"Δε με νοιάζει, αν για κάποιους θεωρούμαι σνομπ"

«Θέμα τύχης», χαρακτηρίζει ο Νίκος Κουρής το να παίζει ένας ηθοποιός, σε μια τόσο δύσκολη για την Ελλάδα εποχή, στην Επίδαυρο. Ο ίδιος φέτος παίζει στην παράσταση «Σκηνοβάτες» του Σταμάτη Φασουλή που ανεβαίνει στις 15 και 16 Ιουλίου στο θέατρο της Επιδαύρου. «Έτσι όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα, είναι θέμα τύχης να παίζεις στην Επίδαυρο. Δεν είναι αποτέλεσμα μιας καλής δουλειάς. Δεν μπορώ να πω ότι δεν υπάρχουν κριτήρια αξιολόγησης, ωστόσο δεν υπάρχει εξειδίκευση και δεν έχει να κάνει με το πόσο έχεις σπουδάσει», λέει στο περιοδικό “Down Town” ο γνωστός ηθοποιός.

Πώς αισθάνεται για τη μέχρι τώρα πορεία του; Είναι ικανοποιημένος από τις επαγγελματικές του επιλογές; «Και ναι και όχι. Υπήρξαν δουλειές μέσω των οποίων αντικειμενικά μου δόθηκαν κάποιες ευκαιρίες, αλλά και κάποιες από τις οποίες δεν είμαι καθόλου ικανοποιημένος. Η ζωή όμως είναι μπροστά. Δεν είναι όλα τα πράγματα επιλογές μας, ορισμένα είναι και θέμα τύχης. Και πάλι δεν νομίζω ότι θα άλλαζα τίποτα γιατί, αν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω και να κοιτάξουμε αυτά που κάναμε, θα καταλάβουμε πως τότε δεν ξέραμε πώς να τα χειριστούμε. Δεν έχει νόημα, λοιπόν.»

Αν πάντως γυρνούσε το χρόνο πίσω, θα γινόταν και πάλι ηθοποιός. «Θα έκανα ακριβώς τα ίδια πράγματα. Είναι θέμα ανάγκης. Δεν είχα ποτέ σχέση με τα πράγματα που βλέπω γύρω μου. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με το γιατί ο υδραυλικός βγάζει περισσότερα χρήματα από μένα. Εμένα με ενδιαφέρει η ποιότητα της ζωής μου σε σχέση με αυτό που κάνω. Να πληρώνομαι τόσο, ώστε να έχω μια αξιοπρέπεια σε σχέση με τις ανάγκες μου. Δεν με ενδιαφέρει να βγάζω όσα ο σουβλατζής. Μακάρι να βγάζει τα πολλά ο σουβλατζής και να κάνει καλά την δουλειά του, αν αυτό είναι που του αρέσει. Εγώ δεν θα μπορούσα να είμαι σουβλατζής».

Μεταξύ άλλων, χαρακτηρίζει τον εαυτό του νευρικό, ενώ δεν τον νοιάζει αν κάποιοι τον θωρούν σνομπ. «Εκνευρίζομαι πολλές φορές. Εκνευρίζομαι με τα πράγματα που δεν καταλαβαίνω, ή όταν με αδικούν, ή όταν αισθάνομαι ότι προσβάλλομαι. Όταν καταπατώνται τα όριά μου, γίνομαι έξαλλος και δεν έχω κανένα πρόβλημα να το δείξω. Δεν έχω καμία ευγένεια τέτοιου είδους. Δεν είμαι τόσο ευγενικός και δεν με νοιάζει η δημόσια εικόνα μου. Υπ’ αυτήν την έννοια, μπορεί για κάποιους να είμαι σνομπ, αλλά ούτε αυτό με νοιάζει. Με ενδιαφέρει μόνο να έχει επίπεδο η δουλειά μου και ο κόσμος να επικοινωνεί με αυτήν. Δεν μπορώ να μην συμπεριφέρομαι σαν κανονικός άνθρωπος επειδή είμαι δημόσιο πρόσωπο».