Έντονες συζητήσεις έχουν πυροδοτήσει στη Βρετανίαοι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον για άρση των περισσότερων περιορισμών που είχαν επιβληθεί λόγω της πανδημίαςτοπυ κορωνοϊού στις 19 Ιουλίου.
Ο δημοσιογράφος του BBC Νικ Γκρικλ σε άρθρο του με τίτλο «Γιατί είναι ώρα να σκεφτούμε διαφορετικά για την Covid» επιχειρηματολογεί ότι «η φύση της πανδημίας στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει αλλάξει και γι' αυτό θα πρέπει να αλλάξουν και πολλές από τις υποθέσεις μας».
Η Covid δεν είναι πια τόσο θανατηφόρος όσο ήταν
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, η εφαρμογή του προγράμματος εμβολιασμού έχει αλλάξει τα πάντα, μειώνοντας τόσο τον ατομικό κίνδυνο όσο και τον ευρύτερο, στο σύστημα υγείας.
Τον Ιανουάριο, περίπου 1 στις 10 λοιμώξεις αναμένετο να μετατραπεί σε εισαγωγή στο νοσοκομείο 10 ημέρες αργότερα. Σήμερα αυτός ο αριθμός φαίνεται να είναι κάπου μεταξύ 1 στους 40 και 1 στους 50. Επιπλέον, όσοι καταλήγουν στο νοσοκομείο φαίνεται να νοσούν λιγότερο σοβαρά και να χρειάζονται λιγότερη εντατική θεραπεία.
Κλείσιμο
Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος θανάτου έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο. Τον Ιανουάριο περίπου μία στις 60 περιπτώσεις είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο. Σήμερα είναι λιγότερο από μία στις 1.000.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Αγγλία - και το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο – δεν θα οδηγηθεί σε ένα σημαντικό τρίτο κύμα.
Τα κρούσματα αυξάνονται, όπως δείχνουν τα παραπάνω γραφήματα. Εάν αυξηθούν αρκετά, αυτό μπορεί να προκαλέσει σημαντικό αριθμό νοσηλειών, πιθανώς 1.000 την ημέρα πριν από το καλοκαίρι.
Πολλοί μπορεί να αναρωτιούνται πώς μπορεί να συμβεί αυτό δεδομένης της αποτελεσματικότητας των εμβολίων. Μεμονωμένα, όσοι έχουν εμβολιαστεί πλήρως διατρέχουν πολύ μικρό κίνδυνο να αρρωστήσουν σοβαρά. Εντούτοις, με υψηλό αριθμό κρουσμάτων πολλοί άνθρωποι διατρέχουν αυτόν τον μικρό κίνδυνο ταυτόχρονα. Προσθέστε εκείνους που δεν έχουν εμβολιαστεί, ή αυτούς για τους οποίους τα εμβόλια δεν λειτουργούν τόσο καλά, και μπορείτε να έχετε πολλές εισαγωγές στα νοσοκομεία.
Εντούτοις, σοβαρές ασθένειες υπάρχουν πάντα. Στο καταχείμωνο μπορεί να γίνουν 1.000 εισαγωγές την ημέρα για αναπνευστικές λοιμώξεις. Μόνο η γρίπη σκότωσε περισσότερα από 20.000 άτομα στην Αγγλία το χειμώνα του 2017-18. Δεν έγινε λόγος για την ανάγκη θέσπισης περιορισμών ή περιορισμού των ελευθεριών τότε.
«Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε τον Covid», λέει ο καθηγητής Robert Dingwall, κοινωνιολόγος στο Nottingham Trent University.
Γιατί όμως να αναλάβει κανείς τον κίνδυνο; Γιατί να μην περιμένει κανείς έως ότου ολοκληρωθεί ο εμβολιασμός των ενηλίκων τον Σεπτέμβριο;
Πάντα θα υπήρχε ένα «κύμα εξόδου» μόλις αρθούν οι περιορισμοί. Οι επιστήμονες που συμβουλεύουν την κυβέρνηση ελπίζουν ότι το τείχος της ανοσίας που δημιουργείται από τη φυσική λοίμωξη και τον εμβολιασμό θα «ισιώσει» σύντομα το κύμα.
Το γεγονός παραμένει ότι οι αποφάσεις δεν είναι απαλλαγμένες από κινδύνους. Υπάρχουν όμως επιχειρήματα για το ότι οι περιορισμοί πρέπει να αρθούν τώρα.
«Ο Covid δεν θα φύγει ποτέ», λέει ο καθηγητής Paul Hunter, από το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας. «Είναι αναπόφευκτο να κολλήσουμε επανειλημμένα στη διάρκεια της ζωής μας, είτε είχαμε το εμβόλιο είτε όχι. Τα ζητήματα δεν είναι εάν είναι ασφαλές να αρθούν όλοι οι περιορισμοί, αλλά πότε θα ήταν ασφαλέστερο να το κάνουμε», προσθέτει.
Η αναμονή θα μπορούσε να επιδεινώσει την κατάσταση, πιστεύει, επεκτείνοντας το κύμα εξόδου μέχρι το φθινόπωρο όταν τα σχολεία ξανανοίγουν και η εποχική γρίπη επιστρέφει.
Ήταν η άποψη που πίστευε ο αρχίατρος της Αγγλίας καθηγητής Chris Whitty, ο οποίος εξέφρασε την προσωπική του υποστήριξη όταν η κυβέρνηση παρουσίασε τα σχέδιά της τη Δευτέρα.
Και ακόμη και ο καθηγητής Neil Ferguson, από το Imperial College London, του οποίου το μοντέλο οδήγησε στο πρώτο lockdown, είπε ότι είναι ένα «στοίχημα» που αξίζει να αναλάβεις. «Είμαι αρκετά αισιόδοξος», λέει.
Αλλά η ιδέα να αφήσουμε τον ιό να εξαπλωθεί όταν έχουμε περάσει τόσο καιρό προσπαθώντας να κάνουμε το αντίθετο απαιτεί μια αλλαγή στην ψυχολογία.
Ο Δρ Muge Cevik, ειδικός για τις μολυσματικές ασθένειες στο Πανεπιστήμιο του St Andrews, λέει ότι αυτό θα πάρει χρόνο. «Πρέπει να δεχτούμε ότι η Covidείναι εδώ. Δεν θα μπορέσουμε να σταματήσουμε εντελώς την εξάπλωση. Βρισκόμαστε τώρα στο στάδιο της διαχείρισης του ιού.»
Ο ίδιος θα ήθελε να δοθεί τώρα μεγαλύτερη έμφαση στην ανάκαμψη, στην αντιμετώπιση των καθυστερήσεων στη νοσοκομειακή περίθαλψη για μη Covid ασθένεις, στην αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων και της απώλειας θέσεων εργασίας, καθώς και στις επιπτώσεις στην ψυχική υγεία που είχε η πανδημία.
Αλλά κανένα από αυτά δεν είναι χωρίς κινδύνους. Τι γίνεται αν τα κρούσματα συνεχίζουν να αυξάνονται και το τείχος της ανοσίας αργεί;
Υπάρχουν κατανοητές ανησυχίες από εκείνους που έχουν υποκείμενα νοσήματα ή έχουν περισσότερες πιθανότητες έκθεσης λόγω της εργασίας εργασίας τους.
Η Βρετανία είναι η πρώτη χώρα που βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση, όπου προσπαθεί να επανέλθει στην κανονικότητα εν μέσω ενός ραγδαία αυξανόμενου αριθμού κρουσμάτων και μιας πιο μολυσματικής παραλλαγής, της Δέλτα. Γι 'αυτό ο κόσμος θα παρακολουθεί τι συμβαίνει στη χώρα.
