Ψηφιακοί αυτόχθονες

*Έλσα Μπάρδα - Κλινικός Ψυχολόγος - Αναλύτρια Εφαρμοσμένης Συμπεριφοράς

Η απόκλιση στην διαφορά αντιλήψεων και προβλημάτων της ζωής, που οδηγεί σε ασυνεννοησία και αποξένωση των ανθρώπων οι οποίοι γεννήθηκαν σε διαφορετικές εποχές -ακόμα και με μικρή απόκλιση δέκα ετών, όπως π.χ. οι άνθρωποι που γεννήθηκαν την δεκαετία του 1980 με αυτούς που γεννήθηκαν το 1990- πέρα από την κοινωνική εξέλιξη, που τροφοδοτεί το χάσμα γενεών, επηρεάζεται και από την τεχνολογία.

Ο L. Rainey, υπεύθυνος στο Pew Research Center, υποστηρίζει ότι το ψηφιακό χάσμα είναι ενδεικτικό ακόμα και σε νέους με διάφορα ηλικίας από δύο έως τέσσερα χρόνια, καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται συνεχώς. Σύμφωνα με το ερευνητικό Κέντρο Pew, οι έφηβοι, συγκριτικά με τους νέους στην ηλικία των 20 ετών, περνάνε πολύ χρόνο, παίζοντας online παιχνίδια.

Ο Marc Prensky χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το 2001 τον όρο «ψηφιακοί αυτόχθονες», προκειμένου να περιγράψει τη νέα γενιά, που ήρθε σε επαφή με την τεχνολογία από πολύ μικρή ηλικία. Από την άλλη, έχουμε τους «ψηφιακούς μετανάστες», που έχουν γνωρίσει την τεχνολογία αργότερα και προσπάθησαν να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα των αυτοχθόνων.

Από το ποντίκι και το πληκτρολόγιο στην οθόνη αφής

Σύμφωνα με τον καθηγητή ψυχολογίας Dr Hardy Rosen, του πανεπιστήμιου της California, η νεολαία της ψηφιακής εποχής χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: αυτούς των 80’s, τους οποίους ονομάζει Net Generation, και εκείνους των 90’s, που ονομάζει iGeneration. Χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς των «Net Generation» είναι να μιλάνε αρκετή ώρα στο τηλεφωνο, με μέσο όρο τις δύο ώρες, και να ελέγχουν σε τακτική βάση τα e-mail τους. Οι «iGeneration» επιλέγουν κυρίως τον γραπτό λόγο -ιδιαίτερα το «Messenger»- ενώ η τηλεόραση τους αφήνει αδιάφορους.



Multitasking vs ανυπόμονης συμπεριφοράς

Όσο για την τρίτη γενιά, ο καθηγητής Rosen θεωρεί ότι το βασικό τους πλεονέκτημα θα είναι η δεξιότητα του «multitasking», ενώ το πρόβλημα θα είναι η ανυπομονησία, καθώς η ψηφιακή πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα. Συνεπώς, η διαδικτυακή κοινωνική δικτύωση εκπαιδεύει τα παιδιά στην άμεση ανταπόκριση, καθώς και στις υψηλές προσδοκίες, ενώ σε βάθος χρόνου θα επηρεάσει τις διαπροσωπικές σχέσεις.

Συνεπώς, είναι λογικό ότι οι «iGeneration» έχουν διαφορετικές προσδοκίες από το εκπαιδευτικό σύστημα, όπως μεγάλα δεδομένα πληροφοριών. Φυσική συνέπεια των παιδιών να αποζητούν ένα εκπαιδευτικό σύστημα πιο φιλικά προσκείμενο στην τεχνολογία π.χ. διαδραστικοί πινάκες, οπτικοακουστικό υλικό κτλ.

Από την άλλη, η χαλαρή αντίληψη για το τι αποτελεί ιδιωτική ζωή, καθώς και το τι εστί πραγματικός και όχι ψηφιακός φίλος, είναι έννοιες που οι «iGeneration» πλέον θέτουν τους δικούς της κανόνες. Συνεπώς, οι γονείς θα πρέπει να προσαρμοστούν και να βοηθήσουν τα παιδιά τους, ώστε να φιλτράρουν τις έννοιες «σωστό-λάθος», καθώς και τους κίνδυνους που κρύβει η τεχνολογία.

Η τεχνολογία χτίζει την πρόοδο, αρκεί να μην καταλήγει να χτίζει την συμπεριφορά μας.

- Βρείτε την Έλσα Μπάρδα στις σελίδες της στο Facebook, πατώντας εδώ και εδώ - Twitter: https://twitter.com/elsa_barda
- email. elsabardapsychologist@hotmail.com

*Η Ελσα Μπάρδα έχει βασικό πτυχίο ψυχολογίας (BSc Honours), μετεκπαίδευση πρώτο μάστερ στην Κλινική Ψυχολογία (MSc Clin. Psy.) και δεύτερο μάστερ στην Εφαρμοσμένη Ανάλυση Συμπεριφοράς MSc (MSc ABA ). Η εκπαίδευση και μετεκπαίδευσή της έγινε στη Μ. Βρετανία. Έχει αναγνώριση πτυχίων από το ΔΟΑΤΑΠ και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ψυχολόγου.