"Τίποτα δεν επιβιώνει απέναντι απο το Νησί"

Τον βλέπουμε στο «Νησί», από 15 Φεβρουαρίου  θα τον δούμε και  στο «Χωρίς όρια», οι δραστηριότητές του  όμως δεν μένουν μόνο στην τηλεόραση αφού σε λίγες μέρες ξεκινά στο θέατρο με την παράσταση: «Τα σκουλήκια». Ο λόγος για τον Τάσο Νούσια, έναν ηθοποιό που ξέρει καλά να αναδεικνύει κάθε του ρόλο.

Θα  μπορούσε να πει κανείς πως φέτος είναι  η χρονιά σου! Κάθε Δευτέρα σε απολαμβάνουμε  στο «Νησί», από 15 Φεβρουαρίου θα σε βλέπουμε στη νέα σειρά του Ant1: «Χωρίς όρια» και εκτός από τα τηλεοπτικά, ετοιμάζεις και την παράσταση: «Τα σκουλήκια».  Νιώθεις καθόλου τυχερός;
 Πάντα νιώθεις τυχερός όταν δουλεύεις και μάλιστα στο αντικείμενό σου. Το 80% του χώρου είναι εκτός δουλειάς, ποσοστό που μέρα με τη μέρα αυξάνεται. Οπότε, μόνο τυχερός μπορώ να αισθάνομαι. Συγχρόνως, νιώθω και πολύ περήφανος για τις δουλειές στις οποίες συμμετέχω.

Τα  γυρίσματα στο  «Νησί» τελείωσαν. Να φανταστώ ότι επιτέλους  έχεις το χρόνο  να ξεκουραστείς;
Δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για ξεκούραση! Βρίσκομαι λίγες εβδομάδες πριν την πρεμιέρα της παράστασης και εκτός από τις πολύωρες πρόβες πρέπει να φροντίσω και για πολλά άλλα πράγματα, μιας κι έχω αναλάβει και την παραγωγή του συγκεκριμένου έργου. Είναι τόσο αγχωτικό και τόσο ευχάριστο ταυτόχρονα!

Πώς αποφάσισες να προχωρήσεις  σε ένα τέτοιο βήμα; Δεν σου αρκούσε  η υποκριτική;
Μετά από χρόνια εμπειρίας έρχεται η στιγμή που θες να κάνεις το κάτι παραπάνω. Νομίζω λοιπόν πως ήρθε η ώρα να κάνω πράγματα που με ενδιαφέρουν και είναι πολύ προσωπικά.



Τι  θα δούμε στα «Σκουλήκια»;
Θα δείτε δύο ανθρώπους, οι οποίοι με αφορμή τη διεκδίκηση ενός σπιτιού, βγάζουν προς τα έξω όλη την ανθρώπινη παθολογία. Πρόκειται για ένα βαθιά ανθρωποκεντρικό έργο, όπου έννοιες όπως η κτητικότητα, το μίσος, η εκδίκηση, η καλοσύνη, η ειλικρίνεια και η αλήθεια βγαίνουν με έναν μοναδικό τρόπο. Υπάρχει και πολιτικό μήνυμα στην όλη υπόθεση.



Το  «Νησί» σου λείπει καθόλου;
Θα μου λείψει… Πέρασα σχεδόν ένα χρόνο στην Κρήτη, όπου ήμασταν όλοι μαζί συγκεντρωμένοι. Ηθοποιοί, τεχνικοί, όλοι… Τρώγαμε, πίναμε ρακές, αναπνέαμε τον ίδιο χώρο. Ήταν πολύ διαφορετικά από το να πηγαίνεις σε ένα πλατό, να κάνεις τη δουλειά σου και να γυρνάς σπίτι. Εκεί, χαιρόμασταν και λυπόμασταν μαζί. Εμπειρία απ’ τις λίγες!

Ποια  σκηνή  σε συγκίνησε περισσότερο;
Τα δύο πρώτα επεισόδια ήταν πραγματικά συγκλονιστικά! Και όλα τα επεισόδια επιμέρους. Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ το κλάμα του Γιώργη (Στέλιος Μάινας) για το χαμό της γυναίκας του, Ελένης (Κατερίνα Λέχου). Και ο Δημητράκης (Μάνος Τσαγκαράκης)  όταν έφυγε από την Πλάκα για να πάει στο Νησί, ήταν συγκλονιστικός. Βαθιές, αληθινές στιγμές…

Πόσο  δύσκολο ήταν να είσαι  σε ένα συνεχές  πέρα – δώθε μεταξύ Κρήτης και Αθήνας;
Καθόλου δύσκολο. Το μόνο δύσκολο σημείο ήταν στον προγραμματισμό, με αποτέλεσμα αρκετές φορές να πρέπει να αλλάξουν οι ημερομηνίες σε πολλά. Ήταν όμως τόσο υπέροχη αυτή η διαδρομή και όλοι πηγαίναμε με τέτοια χαρά στο γύρισμα, που το πρόγραμμα ήταν το τελευταίο που σκεφτόμουν.

Εκτός όμως από το πρόγραμμα, υπάρχει και μια οικογένεια στη μέση αν δεν κάνω λάθος.
Και τη γυναίκα μου και το κοριτσάκι μας τους πήρα μαζί μου το καλοκαίρι. Για τρεις μήνες ήμασταν παρέα στην Κρήτη! Ξέρεις όμως… και η απόσταση κάποιες φορές σε κάνει να επιθυμείς και αυτό είναι καλό.

Σχετικά με το «Χωρίς όρια», ήξερες ότι θα βγει ενώ θα παίζεται το «Νησί»;
Δεν ήξερα τίποτα. Αυτή η σειρά ξεκινάει να βγει εδώ και τρία χρόνια. Και ξαφνικά βγαίνει.

Τουλάχιστον δεν θα είσαι «απέναντι» από τον εαυτό σου. Το «Νησί» παίζει Δευτέρα και το «Χωρίς όρια» θα προβάλλεται κάθε Τρίτη.
Μα τι επιβιώνει απέναντι από το «Νησί»;  Τίποτα!  Είναι εκτός συναγωνισμού.

Κάνοντας  έναν απολογισμό, τι θα έλεγες ότι σε εκφράζει περισσότερο; Η τηλεόραση, το θέατρο ή ο κινηματογράφος; Τα έχεις κάνει και τα τρία.
Η καλή δουλειά, την οποία αν θες τη βρίσκεις και στα τρία!

Θα  δεχόσουν μια τηλεοπτική δουλειά που μπορεί να μην σου άρεσε  τόσο, αλλά σε ικανοποιούσε χρηματικά;
Στο παρελθόν έχω αρνηθεί πάρα πολλές προτάσεις, γι’ αυτό κι αν παρατηρήσεις  τηλεόραση κάνω κάθε κάποια χρόνια. Γενικά είμαι επιλεκτικός, μην κοιτάς τώρα που ξαφνικά μπαίνουν δύο σειρές στο παιχνίδι. Τα είπαμε, η δεύτερη πρόεκυψε.

Σε  καθημερινή σειρά  θα συμμετείχες;
Όχι ή καλύτερα πιστεύω πως όχι! Αν καταλήξω να κάνω κάτι τέτοιο, μάλλον θα είναι για οικονομικούς λόγους και είναι το μόνο που δεν θα ήθελα να κάνω ποτέ.

Γιατί αυτή η άρνηση; Πιστεύεις  πως μια καθημερινή σειρά δεν μπορεί να είναι και καλή;
Φυσικά μπορεί να είναι καλή, απλά εμένα δεν μου ταιριάζει όλο αυτό. Αυτό που κάνουν οι συνάδελφοι, να μαθαίνουν δηλαδή τεράστια κατεβατά, και να κάνουν τόσα επεισόδια την ημέρα, εγώ το βρίσκω απίστευτα αγχωτικό. Όπως δεν μπορώ να μαγειρέψω και να κουτσομπολέψω στα μεσημεριανά, έτσι δεν μπορώ να υποβάλλω τον εαυτό μου σε κάτι τέτοιο.

Υπάρχουν  πράγματα στην επαγγελματική  σου πορεία για  τα οποία έχεις  μετανιώσει;
Πάντα μετανιώνεις. Αν προσπαθήσω να θυμηθώ σίγουρα θα υπάρχουν πράγματα, απλά δεν έχω κάποιο πρόσφατο παράδειγμα να σου πω. Ξέρεις, εμένα μου συμβαίνει το εξής, το οποίο το έχω από παιδί: Όταν κάτι με στεναχωρεί και με στρεσάρει πολύ, έχω τον τρόπο και καταφέρνω να ξεφεύγω από αυτό ή να το θάβω τελείως. Έτσι, ούτε που το θυμάμαι.

Δύσκολο να καταφέρνει κανείς κάτι τέτοιο... Το να κάνεις delete έχει μια ευλογία. Σαν να μη γράφει αυτό το πράγμα πάνω σου κι έτσι είσαι έτοιμος να γεμίσεις με νέες εμπειρίες. Με τον τρόπο αυτό, δεν κουβαλάς πληγές. Κι αν κουβαλάς, είναι επουλωμένες.

Ξέρεις ότι οι θαυμάστριές σου, σου έχουν φτιάξει προφίλ στο facebook;
Ναι, το ξέρω. Είναι πολύ συγκινητικό να ασχολείται κάποιος μαζί σου και να σου εκφράζει την αγάπη του.Τις ευχαριστώ πραγματικά πολύ!

Έχεις δεχθεί ποτέ μέχρι  τώρα κάποια ακραία εκδήλωση θαυμασμού;
Όχι, απλά στο παρελθόν είχα περίεργες αναγνωρίσεις  από ανθρώπους που ούτε το περίμενα. Θυμάμαι πριν χρόνια όταν μια γυναίκα από την Αιθιοπία, η οποία δεν είχε πολύ καιρό στην Ελλάδα και καλά καλά δεν μιλούσε ούτε τα ελληνικά, με γνώρισε και μου μίλησε. Διάφορα τέτοια που είναι διαφορετικά από τα συνηθισμένα, έχουν πλάκα!

Γενικά  διατηρείς ένα  χαμηλό προφίλ. Πώς  καταφέρνεις και  κρατάς τόσο καλά «κρυμμένη» την προσωπική σου ζωή;
Απλά δεν την εκθέτω με έναν τρόπο ευτελή. Δεν μου αρέσουν τα gala, δεν μου αρέσει να φωτογραφίζομαι με τη γυναίκα μου και το παιδί μου… Με λίγα λόγια, δεν μου αρέσει να δημιουργώ σκάνδαλο. Βασικά δε θέλω να στήνω ιστορίες, γιατί φαντάζομαι ότι όλα αυτά που βλέπουμε στα περιοδικά από πίσω έχουν μεγάλο στήσιμο. Κατά τ’ άλλα, η ζωή μου δεν είναι «κρυμμένη». Με ξέρουν οι γείτονές  μου, οι δικοί μου άνθρωποι, οι φίλοι μου! Δηλαδή απλά, φυσιολογικά πράγματα!

Πώς είναι να είσαι  μπαμπάς ενός μικρού κοριτσιού;
Υπέροχα! Τρελαίνομαι για τη μικρή! Πάντα ήθελα κοριτσάκι… Βλέπεις εσείς οι γυναίκες είστε πιο ανθεκτικές από εμάς! Εμείς παθαίνουμε καρδιές, εμφράγματα… είμαστε γενικά πιο ευαίσθητοι. Αν και οι γυναίκες εκτονώνεστε πάνω στους άντρες, βγάζοντας την υστερία σας κι αυτοί μετά τρέχουν και δε φτάνουν. (γέλια)



Η παράσταση «Τα  σκουλήκια» με τον Τάσο Νούσια και  τη Μαρλένε Καμίνσκι, κάνει πρεμιέρα στις 17 Φεβρουαρίου στο Θέατρο 104.(104 Κέντρου Λόγου και Τέχνης) Για  περισσότερες πληροφορίες διαβάστε εδώ www.skoulikia.gr