Πωλίνα: Υπήρξε μεγάλη περίοδος που απείχα ερωτικά

Για τη ζωή της, την επαγγελματική της πορεία, ενώ αποκάλυψε και άγνωστες πτυχές του εαυτού της μίλησε η Πωλίνα σε πρόσφατη συνέντευξή της.

Τι έχει κρατήσει κατά τα τριάντα επτά χρόνια ενεργής πορείας στο τραγούδι; «Ο στόχος μου στη δουλειά δεν ήταν να βγάλω χρήματα, ούτε να γίνω διάσημη. Είμαι ευτυχισμένη για όσα επέλεξα να κάνω. Δεν μπήκα στη διαδικασία του συμβιβασμού» απάντησε η ίδια, ενώ στην ερώτηση αν έχει βιώσει «ρατσισμό» στο επαγγελματικό της χώρο μεγαλώνοντας, είπε: «Προσωπικά, δε βίωσα ρατσισμό, γιατί δε βγήκα ποτέ να κάνω την μπέμπα. Είχα μια ροκιά, που εκπέμπω ακόμη και σήμερα. Δεν μπορεί να είσαι συνέχεια "μποτοξαρισμένη" και "σιλικοναρισμένη", παριστάνοντας την εικόνα που είχες στα 30. Προς τι όλο αυτό;»,  είπε στο περιοδικό «ΕΓΩ! Weekly».

«Ο μεγαλύτερος εφιάλτης των καλλιτεχνών είναι ότι δεν μπορούν να συμβιβαστούν με το πότε τελειώνουν. Δεν μπορεί να ζεις τα ίδια πράγματα που βίωνες 20-25 χρονών» δήλωσε χαρακτηριστικά, ενώ σχετικά με το τέλος του «πρώτου κύκλου» της καριέρας της στα μέσα της δεκαετίας του '90, εξομολογήθηκε: «Τον έκλεισα μόνη μου, βλέποντας ότι αυτό το πράγμα δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Για επτά χρόνια αφοσιώθηκα στον πιτσιρικά μου».
 
Τον χρόνο δεν τον «φοβάται»: «Όταν είσαι ανοιχτός, έρχονται πράγματα.Όλα εξαρτώνται από τη διάθεσή μας. Όταν αισθανόμαστε μιζέρια, έρχονται μίζερα πράγματα. Έχω πέσει και στα πατώματα και στα πλακάκια, αλλά γνωρίζω ότι αυτό έχει ημερομηνία λήξης» απάντησε η τραγουδίστρια.

Όσο για την προσωπική της ζωή, τις σχέσεις και το σεξ; «Με τους έρωτές μου ήμουν πάντοτε δοσμένη στο 100%. Υπήρξε μεγάλη περίοδος που απείχα ερωτικά. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό το σεξ. Αν δεν υπάρχει ο αντίστοιχος παρτενέρ, δεν έχω λόγο να το κάνω».
 
Τέλος, μίλησε και για την «εμπειρία» της με τα ναρκωτικά

: «Έχω καπνίσει δύο-τρεις φορές χασίς. Όταν ένιωσα ότι με ρίχνει, το έκοψα. Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά δε μου πήγαιναν. Δεν είναι θέμα ταμπού. Ήμουν μέσα σ’ αυτό το κύκλωμα, αλλά θεώρησα πως, αν δεν επικοινωνώ, λέω ασυναρτησίες και δε με βοηθούν στη δουλειά μου ή στη ζωή μου, γιατί να υπάρχουν; Έχεις την εντύπωση ότι το αντικαταθλιπτικό είναι διαφορετικό από το ναρκωτικό; Είναι μια άλλη ασπίδα, μια άλλη εικόνα. Εγώ δε θέλω να έχω την άλλη εικόνα. Δε θέλω να αποφεύγω την αλήθεια. Θέλω να την αντιμετωπίζω όποια και αν είναι».