Χρήστος Κωστέλλος: Δεν σκότωσα εγώ τον Πακιστανό σύζυγο της εγγονής μου

Συνελήφθη για την δολοφονία του Πακιστανού σύζυγου της εγγονής πριν ενάμισι χρόνο στον Ασπρόπυργο. Καταδικάστηκε και οδηγήθηκε στον Κορυδαλλό. Μέσα από το κελί 33, ο 63χρονος Χρήστος Κωστέλλος μιλάει στο protothema.gr για την υπόθεση του 33χρονου αλλοδαπού που δολοφονήθηκε άγρια με ένα σκαλιστήρι και σκεπάρνι για την οποία όπως λέει δεν έχει καμία σχέση. Ισχυρίζεται ότι δύο άλλοι τον δολοφόνησαν όμως τα όσα είπε στους αστυνομικούς και το δικαστήριο κατά την εξέταση του ως βασικός ύποπτος δεν τους έπεισαν και καταδικάστηκε σε ισόβια. Τώρα, ζητά να ψαχτεί και πάλι η υπόθεση του.  “Έχω στείλει σε όλα τα αρμόδια υπουργεία για να δικαιωθώ. Η μεγαλύτερη μου στεναχώρια είναι που έχω  την σύζυγο μου άρρωστη. Είμαι μέσα στη φυλακή και δεν μπορώ να τη φροντίσω. Έχει παραλύσει το πόδι της από τη στεναχώρια και τον φόβο από τις επιθέσεις που δέχεται από τους δολοφόνους του γαμπρού μας. Γιατί αυτοί είναι έξω. Οι φονιάδες του γαμπρού μου κυκλοφορούν ελεύθεροι...”.


Τι συνέβη εκείνο το απόγευμα;

“Ήταν 28 Απριλίου του 2018. Εκείνη την ημέρα ήμουν άρρωστος. Από την προηγούμενη δεν ήμουν καλά και είχα πυρετό. Το απόγευμα σηκώνομαι μαζί με τη μικρή Σοφία, το δισέγγονο μου, που ήταν τότε δυόμισι ετών, να πάμε στον κήπο να φυτέψουμε φασολάκια. Είναι περιφραγμένο το σπίτι μας με μάντρα και μέσα έχω διαμορφώσει τον κήπο με κάποια σημεία καλλιεργήσιμα. Έχω πάει με το μωρό για να φυτέψουμε φασολάκια. Το παιδάκι βαρέθηκε και γκρίνιαζε στη γιαγιά της η οποία ψέκαζε τα ζώα μας με ένα φάρμακο για τους ψύλλους. Πήγα με το παιδί στις κότες να πάρουμε αυγουλάκια και επιστρέφοντας είδα την εγγονή μου να κλαίει και  να λέει με δάκρυα στα μάτια στους αστυνομικούς “ελάτε δολοφόνησαν τον άνδρα μου. Είναι Πακιστανός...” Αμέσως πήρα το μωρό και έφυγα για να μην δει το παιδί και πήγα στις κότες και καθίσαμε μέχρι που σουρούπωσε. Το μωρό έκλαιγε όταν είδε τη μητέρα του με δάκρυα στα μάτια, το πήρα του έβαλα ένα ρουχαλάκι για να μην κρυώνει και πήγα στους αστυνομικούς.

Οι αστυνομικοί κοιτούσαν με τους φακούς και ο ένας με ρώτησε τι ξέρετε; Του είπα ότι δεν είχα ιδέα. Δεν είχα δει ούτε τον δολοφονημένο. Την επομένη ήρθαν οι αστυνομικοί και ενώ μου είπαν να πάμε να καταθέσουμε στο Α.Τ Ασπροπύργου, με πήγαν στη ΓΑΔΑ να πάρουμε την εγγονή μου. Με πήγαν εκεί και με ρωτούσαν αν ξέρω κάτι. Στη ΓΑΔΑ ήταν και η σύζυγος μου και ενώ υποτίθεται ότι θα πηγαίναμε να πάρουμε την εγγονή μου, ξεκίνησε το δικό μου το δράμα... Τους έλεγα μέχρι τα ξημερώματα ότι δεν έχω σχέση και όταν άκουσα το παιδάκι να κλαίει και ρώτησα τι έχει το μωρό και μου απάντησαν ότι δεν έχει φάει και έχει 20 αιματοκρίτη, τρελάθηκα και έπεσα κάτω από την καρέκλα. Είχα τρελαθεί από πριν γιατί ήθελαν να μας βγάλουν εγκληματική συμμορία. Εμένα, τη σύζυγο και την εγγονή μου οτι πήραμε ένα γεωργικό εργαλείο και σκοτώσαμε τον γαμπρό. Αυτό μου έλεγαν ότι “Εσύ, η γυναίκα σου και η εγγονή σου τον σκοτώσατε”. Και τους έλεγα “τι λέτε ρε παιδιά; Για όνομα του Θεού;” αναφέρει ο 63χρονος.

Μιλώντας για τον Πακιστανό γαμπρό του, τον περιγράφει ως έναν άνθρωπο ιδιαίτερα εργατικό και ήσυχο. “Ήταν ένα παιδί που δούλευε πολύ. Η βασική του δουλειά ήταν με γυψοσανίδες αλλά έπαιρνε και άλλες εργολαβίες. Με βαψίματα, καλωδιώσεις, υδραυλικά. Δεν έμενε ποτέ χωρίς δουλειά. Ήταν πολύ εργατικό παιδί. Με ρώτησαν και οι αστυνομικοί αν τα πήγαινα καλά μαζί του και εγώ σας ερωτώ: Αν δεν τα πήγαινα καλά με το παιδί, θα καθόμουν άρρωστος μεγάλος άνθρωπος να χτίζω για να φτιάξω στη φάρμα ένα σπίτι για τα παιδιά; Ο γαμπρός μου είχε πει “πατέρα να βάλω τα υλικά και να φτιάξουμε;” και το κάναμε μαζί. Από τα θεμέλια μέχρι τις λαμαρίνες...”.

Τότε ποιος πιστεύετε ότι τον σκότωσε;

“Από την πρώτη ώρα η εγγονή μου η Μαρία κατονόμασε στη ΓΑΔΑ τα άτομα που τον δολοφόνησαν. Έδωσε ονόματα και διευθύνσεις. Οι δολοφόνοι είναι δύο και άλλα άτομα ήταν παρόντες. Οι δολοφόνοι την έπιασαν από τα μαλλιά, στο αριστερό της μάτι από πάνω φαίνεται το άνοιγμα που της ξερίζωσαν τα μαλλιά και την κοπανούσαν λέγοντας της θα σε τσακίσουμε. Όλα έγιναν γιατί τσακώθηκαν. Όμως δεν μπορώ να ξέρω λεπτομέρειες γιατί δεν ήμουν εκεί. Η Μαρία ό,τι άκουσε και ό,τι είδε το είπε. Μόνο εκείνη ξέρει. Εγω δεν είχα καμία μα καμία ανάμειξη με αυτό.... Τα όσα διάβασα μέσα στη δικογραφία δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Διάβασα ότι η εγγονή μου είπε στην Αστυνομία ότι ο άνδρας της την δάγκωνε... Και τα παιδιά ήταν μια χαρά. Κάποιοι το έκαναν να φαίνεται σαν ενδοοικογειακό αλλά δεν είναι..”.

Η εγγονή σας τι σας είπε;

“Η εγγονή μου είπε ότι ο άνδρας της εκείνη την ώρα μιλούσε στο τηλέφωνο, διαπληκτίστηκε με αυτούς και ο ένας πήρε έναν σιδηρολοστό κόκκινο, ξεβαμμένο και τον χτύπησε στο κεφάλι ανάμεσα στο μάτι και το αυτί και εκείνος έπεσε κάτω μαζί με τη μηχανή. Από εκεί και έπειτα οι δολοφόνοι την φυλάκισαν μέσα σε ένα δωμάτιο και την απειλούσαν λέγοντας της όπως κάναμε τον άνδρα σου θα κάνουμε και σένα και τη γιαγιά σου και τον παππού σου”.

Το κίνητρο ποιο ήταν;

“Δεν ξέρω ποιο ήταν το κίνητρο τους. Αυτό που μου είπε η εγγονή μου είναι ότι εκείνη την ώρα τους είδε να τσακώνονται όμως δεν ξέρω γιατί”.

Εσάς με τι στοιχεία σας κατηγορούν;

“Λένε ότι η σύζυγος μου έσπρωχνε την πόρτα πάνω του και τον σκοτώσαμε με ένα σκαλιστήρι και ένα σκεπάρνι και μετά έκοψα έναν ιμάντα λευκό και του έδεσα το πόδι την ώρα που ο ιατροδικαστής βρήκε έναν πορτοκαλί ιμάντα με έναν κόμπο.

Ο γαμπρός σας βρέθηκε δολοφονημένος έξω από την μάντρα του σπιτιού σας. Έξω από την πόρτα.

“Ακριβώς έξω από την πόρτα στη φάρμα. Και σας ρωτάω και πάλι, αν έκανα κάτι τέτοιο, θα τον άφηνα εκεί;”.

Σας συλλαμβάνουν και πότε γίνεται το δικαστήριο;
 
“Στις 19 Απριλίου 2019. Με καταδίκασαν σε ισόβια και δύο χρόνια για την δολοφονία και οπλοκατοχή και οπλοχρησία. Μιλάμε για ένα σκεπάρνι και το σκαλιστήρι. Και μου έλεγαν στο δικαστήριο ότι “είναι πονηρός. Το έπλυνε με σαπούνι και χλωρίνη. Πως είναι δυνατόν να σκότωσα άνθρωπο, να το έπλυνα με σαπούνι και χλωρίνη και οι επιστήμονες να βρίσκουν σκουριά στις λαβές. Μετά το δικαστήριο, στις 22 Ιουλίου του 2019, έστειλα επιστολές στα υπουργεία Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών και σε κάποιες από αυτές έλαβα και απαντήσεις. Σε μια από αυτές στις 16 Αυγούστου, μου λένε ότι έχουμε δώσει την υπόθεση για διερεύνηση γιατί τους έχω στείλει αποδεικτικά ότι δεν έχω κάνει εγώ τον φόνο”.

Πως είναι η ζωή στη φυλακή;

“Πως να είναι για έναν άνθρωπο σαν μένα που πήγε μια φορά στο Τμήμα ως πιτσιρικάς να βγάλω την ταυτότητα μου και δεύτερη φορά στα 62 μου; Ποτέ δεν υπήρξα παραβάτης. Είμαι επαγγελματίας οδηγός με Δ΄κατηγορίας δίπλωμα και καλώ οποιονδήποτε να  μου βρει έστω και μια κλήση που να δείχνει ότι είμαι έστω παραβάτης της Τροχαίας. Όταν άνοιξε η πύλη του Κορυδαλλού πήγα στη Δ΄πτέρυγα σε ένα κελί με τέσσερα άτομα.  Και επειδή ένας συγκρατούμενος έκανε φασαρία με πήγανε στη Β΄στο κελί 33.. Η σκέψη μου ήταν στη σύζυγο και την εγγονή μου. Δεν μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι η γυναίκα μου και η εγγονή μου θα έμπαιναν φυλακή. Και γιαυτό και υπέκυψα ακούγοντας και το μωρό να κλαίει στη ΓΑΔΑ και είπα θα το πάρω πάνω μου. Μπορείτε να με καταλάβετε; Είμαι ένας άνθρωπος άρρωστος, που είχε την οδύνη του και τη στεναχώρια του από το χαμό του γαμπρού του. Και τους έλεγα ότι και ένα σκυλί να δεις έξω από την πόρτα σου σκοτωμένο δεν το βαστάει η ψυχή σου. Τον γαμπρό μου; Να σκότωνα τον γαμπρό μου που τον είχα τόσα χρόνια; Που έκανε η εγγονή μου μαζί του ένα παιδάκι; Αισθάνομαι ότι με κάνανε πειραματόζωο... Εκείνη την αξημέρωτη νύχτα στη ΓΑΔΑ με κάνανε πειραματόζωο. Ο ένας αστυνομικός μου είπε ότι σπούδαζε ψυχολογία. Και τους φώναξα “Με κάνατε πειραματόζωο;”.