Παναγιώτης Μαυρίκος: Το τέλος γράφτηκε μέσα σε μια Cayenne

Ήταν 9 Ιουνίου του 2016, μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα και ο Παναγιώτης Μαυρίκος οδηγούσε την Porsche Cayenne του στην Αττική Οδό, χωρίς να διαισθάνεται τον παραμικρό κίνδυνο.

Όταν το αυτοκίνητό του άρχισε να χάνει την πορεία του και να χτυπάει στο τσιμεντένιο κιγκλίδωμα, προσπάθησε πανικόβλητος να το ακινητοποιήσει στην αριστερή λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανοίξει την πόρτα του οδηγού και, όταν άρχισαν να βγαίνουν καπνοί, ο πανικός του έγινε ακόμη μεγαλύτερος.

Ό,τι κι αν έκανε μέχρι να χάσει τις αισθήσεις του, δεν απέτρεψε το μοιραίο γεγονός για τον νεόκοπο εκδότη που έσβησε αβοήθητος στα σαράντα δύο του χρόνια μέσα στην λαμπαδιασμένη Porsche Cayenne της γυναίκας του.

Ο δημοσιογράφο,ς που έγινε εκδότης είχε συλληφθεί στις 22 Φεβρουαρίου του 2016, μαζί με άλλους δύο εμπλεκόμενους ως συμμετέχων σε εγκληματική ομάδα που διέπραττε εκβιασμούς σε βάρος ΔΕΚΟ, Τραπεζών και επιχειρήσεων.

Ήταν ένα τραγικό όσο και φρικτό τέλος για έναν άνθρωπο που ήθελε από έφηβος να φτάσει ψηλά, να είναι οικονομικά ανεξάρτητος και αφεντικό του εαυτού του, όπως είπαν άνθρωποι που τον ήξεραν από τότε.
Κάποιοι άλλοι τον θυμόντουσαν ως τον φιλόδοξο νεαρό που ασφυκτιούσε όταν εργαζόταν ως υπάλληλος της ΔΕΗ και ήθελε να ξεφύγει από την συνήθη καθημερινότητα ενός δημοσίου υπαλλήλου.

Ο Μαυρίκος πίστευε ακράδαντα ότι ήταν γεννημένος για μεγάλα πράγματα στην ζωή του και όταν του δόθηκε η ευκαιρία μπήκε στην δημοσιογραφία.

Κατάφερε τελικά να γίνει εκδότης και να κερδίσει τις όποιες λίγες εντυπώσεις, σίγουρα όχι στο επίπεδο των επιτυχημένων εκδόσεων, αλλά σε αυτό της κατοχής τίτλων εντύπων, τα οποία ποτέ δεν κατάφεραν να πουλήσουν παρά μερικές εκατοντάδες φύλα.

Έφτασε να είναι ιδιοκτήτης τεσσάρων εφημερίδων -κάποιες έφεραν ιστορικούς τίτλους όπως η «Ακρόπολη»- με κυκλοφορίες που δεν ξεπερνούσαν συνολικά τα 1000 φύλα αλλά με γενναία κρατική διαφήμιση. Με το γνωστό υπεροπτικό του ύφος και έχοντας προσπαθήσει να υιοθετήσει βλέμμα σημαίνοντα εκδότη, ο Παναγιώτης Μαυρίκος απαιτούσε, σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά μετά την σύλληψή του, να έχει γενναίο μερίδιο κρατικών διαφημίσεων σε έντυπα όπως οι «24 Ώρες» και η «Αθλητική Ημέρα» αλλά και σε site με σχεδόν ανύπαρκτη ή μηδενική επισκεψιμότητα.

Συτα νιάτα του «ψήθηκε» στο περίφημο «Τηλεάστυ» του Γιώργου Καρατζαφέρη ως ρεπόρτερ, με παρουσία η οποία δεν άφησε τίποτε στην μνήμη των τηλεθεατών, που όπως και πολλοί άλλοι δεν τον έμαθαν ούτε ως μικρό εκδότη, ούτε καν ως ιδρυτή του κόμματος «Δεξιά», τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Αυτό όμως δεν ενδιέφερε καθόλου τον Παναγιώτη Μαυρίκο, που έφτασε χάρη στον όμιλό του να συνομιλεί καθημερινά με υπουργούς και γραμματείς ζητώντας και ενίοτε απαιτώντας.

Μέχρι και αντιπρόεδρος του Ψυχιατρείου Αθηνών διετέλεσε ο άνθρωπος που συνελήφθη για εκβιασμούς και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση και περιοριστικούς όρους.

Ο υπάλληλος της ΔΕΗ που έγινε εκδότης

Οι συνδαιτυμόνες του -που δεν ήταν λίγοι- τον θυμούνται ως έναν φιλόδοξο νεόκοπο εκδότη, που κυκλοφορούσε με την Porsche Cayenne και ενίοτε μια κουστωδία σωματοφυλάκων, ειδικά όταν συναντούσε υπουργούς η στελέχη ΔΕΚΟ στο «Milos» του Hilton, που ήταν το αγαπημένο του ξενοδοχείο.

Εκεί όπου απολάμβανε τα Cohiba του και συζητούσε τις καμπάνιες που θα έκλεινε ο «όμιλος» του, σηκώνοντας ενίοτε το δεξί του χέρι, τόσο όσο για να φανεί το χρυσό Hublot που κοσμούσε τον καρπό του.

Παντρεμένος με την Ευαγγελία -γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν όταν εργάζονταν και οι δύο στην ΔΕΗ- απέκτησε μαζί της μια κόρη, στην βάπτιση της οποίας είχαν δώσει το παρών αρκετοί πολιτικοί, που ήθελαν να τον έχουν από κοντά.

Λάτρης της καλής ζωής, αποδείχτηκε αρκετά έξυπνος ώστε να ανοίγει εφημερίδες με ιστορικούς η πολύ γνωστούς στην κοινή γνώμη τίτλους παρακολουθώντας στην Επιτροπή Σημάτων του Υπουργείου Ανάπτυξης, τον χρόνο λήψης των σημάτων τους.

Μόλις διαπίστωνε ότι δεν υπήρχε ενδιαφέρον για την ανανέωση τους, τους αγόραζε και ξεκίναγε τις εκδόσεις των εφημερίδων με τέσσερις η οχτώ σελίδες!

Η ύλη ήταν το τελυταίο που τον ενδιέφερε στα έντυπά του και η διαφήμιση το πρώτο, δείγμα και αυτό της νοοτροπίας που είχε σαν εκδότης.

Κάπως έτσι είδαμε ξανά στα περίπτερα την «Μεσημβρινή» -η εκδοσή της ανεστάλη μετά την παρέμβαση της οικογένειας Βαρδινογιάννη η οποία κατείχε το σήμα- και την «Επικαιρότητα» μόνο για λίγο, αφού δεν «περπάτησε» ούτε αυτή, όπως και όλες οι εκδοτικές του προσπάθειες.

Μέχρι εκείνο το μεσημέρι τον Ιούνιο του 2016 ο Παναγιώτης Μαυρίκος δεν ήταν πια ο υπεροπτικός εκδότης, αλλά ένας κατηγορούμενος που δεν είχε πλέον την δύναμη να ζητάει διάφορα πράγματα.
Όταν το αυτοκίνητο άρχισε να χτυπάει ανεξέλεγκτα στο κιγκλίδωμα ασφαλείας, ο άτυχος οδηγός του προσπάθησε να το επαναφέρει, τουλάχιστον έξι με επτά φορές.

Δεν το κατάφερε ποτέ και σε ένα τροχαίο ατύχημα για το οποίο ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά ενώ το τελικό πόρισμα έδειξε σημαντικό μηχανολογικό πρόβλημα, έχασε την ζωή του με τον πλέον τραγικό τρόπο.
Εγκλωβισμένος μέσα στο αυτοκίνητο της συζύγου του, ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει ο Ρούπερτ Μέρντοχ της Ελλάδας στον χώρο των ΜΜΕ κάηκε ζωντανός.

Τρία χρόνια μετά η μητέρα του και ο αδερφός του που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας επέλεξαν να «βουτήξουν» με ένα αυτοκίνητο στην περιοχή του Νέου Μώλου στην Δραπετσώνα δίνοντας ένα επίσης τραγικό τέλος στην ζωή τους.

Σύμφωνα με σκόρπιες πληροφορίες ζούσαν στα όρια της ανέχειας τα τελευταία χρόνια, αφού μετά τον θάνατο του Παναγιώτη Μαυρίκου το αυτόνομο μηντιακό κρατίδιο που είχε στήσει κατέρρευσε μέσα σε λίγους μήνες και η οικογένειά του βρέθηκε μόνη και αβοήθητη.