Κορωνοϊός: Ομάδα Ισπανών ερευνητών πέτυχε να αναλύσει για πρώτη φορά ολόκληρο το γονιδίωμα του SARS-CoV2

Η επιστημονική ομάδα από ερευνητικά ιδρύματα της Βαλένθια κατάφερε να αλληλουχίσει ολόκληρο το γονιδίωμα τριών δειγμάτων από ασθενείς που είχαν νοσήσει από την COVID-19. Τα δείγματα είχαν ληφθεί στο Εργαστήριο Μικροβιολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Βαλένθια.

Η αλληλούχιση του γονιδιώματος του νέου κορωνοϊού θα συμβάλλει στην παγκόσμια επιστημονική προσπάθεια για να εντοπιστούν οι πηγές μετάδοσής του και πως τα διαφορετικά στελέχη του έχουν καταφέρει να εξαπλωθούν.

«Πρωταρχικός στόχος είναι να αναγνωρίσουμε όσα περισσότερα ζωτικής σημασίας στοιχεία του ιού και της αλυσίδας μετάδοσης του. Το βασικό συμπέρασμα της δικής μας ανάλυσης από τα πρώτα αυτά δείγματα είναι ότι τα στελέχη προέρχονται από διαφορετικές πηγές μετάδοσης» εξηγεί ο ερευνητής Fernando González Candelas.

Οι αλληλουχίες είναι ήδη διαθέσιμες προς μελέτη στη βάση δεδομένων GISAID Initiative, μια δημόσια βάση δεδομένων για τη μελέτη των ιών της γρίπης, αλλά και στις επιστημονικές πλατφόρμες Nextstrain και Genbank.

Ένα από τα στελέχη που αναλύθηκαν έχει σχέση με τα ευρωπαϊκά στελέχη του κορωνοϊού που βρέθηκαν σε Ιταλία, Λουξεμβούργο, Γαλλία, Σκωτία, Ολλανδία και άλλες χώρες. «Επόμενο βήμα είναι να αναλυθούν αλληλουχίες από περισσότερα δείγματα ασθενών από τα νοσοκομεία της περιοχής της Βαλένθια ώστε να ελεγχθεί η σχέση μεταξύ τους και με τις πηγές μετάδοσης που έχουν ήδη εδραιωθεί από το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό» λέει ο Fernando González.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ανάλυση των γονιδιωμάτων των ιών μας επιτρέπει να μαθαίνουμε τους τρόπους που οι ιοί εισβάλλουν στον οργανισμό μας και μεταδίδονται μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό με τη σειρά του βοηθά τις υγειονομικές αρχές να ελέγχουν πιο αποτελεσματικά την εξάπλωση των ιών. Επίσης, η αλληλούχιση του γονιδιώματος των ιών δίνει στους επιστήμονες την δυνατότητα να μάθουν τις μεταλλάξεις που έχει υποστεί ένας ιός από την αρχή μιας επιδημίας.

Στην περίπτωση του SARS-CoV-2 προκύπτει ότι δεν έχει βρεθεί καμία μετάλλαξη που να σχετίζεται με αυξημένη λοιμογόνο δράση, θνησιμότητα ή οποιαδήποτε ενδιαφέρουσα ιδιότητα από κλινική άποψη.