Τάσος Μπουντούρης: Αποσωληνώθηκε και βγήκε από την εντατική μετά το τροχαίο

Ευχάριστες είναι οι εξελίξεις για τον σπουδαίο Έλληνα ιστιοπλόο, Τάσο Μπουντούρη μετά το τροχαίο στον Άλιμο, καθώς αποσωληνώθηκε, χωρίς να παρουσιάζει κάποιο κινητικό πρόβλημα και το σημαντικότερο έχει επαφή με το περιβάλλον.

Μάλιστα  βγήκε από την εντατική του ΓΝΑ και συνομιλεί με τους γιατρούς που τον παρακολουθούν, όμως παραμένει στο νοσοκομείο, όπου του χορηγείται υποστηρικτά οξυγόνο.

Η συναρπαστική διαδρομή του Ολυμπιονίκη 

Μικρολίμανο, τέλη της δεκαετίας του ’50. Η θάλασσα έφτανε μέχρι τα βράχια της Καστέλας. Δεν υπήρχαν οι σημερινοί παραλιακοί δρόμοι. Ταβερνάκια με καρέκλες και τραπεζάκια στην άμμο και κάποια σκάφη, κυρίως ψαροκάικα, άραζαν νωχελικά στην ασφάλεια του μικρού κολπίσκου. Στην άκρη του λιμανιού οι τρεις ναυτικοί όμιλοι: ο Βασιλικός Ναυτικός Ομιλος Ελλάδος, ο Ιστιοπλοϊκός Ομιλος Πειραιά και ο Ολυμπιακός.

Οσο κι αν αναπτυσσόταν η περιοχή, παρέμενε πάντα το λιμάνι των ψαράδων. Φτωχόσπιτα κάτω από τη σκιά αρχοντικών εξοχικών κατοικιών. Στο παραλιακό χωμάτινο δρομάκι ξεχώριζε η φιγούρα ενός τρίχρονου πιτσιρικά. Με ένα ξύλινο πατίνι έτρεχε με όση περισσότερη ταχύτητα μπορούσε, προκαλώντας αναστάτωση στους περαστικούς με τα γέλια και τις φωνές του. Οσοι γύρναγαν να δουν τι ήταν αυτό που πέρασε ξυστά από δίπλα αντίκριζαν ένα παιδικό προσωπάκι με σκανταλιάρικο ύφος να τους κοιτάζει. Μάταια η μητέρα του, η κυρία Ελένη, άφηνε τους πάγκους του μπακάλικου που διατηρούσε και έβγαινε στον δρόμο για να τον μαζέψει. Ατίθασος, άφοβος και πλακατζής, ο μικρός Τάσος άρχισε να γράφει από τότε την ιστορία της ζωής του που θα μπορούσε να είχε τίτλο: «Μπουντούρης δεν γίνεσαι. Γεννιέσαι».

Το ατύχημα

Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας η ιστιοπλοϊκή κοινότητα συνταράχθηκε. Ο Ολυμπιονίκης και θρύλος της παγκόσμιας ιστιοπλοΐας Τάσος Μπουντούρης είχε σοβαρότατο ατύχημα στην παραλιακή, στο ύψος του Συμμαχικού Νεκροταφείου, όταν έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του και έπεσε πάνω στο σταματημένο αυτοκίνητο του Νίκου Γέμελου, ομοσπονδιακού προπονητή της κολύμβησης και προπονητή του Ολυμπιονίκη Σπύρου Γιαννιώτη. Μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας. Δεν υπήρχε θέση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και τον έβαλαν σε ένα κρεβάτι στα Επείγοντα. Ο πρώτος που πήγε δίπλα του ήταν ο Λάκης Παπαθανασίου, ο τέως γενικός γραμματέας της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας (ΕΙΟ). Οι γιατροί τον ενημέρωσαν ότι εάν δεν μεταφερόταν σε ΜΕΘ θα πέθαινε. Κινήθηκε άμεσα και βρέθηκε θέση σε ιδιωτικό νοσοκομείο του Πειραιά. Ολα τα έξοδα νοσηλείας ανέλαβε η ΕΙΟ, αφού είναι γνωστό στους κόλπους της ιστιοπλοΐας ότι ο Τάσος Μπουντούρης δεν έχει τους πόρους για να αντεπεξέλθει. Μετά από δύο ημέρες μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο της Αεροπορίας (ΓΝΑ) αφού είναι αξιωματικός της.

«Είναι υπερφυσικός ο Τάσος. Θα τη γλιτώσει», έλεγε στον προθάλαμο του νοσοκομείου ένας παιδικός του φίλος: «Ο Τάσος από μικρός ζούσε στα κόκκινα, στα άκρα. Εχει γλιτώσει πάρα πολλές φορές τη ζωή του. Λένε ότι η γάτα είναι εφτάψυχη. Ο Μπουντούρης δεν ξέρω πόσες ζωές έχει ακόμα. Σίγουρα περισσότερες από επτά».

Η ζωή του είναι κυριολεκτικά και μεταφορικά χρωματισμένη με κόκκινα και άσπρα χρώματα. Οποιος τον ρωτάει από ποιον όμιλο άρχισε ιστιοπλοΐα, απαντάει με τη βραχνή φωνή του:
«Τι είναι αυτό που ρωτάς, ρε; Ολα άσπρα-κόκκινα. Στα πέντε μου ήμουν πρωταθλητής Ελλάδας με τον Ολυμπιακό. Ολυμπιακός μόνο και πάντα».

Πρωταθλητής στα 5 του χρόνια
Ο χρόνος γυρίζει πίσω, λίγο πριν από την αυγή της δεκαετίας του ’60. Ο κυρ Νίκος Μπουντούρης, ο πατέρας του Τάσου και της Πίτσας, δεινός ιστιοπλόος, βγάζει τα προς το ζην επισκευάζοντας ιστιοπλοϊκά σκάφη και δουλεύοντας στο σκάφος του θρυλικού εφοπλιστή Νίκου Γουλανδρή. Ο Τάσος, προτού καν περπατήσει και καβαλήσει το αγαπημένο του πατίνι, ήξερε τι σημαίνει θάλασσα και σκάφος. Ο πατέρας του εκείνη την εποχή πήγε με το ιστιοπλοϊκό του Γουλανδρή στην Ιταλία για επισκευές. Εκεί, στο ναυπηγείο, αντί για πάκτορες, τις μικρές ξύλινες πλωτές εξέδρες που χρησιμοποιούνται για βαψίματα και άλλες δουλειές, χρησιμοποιούσαν τα μικρά σκαφάκια της ιστιοπλοΐας, τα Optimist.

«Κύριε Νίκο, να πάρουμε ένα τέτοιο για τον Τάσο;», ρώτησε ο Νίκος Μπουντούρης τον Γουλανδρή που δεν του χάλαγε χατίρι. Ηταν το πρώτο σκαφάκι Optimist που ήρθε στην Ελλάδα. Μόλις το αντίκρισε ο μικρός Τάσος ήταν σαν να βρήκε το άλλο του μισό. Εγιναν αχώριστοι φίλοι και άνοιξε επισήμως το κεφαλαίο «Ιστιοπλοΐα» για τον κορυφαίο Ελληνα ιστιοπλόο. Ενα Σάββατο ο Νίκος Γουλανδρής κατέβηκε στο Μικρολίμανο και είδε τον ούτε πέντε χρονών Τάσο να χορεύει με το σκαφάκι πάνω στα κύματα. Ενθουσιάστηκε και αγόρασε άλλα 10 Optimist και τα έφερε στην Ελλάδα. Ετσι άρχισε να γράφεται η σύγχρονη ιστορία της ελληνικής ιστιοπλοΐας και να απλώνεται στη βάση της κοινωνίας, στη μετά Κωνσταντίνο εποχή και το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε ο τότε διάδοχος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960, με πλήρωμα τον αείμνηστο Οδυσσέα Εσκιτζόγλου και τον Γιώργο Ζαΐμη στην κατηγορία Ντράγκον.
Σε ηλικία 5,5 ετών ο Τάσος Μπουντούρης έγινε πρωταθλητής Ελλάδας στα Optimist με τον Ολυμπιακό.

Ο ατίθασος χαρακτήρας του είχε φανεί από νωρίς και στη θάλασσα. Σε έναν σημαντικό αγώνα στην κατηγορία των Optimist, το 1962, είδε τον πατέρα του να τον ακολουθεί με μία εξωλέμβια βάρκα.

«Ο Τάσος τώρα πρέπει να κάνει τακ (σ.σ.: να αλλάξει πλευρά μέσα στο σκάφος)», του έλεγε, και ο Τάσος άλλαζε πλευρά. Μία, δύο, τρεις φορές, την τέταρτη ο μικρός Τάσος, που προηγούνταν στην κούρσα, δεν έκανε τακ. Σταμάτησε να ακούει τις εντολές του πατέρα του. Την ιστορία έλεγε σε μια παρέα, ένα κυριακάτικο πρωινό, ο ίδιος ο κυρ Νίκος. Ο φίλος του Τάσου και συναθλητής του Ηλίας Μπεντενιώτης ήταν παρών και μας μετέφερε τη διήγηση:

«“Ο Τάσος πρέπει τώρα να κάνει τακ”, του έλεγε, αλλά ο Τάσος δεν αντιδρούσε. Συνέχιζε να πηγαίνει ευθεία από πείσμα. “Αν δεν κάνει ο Τάσος τακ θα βρεθεί στον Αγιο Κοσμά”, του έλεγε ο πατέρας του. Και... ο Τάσος βρέθηκε στον Αγιο Κοσμά». Εχασε συνειδητά τον αγώνα και βγαίνοντας στη στεριά είπε στον πατέρα του: «Αν ξαναμπείς στη θάλασσα σταματάω την ιστιοπλοΐα». Τάσος Μπουντούρης, ετών επτά.

Αμέτρητες είναι οι ιστιοπλοϊκές ιστορίες για τον αθλητή που κάποιοι, ζώντας την πορεία του από κοντά, τον αποκαλούν «Τζορτζ Μπεστ της ιστιοπλοΐας». Μεγάλο ταλέντο, ευφυής και λάτρης του ωραίου φύλου. Γνώρισε μεγάλες δόξες, κέρδισε πολλά χρήματα ως αθλητής, αλλά κυρίως ως επιχειρηματίας. Τα έχασε όλα και στα 65 του χρόνια βρέθηκε να εργάζεται σε έναν μικρό χώρο στο Μικρολίμανο, όπου επισκευάζει με τον έναν από τους δύο γιους του, τον Τάσο τζούνιορ, ιστιοπλοϊκά σκάφη. Ο άλλος του γιος, ο Νίκος, εργάζεται στο γιότινγκ.

Τρεις ιστορίες
Οποιος μπαίνει στο «ναυπηγείο» του Τάσου αντικρίζει μία ταμπέλα που γράφει: «Οταν είσαι μαλάκας δεν πρέπει να το λες. Πρέπει να το δείχνεις». Αγνωστος ο παραλήπτης του μηνύματος. Τρία περιστατικά στα οποία πρωταγωνίστησε ο Τάσος Μπουντούρης και τα οποία σκιαγραφούν τον χαρακτήρα του διηγήθηκε στο «ΘΕΜΑ» ένας άλλος θρύλος της ελληνικής ιστιοπλοΐας, ο Ολυμπιονίκης Δημήτρης Δεληγιάννης, ο οποίος έτρεχε μαζί με του επί σχεδόν 20 χρόνια. Περιστατικά που δείχνουν την ιστιοπλοϊκή ευφυΐα, την αποφασιστικότητα και το θράσος του Μπουντούρη απέναντι στη θάλασσα και στους κινδύνους.

1. «Συμμετείχαμε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα σκαφών μισού τόνου, έτσι λεγόταν, half ton. Η αφρόκρεμα της ιστιοπλοΐας ήταν εκεί. Στη γραμμή της εκκίνησης είχαν παραταχθεί 50 σκάφη. Ξαφνικά ο Τάσος, λίγο πριν δοθεί η εκκίνηση, αποφασίζει να φύγουμε από τη θέση μας και να πάμε μόνοι μας στην άλλη σημαδούρα απέναντι απ’ όλους τους άλλους. Με το που αρχίζει ο αγώνας, μέσα λίγα δευτερόλεπτα, αλλάζει ο καιρός, γυρίζει ο αέρας 30 μοίρες, και περνάμε πρώτοι και με διαφορά απ’ όλους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που περάσαμε μπροστά από το σκάφος ενός θρύλου της παγκόσμιας ιστιοπλοΐας, του Πολ Ελβστρομ. Σηκώθηκε όρθιος την ώρα που ο αγώνας ήταν σε εξέλιξη, φώναξε στον Τάσο και του έκανε υπόκλιση. Υπόκλιση στο μεγαλείο του Ελληνα που αντελήφθη ή μάλλον προείδε, εγκαίρως, αυτό που δεν μπόρεσαν κορυφαίοι ιστιοπλόοι που συμμετείχαν στον αγώνα».

2. «Δεκαετία του ’80, στη διάρκεια της Ολυμπιακής Εβδομάδας, στο Ιέρ. Περιοχή που φημίζεται για τους ισχυρούς ανέμους που πνέουν. Σε μία από τις ιστιοδρομίες προηγούμασταν. Στο τελευταίο καβατζάρισμα σημαδούρας, με ρότα για τον τερματισμό, σχίζεται από τον αέρα η μαΐστρα μας, το βασικό μας πανί. Το μαζεύουμε γρήγορα. Κουρέλι το πανί. Ολοι σκεφτήκαμε “πάει ο αγώνας, τον χάσαμε”. Είδα τον Τάσο που δεν μίλησε. Σκεφτόταν. Αρπάζει ένα κατσαβίδι, με τον αέρα να λυσσομανάει και το σκάφος μεσοπέλαγα, ανοίγει γρήγορα τρύπες στο πάνω και στο κάτω μέρος του πανιού, παίρνει ένα λεπτό σχοινί, το περνάει και στις δύο πλευρές, σηκώσαμε το πανί και τερματίσαμε πρώτοι!».

3. «Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κατηγορίας FINN, στο Αντζιο, βγάζει ένα ξαφνικό μπουρίνι. Δίνεται σήμα και όλα τα σκάφη επιστρέφουν στη στεριά. Κάποιοι αθλητές δεν τα καταφέρνουν. Επικρατεί πανικός. Σκάφη αναποδογύρισαν, σπάσανε κατάρτια, αθλητές στη θάλασσα, κινδύνευαν ζωές. Επεμβαίνουν τα ιταλικά κομάντο, η Μονάδα Υποβρύχιων Αποστολών. Ο Μπουντούρης ήταν έτοιμος να μπει στο λιμάνι με το σκάφος του. Ομως αντιλαμβάνεται ότι ένα φουσκωτό με ΟΥΚάδες είχε τουμπάρει στη θάλασσα. Τον παρακολουθούσαμε από τη στεριά και δεν πιστεύαμε στα μάτια μας με αυτό που έκανε. Ο Τάσος γύρισε το σκάφος του, πλησίασε τους κομάντο, έδεσε στο αναποδογυρισμένο φουσκωτό τους με αυτούς επάνω και τους τράβηξε στη στεριά. Το γεγονός πήρε τότε μεγάλη δημοσιότητα - μάλιστα ο ίδιος ο διοικητής της μονάδας τον συνεχάρη προσωπικά γι’ αυτό το τόλμημά του».

Ο Τάσος Μπουντούρης αναδείχθηκε χάλκινος Ολυμπιονίκης στην κατηγορία Soling στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας 1980 με πλήρωμα τους Τάσο Γαβρίλη και Αριστείδη Ραπανάκη. Είναι ο μοναδικός Ελληνας που έχει έξι συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες και από αυτές τις τέσσερις ήταν μέσα στην πρώτη οκτάδα, κάτι που είναι επίτευγμα μοναδικό. Αξιοσημείωτο μάλιστα είναι το γεγονός ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες έχει τρέξει σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες σκαφών, FINN, Soling και Star.



Ο επιχειρηματίας
Ο Τάσος Μπουντούρης διακρίθηκε και ως επιχειρηματίας. «Με ό,τι καταπιανόταν διακρινόταν», μας λέει ο παλαίμαχος πρωταθλητής ιστιοπλοΐας Νίκος Δρούγκας που έτρεχε σε αγώνες ανοικτής θαλάσσης με τον Τάσο και έζησε από κοντά όλη του την πορεία εντός και εκτός θάλασσας: «Η πρώτη επιχείρηση ήταν πανάδικο. Εφτιαχνε πανιά έχοντας φέρει τα τελειότερα μηχανήματα. Το μαγαζί ήταν στη στροφή της Καστέλας. Ξαφνικά αποφασίζει να πουλήσει την επιχείρηση και να ανοίξει εστιατόριο στον ίδιο χώρο.

Δεκαετία του ’80, έφερε όλη την υψηλή κοινωνία της Αθήνας, αλλά και ξένες διασημότητες στον Πειραιά. Μεταξύ αυτών και η Ούρσουλα Αντρες. Μετά αποφασίζει να ασχοληθεί με τον αθλητικό εξοπλισμό. Μετατρέπει τον χώρο σε κατάστημα και αρχίζει να πουλάει ορειβατικό εξοπλισμό και εξοπλισμό για σκι... βουνού χωρίς να έχει σχέση με τα βουνά! Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 κλείνει το μαγαζί και το μετατρέπει σε club. Το γνωστό “Sail in” που έγραψε ιστορία. Ανοιξε και ένα club με το ίδιο όνομα στις Σπέτσες. Στο ταμείο καθόταν η μητέρα του, η κυρία Ελένη, που έλεγχε τα πάντα. Τελευταία του επιχειρηματική ενασχόληση ήταν η καφετέρια “Εξη” στο Μικρολίμανο».

Ο Τάσος Μπουντούρης υπήρξε πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών (ΣΕΟ), ενώ παραμένει πρόεδρος του Παγκόσμιου Συλλόγου Ολυμπιονικών. Είναι μάλιστα αυτός που με σκληρό αγώνα πέτυχε οι Ολυμπιονίκες να διορίζονται στις Ενοπλες Δυνάμεις.