Μάνδρα: Η μέρα που σταμάτησαν τα ρολόγια

Η γιαγιά στέκεται ανήμπορη, σε μια καρέκλα που είναι βυθισμένη στην λάσπη, μέσα σε ένα χώρο που κάποτε ήταν το σπίτι της. Το βλέμμα της είναι χαμένο στο πουθενά και τα ροζιασμένα χέρια της κρατάνε μια κουβέρτα που της έχουν δώσει.

Τα πόδια ακουμπάνε μέσα στις λάσπες και τα νερά που μπήκαν ορμητικά εκείνη την ημέρα που ο χρόνος σταμάτησε στην Μάνδρα και την Δυτική Αττική.

Το ημερολόγιο έγραφε 15 Νοεμβρίου του 2017 και ήταν κοντά στην χαραυγή όταν άνοιξαν οι ουρανοί στην ευρύτερη περιοχή γύρω από τα Μέγαρα και τη Νέα Πέραμο.

Για μιάμιση ώρα η βροχή πέφτει ασταμάτητα και με μεγάλη ένταση.


Στην Μάνδρα οι περισσότεροι κάτοικοι κοιμούνται και κάποιοι μόλις έχουν ξυπνήσει για να ετοιμαστούν και να φύγουν για την δουλειά τους. Σχεδόν όλοι αγνοούν ότι τα δύο μεγάλα ρέματα της περιοχής, γνωστά με τα ονόματα «Σκούρες» και «Αγία Αικατερίνη» για τα οποία δεν είχε γίνει μέχρι τότε καμία διευθέτηση, δεν θα αντέξουν τους τόνους νερού που κατεβαίνουν ορμητικό από το όρος Πατέρας.

Μπαζωμένα και με δεκάδες κτίσματα πάνω από το πρώτο, δεν θα αντέξουν τον όγκο του νερού που εισέρχεται ορμητικά, χωρίς να συναντάει κανένα εμπόδιο.

Η Μάνδρα αρχίζει να πνίγεται μέσα σε ένα χάος από φωνές, ουρλιαχτά απελπισίας και ψυχές που χάνονται, κάποιες χωρίς να προλάβουν να ζητήσουν βοήθεια.

Η πρώτη νεκρή είναι μια γυναίκα 82 ετών, κατάκοιτη που δεν μπορούσε να μετακινηθεί, την οποία βρίσκουν λίγο μετά τις δέκα και μισή το πρωί, ενώ όσο περνάει η μέρα, τόσο πιο τραγικά είναι τα νέα για τους ανθρώπους που χάθηκαν.

Η μητέρα του Γιώργου Μακαρούνα ανησυχούσε για τον γιο της. Μίλαγαν στο τηλέφωνο όταν της είπε ότι έρχεται ένα τεράστιο ποτάμι λάσπης στο σημείο που ήταν εγκλωβισμένος μέσα στο φορτηγό του. Η φράση «μάνα πνιγόμαστε» ήταν τα τελευταία του λόγια. Λίγες ώρες μετά εντοπίστηκε νεκρός. Κατέβηκε από το φορτηγό του και προσπάθησε σωθεί αλλά δεν τα κατάφερε και η σορός του βρέθηκε τρία χιλιόμετρα μακριά από το φορτηγό του. Ο Γιώργος προστέθηκε κι αυτός στην λίστα με τις ψυχές που χάθηκαν μέσα στα ποτάμια λάσπης που έπνιξαν την Μάνδρα, καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά τους.


Λίγες ώρες πριν από την φονική επέλαση της πλυμμήρας ο Μπάμπης και ο Δημήτρης Δημητρόπουλος ήπιαν τον καφέ τους και αναχώρησαν για κυνήγι-ήταν κάτι που αγαπούσαν πολύ-στο όρος Πατέρας. Ήξεραν καλά τα κατατόπια, τα σημεία που πέρναγαν τα θηράματα και τα μονοπάτια του βουνού, αφού πήγαιναν πολύ συχνά για να επιδοθούν στο συγκεκριμένο σπορ. Αυτό που δεν ήξεραν ήταν λίγη ώρα αργότερα ο τεράστιος χείμαρρος που κατέβαινε, θα τους παρέσυρε στο διάβα του, με τέτοια δύναμη που δεν θα προλάβαιναν να κάνουν τίποτε για να σωθούν.

Κανείς δεν ξέρει πόσο υπέφερε ένας άλλος αδικοχαμένος, ο Σωτήρης Πίνης που βρέθηκε σφηνωμένος ανάμεσα σε ένα φορτηγό και ένα κοντέινερ, ενώ το όχημα του είχε διαλυθεί.

Κρανίου τόπος

Η Μάνδρα θυμίζει κρανίου τόπο, λίγες ώρες μετά την καταστροφή.

Μαγαζιά έχουν πλημμυρίσει, κατοικίες έχουν ανοίξει στα δύο από την ορμή του νερού, μικρές πολυκατοικίες έχουν διαλυθεί και δεκάδες αυτοκίνητα έχουν παρασυρθεί από το νερό. Κάποια κρέμονται σε κατακόρυφη θέση ακουμπώντας σε τοίχους σπιτιών, άλλα έχουν μπει μέσα σε κτήρια και πολυκατοικίες, ενώ εκατοντάδες άνθρωποι προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν την τραγωδία.


Γυναίκες κλαίνε βλέποντας ότι δεν έχουν πια σπίτι, άνθρωποι σκεπάζονται με κουβέρτες και παπλώματα που παίρνουν, νέοι άνθρωποι βοηθούν ηλικιωμένους να διασχίσουν δρόμους-ποτάμια, ενώ η χώρα σοκάρεται από το μέγεθος της καταστροφής.

Η κινητοποίηση της περιφέρειας θα αποδειχθεί ελλιπής και η κυρία Ρένα Δούρου μιλάει πολύ, αλλά όπως θα αποδειχθεί στην συνέχεια, η εκλεκτή του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα μένει, ουσιαστικά, μόνο στα λόγια.

Στις 24 Ιανουρίου θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου μετά την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον της και άλλων δέκα ατόμων για αδικήματα, όπως η πρόκληση πλημμύρας από αμέλεια και ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή.

Στην Μάνδρα δεν ξεχνούν και πιθανότατα δεν θα ξεχάσουν ποτέ εκείνο το εφιλατικό πρωινό, που η πόλη τους «πνίγηκε» και είκοσι πέντε άνθρωποι πέθαναν μέσα σε λίγες ώρες.

Πέθαναν, επειδή κάποιοι επιτήδειοι μπάζωσαν τα ρέματα και έχτισαν σπίτια από πάνω, αγνοώντας ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή η μέρα που μια ολόκληρη πόλη θα «πνιγόταν» στην λάσπη.