Επέστρεψε για πάντα στη Δράμα...

Η μάνα και η αδελφή του Νίκου Σεργιανόπουλου ήταν οι τραγικές φιγούρες στην κηδεία που τη «συνόδευε» ο μελαγχολικός καιρός της ακριτικής πόλης.

Εκεί από όπου ξεκίνησε τα βήματα του στη ζωή και μερικά χρόνια αργότερα και στο θεατρικό σανίδι, «επέστρεψε» κάπως πρόωρα χτυπημένος από το μαχαίρι του άγνωστου δράστη.

Ήταν τέτοια η συγκίνηση που προκάλεσε ο χαμός του ηθοποιού που άγνωστοι άνθρωποι περνούσαν το κατώφλι του πατρικού του σπιτιού για να αγκαλιάσουν την πονεμένη μητέρα του και να δώσουν κουράγιο στην αδελφή του.

Έως και λίγη ώρα πριν την κηδεία τα «λαμπερά» ονόματα της Αθήνας,με ελάχιστες εξαιρέσεις , με τους οποίους ο Νίκος Σεργιανόπουλος μοιράστηκε την τηλεοπτική του δράση δεν εμφανίστηκαν στην απόμακρη Δράμα.

Βλέπεις, είναι τόσα χιλιόμετρα μακριά που δεν επιτρέπει εύκολα στους επώνυμους του Κολωνακίου να διανύσουν τη απόσταση.

Μια απόσταση που διήνυσε ο Νίκος Σεργιανόπουλος με τον τρόπο του.

Το ταξίδι της ζωής του

«Άμα δεν είσαι ψώνιο που ελπίζω ότι δεν είμαι δεν περνάει καν από το μυαλό σου ότι είσαι sexy. Πρέπει να είσαι το λιγότερο μαλάκας για να στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη και να λες ¨τι κούκλος είσαι αγόρι μου¨».

Τα λόγια του ηθοποιού Νίκου Σεργιανόπουλου πριν από πέντε χρόνια εκφράζουν απόλυτα την άποψή του την περίοδο λίγο μετά την απογείωση της καριέρας του με τον ρόλο του στο σήριαλ «Οι δύο ξένοι».

Η απότομη προσγείωση στην σκληρή πραγματικότητα ήρθε, όταν πριν από λίγο καιρό συνελήφθη με ποσότητα 38 γραμμαρίων κοκαΐνης, διαλύοντας σε μια νύχτα τον μύθο του ζεν πρεμιέ που λάτρευαν τα κοριτσάκια.

Ο άνθρωπος που έβγαινε για χρόνια ολόκληρα στην πρώτη τριάδα των πιο σέξι ανδρών του περιοδικού Super Κατερίνα βιώνει δύσκολες στιγμές εξαιτίας των παθών του.

Πρώτα ήταν η εξάρτηση από το αλκοόλ, η οποία όπως λένε άνθρωποι που τον γνωρίζουν καλά τον έκανε άλλο άνθρωπο, κάτι που κατάλαβε καλά πριν από δυόμιση περίπου μήνες ένα ανυποψίαστο νεαρό ζευγάρι στην παραλιακή.

Ο ηθοποιός παραλίγο να πέσει πάνω τους με ένα παλιό αυτοκίνητο, όταν πήγε να μπει από το τρίτο ρεύμα κυκλοφορίας στο δεύτερο, οδηγώντας σαν να μην υπήρχαν άλλα οχήματα στην λεωφόρο.

Το περιστατικό έγινε απογευματάκι ευτυχώς χωρίς να υπάρξει ατύχημα και ο Σεργιανόπουλος με τον συνοδό του συνέχισαν την τρελή κούρσα τους.

Τρελή κούρσα όμως θυμίζει και η ζωή του που ξεκίνησε στον Κεντρικό Συνοικισμό της Δράμας με την εικόνα του μικρού Νίκου να υποδύεται από τότε καταραμένους ήρωες σαν τον Αχιλλέα. 

Το μπέιζμπολ και η χάρτινη περικεφαλαία! 

Τα σπίτια στον Κεντρικό Συνοικισμό της Δράμας στα μέσα της δεκαετίας του ’50 έσφυζαν από ζωή με μικροαστικές οικογένειες να προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα σε μια Ελλάδα που δεν είχε συνέρθει ακόμα εντελώς από τις πληγές του εμφυλίου.

Η οικογένεια Σεργιανόπουλου τα έφερνε καλά και όπως θυμάται ο Νίκος τα παιδικά του χρόνια ήταν τα πιο ευτυχισμένα αφού στη γειτονιά υπήρχαν πολλά παιδιά, κάτι που αυτόματα σήμαινε πολύ παιχνίδι.

«Με έψαχνε η μάνα μου για να διαβάσω» θα πει σε μια συνέντευξή του, αφού η μεγάλη αλάνα με τα πεύκα λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι του είχε γίνει ο παιδότοπος της γειτονιάς.

Μόνο που αντί για ποδόσφαιρο οι πιτσιρικάδες προτιμούσαν το μπέιζμπολ, χάρη στον κολλητό του Σεργιανόπουλου με το παρατσούκλι «Εγκέφαλος» που είχε παραγγείλει σε συγγενείς του στην Αμερική τα απαραίτητα σύνεργα.

Αυτός και ο Νίκος ήταν οι αρχηγοί των δύο ομάδων που πάλευαν στην αλάνα για την νίκη και επέστρεφαν σπίτι μέσα στην σκόνη, συνήθως με ματωμένα γόνατα.

Όταν δεν συνέβαινε αυτό ξύπναγε μέσα του το μικρόβιο της υποκριτικής.

Στην αυλή του σπιτιού στηνόταν η σκηνή με κουρελούδες, ενώ οι ηθοποιοί εμφανιζόντουσαν με κουστούμια φτιαγμένα από εφημερίδες, με τον Σεργιανόπουλο να έχει πάντα τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο ίδιος θυμάται τον εαυτό του να φοράει ανάποδα την ποδιά της γιαγιάς του σαν χλαμύδα και με μια χάρτινη περικεφαλαία να ερμηνεύει τον Αχιλλέα στην Ιλιάδα, κάτι που εξόργιζε τους φίλους του.

Όχι μόνο έπαιρνε τον καλύτερο ρόλο, αλλά ήθελε να μην πεθαίνει στην εξέλιξη της μάχης σε αυτά τα πρώτα του υποκριτικά βήματα, χωρίς να διαισθάνεται τότε ότι θα γινόταν ηθοποιός. 

Από τις ντίσκο της Δράμας στην Αθήνα 

Πεισματάρης από μικρός θα έκανε σχεδόν πάντα αυτό που ήθελε και ας έτρωγε ξύλο μετά, όπως τις μέρες που πήγαινε με την παρέα του στην Αγία Βαρβάρα, μια περιοχή με λίμνη.

Παρά την απαγόρευση από τους γονείς του που φοβόντουσαν μην πνιγεί βούταγε με τους φίλους του και κάπως έτσι μια μέρα βούτηξε και όταν βγήκε διαπίστωσε ότι κάποιος είχε πάρει τα ρούχα του για πλάκα.

Θα γυρίσει γυμνός στο σπίτι και εκτός από την καζούρα των κολλητών του θα εισπράξει και ένα γερό χέρι ξύλο από την μάνα του, αφού ο πατέρας του δεν ασχολιόταν καθόλου με αυτά.

Στην εφηβεία του την δεκαετία του ’70, αρχίζει να συχνάζει στις in ντίσκο της Δράμας καίγοντας καρδιές, αφού κάποια κορίτσια του τότε τον θυμούνται ακόμα να πίνει το ποτό του και να καπνίζει στην μπάρα της Fox και της Trap.

Μέσα του έχει αποφασίσει να γίνει ηθοποιός, αλλά δεν τα λέει ούτε στους κολλητούς του, φοβούμενος την καζούρα ενώ οι γονείς του όταν το άκουσαν ήταν κατηγορηματικοί.

«Ούτε να το σκέφτεσαι» του είπαν αλλά αυτός απλά περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.

Μπήκε τελικά στην Δραματική Σχολή του Εθνικού αργά, όταν ήταν 24 χρόνων και τις δύο πρώτες χρονιές παραλίγο να μείνει από απουσίες, αφού βαριόταν πάρα πολύ τα μαθήματα.

Χρειάστηκε να επιμείνει η κ. Μάγια Λυμπεροπούλου που είχε διακρίνει το ταλέντο του για να τον κρατήσουν την τρίτη χρονιά και να βουτήξει για τα καλά πλέον ο Νίκος Σεργιανόπουλος στην υποκριτική.

Ένας από τους ανθρώπους που σημάδεψε την ζωή του ήταν ο σκηνοθέτης κ. Ανδρέας Βουτσινάς ο οποίος τον έχρισε πρωταγωνιστή στην «Μήδεια» και τη «Νύχτα της Ιγκουάνα».  

Ο μοναχικός πρωταγωνιστής 

Αυτοί που τον ξέρουν καλά επιμένουν ότι «ο Νίκος είναι ένα καλό παιδί που δεν μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά το παιχνίδι της σόου μπιζ, σε ότι έχει να κάνει με την σκοτεινή πλευρά της».

Το ποτό έφτασε κάποια στιγμή να ορίζει την ζωή του, μεταμορφώνοντάς τον σε έναν άλλο άνθρωπο, που δεν είχε καμία σχέση με τον χαμογελαστό Νίκο, έναν άνθρωπο που ξέχναγε τα ραντεβού του.

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση που δημοσιογράφος χτύπαγε το κουδούνι του σπιτιού του για δύο ώρες προκειμένου να κάνει συνέντευξη μαζί του και αυτός ήταν μέσα σε λιποθυμική κατάσταση από το αλκοόλ.

Για πολλούς φίλους του από τον χώρο ήταν κοινό μυστικό η εξάρτησή του όχι μόνο από το ποτό αλλά και την κοκαΐνη, ενώ η προσωπική του ζωή σε ότι έχει να κάνει με τις σχέσεις του καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου.

Μόνο φήμες οι οποίες διαψεύδονταν εν τη γενέσει τους τον ήθελαν δίπλα σε όμορφες γυναίκες της σόου μπιζ, ενώ ο ίδιος απέφευγε να μιλάει για τους έρωτές του, όπως απέφευγε και την ανούσια προβολή.

Μοναχικό τον χαρακτηρίζουν κάποιοι συνάδελφοί του, ακόμα και την εποχή όπου η καριέρα του απογειώθηκε με την συμμετοχή του στο σήριαλ «Οι δύο ξένοι» των Ρήγα-Αποστόλου. 

Ο πεισματάρης πιτσιρικάς από την Δράμα με το cool ύφος που είχε υιοθετήσει από τότε γνώρισε χθες το βράδι την χειρότερη πλευρά ενός λαμπερού κόσμου τον οποίο ποτέ δεν πήρε στα σοβαρά.

Ίσως αυτό να πλήρωσε  τελικά…