Επαναστατική Αυτοάμυνα: Στρατός μπαχαλάκηδων και «εθελοντών» από το Κονγκό

Για όσους κινούνται στον χώρο των μπαχαλάκηδων και των καταλήψεων ο Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης, ο τραυματίας καταζητούμενος της «Επαναστατικής Αυτοάμυνας», είναι ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός των Εξαρχείων. Στα 46 του χρόνια ζει ως φυγάς, αφού πέρασε σχεδόν τρεις δεκαετίες από όλες τις βαθμίδες της πλατείας. Από καταληψίας και διαδηλωτής μέχρι σκληρός τρομοκράτης που σήκωνε το καλάσνικοφ και σημάδευε αστυνομικούς.

Νούμερο δύο στην άτυπη ιεραρχία της οργάνωσης που εξαρθρώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες ο Βαγγέλης Σταθόπουλος, ο επονομαζόμενος και «καρατέκα». Ο 41χρονος, πρώην στενός συνεργάτης του Νίκου Μαζιώτη, συνελήφθη για εμπλοκή στον «Επαναστατικό Αγώνα».

Οταν αποφυλακίστηκε θέλησε να γίνει νομοταγής πολίτης, άνοιξε γυμναστήριο και δίδασκε πολεμικές τέχνες στην καρδιά της Αθήνας, όμως, όπως λένε οι αστυνομικοί, το «μικρόβιο» του αντάρτικου πόλης τον έκανε να ξαναμπεί βαθιά στον ένοπλο αγώνα. Το μεγάλο ερώτημα για τους αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής είναι πώς οι δύο βαριά σεσημασμένοι αντεξουσιαστές κατάφεραν για πέντε χρόνια να κινούν τα νήματα της πιο σκληρής τρομοκρατικής οργάνωσης που έδειχνε ξεκάθαρα ότι ήθελε αίμα αστυνομικού.

«Επαιρναν απίστευτα μέτρα. Δεν μιλούσαν στα τηλέφωνα, μπορεί να έκαναν και μήνες να περάσουν από τη γιάφκα με τα όπλα, ενώ η οργάνωση πραγματοποιούσε αραιές επιθέσεις προκειμένου να μην αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της Αντιτρομοκρατικής», αναφέρει αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. και προσθέτει: «Ακόμη και όταν ο Χατζηβασιλειάδης πήγαινε να δώσει τρεις φορές τον μήνα το “παρών” στο Τμήμα Εξαρχείων, δεν έλεγε κουβέντα και κουβαλούσε ακόμη και το δικό του στιλό για την υπογραφή».

Ο «βασιλιάς» των Εξαρχείων

Μπορεί στον αναρχικό και αντεξουσιαστικό χώρο σε κάθε ευκαιρία να επισημαίνουν ότι κυριαρχεί η λογική της κολεκτίβας και δεν υπάρχουν αρχηγοί, όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. «Πολλές ομάδες και οργανώσεις διασπάστηκαν γιατί τα περισσότερα μέλη τους έκρυβαν μέσα τους», όπως χαρακτηριστικά λένε οι αναλυτές της ΕΛ.ΑΣ., «έναν ηγεμονίσκο». Σε αυτό που πλέον αποκαλείται «ανεξάρτητο κρατίδιο των Εξαρχείων» υπάρχουν πολλοί που θεωρούνται ηγετικά μέλη και έχουν τον πρώτο λόγο. Ο Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης δεν ήταν απλώς ένας από αυτούς, αλλά ο αρχηγός που κανείς δεν τολμούσε να αμφισβητήσει.

Επισήμως δεν εργαζόταν. Καθημερινά κυκλοφορούσε στα Εξάρχεια, κινούσε τα νήματα σε τρεις μεγάλες καταλήψεις όπως η Gare και διέθετε στρατό μπαχαλάκηδων, ακόμη και μία ειδική ομάδα «εθελοντών από το Κονγκό», που ήταν υπό τις διαταγές του και αναλάμβανε τις δύσκολες αποστολές. Ως αδιαμφισβήτητος άρχοντας των Εξαρχείων έστησε την «Επαναστατική Αυτοάμυνα» για να κάνει αυτό ακριβώς που λέει το όνομά της. «Να αμύνεται», λένε οι αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής, «απέναντι σε όσους προσπαθήσουν να διεισδύσουν στα Εξάρχεια και να καταλάβουν τον δικό του χώρο. Δεν είναι τυχαίο», τονίζουν οι ίδιες πηγές, «ότι όλα τα χτυπήματα της “Ε.Α.” έγιναν γύρω από τα Εξάρχεια, στις περισσότερες περιπτώσεις με αστυνομικό στόχο και ξεκάθαρο μήνυμα: “Από εδώ και πέρα κουμάντο κάνω μόνο εγώ και όχι η Αστυνομία”».

Στα 46 του, μέχρι να καταφέρει να πάρει τα ηνία των Εξαρχείων, διέγραψε μια πορεία που τα είχε όλα. Ξεκίνησε ως αναρχικός, αρνητής στράτευσης, πρωταγωνιστής σε πορείες, επεισόδια και πολλές προσαγωγές. Πρώτη φορά συλλαμβάνεται το 2011 για επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας. Εκείνη την εποχή πέφτει σε μπλόκο αστυνομικών στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, φορώντας αλεξίσφαιρο γιλέκο και έχοντας στο ζωνάρι του δύο πιστόλια Tocarev. Στην Αντιτρομοκρατική τον θεωρούσαν ύποπτο για συμμετοχή στη «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» χωρίς όμως αυτό να έχει αποδειχτεί - αν και το 2013 έπεσε πάνω σε επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ. με στόχο μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης. Τότε, η Αντιτρομοκρατική έκανε μια επιχείρηση σε καφετέρια της Νέας Φιλαδέλφειας και στο μπλόκο που στήθηκε συνελήφθησαν ακόμη τέσσερα άτομα κατηγορούμενα για συμμετοχή στους «Πυρήνες», αλλά και για «απαλλοτριώσεις» στο Βελβεντό και τον Φιλώτα.

Ο Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης είδε πολλές φορές τους άνδρες της Κρατικής Ασφάλειας να μπαίνουν στο σπίτι του στα Εξάρχεια και να το κάνουν φύλλο και φτερό, φρόντιζε όμως πάντα να προσέχει τα νώτα του κινούμενος με μοτοσικλέτα και αλλάζοντας συνεχώς δρομολόγια για να ξεφεύγει από το ραντάρ των Αρχών.

Ο καρατέκα-«πυροτεχνουργός»

Οι δρόμοι του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και του Βαγγέλη Σταθόπουλου συναντιούνται το 2013. Γνωστοί από την πορεία τους στα Εξάρχεια με διαφορετικές όμως διαδρομές, αφού ο 41χρονος υπήρξε συνοδοιπόρος του Νίκου Μαζιώτη από το 2003 μέχρι το 2010. Τότε συλλαμβάνονται και οι δύο, ενώ ο Σταθόπουλος παραμένει πάνω από δύο χρόνια στη φυλακή μέχρι που αποφυλακίζεται με περιοριστικούς όρους.

Σε αυτό το χρονικό σημείο παρατηρείται και η πρώτη μεγάλη διαφωνία με τον Μαζιώτη. Ηταν τέτοιο το ρήγμα στη σχέση τους που είχε ως αποτέλεσμα να χωρίσουν για πάντα οι δρόμοι τους. Οπως λένε στις αναφορές τους οι αναλυτές της Αντιτρομοκρατικής, ο 41χρονος σήμερα προφυλακισμένος για συμμετοχή στην «Επαναστατική Αυτοάμυνα» δεν ήθελε να συνεχίσει άλλο στο αντάρτικο πόλης. Ηθελε να αλλάξει ρότα στη ζωή του. Και αυτό ήταν κάτι που δεν του συγχώρεσε ποτέ ο αρχηγός του «Επαναστατικού Αγώνα».

Ο Σταθόπουλος μοιάζει να έχει αποτραβηχτεί από τα Εξάρχεια. Αυτό δείχνει και η ενασχόληση με το γυμναστήριό του στο κέντρο της Αθήνας και η αγάπη του για τις πολεμικές τέχνες, που μάλιστα τον έκανε δάσκαλο καράτε. Ετσι, περνά πολλές ώρες την ημέρα με γυμναστική και ταξίδια με τους μαθητές του, επιλέγοντας να τους γυμνάζει στη φύση.

Ομως, όπως λένε οι αναλυτές της ΕΛ.ΑΣ., το μικρόβιο του αντάρτικου πόλης δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. «Οταν το 2010 συνελήφθησαν ο Μαζιώτης και η Ρούπα, κλιμάκιο της Αντιτρομοκρατικής εντόπισε και τον Σταθόπουλο στο κέντρο της Αθήνας. Προσπάθησαν να σταματήσουν τη μοτοσικλέτα του, όμως στάθηκε αδύνατο καθώς έτρεχε σαν τρελός κατεβαίνοντας την Αχαρνών με 200 χιλιόμετρα την ώρα παραβιάζοντας όλα τα κόκκινα», λέει στο «ΘΕΜΑ» πηγή της ΕΛ.ΑΣ.

Ενα από τα ενδεχόμενα που εξετάζει η Αστυνομία είναι ο 41χρονος να μπήκε στην «Επαναστατική Αυτοάμυνα» επειδή γνώριζε από τη θητεία του στον «Επαναστατικό Αγώνα» να κατασκευάζει βόμβες. Εγινε δηλαδή ο πυροτεχνουργός της οργάνωσης προκειμένου να αναβαθμίσει τη δράση της και να πάρει τα ηνία στο σύγχρονο αντάρτικο πόλης. Το λάθος του όμως να πατήσει με μια αδέξια κίνηση τη σκανδάλη του καλάσνικοφ και να τραυματίσει τον Χατζηβασιλειάδη κατά τη διάρκεια της ληστείας στον ΟΠΑΠ του Χολαργού στάθηκε καθοριστικό για το «ξεδόντιασμα» της οργάνωσης και το άδοξο τέλος της καριέρας του ως κατασκευαστή βομβών.