"Είμαι τραγουδίστρια, δεν ενδιαφέρει τον κόσμο με ποιον βγαίνω"

Όταν το 2003 συμμετείχε στην ακρόαση της Μικρής Άρκτου, ελάχιστοι την γνώριζαν. Λίγο μετά την άκουσα τυχαία στο ραδιόφωνο και αμέσως έψαχνα να βρω σε ποιαν ανήκε αυτή η φωνή. Το τραγούδι λεγόταν Ασπιρίνη και η μηχανή αναζήτησης μου εμφάνισε το όνομα "Νατάσα Μποφίλιου". Ποιος το περίμενε πως η τότε φοιτήτρια της Νομικής, σήμερα έχει γίνει από τις πιο αγαπημένες φωνές...

Δίχως σκοπός μου  να είναι να φτιάξω την αγιογραφία της, δε μπορώ να μην αναφέρω πως πρόκειται για μια ερμηνεύτρια  με πάθος, λυρικότητα και βαθύτατη κουλτούρα. Είναι πραγματικά υπέροχο να βλέπεις ανθρώπους της γενιάς σου, να πατάνε τόσο γερά στα πόδια τους και να σε συγκινούν τόσο βαθιά.



Ένα βράδυ πριν ολοκληρωθούν οι εμφανίσεις της στο  Μετρό, με τους συνεργάτες της, τον Θέμη Καραμουρατίδη και τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο, μας παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη, στην οποία αποδεικνύει ό,τι ανέφερα προηγουμένως.(η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε πριν τον θάνατο του Νίκου Παπάζογλου)

Θα  ήθελα να αρχίσω κάπως "ανορθόδοξα", αλλά μιας και η  συνέντευξη προορίζεται  για το protothema.gr, ποια είναι η σχέση σου με το internet;

Μια επαφή, εξ ακοής, την έχω. Η αλήθεια είναι ότι  δεν είμαι και μεγάλη fan της τεχνολογίας. Εκτός αυτού δεν μου το επιτρέπει και το φορτωμένο πρόγραμμα, πάντως προσπαθώ να κρατώ μια επαφή. Όμως πιστεύω πως λειτούργησε πολύ θετικά για τη δουλειά μας. (Νατάσα, Θέμη και Γεράσιμο)




Πώς σου φαίνεται που  ξαφνικά διάφοροι άρχισαν να ασχολούνται  με το τι φοράς, με ποιον  βγαίνεις κ.ο.κ.;

Επειδή αυτά τα θεωρώ χαμηλής σημασίας θέματα και ποτέ δε με απασχόλησαν, δε με αφορούν καθόλου. Με αφήνουν εντελώς αδιάφορη, σα να μην συμβαίνουν. Είμαι τραγουδίστρια και τον κόσμο που έρχεται να με ακούσει, δεν τον ενδιαφέρουν όλα αυτά.

Πριν ασχοληθείς με το τραγούδι τι έκανες;

Ήμουν και είμαι φοιτήτρια στο πολιτικό τμήμα της Νομικής στην Αθήνα. Είχα αφοσιωθεί αρκετά στη σχολή, αλλά λόγω των καλλιτεχνικών υποχρεώσεων, δε μπορούσα να αποδώσω όσο ήθελα. Όταν αγαπώ κάτι πολύ, θέλω να του αφοσιώνομαι και ήταν δύσκολο να πηγαίνουν και τα δύο μαζί. Ο χρόνος περνάει,αλλά δε χρωστάω πολλά μαθήματα, άρα πιστεύω πως κάποια στιγμή θα πάρω πτυχίο. Βρίσκομαι στο ένατο έτος.




Πώς μπήκε στη ζωή  σου το τραγούδι;

Ο λόγος που  βρέθηκα στη μουσική είναι  ο Κώστας Τσίρκας, ο συνθέτης των  πρώτων μου τραγουδιών, στις "Εκατό Μικρές Ανάσες". Ήταν πολύ καλός μου φίλος από πριν. Μια μέρα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε "Ρε Νατάσα, θα στείλω με ένα φίλο μου, το Γεράσιμο (Ευαγγελάτο), ένα demo στη δεύτερη ακρόαση της Μικρής Άρκτου. Θέλεις να τραγουδήσεις;"

Δέχτηκα και  έτσι περάσαμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι  με τα παιδιά, σε ένα μπαλκόνι, ακούγοντας μουσικές και τραγούδια. Όλα αυτά που θα έστελναν, έγιναν τελικά δικά μου. Τότε ήρθε και η "Ασπιρίνη" που ξεχώρισε σνάμεσα σε άλλα δεκαεπτά τραγούδια νέων καλλιτεχνών, στο διαγωνισμό, σιγά σιγά, όλα πήραν τον δρόμο τους.

Εκεί γνώρισα  και τον Θέμη, ο οποίος είχε πάει και αυτός να διαγωνιστεί. Όλα  τα demo των "εκατό μικρών ανασών", έγιναν στο σπίτι του Θέμη. Από τότε είμαστε αχώριστοι.




Έχεις κάνει όμως και  πράγματα εκτός της τριάδας(Θέμης, Γεράσιμος, Νατάσα)

Ναι, το 2005 μου έδωσε ο Σταμάτης Κραουνάκης ένα τραγούδι για το soundtrack της ταινίας "Πεθαίνοντας στην Αθήνα". Το 2006 με κάλεσε ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος στην "Εξέδρα", για κάποιες εμφανίσεις με δικά του τραγούδια. Μαζί μας ήταν ο Κωστής Μαραβέγιας και η Βασιλική Καρακώστα. Μετά ήρθε το δεύτερο πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου, (το πρώτο είναι ο Θέμης και ο Γεράσιμος), η γνωριμία και η συνεργασία με τον κύριο Ξαρχάκο. Οι εμφανίσεις στο "Gazarte", με τον κύριο Ξαρχάκο και τον Γιάννη Χαρούλη, ήταν σχολείο για εμένα.





Με την πολιτική ασχολείσαι; Σε ενδιαφέρουν τα κοινωνικά θέματα;

Νομίζω πως για να υπάρχουμε ως άνθρωποι, πρέπει να ασχολούμαστε με το κοινωνικό πλαίσιο που μας περιβάλλει. Επομένως αν ενδιαφέρομαστε για τον εαυτό μας, αυτόματα μας απασχολεί και η κοινωνία. Πάντα στα live μας περιλαμβάνουμε κοινωνικά τραγούδια. Θεωρώ πως το "Κοίτα Εγώ" και το ¨΅Εν Λευκώ" είναι βαθύτατα κοινωνικοπολιτικά τραγούδια. Πλέον το πολιτικό τραγούδι δε μπορεί να είναι όπως ήταν παλιότερα. Έχει να κάνει πλέον πιο πολύ με το προσωπικό. Βρισκόμαστε σε μια εποχή που πρέπει πρώτα να αλλάξουμε τους εαυτούς μας και μετά τον κόσμο. Η νοοτροπία μας είναι λανθασμένη, πρέπει να γίνουμε πρώτα μονάδες και μετά σύνολο.



Ποιές είναι οι μουσικές σου επιρροές; Υπάρχουν κάποια πρότυπα;

Λατρεύω τη Βίκυ Μοσχολιού, αλλά και παλαιότερες, όπως η Σοφία Βέμπο. Η αγαπημένη  μου είναι η Nina Simone, συγχρόνως όμως με συγκινούν η Μαρία Δημητριάδη, η Δήμητρα Γαλάνη, η Τάνια Τσανακλίδου και τόσες άλλες. Απ την άλλη είμαι επίσης κοντά και στις αντρικές φωνές. Άλλωστε διασκευάζω συχνά τραγούδια που ερμηνεύτηκαν από αυτούς. Για παράδειγμα μου αρέσει ο Νταλάρας, ο Θηβαίος, ο Καζαντζίδης, ο Γαβαλάς και άλλοι πολλοί.

Ένα βράδυ έμεινε για  να τελειώσουν οι παραστάσεις  στο "Μετρό". Τι σχέδια κάνεις για το άμεσο μέλλον;

Με τα παιδιά βρισκόμαστε σε μια πολυ δημιουργική  περίοδο, μιας και ετοιμάζουμε την  καινούρια μας δουλειά. Το βασικό όμως σχέδιο είναι οι διακοπές, μετά από δύο χρόνια ασταμάτητης δουλειάς. Έχω ανάγκη από ξεκούραση, να ανανεωθώ και να ηρεμήσει το σώμα και το μυαλό μου. Η επόμενη σεζόν που έρχεται, θα είναι έντονη, για αυτόν το λόγο θα πρέπει να γεμίσω τις μπαταρίες μου.