Ζέτα Μακρυπούλια: Νιώθω παντρεμένη!

Μετά από ένα  μεγάλο χρονικό διάστημα πολλής δουλειάς και μόνο, η Ζέτα Μακρυπούλια λέει σε συνέντευξή της στο περιοδικό “Down Town”:  «Θέλω να δώσω χρόνο στη σχέση μου. Η ζωή δεν είναι μόνο να δουλεύουμε. Ας μην το βάλουμε όμως ως προτεραιότητα, ως εγκεφαλική επιλογή, αλλά ως βαθύτατη επιθυμία. Αυτό θέλω. Και γίνομαι περισσότερο επιλεκτική και στις δουλειές, για να έχω και προσωπικό χρόνο»

Παρά τη μεγάλη της επιτυχία, η όμορφη Ζέτα δεν επαναπαύεται: «Έχω βγει από νωρίς σε αυτή την δουλειά και διατηρώ την αίσθηση της επικινδυνότητας και της περιστασιακότητάς της. Έχω πάντα στο μυαλό μου πως απότομα θα τελειώσει ή μπορεί να τελειώσει. Δεν έλεγα ''ας παίξω κι ας πέσω''. Σκεφτόμουν πάντα μη χτυπήσω και κάνω ράμματα. Ίσως όλα να έχουν να κάνουν. Ίσως να μην γεννήθηκα με άγνοια κινδύνου.»

Το μόνιμο άγχος  της; «Έχω ένα μόνιμο άγχος με τον χρόνο. Να μου φτάσει. Να προλάβω. Να προλάβω να εξελίσσομαι και προσπαθώ γι' αυτό, διαρκώς.»

Όσο για το ενδεχόμενο να παντρευτούν με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη; «Ο γάμος και η οικογένεια, δεν είναι στις προτεραιότητές μου με την έννοια του προγραμματισμού. Απλά έρχονται και σε βρίσκουν. Προσωπική ζωή όμως, δεν σημαίνει γάμος. Πιστεύω πως σημαίνει σίγουρα ένα παιδί μετά από κάποια ηλικία, αλλά η προσωπική ζωή σημαίνει δέσμευση με τη θέλησή σου και αυτή είναι η ωραιότητά της, πέρα από τα κανονιστικά χαρτιά ενός γάμου...

Και να είχα έτοιμο το γάμο, δεν θα στο ανακοίνωνα αυτή τη στιγμή, να είσαι σίγουρη! Αλλά, όχι, δεν σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο. Όμως, γάμος δεν είναι αυτό που ζω; Δεν ξέρω τι διαφορά μπορεί να υπάρχει. Η τελετή; Όταν ζεις με έναν άνθρωπο μαζί, μοιράζεσαι την καθημερινότητα, κάνεις κοινά σχέδια, δεν είναι γάμος; Δεν νιώθω να διαφέρει η ζωή μου πολύ από αυτό. Ζω απόλυτα δεσμευμένη και νιώθω παντρεμένη.»

Παραδέχεται μεταξύ άλλων ότι έχει εμμονές, ανασφάλειες, και πιστεύει στο μάτι! «Έχω ζαλάδες, πονοκεφάλους και μετά με ξεματιάζουν και “μαγικά”, λες γίνομαι καλά. Άλλες δεισιδαιμονίες δεν έχω. Προκαταλήψεις είχα, αλλά τις έχω ξεπεράσει! Εμμονές; Ασ’ τα! Από τα πιο απλά με την τάξη-πως θα μπουν οι πετσέτες στο μπάνιο- μέχρι συναισθηματικές εμμονές με ανθρώπους…»