Ελένη Καστάνη: «Είμαι κακομαθημένη, δεν τηλεφωνώ ποτέ για να ζητήσω δουλειά, περιμένω να με πάρουν εκείνοι»
Η ηθοποιός μίλησε για το πώς αντιμετωπίζει το επάγγελμά της και αναφέρθηκε στο τηλεφώνημα του Μιχάλη Ρέππα, που της άλλαξε τη ζωή
Μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης παραχώρησε η Ελένη Καστάνη κι αναφέρθηκε στο τηλεφώνημα που της άλλαξε τη ζωή.
Η γνωστή ηθοποιός θα βρεθεί καλεσμένη στην εκπομπή «Η ζωή είναι στιγμές» και ένα απόσπασμα από την εκπομπή προβλήθηκε ήδη. Όπως δήλωσε αρχικά,σχεδόν ποτέ δεν τηλεφωνεί για να ζητήσει κάποια δουλειά. Αντιθέτως, περιμένει να της τηλεφωνήσουν και να της προτείνουν κάποιον ρόλο.
«Ίσως στη δουλειά, είμαι κακομαθημένη. Περιμένω πάντα τον άλλο να μου τηλεφωνήσει. Ομολογώ όμως, πως το πρώτο τηλεφώνημα της καριέρας μου το έκανα εγώ, όμως. Εννοώ το τηλέφωνο που μου άλλαξε την καριέρα και με έφερε να παίξω στην Αθήνα. Πήρα εγώ τηλέφωνο τη Σμαρούλα Γιούλη, η οποία έχει ανακαλύψει πολλά κωμικά ταλέντα, πολλούς ηθοποιούς και της γενιάς μου και μεγαλύτεροςυ από εμένα», δήλωσε χαρακτηριστικά η ηθοποιός.
Glomex Player(40599w16ki4e70hs, v-cjqs4np2zva1)
Κλείσιμο
Όπως ανέφερε στη συνέχεια, δεν θεωρεί κακό να τηλεφωνήσει κανείς για να ζητήσει δουλειά, αλλά η ίδια παραδέχεται πως είναι αρκετά κακομαθημένη για να το κάνει.
«Δεν είναι κακό να πάρει κανείς και να ζητήσει μια δουλειά. Εγώ είμαι κακομαθημένη και δεν το έχω κάνει. Έκανα όμως, ένα τρομερό τηλεφώνημα κάποια στιγμή», είπε αρχικά.
«Ήμουν πέντε χρόνια ηθοποιός κι έπαιζα πάντα στα ΔΗΠΕΘΕ. Κάποια στιγμή, ήμουν στην Κρήτη απογοητευμένη πως δεν μου κάθεται η δουλειά. Είχα γνωρίσει και τον άντρα μου κι είχα ερωτευτεί και σκεφτόμουν να σταματήσω. Και δέχομαι ένα τηλεφώνημα από τον Μιχάλη Ρέππα. Μου είπε για μια επιθεώρηση στη Λάρισα με σκηνοθέτη τον Τσιάνο», πρόσθεσε η Ελένη Καστάνη, υπενθυμίζοντας πως δεν πρέπει κανείς να τα παρατά εύκολα, αφού κάποια πράγματα συμβαίνουν εκεί που δεν τα περιμένεις.
Σε μια ιδιαίτερη εκδήλωση που διοργάνωσε η Κωτσόβολος οι αθλητές από τις δύο αποστολές μίλησαν για τους αγώνες της ζωής τους, δίνοντας έμπνευση, ελπίδα και αισιοδοξία.
Στα 23 της χρόνια η σκοπεύτρια από τα Χανιά αγωνίζεται στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας της. Και μπορεί, όπως παραδέχεται να έχει άγχος, αλλά στο τέλος κερδίζει η ακόμα μεγαλύτερη προσμονή της για τη μεγαλύτερη έως σήμερα αθλητική πρόκληση της ζωής της.