλημα διωκόμενο, πλέον, σε βαθμό πλημμελήματος, και ως εκ τούτου τυγχάνει εφαρμογής η ευμενέστερη για τον κατηγορούμενο διάταξη του άρθρου 174 §1 του Νέου Ποινικού Κώδικα. Κατ' άρθρο, δε, 47 εδ.α' του Νέου Ποινικού Κώδικα, «όποιος ...προσέφερε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης που διέπραξε, τιμωρείται με μειωμένη ποινή (άρθρο 83).».



Περαιτέρω, με το άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα, ως αυτός ίσχυε πριν την κύρωση του Νέου Ποινικού Κώδικα με τον Ν.4619/2019 με έναρξη ισχύος αυτού από την 1-7-2019, τυποποιείτο σε έγκλημα η «με οποιονδήποτε τρόπο δημόσια πρόκληση ή διέγερση σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος», τιμωρούμενη με ποινή φυλάκισης μέχρι τριών ετών, ενώ μετά τη θέση σε ισχύ του Νέου Ποινικού Κώδικα, ήδη από την 1-7-2019, για την πλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης της αξιόποινης πράξης της «διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων», στην παράγραφο 1 του άρθρου 184, απαιτείται η με οποιονδήποτε τρόπο, ή μέσω του διαδικτύου, δημόσια πρόκληση ή διέγερση σε διάπραξη πλημμελήματος ή κακουργήματος, και η εξ αυτού του τρόπου έκθεση σε κίνδυνο της δημόσιας τάξης, με απειλούμενη ποινή αυτή της φυλάκισης έως ένα έτος ή με χρηματική ποινή. Κατ' άρθρο, δε, 2 §1 του Νέου Ποινικού Κώδικα ευμενέστερη για τον κατηγορούμενο διάταξη είναι αυτή του άρθρου 184 §1 του Νέου Ποινικού Κώδικα ως προβλέπουσα ευμενέστερη ποινή για τον κατηγορούμενο. Για την πλήρωση της αντικειμενικής υπόστασης της αξιόποινης πράξης της «διέγερσης σε διάπραξη εγκλημάτων», απαιτείται δημόσια πρόκληση ή διέγερση σε διάπραξη πλημμελήματος ή κακουργήματος, η οποία μπορεί να πραγματωθεί με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και μέσω του διαδικτύου. Η «πρόκληση» διαφέρει από τη «διέγερση», καθώς η «πρόκληση» είναι άμεση και ευθεία ενέργεια τείνουσα προς ένα σκοπό, ενώ η «διέγερση» τελείται με ύπουλες ενέργειες, οι οποίες δεν αποκαλύπτουν το σκοπό, ούτε παροτρύνουν άμεσα στην τέλεσή του, επιδιώκουν όμως το ίδιο αποτέλεσμα μέσω του ερεθισμού του προσώπου προς το οποίο απευθύνεται ο δράστης. Πρόκειται δηλαδή για «έμμεση πρόκληση» με ερεθισμό των πνευμάτων, που τείνει στον ίδιο σκοπό, ήτοι της πρόκλησης εγκλήματος, αλλά εμφανίζεται με την επίφαση της ελεύθερης απόφασης του διεγειρόμενου. Για τη στοιχειοθέτηση του άρθρου 184 §1 του Νέου Ποινικού Κώδικα, αρκεί η γενόμενη πρόκληση ή διέγερση, ανεξάρτητα από το αν αυτή επέφερε κάποιο αποτέλεσμα. Η τέλεση διέγερσης προϋποθέτει ότι η πράξη στην οποία παρωθείται το κοινό δεν είναι ειδικά καθορισμένη κατά τόπο, χρόνο και αντικείμενο (λ.χ. προτροπή για αντίσταση). Αδιάφορο είναι και το αν ο προκληθείς είχε ήδη αποφασίσει την τέλεση της πράξης, αρκεί η γενόμενη πρόκληση ή διέγερση να ενίσχυσε την απόφασή του αυτή [Κονταξής, ΕρμΠΚ, 1623, Μπουρόπουλος, ΕρμΠΚ, 149]. Είναι, δε, αδιάφορο, αν το έγκλημα στο οποίο αφορά η πρόκληση ή η διέγερση διώκεται αυτεπαγγέλτως ή κατ' έγκληση [βλ.σχετ. Μ.Μαργαρίτης, Ποινικός Κώδικας ερμηνεία- εφαρμογή 2η έκδοση, 358, 446-447, και Α.Χαραλαμπάκης, Ποινικός Κώδικας Ερμηνεία κατ' άρθρο τόμος α', 1261, 1264]. Σε κάθε, δε, περίπτωση, με την κατά τον προαναφερόμενο τρόπο δημόσια πρόκληση ή διέγερση σε διάπραξη πλημμελήματος ή κακουργήματος, θα πρέπει να εκτίθεται σε κίνδυνο η δημόσια τάξη.



Στην υπό κρίση περίπτωση, ο …………..του ……………είναι κρατούμενος στο Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ……………Βόλου εκτίοντας συνολική ποινή ισόβιας κάθειρξης έντεκα (11) φορών, κάθειρξης είκοσι πέντε (25) ετών και φυλάκισης δύο (2) ετών, καταδικασθείς για τα εγκλήματα της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση, διάπραξης ανθρωποκτονιών τετελεσμένων και σε απόπειρα, ληστείας και ανυποταξίας, με ημερομηνία έναρξης της κράτησής του την 5-9-2002. Την 30-4-2019 ο ως άνω κατάδικος υπέβαλε προς το Πειθαρχικό Συμβούλιο-Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Βόλου αίτηση για χορήγηση σε αυτόν εννέα ημερών τακτικής άδειας, η οποία και έγινε δεκτή δυνάμει της με αριθμό 31/2-5- 2019 απόφασης του ως άνω πειθαρχικού συμβουλίου κατά πλειοψηφία, μειοψηφούντος του προεδρεύοντος εισαγγελικού λειτουργού-επόπτη των φυλακών, ο οποίος αιτιολογημένα διαφώνησε για τη χορήγησή της. Στη συνέχεια εισήχθη ενώπιον του Συμβουλίου Σας η με αριθμό …./3-5-2019/8γρ. προσφυγή του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου κατ' άρθρο 55 του Ν.2776/1999 κατά της ως άνω εκδοθείσας απόφασης του πειθαρχικού συμβουλίου του καταστήματος κράτησης. Επ' αυτής εκδόθηκε το με αριθμό 93/2019 Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, με το οποίο, γενομένης δεκτής της με αριθμό …./3-5- 2019/8γρ. προσφυγής του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Βόλου, ακυρώθηκε η με αριθμό 31/2-5- 2019 απόφαση του ως άνω πειθαρχικού συμβουλίου και απορρίφθηκε η από 30-4-2019 αίτηση του κρατουμένου ………….του ………….για χορήγηση τακτικής άδειας. Εν συνεχεία, με το με αριθμό πρωτοκόλλου …./18-5-2019 έγγραφο της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου εισήχθη ενώπιον του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου κατ' άρθρο 485 ΚΠΔ η με αριθμό πρωτοκόλλου …./2019 αίτησή της με την οποία αιτείτο την αναίρεση του με αριθμό 93/2019 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, το δε Στ' Ποινικό Τμήμα (σε Συμβούλιο) του Αρείου Πάγου με τη με αριθμό 1001/2019 απόφασή του αναίρεσε το ως άνω βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, λόγω εσφαλμένης ερμηνείας των διατάξεων του Ν.2776/1999 (Σωφρονιστικού Κώδικα) και λόγω έλλειψης της απαιτούμενης από το άρθρο 139 ΚΠΔ ειδικής αιτιολογίας, και παρέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο ίδιο Συμβούλιο συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που το εξέδωσαν. Μετά ταύτα, κατ' εφαρμογή των διατάξεων τω άρθρων 519, 522, 523, 524 σε συνδυασμό με άρθρα 32 §§1, 4 και 138§2β' ΚΠΔ, παραδεκτά εισάγεται η υπόθεση για νέα κρίση ενώπιον του Συμβουλίου Σας.

Από το σύνολο των εγγράφων του φακέλου και από τα από 2-5-2019 και 8-5-2019 έγγραφα υπομνήματα του κρατούμενου καταδίκου, ………….. του …………προκύπτουν τα ακόλουθα : ο ……………του …………… κρατείται ήδη από την 5-9-2002 αρχικά στο Κατάστημα Κράτησης …………..και στη συνέχεια, από 3-8-2018, στο Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ………………Βόλου μέχρι και σήμερα, ήτοι για χρονικό διάστημα πλέον των δεκαέξι (16) ετών, εκτίοντας συνολική ποινή ισόβιας κάθειρξης έντεκα (11) φορών, κάθειρξης είκοσι πέντε (25) ετών και φυλάκισης δύο (2) ετών, και ως εκ τούτου στο πρόσωπό του συντρέχει κατ' αρχήν η θετική τυπική προϋπόθεση της έκτισης του εκ του νόμου απαιτούμενου μέρους της επιβληθείσας σε βάρος του ποινής. Περαιτέρω, την 76-2019, το Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ……………Βόλου κοινοποίησε ενώπιόν μας (με αριθμό πρωτοκόλλου ……../7-6-2019) το με αριθμό πρωτοκόλλου ……../6-6-2019 έγγραφο του Καταστήματος Κράτησης …………..δια του οποίου διαβιβάστηκε προς τη Διευθύντρια του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ………….Βόλου η με αριθμό πρωτοκόλλου ………/6-6-2019 παραγγελία του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά, από την οποία προκύπτει ότι σε βάρος του κρατουμένου - κατάδικου ……………του……………., καθώς και άλλων δεκαεννέα κρατουμένων στο Κ.Κ…………… ασκήθηκε ποινική δίωξη για τις αξιόποινες πράξεις : 1) της στάσης κρατουμένων, της ηθικής αυτουργίας στη στάση κρατουμένων, κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 3) της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 4) της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία, και 5) της ηθικής αυτουργίας στη διακεκριμένη περίπτωση φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία. Επί του ανωτέρω εγγράφου, με το με αριθμό πρωτοκόλλου …………../7-6-2019 έγγραφό μας αιτηθήκαμε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά περαιτέρω διευκρινίσεις σχετικά με το για ποια, συγκεκριμένα, εκ των ανωτέρω, αξιόποινη πράξη έχει ασκηθεί ποινική δίωξη σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου……………, αν είναι σε βαθμό κακουργήματος ή πλημμελήματος, καθώς και το δικονομικό στάδιο στο οποίο βρίσκεται η σε βάρος του σχηματισθείσα δικογραφία μετά την ασκηθείσα ποινική δίωξη. Σε απάντηση του ως άνω εγγράφου μας, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά, με το με αριθμό πρωτοκόλλου ………./7-6-2019 έγγραφό της μας γνωστοποίησε ότι την 5-4-2018, και ενώ ο κατάδικος ……………….του ………….κρατείτο στο Κατάστημα Κράτησης ………….., σχηματίστηκε ποινική δικογραφία κατόπιν της με αριθμό πρωτοκόλλου ……../2018 παραγγελίας της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, η οποία έλαβε Α.Β.Μ. Δ18-2 (ΓΑΔ: ……../2018), σε βάρος του εν λόγω κρατουμένου και άλλων δεκαεννέα κρατουμένων στο Κατάστημα Κράτησης ………… προς διερεύνηση τέλεσης των αξιόποινων πράξεων : 1) της στάσης κρατουμένων, της ηθικής αυτουργίας στη στάση κρατουμένων, κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 3) της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 4) της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία, και 5) της ηθικής αυτουργίας στη διακεκριμένη περίπτωση φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία, με χρόνο τέλεσης αυτών την 24-2-2018 και τόπο τέλεσης το Κατάστημα Κράτησης …………... Μετά την παραγγελθείσα από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης την 5-4-2018 από τον Πταισματοδίκη Πειραιά και την περαιτέρω παραγγελθείσα από τον εισαγγελέα προκαταρκτική εξέταση την 15-5-2018 από τον Πταισματοδίκη Πειραιά, την 17-12-2018 από τον Ειρηνοδίκη Νίκαιας, και την 16-4-2019 και 10-5-2019 από τον Πταισματοδίκη Αθηνών, προς διερεύνηση τέλεσης αξιόποινων πράξεων σε βαθμό κακουργήματος ή πλημμελήματος, η δικογραφία επεστράφη περαιωμένη και ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Πειραιά άσκησε τις ως άνω ποινικές διώξεις, ειδικότερα, δε, σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου ……………….. του ……………. ασκήθηκε ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων κατά συναυτουργία και κατά συρροή, σε βαθμό κακουργήματος (κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 14, 26 §1εδ.΄α, 27 §1, 45, 47 §1, 94 §1 και 174 §1εδ.β' και §3 του Ποινικού Κώδικα), παραγγέλθηκε προς τον Ανακριτή Πλημμελειοδικών Πειραιά η διενέργεια κυρίας ανάκρισης και η δικογραφία διαβιβάστηκε ήδη από την 4-6-2019 στο Τμήμα Βουλευμάτων του Πρωτοδικείου Πειραιά, προκειμένου να χρεωθεί σε Ανακριτή, όπου και εκκρεμεί έως σήμερα. Ωστόσο, ήδη από την 1η-7-2019, οπότε και τέθηκε σε ισχύ ο Νέος Ποινικός Κώδικας με τον Ν.4619/2019, δεν εκκρεμεί, πλέον, σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου, ………….ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος, καθώς η αξιόποινη πράξη της στάσης κρατουμένων, για την οποία ασκήθηκε σε βάρος του ποινική δίωξη, πλέον τιμωρείται κατ' άρθρο 174 §1 του Νέου Ποινικού Κώδικα με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή, ήτοι σε βαθμό πλημμελήματος, και όχι κακουργήματος ως ίσχυε κατά τον προγενέστερο Ποινικό Κώδικα, και δη κατά το χρόνο εισαγωγής ενώπιον του Συμβουλίου Σας της υπό κρίση προσφυγής μας με τη με αριθμό 19/10-6-2019/γρ.8 πρότασή μας. Συνεπώς, στο πρόσωπο του αιτουμένου τη χορήγηση τακτικής άδειας κρατουμένου κατάδικου ………….πληρούνται, πλέον, μετά την 1η-7-2019, οι τυπικές προϋποθέσεις που τάσσει ο νόμος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55 §1 αρ.1 και 2 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» για τη χορήγηση τακτικής άδειας, δέον, δε, να ερευνηθεί αν στο πρόσωπό του συντρέχουν και οι ουσιαστικές προϋποθέσεις που τάσσει ο νόμος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55 §1 αρ.3 και 4 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» και συγκεκριμένα, αν : α) εκτιμάται ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων κατά τη διάρκεια της άδειας, και β) αν συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής και ότι ο κρατούμενος δεν θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του. Προς διερεύνηση συνδρομής ή μη των ως άνω ουσιαστικών προϋποθέσεων, δέον να λεχθούν τα ακόλουθα :



Ο …………….του ………….ηλικίας εξήντα ενός (61) ετών, έγγαμος και πατέρας ενός άρρενος τέκνου ηλικίας είκοσι οκτώ (28) ετών, κατά τη διάρκεια της κράτησής του στο Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ………….Βόλου δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά, και έχει επιδείξει, κατά την έκθεση της κοινωνικής λειτουργού του ως άνω καταστήματος κράτησης, διαγωγή «καλή». Καθ' όλο το χρονικό διάστημα της κράτησής του έχει λάβει ήδη έξι (6) τακτικές άδειες [τέσσερις (4) από το Κατάστημα Κράτησης ………….και δύο (2) από το Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………….Βόλου], και κατά τη δήλωσή του σε αμφότερα τα υπομνήματά του, σε περίπτωση που του χορηγηθεί άδεια, θα διαμείνει στην οικία της συζύγου του, στον …………Αττικής. Ήδη η από 20-2-2019 αιτηθείσα από τον ίδιο τακτική άδεια απορρίφθηκε δυνάμει του με αριθμό 37/2019 βουλεύματος του Συμβουλίου Σας. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του, επανειλημμένως, συστηματικά, έχει προβεί σε δημόσιες δηλώσεις αποστέλλοντας επιστολές στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης οι οποίες δημοσιεύονται στο διαδίκτυο, και συγκεκριμένα : α) την 24-

10-2014 απέστειλε ο ίδιος στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κείμενο, στο οποίο, αναφερόμενος στο κράτος και χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως «αντικαθεστωτικό», ανέφερε επί λέξει : «τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν. Να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία». β) επίσης, σε προγενέστερες δημόσιες δηλώσεις του στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ανέφερε επί λέξει «το αστικό κράτος δεν μπορεί να εκδημοκρατιστεί, ούτε να εξανθρωπιστεί, αλλά μόνο να ανατραπεί...να ανατραπεί από μία επανάσταση ...η ένοπλη δράση δείχνει το δρόμο για την κλιμάκωση του κοινωνικού και του πολιτικού αγώνα». γ) την 30-5-2018 απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και έτερο κείμενο, όπου ανέφερε επί λέξει «και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων». δ) την 27-2-2019, αμέσως μετά την απόρριψη της από 20-2-2019 αίτησής του για χορήγηση τακτικής άδειας, ο ……………προέβη εκ νέου σε δήλωση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αναφέροντας επί λέξει «Γι' αυτό ας τους το πούμε άλλη μία φορά για να το καταλάβουνε. Όσο υπάρχει κρατική τρομοκρατία, τόσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ξαναπιάνουν το κόκκινο νήμα των αγώνων που διαπερνά μια ιστορία αντίστασης αιώνων». Από την 2-52019, οπότε και εκδόθηκε η με αριθμό 31/2-5-2019 απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου- Αδειών που κατά πλειοψηφία χορήγησε στον κρατούμενο τακτική άδεια μειοψηφούντος του προεδρεύοντος Εισαγγελέα, ο κρατούμενος ξεκίνησε απεργία πείνας, ενόψει της επικείμενης έκδοσης του βουλεύματος του Συμβουλίου Σας, την οποία και συνέχισε και μετά την έκδοση του με αριθμό 93/10-5-2019 απορριπτικού ως προς την αιτηθείσα τακτική άδεια βουλεύματος του Συμβουλίου Σας, και την οποία ανέστειλε μόλις έλαβε γνώση της αίτησης της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου για αναίρεση του ως άνω βουλεύματος.



Εκ των ανωτέρω, συνάγεται ότι ο κρατούμενος …………….του ……………., με τις προαναφερθείσες δημόσιες δηλώσεις του, δεν περιορίζεται απλώς και μόνον στην παράθεση των πολιτικών του πεποιθήσεων και της ιδεολογίας του, η διαμόρφωση και η διατήρηση των οποίων είναι αναφαίρετο δικαίωμά του ως πολίτη της ευνομούμενης Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά επιπλέον, προβαίνοντας στις ως άνω περιγραφόμενες υλικές πράξεις αποστολής επιστολών στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προς δημοσίευση αυτών στο διαδίκτυο, και αναρτήσεων κειμένων στο διαδίκτυο, καλεί σε συμπαράσταση και αλληλεγγύη προς υποστήριξη του αγώνα του για τη λήψη άδειας από το κατάστημα κράτησης όπου κρατείται και ομάδες εκτός της φυλακής, αμφισβητήσιμης νομιμότητας, τους οποίους, ως «αλληλέγγυους», καλεί να «ξαναπιάσουν το κόκκινο νήμα "αυτών" των αγώνων», και ειδικότερα (σύμφωνα με την προσωπική του ρήση) νοουμένων «αυτών των αγώνων» ως «των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων για την ανατροπή του αστικού κράτους με επανάσταση, το δρόμο προς την κλιμάκωση των οποίων δείχνει η ένοπλη δράση». Εξάλλου, διευκρινίζοντας και ο ίδιος κατά την αυτοπρόσωπη παράστασή του ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Βόλου το νόημα της φράσης του «να ξαναπιάσουμε μέσα και έξω από τη φυλακή το κόκκινο νήμα των αγώνων» δήλωσε επί λέξει «ζητώ την αλληλεγγύη απ' έξω, ξεκινώντας την απεργία πείνας, αυτό εννοούσα ... βάζοντας το σώμα σε κίνδυνο μέσα στη φυλακή, και συμπαράσταση από τον κόσμο». Με τις ανωτέρω επανειλημμένες πράξεις του, ήτοι τις δημοσιεύσεις των επιστολών του με το ανωτέρω περιεχόμενο και τις αναρτήσεις του στο διαδίκτυο, ο κρατούμενος, έμμεσα, προκαλεί ερεθισμό των πνευμάτων των «αλληλέγγυων», όπως τους αποκαλεί, διεγείροντάς τους κατ' αυτόν τον τρόπο προς το σκοπό τέλεσης αξιόποινων πράξεων που ενέχουν βία, τόσο κατά προσώπων όσο και κατά πραγμάτων (και συγκεκριμένα πράξεις αντίστασης, διακεκριμένων φθορών, απειλών κατά της ζωής και κατά της σωματικής ακεραιότητας), προκειμένου να κλιμακωθεί («δια της οδού της ένοπλης δράσης» κατά τη ρήση του) ο αγώνας τους για την ανατροπή του αστικού κράτους που δεν χορηγεί άδεια στον «πολιτικό κρατούμενο» όπως αυτοπροσδιορίζεται ο ίδιος ο κρατούμενος………….., χωρίς να παροτρύνει άμεσα τις αναρχικές συλλογικότητες και τις αμφισβητήσιμης νομιμότητας ομάδες προς τις οποίες απευθύνει το κάλεσμά του στην τέλεση κακουργημάτων ή πλημμελημάτων καθορισμένων κατά τόπο, χρόνο και αντικείμενο. Πρόκειται δηλαδή για έμμεση πρόκληση άλλων προσώπων, με ερεθισμό των πνευμάτων τους, που τείνει στην πρόκληση τέλεσης (τουλάχιστον) πλημμελημάτων, αλλά εμφανίζεται με την επίφαση της ελεύθερης απόφασης των προσώπων προς τους οποίους απευθύνει την έμμεση πρόκληση. Οι ανωτέρω περιγραφόμενες πράξεις του συνιστούν σοβαρές ενδείξεις τέλεσης από μέρους του κρατουμένου …………..του ………….. της αξιόποινης πράξης της «διέγερσης σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος» όπως αυτή τυποποιείται ως έγκλημα με τις διατάξεις του άρθρου 184 του Νέου Ποινικού Κώδικα (οι οποίες ως ευμενέστερες για τον δράστη τυγχάνουν εφαρμογής κατ’ άρθρο 2 του Νέου ΠΚ. Ειδικότερα, δε, δέον να ληφθεί υπόψη ότι μετά το κάλεσμα που απηύθυνε ο κρατούμενος προς τις ομάδες και συλλογικότητες εκτός της φυλακής προς αλληλεγγύη στο πρόσωπό του και στην ευόδωση του αιτήματός του για χορήγηση τακτικής άδειας, επακολούθησαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απειλητικού περιεχομένου αναρτήσεις από ιδρυτικό-ηγετικό στέλεχος της αναρχικής συλλογικότητας «……………» που έχει αναπτύξει κατ' επανάληψη παράνομη δραστηριότητα, τον………….., οι οποίες έχουν επί λέξει ως εξής : «Αυτήν την Πέμπτη το Τριμελές Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου θα αποφασίσει εάν θα έχουμε τον πρώτο νεκρό απεργό πείνας στην Ελλάδα. Η υγεία του …………….είναι ήδη πολύ επιβαρυμένη και είναι ζήτημα αν θα αντέξει τις επόμενες ημέρες. Οι τρεις συγκεκριμένοι δικαστές του Βόλου θα πάρουν μια απόφαση που θα επηρεάσει άμεσα τη ζωή του …………, τη ζωή την δικιά μας, και την ζωή τη δική τους. Ελπίζω να μην κόψουν αυτό το κόκκινο νήμα. Γιατί αν το κάνουν, όλα θα κοκκινήσουν...», ανάρτηση η οποία κατόπιν έτυχε περαιτέρω διευκρινίσεων ως εξής : «Μην ανησυχείτε κύριοι, δεν θα πάμε να πυροβολήσουμε κανέναν. Αλλά να είστε σίγουροι πως οι αντιδράσεις, σε περίπτωση που οι δικαστές πάρουν παράλογες και πέραν κάθε λογικής αποφάσεις, θα είναι μαζικές και συνεχόμενες» (όπως αναφέρεται στο από 4-5-2019 δημοσίευμα στον ιστότοπο ……………… ). Ακολούθως, παρατηρήθηκαν ήδη φαινόμενα βανδαλισμού από αγνώστους σε πολιτικά γραφεία με στόχο τη χορήγηση άδειας στον κρατούμενο……………, καθώς επίσης την 15-5-2019 σε προεκλογική εκδήλωση πολιτικής παράταξης και συγκεκριμένα της …………., η οποία έλαβε χώρα στο κτήριο της ……………στη Λεωφόρο ………… στην Αθήνα, σημειώθηκε επίθεση με δυναμίτες και πέτρες, η οποία είχε σαν συνέπεια να τραπούν σε φυγή οι παρευρισκόμενοι στο χώρο και να προκληθούν υλικές ζημίες σε αυτοκίνητα βουλευτών και μελών της ως άνω πολιτικής παράταξης. Την ευθύνη για τις ως άνω υλικές πράξεις βίας κατά προσώπων και κατά πραγμάτων ανέλαβε με ανάρτησή της σε γνωστή σελίδα του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου η οργάνωση «…………..» με δήλωσή της που έχει επί λέξει ως εξής : «Το απόγευμα της Τετάρτης 15 Μαΐου επιτεθήκαμε στην προεκλογική εκδήλωση- συγκέντρωση της ……. στο κτήριο της …………στην Λεωφόρο ……….. Αφού επιτεθήκαμε στην ομάδα ασφαλείας του κόμματος και του κτηρίου με δυναμίτες τρέποντάς τους σε φυγή, καταφέραμε ζημιές σε αυτοκίνητα βουλευτών και μελών της ……………σε ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στον επαναστάτη ……………που βρισκόταν σε απεργία πείνας διεκδικώντας την άδεια που δικαιούται. Η εκδικητικότητα του κράτους και της ευρύτερης εξουσίας που αντιπροσωπεύεται κυρίως από την αμερικανική πρεσβεία, ……. και την Κυβέρνηση …………είναι ενδεικτική του πόσο φοβούνται τόσο τον …………….όσο και το κίνημα αλληλεγγύης και αντίστασης που ξεδιπλώνεται σε όλη την Ελλάδα. Αν δεν δοθεί άμεσα η άδεια οι συνέπειες θα είναι τεράστιες». Στη συνέχεια, την 21-

5-2019 η αναρχική συλλογικότητα «…………..» προκάλεσε φθορές στο κτήριο της Βουλής των Ελλήνων (ήτοι διακεκριμένες φθορές) με ρίψη κόκκινης μπογιάς και καπνογόνων, αναλαμβάνοντας με ανάρτησή της σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου την ευθύνη για την «παρέμβασή τους στο κτήριο των βασιλικών ανακτόρων της αστικής δημοκρατίας», αναφέροντας επί λέξει στην ανάρτηση τους, μεταξύ άλλων, «..θα συνεχίσουμε τον αγώνα αμείωτα ...αυτό που τους ενοχλεί είναι ότι ο κόσμος του αγώνα σηκώνει κάθε μέρα το δικό του ανάστημα σε όλη την Ελλάδα, πίσω από το ανάστημα του απεργού πείνας……………. ...Συνεχίζουμε ακάθεκτοι ως τη νίκη της απεργίας πείνας του……………. Οι ως άνω περιγραφόμενες αξιόποινες πράξεις της απειλής, και των διακεκριμένων φθορών, οι οποίες εξακολουθούν και στο Νέο Ποινικό Κώδικα να τυποποιούνται ως αξιόποινες πράξεις [η μεν απειλή στις διατάξεις του άρθρου 333 §1, η δε διακεκριμένη φθορά στις διατάξεις του άρθρου 378 §2, ως φθορά πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος, ή αποτελούν ιστορικά μνημεία, ή στην περίπτωση που η φθορά έγινε με φωτιά ή εκρηκτικές ύλες], ναι μεν συνιστούν πλημμελήματα που τελέστηκαν από έτερα πρόσωπα, πλην του κρατουμένου, και συγκεκριμένα από μέλη αναρχικών ομάδων και συλλογικοτήτων και εμφανίζονται ως πράξεις που τελούνται κατόπιν ελεύθερης απόφασης των δραστών-φυσικών αυτουργών, πλην όμως πρόκειται σαφώς για μία κατ' επίφαση ελεύθερη απόφαση των δραστών-

φυσικών αυτουργών, οι οποίοι έχουν διεγερθεί προς την τέλεση των ως άνω πλημμελημάτων από τις προαναφερόμενες δημόσιες δηλώσεις και προσκλήσεις που τους απηύθυνε συστηματικά καθ' όλο αυτό το χρονικό διάστημα ο κρατούμενος …………… καλώντας τους έμμεσα στην τέλεση αξιόποινων πράξεων που ενέχουν εν γένει εκδήλωση βίας, σε ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στο πρόσωπό του, «ξαναπιάνοντας το κόκκινο νήμα των αγώνων».



Εκ των ανωτέρω, λοιπόν, εδράζεται βεβαία η πεποίθησή μας για τη σοβαρότητα των ενδείξεων τέλεσης από μέρους του κρατουμένου ……………..της ως άνω περιγραφόμενης αξιόποινης πράξης της «διέγερσης σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος» όπως αυτή τυποποιείται ως έγκλημα με τις διατάξεις του άρθρου 184, τόσο κατά τον προγενέστερο Ποινικό Κώδικα, όσο και κατά τον Νέο Ποινικό Κώδικα, πράξη την οποία με τις επανειλημμένες δημόσιες δηλώσεις-

προσκλήσεις του τελεί κατ' εξακολούθηση, όντας ήδη κρατούμενος, προκειμένου να επιτύχει τη χορήγηση τακτικής άδειας στο πρόσωπό του. Επίσης, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, βεβαία είναι και η πεποίθηση μας ότι ο κρατούμενος ………….διατηρεί ιδιαίτερα στενούς δεσμούς εκτός του σωφρονιστικού καταστήματος όπου εκτίει την ποινή του, με οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου (όπως άλλωστε και οι ίδιες αυτοπροσδιορίζονται), οι οποίες κινούνται εκτός των ορίων της νομιμότητας, δεδομένου ότι, άλλως, αυτές δεν θα παρείχαν τόσο αυξημένης έντασης υποστήριξη στο πρόσωπό του εκδηλούμενη με έκνομες συμπεριφορές (δια τελέσεως αξιόποινων πράξεων) και όχι με νόμιμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, και ότι ο ίδιος ο κρατούμενος δεν θα έσπευδε να τους «ευχαριστήσει για τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό του» αποκαλώντας τους «συντρόφους και συντρόφισσες» στην από 10-5-2019 επιστολή που απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όντας νοσηλευόμενος στο Γ.Ν.Βόλου «……………..».



Επιπρόσθετα, δέον να επισημανθεί ότι η αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας, κατά συναυτουργία, σε στάση κρατουμένων κατά συρροή, που αποδίδεται με την ως άνω αναφερόμενη ασκηθείσα ποινική δίωξη στον κρατούμενο …………….του …………….., φέρεται τελεσθείσα την 24-2-

2018 εντός του Καταστήματος Κράτησης …………..όπου κρατείτο ο εν λόγω κατάδικος, πριν τη μεταγωγή του στο Ε.Κ.Κ.Ν. …………..Βόλου, και αφορά τη συμμετοχή του ως απλού συνεργού (δια ψυχικής συνδρομής) στη στάση κρατουμένων που τέλεσαν οι συγκατηγορούμενοι-

συγκρατούμενοί του στην 1η και 4η πτέρυγα των φυλακών ……………προερχόμενοι οι περισσότεροι εξ αυτών από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και συγκεκριμένα από τους «……………», σπάζοντας πόρτες και ανοίγοντας κελιά εντός του Καταστήματος Κράτησης………….., διαμαρτυρόμενοι για τη μεταγωγή του κρατουμένου ………………από άνδρες των ΕΚΑΜ, ο οποίος και κατηγορείτο για κακουργηματικές πράξεις για την υπόθεση με την αποστολή φακέλου με εκρηκτικό μηχανισμό προς τον πρώην πρωθυπουργό ……………. Στην ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου……………….., και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η προαναφερθείσα στάση των κρατουμένων στο Κ.Κ. ………….έκανε παρέμβαση, με ανακοίνωσή του, αναρτώντας αυτή στο διαδίκτυο, μέσα από το Κατάστημα Κράτησης (στις γυναικείες φυλακές……………) όπου κρατείτο ο …………… από κοινού με τρεις εκ των συγκρατουμένων του, δηλώνοντας επί λέξει «Ως μία πρώτη αντίδραση στην πρωτοφανή απαγωγή του συγκρατουμένου και απεργού πείνας …………….από τα ΕΚΑΜ, σήμερα το πρωί, κρατάμε το προαύλιο (ενν. των γυναικείων φυλακών Καταστήματος Κράτησης……………..) ανοιχτό τις μεσημεριανές ώρες. Συμπαραστεκόμαστε στη διαμαρτυρία των κρατουμένων στις ανδρικές φυλακές. Ο αυταρχισμός του Υπουργείου Δικαιοσύνης δεν θα περάσει». (βλ.σχετ. δημοσιευμένα στο διαδίκτυο δημοσιογραφικά άρθρα στους ιστοτόπους…………………..). Η ως άνω στάση των κρατουμένων διήρκεσε περί τις πέντε ώρες και έληξε κατόπιν διαπραγματεύσεων εκπροσώπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με «επιτροπή» των κρατουμένων, και αφού εκείνοι έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι δεν θα κινηθεί πειθαρχική διαδικασία σε βάρος τους για τις ως άνω πράξεις τους, όπερ και εγένετο, για το λόγο, δε, αυτό, και δεν κινήθηκε σε βάρος των στασιαζόντων κρατουμένων και των συμμετεχόντων στην πράξη τους, μεταξύ των οποίων και του………………, πειθαρχική διαδικασία από το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Κ.Κ……………, και ως εκ τούτου ελλείψει επιβολής πειθαρχικής ποινής σε βάρος του η κοινωνική λειτουργός του Ε.Κ.Κ.Ν. ……………..Βόλου, λαμβάνοντας υπόψη το Δελτίο πειθαρχικών ποινών χαρακτηρίζει τη διαγωγή του εν θέματι κρατουμένου «καλή». Ωστόσο, για την αξιολόγηση της διαγωγής του κατάδικου πρέπει να ληφθεί υπόψη η εν γένει συμπεριφορά του όπως αυτή εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια της κράτησής του. Για την αξιολόγηση, δε, της επικινδυνότητάς του προς τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και ο χαρακτήρας του όπως αυτός διαγιγνώσκεται με βάση το σύνολο τη διαγωγής που επέδειξε κατά τη διάρκεια έκτισης της ποινής του. Λαμβάνοντας υπόψη τις υλικές πράξεις της διέγερσης σε τέλεση πλημμελημάτων, κατ' εξακολούθηση, και της απλής συνέργειας κατά συναυτουργία σε στάση κρατουμένων κατά συρροή, όπως αυτές αναλυτικά ανωτέρω περιγράφονται, στις οποίες έχει προβεί ο κρατούμενος κατάδικος …………..κατά τη διάρκεια της κράτησής του, εδράζεται βεβαία η πεποίθησή μας ότι ο εν λόγω κρατούμενος-

κατάδικος εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να αρνείται, ως ίδιον του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του, συστηματικά και συνειδητά, καθ' όλη τη διάρκεια της κράτησής του, να αποδεχθεί και να προσαρμοστεί στους κανόνες δικαίου που τάσσει η ελληνική έννομη τάξη, μη αποδεχόμενος ενδόμυχα τους κανόνες της προσήκουσας συμπεριφοράς που πρέπει να επιδεικνύει ως κρατούμενος, και εκ της συμπεριφοράς του αυτής κρίνεται ότι μέχρι και σήμερα δεν έχει επέλθει ουσιώδης ηθική βελτίωση του κατάδικου κρατουμένου, και επομένως ουδόλως θεμελιώνεται στο πρόσωπό του το στοιχείο της «καλής διαγωγής» υπό την έννοια της «θετικής συμπεριφοράς» κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη.

Εξ όλων των προαναφερομένων, συνάγεται μετά βεβαιότητας ότι στο πρόσωπο του αιτουμένου τη χορήγηση τακτικής άδειας κρατουμένου,………….. του ……………, δεν συντρέχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 55 §1 αρ.3 και 4 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» για τη χορήγηση τακτικής άδειας, και συγκεκριμένα, βασίμως εκτιμάται ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειάς του, ο κρατούμενος να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις διέγερσης σε τέλεση (τουλάχιστον) πλημμελημάτων, και να σχεδιάσει και να καθοδηγήσει τις ως άνω αναφερόμενες οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου, με τις οποίες ο ίδιος δηλώνει «αλληλέγγυος» και εξακολουθεί ακόμη και μέσα από τη φυλακή να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς, στην τέλεση και νέων αξιόποινων πράξεων βίας σε βάρος προσώπων και πραγμάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι όντας ήδη κρατούμενος δεν διστάζει επανειλημμένως να διεγείρει τους «αλληλέγγυους συντρόφους» του, όπως ο ίδιος τους αποκαλεί, στην τέλεση (τουλάχιστον) πλημμελημάτων που ενέχουν πράξεις βίας (ή και απειλής βίας) κατά προσώπων και πραγμάτων, εκθέτοντας κατ' αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, και δη τη χορήγηση άδειας από το κατάστημα κράτησης όπου κρατείται, και βάσιμη προσδοκία ότι τοιουτοτρόπως ο εν λόγω κρατούμενος θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του.



ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ



ΠΡΟΤΕΙΝΩ



ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ η με αριθμό 31/2-5-2019 απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Βόλου, με την οποία χορηγήθηκε, κατά πλειοψηφία, τακτική άδεια απουσίας από τον αιτηθέντα αυτή κρατούμενο στο ως άνω Κατάστημα Κράτησης, …………….. του …………….,γενομένης δεκτής της υπό κρίση προσφυγής μας, και

ΝΑ ΜΗ ΧΟΡΗΓΗΘΕΙ η αιτούμενη τακτική άδεια στον κρατούμενο στο Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ……………Βόλου, ……………… του …………….., απορριπτομένης αυτής για ουσιαστικούς λόγους



Βόλος, 1-7-2019

Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ

Μαρία - Σοφία Βαΐτση

Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών>>



Αφού άκουσε τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θωμά Καρυοφύλλη, ο οποίος ανέπτυξε την υπ' αριθμ. 23/2019/γρ8 συμπληρωματική πρόταση της Αντεισαγγελέως Πρωτοδικών Μαρίας-Σοφίας Βαΐτση και στη συνέχεια αποχώρησε,



ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ



ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ



Νομίμως φέρεται προς συζήτηση, ενώπιον του Συμβουλίου, ως αρμοδίου κατά το άρθρο 70 του ν. 2776/1999 (Σωφρονιστικός Κώδικας), η υπό κρίση προσφυγή του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Βόλου, υπό την ιδιότητά του ως προέδρου του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………….Μαγνησίας, κατά της υπ’ αριθ. 31/2.5.2019 αποφάσεώς του, μετά από την αναίρεση του υπ’ αριθ. 93/2019 βουλεύματος του Συμβουλίου τούτου, με το υπ’ αριθ. 1001/2019 βούλευμα του ΣΤ΄ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου. Με το αναιρεθέν βούλευμα, είχε γίνει δεκτή η προσφυγή, ακυρώθηκε η απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου και απορρίφθηκε η από 30.4.2019 αίτηση του ……………του……………, περί χορηγήσεως τακτικής αδείας. Με το βούλευμά του, το Ανώτατο Δικαστήριο επέλυσε καταφατικώς, και υποχρεωτικώς για το επιλαμβανόμενο και τώρα επί της υποθέσεως Δικαστικό Συμβούλιο, συμφώνως προς το άρθρο 3 παρ. 4 του ν. 3810/1957 (ΑΠ 255/2017), το νομικό θέμα του δικαιώματος και των πολυϊσοβιτών καταδίκων να λαμβάνουν τακτική άδεια. Επομένως, η υπό κρίση απόφαση του ανωτέρω Πειθαρχικού Συμβουλίου, τυγχάνει νόμιμη, ως ερειδομένη επί των διατάξεων των άρθρων 54 και 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα και πρέπει να ερευνηθεί για τις ουσιαστικές (όπως τις έκρινε και το ως άνω βούλευμα του Αρείου Πάγου) προϋποθέσεις χορηγήσεως της αιτούμενης τακτικής άδειας.



Το Σύνταγμα της Ελλάδος διαπνέεται ολόκληρο από τον απόλυτο σεβασμό στην έννοια της ανθρώπινης αξίας. Συγκεκριμένα, το άρθρο 2 § 1 Σ του 1975 καθιέρωσε την υποχρέωση σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου εκ μέρους των κρατικών οργάνων. Από τις συζητήσεις στην Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή προκύπτει πως, η ανωτέρω διάταξη υιοθετήθηκε, επειδή θεωρήθηκε ότι «η αναγνώρισις του ανθρώπου ως υπέρτατης αξίας του κοινωνικού βίου προσιδιάζει εις τα Δημοκρατικά πολιτεύματα». Το Σύνταγμα του 1975 απέβλεψε στον άνθρωπο ως υπέρτατη αξία, χάριν της οποίας οργανώνεται η έννομη τάξη και νομιμοποιείται η εξουσία, υπό την έννοια δε αυτή προβλέφθηκαν τα επιμέρους ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Η διάταξη του άρθρου 2 § 1, η οποία δεν μπορεί ούτε να αναθεωρηθεί ούτε να ανασταλεί (Σ 110 § 1, 48 § 1), περιλήφθηκε στο Σύνταγμα τόσο με αρνητικό όσο και με θετικό περιεχόμενο : Τα όργανα της Πολιτείας υποχρεούνται όχι μόνο να σέβονται και να μη θίγουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, αλλά και να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της από κάθε απειλή, είτε αυτή επιχειρείται από ιδιώτες, είτε με αφορμή την άσκηση της κρατικής εξουσίας. Η ανθρώπινη αξία ταυτίζεται με τον άνθρωπο ως φυσικό πρόσωπο, με τη σωματική, πνευματική και κοινωνική του υπόσταση, τελεί δε υπό την εγγύηση του κράτους ανεξαρτήτως των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του κάθε ανθρώπου και αδιακρίτως ιθαγένειας. Η «αξία που πρέπει να έχει ο άνθρωπος ως έλλογο και συνειδητό ον, δηλαδή ως πρόσωπο» νοείται και ως ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Είναι αυτή που τον προσδιορίζει ως άνθρωπο και τον καθιστά υποκείμενο του δικαίου, δηλαδή φορέα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, ως υπέρτατη αξία, εμποδίζει δε τη χρησιμοποίησή του ως απλού αντικειμένου για την εξυπηρέτηση οποιασδήποτε σκοπιμότητας και εν τέλει ως αντικαταστατού μεγέθους (Φ. Σπυρόπουλος / Ξ. Κοντιάδης/ Χ. Ανθόπουλος /Γ. Γεραπετρίτης, Σύνταγμα, 2017, σελ. 20-23, με τις εκεί περαιτέρω παραπομπές στη θεωρία). Η θέση της σχετικής συνταγματικής διάταξης καθορίζει και την κανονιστική της ισχύ : Ο συντακτικός νομοθέτης προστατεύει την αξία του ανθρώπου όχι στο δεύτερο μέρος, που είναι αφιερωμένο στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, αλλά στο πρώτο μέρος, στο οποίο περιέχονται «βασικές διατάξεις» και καθορίζεται η μορφή του πολιτεύματος, προσδίδοντάς του έτσι ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Όλα τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι θεμελιώδεις αρχές, όπως η δημοκρατική αρχή και οι αρχές της ελευθερίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου, του κοινωνικού κράτους και της βιώσιμης ανάπτυξης έχουν βάση και στόχο την αξία του ανθρώπου, τούτο δε διότι ο άνθρωπος ως αξία έχει προτεραιότητα έναντι κάθε άλλης νομικής αξίας (Φ. Σπυρόπουλος / Ξ. Κοντιάδης/ Χ. Ανθόπουλος /Γ. Γεραπετρίτης, ό.π., σελ. 24). Περαιτέρω, η διάταξη του άρθρου 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα ορίζει ότι: «Οι τακτικές άδειες χορηγούνται εφόσον: 1. Ο κατάδικος έχει εκτίσει το ένα πέμπτο της ποινής του χωρίς ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας και η κράτηση έχει διαρκέσει τουλάχιστον τρεις μήνες.

Σε περίπτωση έκτισης ποινής ισόβιας κάθειρξης, η κράτηση πρέπει να έχει διαρκέσει τουλάχιστον οκτώ έτη. Κατ’ εξαίρεση, σε αυτόν που καταδικάστηκε σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης για παράβαση της παρ. 2 του άρθρου 380 του Ποινικού Κώδικα, τακτικές άδειες χορηγούνται εφ’ όσον έχει εκτίσει τα δύο πέμπτα της ποινής του, χωρίς ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής λόγω εργασίας και η κράτηση έχει διαρκέσει τουλάχιστον δύο έτη. Αν στον κατάδικο έχουν επιβληθεί περισσότερες ποινές κατά της ελευθερίας και δεν έχει γίνει προσμέτρησή τους σε μια συνολική ποινή, κατά το άρθρο 94 του Ποινικού Κώδικα, για τον υπολογισμό της ποινής που έχει εκτιθεί κατά την έννοια της παρούσας διάταξης, λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των επί μέρους ποινών. 2. Δεν εκκρεμεί κατά του καταδίκου ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος ή διαδικασία εκτέλεσης ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ή έκδοσης σε τρίτη χώρα. 3. Εκτιμάται ότι δεν υπάρχει κίνδυνος τελέσεως, κατά τη διάρκεια της αδείας, νέων εγκλημάτων. 4. Συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν υπάρχει κίνδυνος φυγής και ότι ο κρατούμενος δεν θα κάνει κακή χρήση της αδείας του. Για να διαπιστωθεί αν συντρέχει αυτή η προϋπόθεση εκτιμώνται ιδίως: α) η προσωπικότητα του καταδίκου και η εν γένει συμπεριφορά του μετά την τέλεση της πράξης, κατά τη διάρκεια της κράτησης, σε συνδυασμό με το άρθρο 69 παρ. 2 του παρόντος Κώδικα και κατά τη διάρκεια των αδειών, που ενδεχομένως του έχουν ήδη χορηγηθεί, β) η ατομική, επαγγελματική και κοινωνική κατάσταση του ιδίου και της οικογένειάς του, καθώς και οι τυχόν οικογενειακές του υποχρεώσεις, γ) η ωφέλεια την οποία μπορεί να έχει για την προσωπικότητα του καταδίκου και τη μελλοντική του εξέλιξη, η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, τρεις βασικές έννοιες κυριαρχούν στον θεσμό των τακτικών αδειών : Ο σωφρονισμός του καταδίκου, η συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του και η ένταξή του στην κοινωνία. Ως σωφρονισμός, ορίζεται η βελτίωση της διαγωγής ενός ατόμου που έχει διαπράξει κάποιο αδίκημα, ούτως ώστε να συμμορφώνεται προς τους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης που περιέχονται στις ποινικές διατάξεις (Αναγνωστάκης Σ.Κ. «Σωφρονιστικό Δίκαιο. Γενικό Μέρος. Σύστημα σωφρονιστικής Επιστήμης», Δασκαλάκης Η. «Ο θεσμός της φυλακής», σ. 32-37). Συμπεριφορά: Κατά τον Skinner. B.F. («Περί Συμπεριφερισμού», 2013), ολόκληρη η δραστηριότητα του ανθρώπου ως βιολογικού οργανισμού ονομάζεται συμπεριφορά (περπάτημα, ομιλία, σκέψη, κινήσεις κ.τ.λ.). Ένταξη, είναι το δικαίωμα του κρατουμένου για επανένταξη στην κοινωνία (Στ. Αλεξιάδης «Τα συνταγματικά δικαιώματα των κρατουμένων», σ. 19,25), το οποίο είναι συμβατό με το άρθρο 2 § 1 του Συντάγματος (Αντ. Μανιτάκης «Τα συνταγματικά δικαιώματα των κρατουμένων», σ.27). Αυτές οι έννοιες-αρχές, πρυτανεύουν στη σκέψη του Συμβουλίου, όπως αυτή εκτίθεται στη συνέχεια.



Η ιδεολογία κάθε ανθρώπου είναι αναφαίρετο δικαίωμά του, δεν ελέγχεται, δεν επιτρέπεται η ποινική της αξιολόγηση, ούτε αποτελεί ενδείκτη σωφρονισμού. Πράγματι, αποτελεί κατακτημένο κανόνα των σημερινών κοινωνιών ότι, το πνεύμα δεν δεσμεύεται, σε αντίθεση με το σώμα, το οποίο, σε ευνομούμενες κοινωνίες, μπορεί να δεσμευθεί σε περίπτωση παραβάσεως των κειμένων νόμων, οι οποίοι καθορίζουν, τις απειλούμενες στερητικές της ελευθερίας ποινές. Ελευθερία του πνεύματος, γενική επιδίωξη και κατάκτηση του ανθρώπου, σημαίνει ότι αυτό παραμένει ελεύθερο, μη δυνάμενο να δεσμευθεί, χαλιναγωγηθεί, τιθασευτεί ή άλλως πως περιοριστεί. Το αξίωμα αυτό δεν ισχύει μόνο για τους εν ελευθερία διαβιούντες κοινωνούς, αλλά και για εκείνους που για κάποια παράβαση των κανόνων της κοινωνίας ευρίσκονται σε καθεστώς δέσμευσης της ελευθερίας της κινήσεως, όπως συμβαίνει με τους εγκλείστους στις φυλακές καταδίκους. Τα ανωτέρω, ισχύουν και για την περίπτωση του ελέγχου, κατά το άρθρο 55 του Σωφρονιστικού Κώδικα, της αιτήσεως του καταδίκου για παροχή τακτικής αδείας. Κατ’ ακολουθίαν αυτών, και η προκείμενη έρευνα των υπό κρίση αποφάσεως και αιτήσεως, θα αφορά την «προσωπικότητα» του συγκεκριμένου καταδίκου, όπως αυτή διαγράφεται από τις πράξεις του και την εν γένει συμπεριφορά του κατά το στάδιο τού περιορισμού του και όχι τις ιδέες του, την κοσμοθεωρία του, την επαναστατική του αντίληψη «περί κράτους τρομοκράτη» και τα συναφή «πιστεύω» του. Έτσι, το Δικαστικό Συμβούλιο θα ερευνήσει, εκτός από την «προσωπικότητα» του καταδίκου, και την τυχόν ύπαρξη «κινδύνου τελέσεως κατά τη διάρκεια της αδείας, νέων εγκλημάτων», «την εν γένει συμπεριφορά του μετά την τέλεση των πράξεών του, κατά την διάρκεια της κράτησής του» και την «ωφέλεια την οποία μπορεί να έχει για την προσωπικότητά του και τη μελλοντική του εξέλιξη, η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας», όπως ορίζει ο Σωφρονιστικός Κώδικας, χωρίς να ασχοληθεί με το εάν μετέγνωσε, μετανόησε ή απέρριψε τους ιδεολογικούς λόγους, για τους οποίους τέλεσε τα εγκλήματα για τα οποία καταδικάστηκε και κρατείται.



Από όλα τα έγγραφα που υπάρχουν στον φάκελο, καθώς και από τα από 02.05.2019, 08.05.2019 και 20.6.2019 έγγραφα υπομνήματα του κατάδικου……………., προκύπτουν τα ακόλουθα : Ο κατάδικος ……………. Του………….., κρατείται εκτίοντας συνολική ποινή 11 φορές ισόβιας κάθειρξης, κάθειρξης 25 ετών και φυλάκισης 2 ετών για τις πράξεις της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση, ανθρωποκτονιών, τετελεσμένων και σε απόπειρα, ληστείας και ανυποταξίας, η δε κράτησή του έχει αρχίσει στις 5.9.2002. Στις 30.4.2019, ο ως άνω κατάδικος υπέβαλε προς το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..αίτηση περί χορήγησης σε αυτόν εννέα ημερών τακτικής άδειας. Από την από 30.04.2019 Εισήγηση της Κοινωνικής Λειτουργού του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………….προκύπτει ότι ο τελευταίος, ηλικίας σήμερα 61 ετών, έγγαμος και πατέρας ενός τέκνου ηλικίας 28 ετών, κατά τη διάρκεια της κράτησής του στο ως άνω σωφρονιστικό κατάστημα δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά. Επιπλέον, έχει λάβει έξι (6) τακτικές άδειες [τέσσερις (4) από το Κατάστημα Κράτησης ……………και δύο (2) από το Ε.Α.Κ.Κ.Ν ………………Μαγνησίας] και, σε περίπτωση που του δοθεί η αιτούμενη τακτική άδεια, δήλωσε ότι θα διαμείνει στην οικία της συζύγου του, στον ………….Αττικής. Ο αιτών κατάδικος έχει συμπληρώσει 16 έτη κρατήσεως και πληροί το απαιτούμενο όριο εκτιτέας ποινής. Επομένως, η υπό κρίση απόφαση τυγχάνει νόμιμη, ερειδομένη επί των ανωτέρω διατάξεων και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, ως προς τις λοιπές προϋποθέσεις.



Την 7.6.2019, το Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ……………Βόλου κοινοποίησε στην Εισαγγελία Βόλου το υπ’ αριθ. πρωτ. ………../6-6-2019 έγγραφο του Καταστήματος Κράτησης……………, δια του οποίου διαβιβάστηκε προς τη Διευθύντρια του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..Βόλου η υπ’ αριθ. πρωτ. ………/6-6-2019 παραγγελία του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πειραιά, από την οποία προκύπτει ότι, σε βάρος του κρατουμένου - κατάδικου …………….του ……………καθώς και άλλων δεκαεννέα κρατουμένων στο Κ.Κ……………. ασκήθηκε ποινική δίωξη για τις αξιόποινες πράξεις : 1) της στάσης κρατουμένων, της ηθικής αυτουργίας στη στάση κρατουμένων, κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 3) της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 4) της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία, και 5) της ηθικής αυτουργίας στη διακεκριμένη περίπτωση φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά, με το υπ’ αριθ. πρωτ. ………/7-6-2019 έγγραφό της, γνωστοποίησε στην Εισαγγελία Βόλου ότι, την 5.4.2018, και ενώ ο κατάδικος εκρατείτο στο Κατάστημα Κράτησης……………., σχηματίστηκε ποινική δικογραφία, κατόπιν της με αριθμό πρωτοκόλλου ………./2018 παραγγελίας της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, σε βάρος του εν λόγω κρατουμένου και άλλων δεκαεννέα κρατουμένων στο Κατάστημα Κράτησης…………., προς διερεύνηση τέλεσης των αξιόποινων πράξεων : 1) της στάσης κρατουμένων, της ηθικής αυτουργίας στη στάση κρατουμένων, κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 3) της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων κατά συναυτουργία και κατά συρροή, 4) της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία, και 5) της ηθικής αυτουργίας στη διακεκριμένη περίπτωση φθοράς πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος κατά συναυτουργία, με χρόνο τέλεσης αυτών την 24η.2.2018 και τόπο τέλεσης το Κατάστημα Κράτησης………….. Μετά την, παραγγελθείσα από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά, διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης προς διερεύνηση τέλεσης αξιόποινων πράξεων σε βαθμό κακουργήματος ή πλημμελήματος, ο τελευταίος άσκησε τις ως άνω ποινικές διώξεις, ειδικότερα, δε, σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου ………………ασκήθηκε ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας σε στάση κρατουμένων κατά συναυτουργία και κατά συρροή, σε βαθμό κακουργήματος, παραγγέλθηκε προς τον Ανακριτή Πλημμελειοδικών Πειραιά η διενέργεια κυρίας ανάκρισης και η δικογραφία διαβιβάσθηκε, ήδη από 4.6.2019, στο Τμήμα Βουλευμάτων του Πρωτοδικείου Πειραιά, προκειμένου να χρεωθεί σε Ανακριτή, όπου και εκκρεμεί έως σήμερα. Ήδη από την 1η.7.2019, οπότε και τέθηκε σε ισχύ ο Νέος Ποινικός Κώδικας με τον Ν.4619/2019, δεν εκκρεμεί, πλέον, σε βάρος του κρατουμένου κατάδικου, ………………., ποινική διαδικασία για αξιόποινη πράξη σε βαθμό κακουργήματος, καθώς η αξιόποινη πράξη της στάσης κρατουμένων, για την οποία ασκήθηκε σε βάρος του ποινική δίωξη, πλέον τιμωρείται κατ’ άρθρο 174 § 1 του Νέου Ποινικού Κώδικα με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή, ήτοι σε βαθμό πλημμελήματος, και όχι κακουργήματος ως ίσχυε κατά τον προγενέστερο Ποινικό Κώδικα.


Η αξιόποινη πράξη της απλής συνέργειας, κατά συναυτουργία, σε στάση κρατουμένων κατά συρροή, που αποδίδεται με την ως άνω αναφερόμενη ασκηθείσα ποινική δίωξη στον κρατούμενο………….., φέρεται τελεσθείσα την 24η.2.2018 εντός του Καταστήματος Κράτησης …………… όπου κρατείτο ο εν λόγω κατάδικος, πριν τη μεταγωγή του στο Ε.Κ.Κ.Ν. …………..Βόλου, και αφορά τη συμμετοχή του ως απλού συνεργού (δια ψυχικής συνδρομής) στη στάση κρατουμένων που τέλεσαν οι συγκατηγορούμενοι-συγκρατούμενοί του στην 1η και 4η πτέρυγα των φυλακών…………., προερχόμενοι οι περισσότεροι εξ αυτών από τον αντιεξουσιαστικόχώρο και, συγκεκριμένα, από τους «…………..», σπάζοντας πόρτες και ανοίγοντας κελιά εντός του Καταστήματος Κράτησης …………..διαμαρτυρόμενοι για τη μεταγωγή του κρατουμένου ……………..από άνδρες των ΕΚΑΜ, ο οποίος και κατηγορείτο για κακουργηματικές πράξεις για την υπόθεση με την αποστολή φακέλου με εκρηκτικό μηχανισμό προς τον πρώην πρωθυπουργό…………... Στην ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου…………….., και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η προαναφερθείσα στάση των κρατουμένων στο Κ.Κ. …………..έκανε παρέμβαση, με ανακοίνωσή του, αναρτώντας αυτή στο διαδίκτυο, μέσα από το Κατάστημα Κράτησης (στις γυναικείες φυλακές……………) όπου κρατείτο, ο……………., από κοινού με τρεις εκ των συγκρατουμένων του, δηλώνοντας επί λέξει «Ως μία πρώτη αντίδραση στην πρωτοφανή απαγωγή του συγκρατουμένου και απεργού πείνας ………….από τα ΕΚΑΜ, σήμερα το πρωί, κρατάμε το προαύλιο (ενν. των γυναικείων φυλακών Καταστήματος Κράτησης ………….)ανοιχτό τις μεσημεριανές ώρες. Συμπαραστεκόμαστε στη διαμαρτυρία των κρατουμένων στις ανδρικές φυλακές. Ο αυταρχισμός του Υπουργείου Δικαιοσύνης δεν θα περάσει». (βλ.σχετ. δημοσιευμένα στο διαδίκτυο δημοσιογραφικά άρθρα στους ιστοτόπους……………….). Η ως άνω στάση των κρατουμένων διήρκεσε περί τις πέντε ώρες και έληξε κατόπιν διαπραγματεύσεων εκπροσώπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με «επιτροπή» των κρατουμένων, και αφότου εκείνοι έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι, δεν θα κινηθεί πειθαρχική διαδικασία σε βάρος τους για τις ως άνω πράξεις τους, όπερ και εγένετο. Ωστόσο, ανεξαρτήτως από το γεγονός ότι για λόγους που αφορούσαν το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το ανωτέρω Κατάστημα Κράτησης δεν κινήθηκε σε βάρος των στασιαζόντων κρατουμένων και των συμμετεχόντων στην πράξη τους, μεταξύ των οποίων και του……………, πειθαρχική διαδικασία από το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Κ.Κ……………, η ανωτέρω συμπεριφορά του αιτούντος κρατουμένου, για την οποία προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις και, τελικώς, στις 4.6.2019 του ασκήθηκε ποινική δίωξη, είναι εγκληματική και καταδεικνύει την μη καλή διαγωγή του μέσα στη φυλακή, καθώς και την πλήρη απαξίωση εκ μέρους του των σωφρονιστικών και ποινικών κανόνων.



Περαιτέρω, ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου κατά την αυτοπρόσωπη εμφάνισή του ενώπιόν του στις 21.02.2019, οπότε και κρίθηκε η προηγούμενη με αριθ. 24/20-2-

2019 προσφυγή του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Βόλου κατά της με αριθ. 13/2019 Απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ………….με την οποία του χορηγήθηκε κατά πλειοψηφία τακτική άδεια απουσίας, ο εν λόγω κρατούμενος, ερωτηθείς εάν σέβεται τους κανόνες της έννομης τάξης με βάση τους οποίους οριοθετείται, προσδιορίζεται και λειτουργεί το κοινωνικό σύνολο στο οποίο επιδιώκει να ενταχθεί, έστω και για λίγο, με τη λήψη τακτικής αδείας, απέφυγε συνειδητά να απαντήσει αρνητικά ή θετικά, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι, ο «αγώνας» του είναι πάντα ο ίδιος. Επίσης, εξέθεσε ότι κινείται πάντα με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, εντούτοις, όταν ρωτήθηκε εάν σέβεται το ίδιο και την ανθρώπινη ζωή, που αποτελεί υπέρτατο έννομο αγαθό, απέφυγε να απαντήσει, επαναλαμβάνοντας μόνον ότι σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ότι βιώνει δραματικά την αντινομία ανάμεσα στις πράξεις του και στον πόνο των συγγενών των θυμάτων του, που είναι και δικός του (βλ. το με αριθ. 37/2019 Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου). Το ανωτέρω γεγονός καταδεικνύει ότι αρνείται συνειδητά να ενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο και να σεβαστεί τις επιταγές της έννομης τάξης, ενώ εξακολουθεί να μην αποδέχεται την βαρύτητα των εγκλημάτων της αφαίρεσης των ανθρώπινων ζωών, που έχει διαπράξει, καθώς και τις έννομες συνέπειες αυτών. Συνεπώς, το παρόν Συμβούλιο πιθανολογεί διότι σε περίπτωση που τύχει τακτικής αδείας, έστω και ολιγοήμερης, δεν θα σεβαστεί τις επιταγές της έννομης τάξης.



Ο ανωτέρω κατάδικος, κατά τη διάρκεια της κράτησής του, στις 30-5-2018, απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κείμενο στο οποίο, αφού περιέγραφε τον εαυτό του ως πολιτικό κρατούμενο, ανέφερε τα εξής: «Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων». Από το γεγονός ότι οι παραπάνω δηλώσεις, οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στη βία, πράγματι μετουσιώθηκαν στην παράνομη πράξη της απλής συνέργειας στη στάση κρατουμένων στις 24.2.2018 -η οποία πράξη (στάση κρατουμένων) έχει ιδιαίτερη ποινική απαξία, καθ' όσον αποτελεί προσβολή κατά της πολιτειακής εξουσίας- συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου κατάδικου. Επίσης, προσφάτως αξίωσε να αφαιρεθεί το δικαίωμα «βέτο» του προέδρου του πειθαρχικού συμβουλίου των φυλακών, εισαγγελέως πρωτοδικών, στην απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου περί παροχής αδείας (συνέντευξη του την 5-6-2018 στην Εφημερίδα των Συντακτών). Καλεί, δε, σε συμπαράσταση και αλληλεγγύη προς υποστήριξη του αγώνα του για τη λήψη άδειας εξόδου από το σωφρονιστικό κατάστημα, και ομάδες εκτός της φυλακής, οι οποίες τελούν έκνομες πράξεις με στόχο την λήψη αδείας εκ μέρους του, με τις οποίες ομάδες διατηρεί στενούς δεσμούς εκτός του σωφρονιστικού καταστήματος, όπου εκτίει την ποινή του, καθώς και με οργανώσεις και συλλογικότητες του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου (όπως άλλωστε οι ίδιες αυτοπροσδιορίζονται), οι οποίες κινούνται εκτός των ορίων της νομιμότητας, δεδομένου ότι, άλλως, αυτές δεν θα παρείχαν τόσο αυξημένης έντασης υποστήριξη στο πρόσωπό του εκδηλούμενη με έκνομες συμπεριφορές (δια τελέσεως αξιόποινων πράξεων) και όχι με νόμιμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, και ότι ο ίδιος ο κρατούμενος δεν θα έσπευδε να τους «ευχαριστήσει για τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό του», στην από 10-5-2019 επιστολή που απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όντας νοσηλευόμενος στο Γ. Ν. Βόλου «…………….». Εκτιμάται, επομένως, βάσιμα ότι, επί ικανοποιήσεως του αιτήματός του για χορήγηση άδειας εξόδου από το ως άνω κατάστημα κράτησης, ελλοχεύει σοβαρός κίνδυνος να συναντηθεί με μέλη των εν λόγω ομάδων-οργανώσεων και να τελέσει, σχεδιάσει νέες αξιόποινες πράξεις, ή να καθοδηγήσει σε αυτές, κάνοντας κακή χρήση της άδειάς του. Περαιτέρω, και μέσα από την προώθηση του συγγραφικού του έργου, ο κρατούμενος εξέφρασε την επιμονή του στην τέλεση αδικημάτων για τα οποία δικάσθηκε και εκτίει την ανωτέρω ποινή. Ειδικότερα, στον πρόλογο του ……………στο βιβλίο

«………….», που βασίζεται σε συνεντεύξεις δημοσιογράφου με τον εν λόγω κρατούμενο, περιλαμβάνεται και το ακόλουθο σχόλιο : «Δηλώνει απερίφραστα..., μετά δεκατέσσερα χρόνια εγκλεισμού κατά τα οποία προφανώς επαναστοχάστηκε, επανεκτίμησε, αναθεώρησε, ίσως, πολλές σκέψεις-πράξεις του: “Και σήμερα το ίδιο θα έκανα”» (…………………….) .



Τέλος, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι, προσφάτως, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ), στην υπόθεση LaurenceGuimon εναντίον Γαλλίας, έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) από το γεγονός ότι οι αρμόδιες δικαστικές αρχές απέρριψαν αίτημα της ως άνω κρατούμενης -καταδικασμένης σε τρεις περιπτώσεις και δη, στις 26 Απριλίου 2006 από το Ποινικό Δικαστήριο του Παρισιού σε οκταετή φυλάκιση, στις 29 Νοεμβρίου 2006 από το Ειδικό Ποινικό Δικαστήριο του Παρισιού, σε δεκαεπτά χρόνια φυλάκισης και στις 17 Δεκεμβρίου 2008 από το ίδιο Δικαστήριο, σε δεκαεπτά χρόνια φυλάκισης, κυρίως για συμμετοχή σε επιχείρηση που σχεδίαζε τρομοκρατική ενέργεια, για διαχείριση περιουσιακών στοιχείων που αποκτήθηκαν μέσω εκβιασμών, και για παράνομη κατοχή και μεταφορά όπλων και εκρηκτικών υλών που συνδέονταν με την τρομοκρατία- να της χορηγηθεί άδεια, με τη παρουσία αστυνομικής συνοδείας, ώστε να παραστεί στη κηδεία του πατέρα της, αφού έλαβαν υπ’ όψη τους αφ’ ενός τις πολλαπλές καταδίκες της προσφεύγουσας, ενεργού μέλους της ΕΤΑ μέχρι τη σύλληψή της το έτος 2003, οι οποίες (καταδίκες) ανεδείκνυαν μια καθαρή και επίμονη σύνδεση με το βασκικό κίνημα και τις τρομοκρατικές ενέργειες, αφ’ ετέρου τον κίνδυνο διατάραξης της δημόσιας τάξης που προκύπτει από την επιστροφή, έστω και για λίγες ώρες, μιας καταδικασμένης βασκικής ακτιβίστριας στη χώρα των Βάσκων, όπου επωφελήθηκε από πολλές υποστηρίξεις. Το ΕΔΔΑ θεώρησε ότι, οι γαλλικές δικαστικές αρχές προχώρησαν εξισορροπώντας τα διακυβευόμενα συμφέροντα, και συγκεκριμένα, αφ’ ενός το δικαίωμα της προσφεύγουσας για τον σεβασμό της οικογενειακής της ζωής και, αφ’ ετέρου, το συμφέρον για τη δημόσια ασφάλεια, την υπεράσπιση της τάξης και την πρόληψη των ποινικών αδικημάτων (βλ. την υπόθεση LaurenceGuimon κατά Γαλλίας, της 11ης.4.2019, αριθ. 48798/14).



Εξ όλων των προαναφερομένων, συνάγεται μετά βεβαιότητας ότι στο πρόσωπο του αιτουμένου τη χορήγηση τακτικής άδειας κρατουμένου ………………του ………….δεν συντρέχουν οι ουσιαστικές προϋποθέσεις του άρθρου 55 §1 αρ. 3 και 4 του Ν.2776/1999 «Σωφρονιστικού Κώδικα» για τη χορήγηση τακτικής άδειας, και συγκεκριμένα, το παρόν Συμβούλιο κρίνει (στο στάδιο προβλεψιμότητας όπου βρίσκεται) ότι βασίμως εκτιμάται ότι υπάρχει: α) σοβαρός κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειάς του, ο κρατούμενος να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις, και να σχεδιάσει και να καθοδηγήσει τις ως άνω αναφερόμενες οργανώσεις, ομάδες και συλλογικότητες του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου, με τις οποίες ο ίδιος δηλώνει «αλληλέγγυος» και εξακολουθεί ακόμη και μέσα από τη φυλακή να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς, στην τέλεση και νέων αξιόποινων πράξεων βίας σε βάρος προσώπων και πραγμάτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι όντας ήδη κρατούμενος δεν διστάζει επανειλημμένως να διεγείρει τους «αλληλέγγυους συντρόφους» του, όπως ο ίδιος τους αποκαλεί, στην τέλεση (τουλάχιστον) πλημμελημάτων που ενέχουν πράξεις βίας (ή και απειλής βίας) κατά προσώπων και πραγμάτων, εκθέτοντας κατ' αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, προκειμένου να επιτύχει το σκοπό του, και δη τη χορήγηση άδειας από το κατάστημα κράτησης όπου κρατείται, β) βάσιμη προσδοκία ότι τοιουτοτρόπως ο εν λόγω κρατούμενος θα κάνει κακή χρήση της άδειάς του και γ) η λήψη μέτρων για τη σταδιακή επάνοδό του σε καθεστώς πλήρους ελευθερίας, με την παροχή αδειών, ουδεμία ωφέλεια μπορεί να έχει για την προσωπικότητά του.



Κατά συνέπεια, το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. ……………..έσφαλε και πρέπει να γίνει δεκτή και κατ’ ουσίαν η με αριθ. …/03.05.2019/8γρ. Προσφυγή του προσφεύγοντος Εισαγγελέως Πρωτοδικών Βόλου κατά της με αριθ. 31/02.05.2019 Απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..περί χορήγησης τακτικής άδειας στον ανωτέρω κατάδικο, να ακυρωθεί η με αριθ. 31/02.05.2019 Απόφαση του ανωτέρω Πειθαρχικού Συμβουλίου και να απορριφθεί η από 30.04.2019 Αίτηση του εν λόγω καταδίκου.



ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ



ΔΕΧΕΤΑΙ την υπ' αριθ. …./03.05.2019/8γρ. προσφυγή του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Βόλου, Επόπτη του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………..κατά της με αριθ, 31/02.05.2019 Απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου του ανωτέρω Καταστήματος Κράτησης, με την οποία χορηγήθηκε, κατά πλειοψηφία, τακτική άδεια απουσίας στον κρατούμενο του Καταστήματος αυτού, ………………. του …………..



ΑΚΥΡΩΝΕΙ την υπ' αριθ. 31/02.05.2019 απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου-Αδειών του Ε.Α.Κ.Κ.Ν. …………….Βόλου.



ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 30.04.2019 Αίτηση του …………… του ……………περί χορήγησης σ’ αυτόν τακτικής άδειας.-



Κρίθηκε και έγινε δεκτό στο Βόλο στις 3 Ιουλίου 2019 και δημοσιεύθηκε στο Βόλο στις 5 Ιουλίου 2019.



Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ