Σμαράγδα Καρύδη: «Ευτυχώς δεν έχω πιστωτικές»

Η Σμαράγδα Καρύδη έκανε πρεμιέρα πριν λίγες μέρες με το μιούζικαλ Chicago και νιώθει πολύ ευτυχισμένη! Σε συνέντευξή της στο περιοδικό Down Town της Κύπρου, η ηθοποιός μίλησε για την οικονομική κρίση, το θέατρο, το πέρασμα του χρόνου και την οικογένεια.

Αναφερόμενη στα επεισόδια που έγιναν έξω από το «Χυτήριο» δηλώνει: «Τις παραστάσεις που δεν μας αρέσουν δεν πάμε να τις παρακολουθήσουμε. Και τα βιβλία με τα οποία δεν συμφωνούμε, δεν τα καίμε στην πλατεία. Εγώ αυτό ξέρω ότι γίνεται στη δημοκρατία. Γενικά, πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που τη βία – την οποία έχει ο κάθε ένας μας μέσα του - δεν μπορούν να τη διαχειριστούν και έχουν ανάγκη μια ιδεολογία για να την εκφράσουν. Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει ιδεολογία πίσω από αυτό. Υπάρχει μόνο βία, η οποία βρίσκει μια ιδεολογία για να εκφραστεί, γιατί δεν μπορεί να εκφραστεί μόνη της».

Όσον αφορά την οικονομική κρίση και πώς την επηρέασε προσωπικά, η Σμαράγδα λέει: «Είμαι από τους τυχερούς που δεν κινδυνεύω άμεσα, έχω περιθώριο - αλλά δεν θα ’χω για πολύ ακόμα, γιατί δεν έχω βγάλει λεφτά που δεν τελειώνουν ποτέ αν δεν αρχίσουν οι δουλειές να «τρέχουν» και να γίνονται πράγματα όπως παλιά. Ωστόσο, γενικά έχω περιορίσει πολλά από τα έξοδα που έκανα, κοιτάω για παράδειγμα τις τιμές στα σουπερμάρκετ και σκέφτομαι αν αυτό χρειάζεται να το πάρω ή όχι - ενώ στο παρελθόν ήμουν κάπως ασύδοτη σ’ αυτό. Ευτυχώς, δεν έχω πιστωτικές – τις κατήργησα πριν από 3 χρόνια - δεν έχω δάνεια ή άλλες κάρτες. Έγινα κι εγώ της λογικής «μόνο αν έχω λεφτά θα ψωνίσω», γιατί με τις πιστωτικές χάνεις τον έλεγχο. Ακόμη, όμως, κι όταν έβγαλα πιστωτικές θυμάμαι ότι δεν συνέβη επειδή εγώ το ήθελα - οι τράπεζες με έπαιρναν τηλέφωνο και μου έλεγαν «κυρία Καρύδη, ελάτε να σας βγάλουμε μια κάρτα!» και απαντούσα «εντάξει». Τώρα, έχω «απελευθερωθεί» από όλα αυτά και ξοδεύω μόνο όσα μπορώ και όσα έχω στο πορτοφόλι μου».

Στην ερώτηση «πώς θα είμαι όταν φτάσω στα 60», η ηθοποιός απαντάει: «Το σκέφτομαι, αλλά δεν το κάνω συνέχεια. Προσπαθώ να συμβιβαστώ μ’ αυτό. Δεν μου αρέσει που θα γίνω 60, προτιμώ να είμαι 20 - όπως όλος ο κόσμος. Και να μην πεθάνουμε κιόλας, αν γίνεται. Αλλά, αφού δεν γίνεται, θέλω να συμβιβαστώ όσο το δυνατόν πιο ήρεμα με όλα αυτά και να τα πάρω μαλακά, για να μην με πιάσει τρέλα».

Οι ανθρώπινες σχέσεις παίζουν μεγάλο ρόλο στη ζωή της «Από πάντα επένδυα γενικά στις ανθρώπινες σχέσεις - ακόμη και όταν δεν υπήρχε κρίση. Αυτό θεωρώ προτεραιότητα στη ζωή μου και δεν θεωρώ ότι η δουλειά και τα λεφτά μπορούν να σε γεμίσουν. Σε καλύπτουν, αλλά δεν σε γεμίζουν», ενώ και ο έρωτας είναι προτεραιότητά της «Τα ερωτικά μου δεν τα παραμέλησα ποτέ. Υπήρχαν φορές που δούλευα περισσότερο και πιο πολύ, αλλά αυτό το κομμάτι της ζωής μου το κρατούσα ζωντανό».

Όταν χώριζε, δεν έμενε σε αυτό και πάντα προχωρούσε «Γενικά, είμαι ένας άνθρωπος που ξεπερνά καταστάσεις και προχωρεί. Ακόμη όμως και όταν πονάς δεν είναι κακό, μέσα στο παιχνίδι είναι κι αυτό. Το θέμα είναι να μη διαλυθείς, να μη γίνεις κομμάτια και στο τέλος να μην μπορείς να μαζευτείς. Εμένα δεν μου ’χει τύχει αυτό».