Σκάνδαλο «Insider Trading»: Ο Λαβίδας στην ίδια φυλακή με τον Ελ Τσάπο

Σε θρίλερ εξελίσσεται η υπόθεση «Inside Trading» όσον αφορά -και- την εμπλοκή των δύο Ελλήνων, του 38χρονου επιχειρηματία Τηλέμαχου Λαβίδα, γιου του πρόεδρου της Lavipharm Θανάση Λαβίδα, και του επιχειρηματία Γιώργου Νίκα, γιου του ιδρυτή της αλλαντοβιομηχανίας Nikas, Παναγιώτη Νίκα.

Ο πρώτος, όπως αποκαλύπτει το «ΘΕΜΑ», βρίσκεται προφυλακισμένος σε ένα από τα πιο σκληρά κέντρα κράτησης των ΗΠΑ, ενώ ο δεύτερος αναζητείται από το FBI με πιθανότητα να βρίσκεται στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αμερικανικών αρχών, χωρίς όμως να έχει δώσει σημεία ζωής, με εξαίρεση την επικοινωνία που είχε μέσω email με το «ΘΕΜΑ».

Ενώ λοιπόν ο Γιώργος Νίκας κυκλοφορεί ελεύθερος έχοντας τον απαραίτητο χρόνο να οργανώσει την υπερασπιστική του γραμμή με τη βοήθεια των δικηγόρων του, αποφεύγοντας προς το παρόν τουλάχιστον να εμφανιστεί δημόσια και να τοποθετηθεί με στοιχεία απέναντι στις κατηγορίες που του προσάπτουν, ο Τηλέμαχος Λαβίδας βιώνει πρωτόγνωρες για τον ίδιο καταστάσεις, καθώς εδώ και λίγες μέρες έχει μεταφερθεί σε κέντρο κράτησης στην καρδιά του Μανχάταν που δεν φημίζεται για τις καλύτερες συνθήκες κράτησης, αλλά μάλλον για το αντίθετο...

Θυμίζουμε ότι τόσο ο Τ. Λαβίδας όσο και ο Γ. Νίκας κατηγορούνται ως μέλη κυκλώματος που είχε στηθεί μεταξύ Νέας Υόρκης, Λονδίνου, Μονακό και Ζυρίχης και αγόραζε ή αντάλλασσε πληροφορίες-χρυσάφι που είχαν κυρίως σχέση με εξαγορές και συγχωνεύσεις εισηγμένων εταιρειών, χρησιμοποιώντας «πακιστανικά» τηλέφωνα και κρυπτογραφημένα applications, αποκομίζοντας παράνομα κέρδη εκατομμυρίων δολαρίων και κάνοντας ζωή βγαλμένη από κινηματογραφικές παραγωγές χολιγουντιανών προδιαγραφών.

Εντύπωση λοιπόν προκαλεί γιατί ο 38χρονος Τηλέμαχος Λαβίδας φιλοξενείται πλέον στο κέντρο κράτησης Metropolitan Correctional Center και όχι στο Manhattan Detention Complex, όπου οι συνθήκες είναι σχετικά καλύτερες, καθώς εκεί μεταφέρονται οι κρατούμενοι που περιμένουν να δικαστούν και όχι οι ήδη καταδικασμένοι, που συνήθως έχουν θέση στην πρώτη φυλακή.

Aραγε τον μετέφεραν εκεί προκειμένου να τον κάνουν να «σπάσει» και να μιλήσει, αποκαλύπτοντας στις αμερικανικές αρχές έστω και την παραμικρή πληροφορία ή κάποιο στοιχείο που να αφορά στη δράση του κυκλώματος που το Bloomberg χαρακτήρισε «συμμορία Ocean’s Eleven», ταυτίζοντας τα μέλη της με το σενάριο της ομώνυμης κινηματογραφικής ταινίας;

Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει, τουλάχιστον προς το παρόν, ποια είναι η τακτική που ακολουθούν οι δικαστικές αρχές προκειμένου να δέσουν ακόμη καλύτερα την υπόθεση και τα αμέσως ή εμμέσως εμπλεκόμενα πρόσωπα.

Ο Τηλέμαχος Λαβίδας πάντως υποστήριξε από την πρώτη κιόλας στιγμή της σύλληψής του την αθωότητά του και δεν αποκλείεται τις προσεχείς ημέρες να παρουσιάσει ορισμένα στοιχεία που πιθανόν να αποδεικνύουν του λόγου το αληθές και να διαχωρίζουν τη θέση του από τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους, και φυσικά από τον επιχειρηματία Γιώργο Νίκα, με τον οποίο φέρεται να διατηρούσε και φιλικές σχέσεις.

Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Γενική Εισαγγελία της Νέας Υόρκης στο βαρύ κατηγορητήριο: «Ο Νίκας και ο Λαβίδας ήταν φίλοι, ενώ ο Νίκας είχε επίσης προσωπική σχέση με το ένα μέλος του Δ.Σ. των διευθυντών (Director-1) της Ariad, που ήταν και πατέρας του Λαβίδα. Ο Λαβίδας χρησιμοποίησε τη σχέση του με τον Director-1 για να αποκτήσει εσωτερική πληροφόρηση γύρω από την Ariad. Κατόπιν παρείχε την πληροφόρηση στον Νίκα, ο οποίος κέρδιζε εκατομμύρια δολάρια από τις χρηματιστηριακές συναλλαγές. Σε κάθε περίπτωση, αφού ο Νίκας λάμβανε την πληροφόρηση από τον Λαβίδα, εκτελούσε τις χρηματιστηριακές συναλλαγές που βασίζονταν στην εσωτερική πληροφόρηση και αργότερα αποκόμιζε κέρδος με τις ανακοινώσεις των γεγονότων».

Οι άθλιες συνθήκες

Ο θάνατος του επιχειρηματία και άλλοτε άρχοντα της Wall Street Τζέφρι Επστάιν έφερε τη διοίκηση του κέντρου κράτησης Metropolitan Correctional Center αντιμέτωπη με κατηγορίες μη τήρησης του πρωτοκόλλου σχετικά με τους ελέγχους στα κελιά των κρατουμένων, καθώς, σύμφωνα με τους «New York Times», οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι δεν διενεργούσαν ως όφειλαν έλεγχο κάθε 30 λεπτά, ενώ, όπως είχε αποκαλύψει στους δημοσιο­γράφους της εφη­μερίδας καλά πληρο­φορημένη πηγή, δεν υπήρχε πρόνοια για την επαρκή στελέχωση των φυλακών με προσωπικό. Αποτέλεσμα ήταν οι σωφρο­νιστικοί υπάλληλοι να βρί­σκονται συχνά πυκνά στο στόχαστρο σφοδρής κριτικής, με τις καταγγελίες κρατουμένων περί άθλιων συνθηκών να δίνουν και να παίρνουν. Μάλιστα ένας κρατούμενος, μιλώντας στους δημοσιογράφους, χαρακτήρισε το Metropolitan Correctional Center χειρότερο και από το Γκουαντάναμο, υπογραμμίζοντας ότι δεν πρόκειται για υπερβολή, αλλά για την ωμή και σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι κρατούμενοι καθημερινά στις συγκεκριμένες φυλακές, οι οποίες έγιναν γνωστές για τις βρώμικες εγκατα­στάσεις, την απουσία ιατρικής περίθαλψης, τη βία και την κακομεταχείριση εις βάρος των κρατουμένων από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους.

Δεν είναι τυχαίο ότι στο εν λόγω κέντρο κράτησης βρίσκεται και ο περιβόητος τρομοκράτης Ραμζί Γιουσέφ, ένας εκ των βασικών πρωταγωνιστών της βομβιστικής επίθεσης του 1993 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στη Νέα Υόρκη. Από εκεί πέρασε και ο μεγαλύτερος βαρόνος ναρκωτικών στον κόσμο, ο Ελ Τσάπο, προτού τον μεταφέρουν σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Κολοράντο του Τέξας. Το απάνθρωπο, σύμφωνα με τις περιγραφές των κρατουμένων, σκηνικό γίνεται ακόμη πιο φρικιαστικό με την εμφάνιση εκατοντάδων ποντικιών που ροκανίζουν τα αποφάγια των κρατουμένων και τα οποία βρίσκουν καταφύγιο μέσα στα κελιά τους. Εκτός αυτού, δεκάδες κρατούμενοι είναι αναγκα­σμένοι να μοιράζονται τις μετρημένες στα δάχτυλα τουαλέτες και τα ντους. Οι φυλακές παρουσιάζουν εικόνα ασφυξίας, ενώ η τιμωρία της απομόνωσης είναι πολύ συχνή αν κάποιοι τολμήσουν να μιλήσουν μέσα από τον τοίχο σε συγκρα-τούμενούς τους.

Μία ακόμη απαγόρευση που προστίθεται στο καθημερινό βασανιστήριο που βιώνουν οι κρατούμενοι είναι, σύμφωνα με αναφορές στον αμερικανικό Τύπο, ότι δεν τους επιτρέπεται να διαβάσουν εφημερίδα εκτός από φύλλα περασμένων ημερών - συγκεκριμένα άνω των 30 ημερών.

Οι κρατούμενοι δεν έχουν καμία επαφή με τον έξω κόσμο και αυτό αποδεικνύεται από το αμμοβολισμένο γυαλί που υπάρχει στα παράθυρα. Μετά το θλιβερό συμβάν της αυτοκτονίας του επιχειρηματία Τζέφρι Επστάιν όλο και περισσότερα ρεπορτάζ που αφορούν τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με τις κατηγορίες περί απάνθρωπης μεταχείρισης των κρατουμένων να επανέρχονται στο προσκήνιο.