Πώς αντιμετώπισα τον θάνατο της γυναίκας μου

Εχουν περάσει δύο χρόνια μετά την τραγική απώλεια της ηθοποιού Natasha Richardson, σε ένα δυστύχημα στο σκι, ωστόσο στο μυαλό του Liam Neeson παραμένει ζωντανή κάθε δραματική λεπτομέρεια εκείνων των ημερών!

Ο ηθοποιός, που όταν συνέβη το μοιραίο βρισκόταν σε γυρίσματα στο Montreal του Καναδά, περιγράφει στο τεύχος Μαρτίου του περιοδικού Esquire τον αγώνα δρόμου που έκανε προκειμένου να προλάβει τη γυναίκα του στο νοσοκομείο.

«Μπήκα στα επείγοντα, υπήρχαν 70, 80 άνθρωποι, με σπασμένα χέρια, μαυρισμένα μάτια, τα πάντα – και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, κανείς δε με αναγνωρίζει. Βγήκα έξω, είχε τόσο κρύο, και σκεφτόμουν: Τι θα κάνω; Πώς θα περάσω τους security;». Τότε ήταν που τον αναγνώρισε μία νοσοκόμα που είχε βγει έξω για να κάνει ένα τσιγάρο. «Ενιωσα τόσο ευγνώμων, πρώτη φορά ένιωσα τόσο ευτυχισμένος που κάποιος με αναγνώριζε. Γυρνάει η νοσοκόμα και μου λέει: μπες από αυτή εδώ την πόρτα, στρίψε αριστερά και θα τη βρεις σε εκείνο το δωμάτιο. Και πρόλαβα να τη φτάσω. Αλλα το δωμάτιο ήταν γεμάτο από πολύ νεαρούς γιατρούς, έμοιαζαν 18χρονα που μου είπαν ό, τι χειρότερο. Ο,τι χειρότερο!».

Συνεχίζοντας τη συγκλονιστική του εξομολόγηση, ο Liam Neeson είπε ότι κατάφερε να μείνει ζωντανός με το δραπετεύσει στη δουλειά του σχεδόν αμέσως, ωστόσο δεν κατάφερε ποτέ να διώξει τον πόνο. «Είναι εύκολο να κάνει πλάνα για δουλειά, να γεμίσεις το πρόγραμμά σου δουλειές. Αυτό είναι αποτελεσματικό. Μα το περίεργο πράγμα με τον πόνο είναι ότι ποτέ δεν είσαι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Νομίζεις ότι με το κλάμα θα το ξεπεράσεις. Αλλά αυτά τα σχέδια, δε λειτουργούν ποτέ!». «Εμένα με χτυπάει στη μέση της νύχτας. Είμαι έξω περπατάω, νιώθω εντάξει. Και ξαφνικά, μπουμ! Σα να σε χτυπάει κάτι κατευθείαν στο στήθος».