Υπόθεση ασέλγειας 12χρονης από ιερέα: Πήρε αναβολή για την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου ο παππούς της για λόγους υγείας

Καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις στην υπόθεση ασέλγειας της 12χρονης από τον ιερέα στη Μάνη.

Μετά την προφυλάκιση του ιερέα και την είδηση που είδε το φως πριν από λίγες μέρες, σύμφωνα με την οποία ο κατηγορούμενος διαγνώσθηκε με λοιμώδες μεταδιδόμενο νόσημα, η ανακρίτρια Γυθείου κάλεσε τον παππού της 12χρονης να καταθέσει σήμερα ενώπιον της για την υπόθεση.

Η ανακρίτρια έλαβε υπόψη της το περιεχόμενο της κατάθεσης της μικρής, όπου αναφέρεται ότι εκτός από τον ιερέα, την κακοποιούσε και ο παππούς της αλλά και η μητέρα της και έτσι κάλεσε τον πρώτο να απολογηθεί ως κατηγορούμενος. Το ενδεχόμενο να κακοποιούσε ο παππούς το νεαρό κορίτσι έχουν υποστηρίξει σε δηλώσεις τους, τόσο ο ίδιος ο ιερέας όσο και η κόρη του. Ο παππούς του κοριτσιού ζήτησε και πήρε αναβολή για λόγους υγείας, μέσω της συνηγόρου του, Μαριζάννας Κικιρή κι έτσι η ανακρίτρια τον κάλεσε εκ νέου σε απολογία την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου.

Η κακοποίηση

Από τις δύο καταθέσεις της 12χρονης, προκύπτει ότι ζούσε έναν διαρκή εφιάλτη που είχε πολλά πρόσωπα. Έναν εφιάλτη που βίωνε μέρα και νύχτα, είτε στο σπίτι του παπά είτε στο σπίτι που ζούσαν ο παππούς και η γιαγιά της. Και από το χρονοντούλαπο των πρόσφατων κακών αναμνήσεών της δεν λείπει ούτε η μητρική φιγούρα, που υποτίθεται ότι πρώτη έπρεπε να την είχε προστατέψει. Αντίθετα, την χτυπούσε.

Στην αρχική της κατάθεση η 12χρονη, ενώ εκδηλώνει την επιθυμία να επιστρέψει στη μητέρα της, παράλληλα αποκαλύπτει ότι και εκείνη ασκούσε σωματική βία πάνω της. Μάλιστα, όπως λέει, η μητέρα της τής ζητούσε να αποκαλεί τον ιερέα «μπαμπά».

Κάποια στιγμή, αναφέρει στην κατάθεσή της, όταν η μητέρα της έλειπε έξω σε δουλειά, «ο “μπαμπάς” ήρθε χωρίς το παντελόνι του και το εσώρουχό του και μου έβγαλε το παντελόνι και το κιλοτάκι μου. Αυτό είχε γίνει και μια άλλη φορά. Μετά ήρθε η μαμά στο σπίτι και μας βρήκε στο κρεβάτι. Εγώ ήμουν ντυμένη και ο “μπαμπάς” ντύθηκε μετά. Η μαμά είπε: “Τι κάνετε εκεί;”. Εγώ της είπα ότι ο “μπαμπάς” μού έκανε αυτά με το ζόρι και αυτός της είπε ότι εγώ ήθελα να γίνουν αυτά. Η μαμά μετά με χτύπησε με τα χέρια της».

Όταν το κορίτσι μεταφέρθηκε στο Χαμόγελο του Παιδιού, η μητέρα του τού είπε να μην πει πουθενά «γι’ αυτά που της έκανε ο “μπαμπάς”».

Ο ρόλος του παππού

Σημειώνεται ότι η μητέρα έχασε την επιμέλεια της 12χρονης όταν χρειάστηκε να νοσηλευτεί για αρκετές ημέρες στο Νοσοκομείο Τριπόλεως πέρυσι το Πάσχα λόγω σοβαρού ψυχιατρικού προβλήματος που αντιμετώπιζε, με αποτέλεσμα ο ιερέας να πάει ο ίδιος το παιδί στο Αστυνομικό Τμήμα, ζητώντας από τους αξιωματικούς να επικοινωνήσουν με το Χαμόγελο του Παιδιού διότι ο ίδιος δεν μπορούσε να το αναλάβει. Όταν η μητέρα συνήλθε από την περιπέτεια της υγείας της, προσπάθησε να προσεγγίσει την κόρη της και να την επισκεφτεί στις εγκαταστάσεις του Χαμόγελου του Παιδιού, παραμονές Χριστουγέννων του 2018, χωρίς όμως να τα καταφέρει διότι είχε βγει ήδη η δικαστική απόφαση για την αφαίρεση της επιμέλειας του παιδιού.

Πάντως ο ιερέας δεν είναι το μοναδικό πρόσωπο που κατονομάζει στην κατάθεσή του το 12χρονο κορίτσι. Λέει πως και ο παππούς της «μου έκανε αυτά που της είχε κάνει ο ιερέας».

Στη δεύτερη κατάθεσή της με ημερομηνία 27 Ιουνίου 2019, στο Πρωτοδικείο Γυθείου, αναφέρει: «Μια φορά έγινε με τον παππού και ήμουν μικρή και ήταν ο παππούς χωρίς ρούχα. Ήμουν μόνη μου με τον παππού, εκεί δεν ήταν η μαμά και η γιαγιά».

Στην ίδια κατάθεση, το κοριτσάκι γίνεται ακόμη πιο αναλυτικό στις περιγραφές του και εστιάζει στις συμπεριφορές των τριών παραπάνω προσώπων, δηλαδή του ιερέα, του παππού της και της μητέρας της. Αυτά που αναφέρει προκαλούν τουλάχιστον ρίγη ανατριχίλας. Δείχνει ανυπεράσπιστη, φοβισμένη, μην μπορώντας να διαχειριστεί όσα της συμβαίνουν. Και πώς να τα διαχειριστεί άλλωστε το μυαλουδάκι της; Το κορίτσι, βάσει των περιγραφών που δίνει, εμφανίζεται αποκομμένο από το κοινωνικό περιβάλλον. Δεν πήγαινε καν στο σχολείο.

Συγκεκριμένα λέει: «Σηκωνόμουν το πρωί, έτρωγα πρωινό και έβλεπα τηλεόραση μέχρι τις 2 το μεσημέρι. Μετά έτρωγα. Η μαμά μου δούλευε συνέχεια. Όταν γνώρισα τον “μπαμπά” (εννοεί τον ιερέα), ήμουν 8 χρονών. Πριν, έμενα στο σπίτι της γιαγιάς. Εκεί, μαζί με τον παππού και τη γιαγιά, έμενε και η μαμά μου. Τον παππού δεν τον συμπαθώ γιατί με χτυπούσε. Πολλές φορές με είχε χτυπήσει ο παππούς. Με χτυπούσε με τα χέρια παντού. Μπροστά που με χτυπούσε ήταν και η γιαγιά μου. Το είχα πει στη μαμά μου. Την χτυπούσε και τη μαμά μου. Γι’ αυτό φύγαμε από το σπίτι».