Αν και συνήθως ταξιδεύει από τη Νέα Υόρκη στην Ελλάδα για διακοπές, αυτή τη φορά ήρθε στην Αθήνα για δουλειές: ως σχεδιάστρια μόδας πλέον, υπογράφει την capsule συλλογή μαγιό Sofia Karvela Χ Μeyia και δίνει την πρώτη της συνέντευξη
H Σοφία Καρβέλα φοράει ένα υπέροχο μπουφάν Céline -ίσως το δέκατο της συλλογής της απ’ ό,τι μαθαίνω αργότερα- με τζιν παντελόνι και μοδάτα μποτάκια. Είναι χαμογελαστή, ζεστή και με καλή διάθεση, και μου αποκαλύπτει ότι αυτή είναι η πρώτη συνέντευξη που παραχωρεί στη ζωή της. Την παρατηρώ καλύτερα· όσο μεγαλώνει, μοιάζει όλο και περισσότερο στο physic, αλλά και στον τρόπο έκφρασης στη μητέρα της Αννα Βίσση, διαθέτοντας όμως και το καυστικό χιούμορ του πατέρα της Νίκου Καρβέλα.
«Πρώτη φορά συνέντευξη; Χμ, δεν το είχα σκεφτεί... Ποια περιμένεις λοιπόν ότι θα είναι η πρώτη ερώτηση που θα σου κάνει ένας Ελληνας δημοσιογράφος;», τη ρωτώ καθώς πίνουμε τον καφέ μας. «Πόσων χρόνων είμαι τελικά», απαντά και βάζουμε και οι δύο τα γέλια. «Είμαι τελικά πιο μεγάλη από την Αννα Βίσση;
Θα σου πω μια ιστορία: Kάποτε μπήκα μαζί με τη μητέρα μου σε ένα ταξί στη Νέα Υόρκη. Λέω λοιπόν στον ταξιτζή ότι με την κυρία διατηρούμε σχέση. Και μου απαντά: “Ξέρω, είσαι η μάνα της!”. Φαινόμενο Μπέντζαμιν Μπάτον. Σκάω στα γέλια και του απαντώ: “Μια χαρά τα λες”».
Είχα ακούσει ότι η Σοφία Καρβέλα δεν είναι μόνο ένα κορίτσι με χρυσή ψυχή, αλλά κι ένα άτομο που περνάς καλά μαζί του καθώς είναι ευχάριστη και έχει μια απολαυστική διάθεση αυτοσαρκασμού. Το επιβεβαίωσα ρωτώντας την πώς βρέθηκε να ασχολείται με τον χώρο της μόδας. «Ασχολήθηκα με τη μόδα γιατί δεν είμαι σε τίποτε άλλο καλή. Δεν μου είχε μείνει τίποτε άλλο!
Στα 17 μου έφυγα για σπουδές Υποκριτικής στη Νέα Υόρκη. Εχω μιλήσει κατά καιρούς πολύ άσχημα για τον εαυτό μου υποστηρίζοντας ότι με θεωρώ τρομερά ατάλαντη. Το πίστευα και είναι αλήθεια όταν με συγκρίνεις με τους γονείς μου. Δυστυχώς ή ευτυχώς, είμαι γεννημένη από δύο ανθρώπους που δεν είναι απλά διάσημοι, είναι τρομακτικά ταλαντούχοι. Γνώριζα ότι δεν είχα το ίδιο ταλέντο με αυτό που είχα μάθει ως δεδομένο. Οταν αποφάσισα λοιπόν να μπω στον χώρο του θεάματος, είδα ότι η εξίσωση δεν έβγαινε», τονίζει και σχολιάζω το πόσο ωμά ειλικρινής είναι όταν μιλάει για τον εαυτό της.
«Ε, ναι. Δεν είμαι γεννημένη από δύο απλά ταλαντούχους ή διάσημους ανθρώπους, αλλά από δύο ιδιοφυείς προσωπικότητες. Είναι αυτό που λέμε one in a billion. Οπότε ο δικός μου πήχης πάει όχι απλά ψηλά, σπάει...», σχολιάζει και συνεχίζει: «Βρήκα όμως αυτό που μου αρέσει τελικά. Αυτό που όχι μόνο αγαπώ, αλλά που με το οποίο είμαι και πωρωμένη. Οταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να νιώθω υπερήφανη μ’ αυτό που κάνω στον χώρο του θεάματος, στράφηκα στη μόδα. Ηταν στα 23 μου. Τότε ισορρόπησα και τη ζωή μου, όντας νηφάλια και καθαρή απ’ όλα.
Εκείνη την εποχή μού δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με την Πατρίτσια Φιλντ ως βοηθός της στο “Sex And The City”. Ενα θα σου πω: από την ημέρα που ξεκίνησα να δουλεύω στον χώρο, δεν σταμάτησα ποτέ». Καθώς μιλά με ενθουσιασμό, μας διακόπτει το κινητό της που χτυπά. Είναι ο Νίκος Καρβέλας που τη ρωτά σε πόση ώρα τελειώνει για να επιστρέψει στο σπίτι.
«Πεθαίνω γι’ αυτόν τον άνθρωπο, είναι ο Θεός μου!», σχολιάζει η Σοφία καθώς κλείνει το τηλέφωνο και η συζήτησή μας συνεχίζεται. «Η συνεργασία μου με το “Sex And The City” ήταν μια σπάνια εμπειρία. Παντού υπήρχαν κρεμάστρες με ρούχα, αμέτρητα ρούχα. Πηγαίναμε non stop από το ένα γύρισμα στο άλλο, όλοι είχαμε πάθος με τη δουλειά, και είπα στον εαυτό μου “εδώ είμαστε”. Είμαι πωρωμένη και ανθεκτική με τη δουλειά και τη μόδα. Δεν σταματάω να δουλεύω αν δεν πάρω αυτό που θέλω ως αποτέλεσμα», τονίζει. Eκτοτε η καριέρα της μπήκε σε τροχιά ανόδου.
Η Σοφία δημιούργησε δύο φορές τη δική της εταιρεία (κλείνοντας την αρχική) μέχρι που έφτασε στο σημείο σημαντικές διεθνείς εταιρείες να την εμπιστεύονται σήμερα ως creative director. Πλέον, η ίδια αναλαμβάνει σημαντικά projects στον χώρο της μόδας υπογράφοντας συνεργασίες με διάσημους οίκους όπως o Alice + Olivia αλλά και με έναν άλλο οίκο o οποίος θα κάνει επίσημη ανακοίνωση σε λίγο καιρό. «Βρίσκομαι διαρκώς σ’ έναν κόσμο δημιουργίας», λέει με χαρά.
Η πρώτη ελληνική συνεργασία
Η Meyia, ένα νέο αλλά φιλόδοξο brand με έδρα την Ελλάδα, επικεντρώνεται κυρίως σε μαγιό και active wear που κολακεύουν τις γυναικείες σιλουέτες. Η Σοφία Καρβέλα έδειξε αμέσως την προτίμησή της στην εταιρεία, επιλέγοντας σχέδια που φορούσε διαρκώς από το 2020. Την αγάπη της στο brand δεν άργησε να αναγνωρίσει η Meyia, προτείνοντάς της από τον περασμένο Σεπτέμβριο να σχεδιάσει για το brand μία capsule collection.
Η δραστήρια σχεδιάστρια αποδέχθηκε την πρόταση με ενθουσιασμό, αφού αυτή είναι η πρώτη φορά που επιλέγει να δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά στην Ελλάδα. «Ολα τα σχέδια της συγκεκριμένης συλλογής δημιουργήθηκαν αποκλειστικά από τη Σοφία Καρβέλα και είναι εμπνευσμένα από το προσωπικό της στυλ και τον τρόπο ζωής της», περιγράφει η ιδιοκτήτρια του brand Μελίνα Γιαμαλάκη.
«Οταν μου έγινε η πρόταση, αρχικά προβληματίστηκα αφού είμαι ένας άνθρωπος που δεν αγαπά τις διακοπές -βαριέμαι- και επομένως φοράω σπάνια μαγιό. Τελικά έδωσα στο μαγιό μια περαιτέρω χρηστικότητα, αυτή του ρούχου που φοριέται όλες τις ώρες», μου εξηγεί η Σοφία, που πλέον υπογράφει επίσημα μια ανατρεπτική συλλογή με μαγιό που μπορούν να φορεθούν σε all day looks.
Απευθυνόμενο στη γυναίκα που επενδύει σε έξυπνα και ποιοτικά κομμάτια, το νέο drop θα γίνει το key item στις εμφανίσεις της αναδεικνύοντας μια θηλυκή και άκρως stylish πλευρά. «Από το πρωί στην παραλία μέχρι το βράδυ για ποτό και από το γραφείο μέχρι το πιο funky event», τονίζει καθώς ποζάρει στον φακό της Κατερίνας Τσατσάνη με τον αέρα μοντέλου, φορώντας κομμάτια της Meyia που σχεδίασε η ίδια: «Μην ξεχνάς ότι δουλεύω χρόνια ως στυλίστρια», μου απαντά όταν σχολιάζω την άνεσή της. «Γνωρίζω ποιες είναι οι καλές μου γωνίες».
Η ζωή είναι ωραία
Η καθημερινότητα της Σοφίας Καρβέλα είναι μοιρασμένη ανάμεσα στη δουλειά και τα παιδιά της. Ο Νίκος, 9 ετών, και ο Νέστορας, 7, είναι χωρίς αμφιβολία η μεγαλύτερη αδυναμία της. Η Αννα Βίσση, μάλιστα, σε ιδιωτικές μας συζητήσεις, συνηθίζει να σχολιάζει ότι η Σοφία είναι υποδειγματική μητέρα.
«Είμαι τρομακτικά καψούρα με τα παιδιά μου. Οι γιοι μου είναι φανταστικά άτομα. Γενικά είμαι καψουρογκόμενα. Απλά τους άντρες τους ξεπερνώ ενώ τα παιδιά μου όχι», μου λέει. Σχολιάζω τα υπέροχα videos στα social media όπου τα παιδιά της χορεύουν και χαίρονται τις μικρές στιγμές. «Αισθάνομαι ότι τα παιδιά μου νιώθουν εξαιρετικά ασφαλή. Από τη στιγμή που επιστρέφω στο σπίτι, ο χρόνος μου είναι αφιερωμένος σ’ αυτά. Οπως και τα Σαββατοκύριακα βέβαια. Την Παρασκευή το βράδυ όλες οι δουλειές σταματούν. Οι προτεραιότητες είναι άλλες. Και ο Θανάσης είναι εξαιρετικός πατέρας».
Τη ρωτώ αν η μητρότητα της άλλαξε τη ζωή. «Καθόλου! Απλά αγαπώ παράφορα αυτά τα δύο πλάσματα. Μαγειρεύω, καίω τα μισά φαγητά, ουρλιάζω και αυτά μου λένε “It’s ΟΚ, mοm, you are the best!”. Tην άλλη φορά γκρίνιαζα ότι τα έκανα χάλια στη δουλειά κι εκείνα μου έλεγαν: “Μαμά, είσαι η καλύτερη. Θα τα καταφέρεις αύριο”».
Αναρωτιέμαι αν το να είσαι παιδί διάσημων είναι τελικά άσος στο μανίκι ή όχι. «Δεν είμαι παιδί δύο απλά διάσημων ανθρώπων, αλλά δύο genius. Οταν πάω να δω την Αννα Βίσση, δεν τη βλέπω σαν μάνα μου. Βλέπω μια θεά με μια θεϊκή φωνή, να τραγουδά θεϊκά τραγούδια ενός άλλου θεού, που τα έγραψε. Δεν ήταν εύκολο να διαχειριστώ όλη αυτή την πραγματικότητα όταν ήμουν παιδί και ανώριμη.
Πέρασα δύσκολα, μου πήρε πολύ καιρό, αλλά βρήκα τα πατήματά μου», λέει για να συμπληρώσει: «Με τους γονείς μου δεν υπήρχε ποτέ η τυπική σχέση μαμά - μπαμπάς, αλλά κάτι άλλο... Τους δύο αυτούς ανθρώπους τους σέβομαι και τους εκτιμώ. Οσο για το σε ποιον μοιάζω; Εχω το charm της μητέρας μου -όταν θέλω βέβαια- αλλά σκέφτομαι σαν τον πατέρα μου. Ελπίζω μόνο να καταφέρω κι εγώ να γεννάω μέχρι τα 76 μου», αστειεύεται.
Της ζητάω μια παιδική ανάμνηση. «Ξέρεις τι μου ήρθε τώρα; Ημουν μικρό κοριτσάκι με τους γονείς μου στη Θεσσαλονίκη, όπου εμφανιζόντουσαν. Περπατάγαμε μαζί με τον πατέρα μου, όταν είδα σε κάποιο σπίτι ένα λουλούδι που μου άρεσε. Πήγε, το έκοψε και μου το χάρισε. Εχω μια φωτογραφία που με έχει αγκαλιά, χωρίς δόντια, με το κλεμμένο λουλούδι στο αυτί μου».
Για το τέλος φυλάω την αγαπημένη μου ερώτηση. «Σε ποιον θα ήθελες να πεις, “δες με, πέτυχα!”;». «Σε εμένα και μόνο σε εμένα. Γιατί μόνο εγώ θα πω σε εμένα: “Τελικά πέτυχες βάζοντας τον πήχη όλο και ψηλότερα”. Οπότε συνεχίζουμε... Κάθε μέρα ξυπνάω και ευχαριστώ το σύμπαν για το θαύμα της ζωής. Μόνο γι’ αυτό. Δεν μου χαρίστηκε τίποτα. Οτιδήποτε άλλο το κατέκτησα μόνη μου».
