«Θέλω τη γυναίκα μου φτωχόπαιδο!»

Με είχαν προειδοποιήσει ότι δεν συμπαθεί τα media, εμφανίζεται σπάνια σε εκπομπές και αντιπαθεί κάθε μορφής έκθεση. Hξερα ότι δεν του αρέσει να λέει πολλά και πως στις συνεντεύξεις του φροντίζει να περιορίζεται στα επαγγελματικά του. Ωστόσο, όταν αποφασίσει να μιλήσει δεν κρατάει τίποτα κρυφό…

- Φέτος έχεις κάθε λόγο να είσαι χαρούμενος με το ξεκίνημά σου στη «Φαντασία». Περίμενες τέτοια επιτυχία εν μέσω κρίσης; Αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά εντυπωσιακό! Φέτος ένιωσα ότι ο κόσμος διασκεδάζει πιο έντονα γιατί αυτό έχει ανάγκη λόγω της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας. Πλέον, η διασκέδαση και η έξοδος είναι ψυχοθεραπεία. Ενας γέροντας μου είχε πει πριν από καιρό ότι η δουλειά μας είναι λειτούργημα και ότι οφείλουμε να σεβόμαστε τον κόσμο και την ψυχολογία του ακόμα και με τα λίγα που έχει. Εμένα πλέον δεν με ενδιαφέρει η κατανάλωση, μ’ ενδιαφέρει να βλέπω τον κόσμο να διασκεδάζει. Στο κάτω-κάτω, αυτή τη δουλειά την ξεκίνησα από αγάπη και όχι για να γίνω πλούσιος ή διάσημος.

- Ενιωθες μέσα σου ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα ήσουν πρώτο όνομα και θα γέμιζες μαγαζιά; Ουδέποτε ξεκίνησα αυτή τη δουλειά για να κάνω καριέρα και να βγάλω πολλά λεφτά. Από πέντε χρονών, όταν ξεκίνησα μαθήματα μουσικής, ο πατέρας μου μού έλεγε: «μάθε τέχνη κι άσ’ τηνε και όταν πεινάσεις πιάσ’ τηνε». Εκανα σπουδές Δομικών Εργων και κατασκευές για γέφυρες και τούνελ, αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψα τη μουσική. Ο πατέρας μου έπαιζε ακορντεόν και οι παππούδες μου βιολί στην Τραπεζούντα και τη Σαμψούντα. Εμαθα από την οικογένειά μου να κάνω αυτό που αγαπάω χωρίς να περιμένω κάτι.

- Αρα δεν είχες στόχο την καριέρα… Στόχος μου ήταν να ονειρεύομαι. Θυμάμαι πως πάντα ονειρευόμουν να έχω μια μεγάλη ορχήστρα, να φωνάζω τους φίλους μου και να περνάμε καλά με την μπάντα μας. Τελικά το κατάφερα! Σήμερα έχω 23 άτομα ορχήστρα και οι περισσότεροι από τους μουσικούς είναι παιδικοί μου φίλοι. Αυτοί οι άνθρωποι είναι η οικογένειά μου, αυτοί που με στηρίζουν στα δύσκολα.

- Γιατί δεν έχεις κάνει ποτέ μεγάλες συνεργασίες; Γιατί θεωρώ ότι είναι ένας άσος στο μανίκι που ακόμη δεν χρειάστηκε να τον βγάλω. Πάει καλά η παρτίδα… (γέλια)

- Είχες πρότυπα; Μουσικούς, όχι τραγουδιστές. Πριν ξεκινήσω επαγγελματικά το τραγούδι, το 1997, ήμουν μπουζουξής. Από το 1983 που ξεκίνησα να παίζω μπουζούκι τα πρότυπά μου ήταν ο Παλαιολόγου, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Λεμονόπουλος, ο Μανώλης Χιώτης. Οταν πήγαινα σε ένα μαγαζί δεν κοιτούσα τον καλλιτέχνη αλλά το μπουζούκι της ορχήστρας. Ακόμη και σήμερα μου συμβαίνει αυτό.

- Στο σπίτι σου παίζεις μπουζούκι;  Ναι, αμέ. Μελετάω κάποιες φορές. Ποτέ δεν το παράτησα. Μ’ αρέσει να παίζω τη «Φραγκοσυριανή» και το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας». Μπορεί να είναι κλασικά και εύκολα τραγούδια, αλλά πάντα θα με συγκινούν γιατί ήταν από τα πρώτα που έμαθα να παίζω. Τολμώ να σου πω ότι ως μπουζουξής ήμουν πολύ καλύτερος απ’ ό,τι τώρα ως τραγουδιστής. Εχω γράψει και κάποια δικά μου τραγούδια όπως το «Πολύ απότομα βραδιάζει» και το «Ονειρο αληθινό».

- Με τους γονείς σου τι σχέσεις έχεις; Εχουμε πολύ συχνές επαφές και έρχονται τουλάχιστον μία φορά τη σεζόν να με δουν στα μαγαζιά όπου τραγουδάω. Ο πατέρας μου ως μουσικός κρίνει τις ενορχηστρώσεις, τον τρόπο που τραγουδάω, ενώ η μητέρα μου τη σκηνική μου παρουσία και τα ρούχα μου. Εχω μεγαλώσει σε μια πολύ αγαπημένη οικογένεια, παρά το γεγονός ότι περάσαμε πολύ δύσκολα χρόνια. Το ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στο εξωτερικό δεν έγινε από επιλογή αλλά από ανάγκη. Η ανάγκη έστειλε τους γονείς μου στην Ολλανδία, στην ξενιτιά. Εύχομαι να με ευλογήσει ο Θεός να μεγαλώσω τα παιδιά μου έστω και με τη μισή αγάπη που πήραμε εγώ και ο αδερφός μου από τους γονείς μας.

- Τώρα που στέκεις καλά οικονομικά, αισθάνθηκες την ανάγκη να το ανταποδώσεις στους γονείς σου; Γενικά θεωρώ ότι στα οικονομικά μου είμαι νοικοκύρης, αλλά ό,τι είναι δικό μου είναι και της οικογένειάς μου. Κι ένα ευρώ να είχα στην τσέπη μου θα το μοιράζαμε στα τέσσερα.

- Πιστεύεις στον Θεό; Δεν είμαι και ο καλύτερος χριστιανός που υπάρχει, αλλά πιστεύω πολύ. Αυτόν τον καιρό νηστεύω και μάλιστα έχω επηρεάσει όλη μου την παρέα για να ακολουθήσει το παράδειγμά μου.

- Ενώ βρίσκεσαι πολλά χρόνια στην ελληνική showbiz, μπόρεσες να κρατήσεις στην αφάνεια την προσωπική σου ζωή και τις εκάστοτε συντρόφους σου. Πώς το κατάφερες; Κάποιες φορές έχω μιλήσει. Μπορεί όχι με ονόματα, αλλά για παράδειγμα είχα μιλήσει για μια μεγάλη μου σχέση στο παρελθόν με μια κοπέλα που ήμασταν επτά χρόνια μαζί. Θυμάμαι, χαρακτηριστικά, που είχαμε πάει στον γάμο του Γιώργου Θεοφάνους, αλλά ήμασταν πολύ διακριτικοί. Στην είσοδο, όπου γνώριζα ότι υπήρχαν φωτογράφοι, φρόντισα να μην μπούμε χέρι-χέρι ώστε να αποφύγουμε τα κουτσομπολιά. Θεωρώ ότι όλο αυτό το πράγμα την «τρώει» τη σχέση κι έχω φοβία σε σχέση με αυτό. Τα προσωπικά πρέπει να παραμένουν προσωπικά. Τη μέρα που θα παντρευτώ ή όταν θα έχω κάτι πραγματικά επίσημο δεν θα το κρύψω. Βέβαια, είμαι και πολύ τυχερός γιατί έχουν υπάρξει παπαράτσι που με τράβηξαν με κάποια κοπέλα, αλλά όταν τους ζήτησα να διαγράψουν τις φωτογραφίες, με σεβάστηκαν και το έκαναν.

- Είμαι σίγουρη ότι η κοπέλα με την οποία σε πέτυχαν δεν ήταν επώνυμη, διαφορετικά δεν νομίζω ότι θα σε σέβονταν… Αυτό είναι αλήθεια. Καταρχάς, θα σου πω ένα πράγμα. Εγώ τη γυναίκα μου τη θέλω φτωχόπαιδο, καλό παιδί και να μην την ξέρει κανείς. Βέβαια, μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις. Μέσα μου όμως έτσι σκέφτομαι τη γυναίκα που θα παντρευτώ.



- Πόσων χρονών είσαι; 36.

- Εχεις σκεφτεί σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνεις οικογένεια; Μετά τα 34 νομίζω ότι ο άνδρας αρχίζει και το σκέφτεται πολύ έντονα το θέμα. Καμιά φορά παίρνω στην αγκαλιά μου μωρά φίλων και πιάνω τον εαυτό μου να νιώθει έντονα το πατρικό συναίσθημα. Πιστεύω ότι αν έκανα οικογένεια θα θυσίαζα τα πάντα για να μη χαλάσει ποτέ. Προτιμώ να μην ερωτευτώ τη γυναίκα που θα παντρευτώ, αλλά κυρίως να την αγαπάω όπως αγαπιούνται οι γονείς μου, που γνωρίστηκαν από προξενιό και είναι 45 χρόνια μαζί. Ο λόγος που δεν έχω κάνει ακόμα οικογένεια είναι γιατί θα πρέπει να κάνω μια επαγγελματική παύση για να μη χάσω λεπτό μακριά από αυτήν - και κυρίως επειδή δεν έχω γνωρίσει ακόμη τη μάνα των παιδιών μου.

- Λένε ότι δεν υπάρχουν αληθινές φιλίες μεταξύ των τραγουδιστών, γιατί βγαίνει πάντα ανταγωνισμός. Είναι γνωστή η φιλία σου με τον Αντώνη Ρέμο, η οποία, κατά τα λεγόμενα ανθρώπων που υποτίθεται ότι σας γνωρίζουν, έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου. Καταρχήν, άλλο πράγμα η φιλία και άλλο η δουλειά. Οταν κάνεις παρέα με έναν άνθρωπο που κάνει το ίδιο επάγγελμα με εσένα μένεις στη φιλία και δεν σκέφτεσαι τον ανταγωνισμό. Εχω πολλές και καλές φιλίες μέσα από αυτή τη δουλειά με πασίγνωστους τραγουδιστές, φιλίες που δεν γνωρίζει ο κόσμος. Δεν θέλω να μιλάω ποτέ με ονόματα γιατί φοβάμαι ότι κάποιοι μπορεί να το παρεξηγήσουν. Δεν θα ήθελα ποτέ κάποιος να σκεφτεί ότι εκμεταλλεύομαι τη φιλία μου με τον τάδε για να συζητηθώ ή να επωφεληθώ από αυτήν. Ουδέποτε έχω μαλώσει με κάποιον φίλο-συνάδελφό μου και πολλές φορές γελάμε με όλα αυτά που λέγονται και γράφονται…