Οίκος Bvlgari: Από την Παραμυθιά Θεσπρωτίας στο κόκκινο χαλί και τις διάσημες μπιζουτιέρες

«Εγώ έμαθα στην Ελίζαμπεθ τη μπύρα, αυτή μου έμαθε τη BVLGARI»: η θρυλική ατάκα του Ρίτσαρντ Μπάρτον όταν αγόρασε ένα τεράστιο σμαραγδένιο δαχτυλίδι για την Ελίζαμπεθ Τέιλορ είναι μέρος της ιστορίας του εμβληματικού οίκου κοσμημάτων που ταυτίστηκε με διάσημους έρωτες εντός κι εκτός κινηματογραφικών πλατό και προσέδωσε λάμψη καρατίων στην ιταλική dolce vita. Στη χρυσή δηλαδή δεκαετία του 70 με τα κοσμήματα του Οίκου Bvlgari να γίνονται εξίσου διάσημα με τις σταρ που τα φορούσαν σε κάποιες από τις πιο πολυσυζητημένες κινηματογραφικές σεκάνς των μεγάλων studio. Μία ιστορία που ξεκίνησε σχεδόν πριν δύο αιώνες επί Τουρκοκρατίας, κατέβηκε από τα χωριά της Θεσπρωτίας προς τα παράλια του Ιονίου και κατέληξε στη Ρώμη μέσα από μια συναρπαστική διαδρομή γεμάτη περιπέτειες, καταστροφές, αγώνες επιβίωσης και απόλυτης επιτυχίας χάρη στο όραμα του Σωτήριου Βούλγαρη που από πλανόδιος πωλητής ασημικών έγινε ιδρυτής μιας αυτοκρατορίας πολυτελών κοσμημάτων που έγιναν αντικείμενο του πόθου για χιλιάδες γυναίκες –και μεγάλος βραχνάς για τους συντρόφους τους.



Πυρκαγιές, ληστείες και μαφία

Η ιστορία του Οίκου Bvlgari ουσιαστικά χτίστηκε μέσα από μια σειρά αλλεπάλληλων ατυχιών και καταστροφών που εξελίσσονταν ταυτόχρονα με το ιστορικό πλαίσιο της εποχής της τουρκοκρατίας, των διωγμών, της φτώχειας και των μετακινήσεων των πληθυσμών στον αγώνα για την επιβίωση. Κάπως έτσι και η οικογένεια Βούλγαρη με καταγωγή από το χωριό Καλαρρύτες στα Τζουμέρκα, αναγκάσθηκαν να το εγκαταλείψουν το 1821 αφού οι Τούρκοι το πυρπόλησαν καταστρέφοντάς το ολοσχερώς. Η οικογένεια μετακόμισε στο διπλανό κεφαλοχώρι της Θεσπρωτίας, το χωριό Παραμυθιά που έγινε το εφαλτήριο του Σωτήριου Βούλγαρη, του μοναδικού από τα 11 παιδιά του Γιώργου Βούλγαρη και της Ελένης Στρουγγάρη που κατάφερε να επιβιώσει . Γεννημένος τον Μάρτη του 1857 σε εξαιρετικά αντίξοοες συνθήκες, η μοίρα του ήταν προδιαγεγραμμένη ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση στην αργυροχοϊα αφού η επαφή με τα κοσμήματα ξεκινούσε από τον παππού του Κωνσταντίνο, ένας πλανόδιος πωλητής ασημικών στα χωριά της Ηπείρου. Πιτσιρικάς ακόμα, μαζί με τον πατέρα του ξεχυνόταν για εβδομάδες στα χωριά πουλώντας σε πάγκους τα ασημικά που έφτιαχναν, μια ιδιαίτερα δύσκολη για ένα παιδί δοκιμασία από την οποία είχε να θυμάται πολύ ποδαρόδρομο κι άλλο τόσο κρύο. Εκτός από πωλητής, ο Σωτήρης απεδείχθη και εξαιρετικό ταλέντο στη δημιουργία κοσμημάτων και σύντομα μαζί με τον πατέρα του άνοιξαν ένα μαγαζί χρυσαφικών στην Παραμυθιά.


Ανθρωποι δουλευταράδες και νοικοκύρηδες μεταφέροντας στο dna τους τα γονίδια της Ηπειρώτικης αξιοσύνης, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να επιβιώσουν υπό τον τούρκικο ζυγό, αναγκάσθηκαν μετά από απανωτές πυρπολήσεις των Τούρκων στο μαγαζί τους, να μετακομίσουν στην διπλανή Κέρκυρα ξεκινώντας πάλι από την αρχή. Το μαγαζάκι με κοσμήματα που έφτιαξαν στον πρώτο όροφο ενός σπιτιού στο νησί έμελλε να γίνει ο τόπος γνωριμίας του Σωτήρη Βούλγαρη με τον μετέπειτα Μακεδόνα συνεργάτη του, Κωνσταντίνο Κρέμο. Το 1880, οι δυο τους αποφασίζουν να μεταναστεύσουν στην Ιταλία ανοίγοντας αρχικά στη Νάπολη το πρώτο τους μαγαζί με χρυσαφικά. Τα προβλήματα όμως εξακολουθούν και τους κυνηγούν αφού η εγκληματικότητα ανθεί και η τοπική μαφία δεν τους αφήνει να ορθοποδήσουν. Μετά από συνεχείς διαρρήξεις και την κλοπή μεγάλου μέρους του εμπορεύματός τους, οι δύο συνεργάτες αναγκάζονται να κλείσουν το μαγαζί και να μετακομίσουν στη Ρώμη. Στην αρχή επιβιώνουν φτιάχνοντας βραχιόλια και σκουλαρίκια που τα πουλάνε σε πάγκους στημένους έξω από το Βατικανό για τους τουρίστες. Σύντομα καταφέρνουν να ορθοποδήσουν και με την πρώτη ευκαιρία ανοίγουν στην οδό Βία Σιστίνα το καινούριο μαγαζί τους που ονομάζουν «Οld Curiosity Shop», εμπνευσμένο από μυθιστόρημα του Τσαρλς Ντίκενς. Το μαγαζί πηγαίνει καλά αλλά όχι η συνεργασία τους. Οι μεταξύ τους συγκρούσεις και διαφωνίες για τον τρόπο λειτουργίας του μαγαζιού αλλά και του στυλ των κοσμημάτων που δημιουργούν, τους οδηγούν σε οριστική ρήξη και στην απόφαση να χωρίσουν τους επαγγελματικούς δρόμους τους. Ο Σωτήρης Βούλγαρης αυτονομείται και σύντομα ανοίγει το δικό του πια μαγαζί που θα γράψει με χρυσά γράμματα ένα μοναδικό success story που ξεκίνησε από τη γούρικη Βία Κοντότι κι έφτασε σε όλες τις μητροπόλεις του κόσμου. Από την ιταλοποίηση του ονόματός του προέκυψε και το διάσημο σήμερα brand Bvlgari –με το χαρακτηριστικό V αντί για U στην πρώτη συλλαβή από τις αρχαϊκές ρωμαικές γραφές. Μέχρι το 1897, ο Σωτήρης Βούλγαρης έφτιαξε άλλα τέσσερα κοσμηματοπωλεία στην Ιταλία και έως το 1913, έχοντας πια στη δούλεψή του και τα παιδιά του, Τζιότζιο και Κωνσταντίνο, καταφέρνει να αναπτυχθεί με αλματώδεις ρυθμούς.



Μετά τον θάνατο του Σωτήρη Βούλγαρη το 1932, οι γιοι του, εμπνευσμένοι και με όραμα, αναλαμβάνουν εξολοκλήρου την επιχείρηση και την απογειώνουν. Αντί για ασήμι, χρησιμοποιούν χρυσό, πλατίνα και διαμάντια και δημιουργούν high end κοσμήματα που συνδυάζουν την ρωμαϊκή παράδοση με τις σύγχρονες γεωμετρικές γραμμές. Στη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, τα αδέρφια αναγκάζονται να πάρουν την Ιταλική υπηκοότητα ενώ γίνονται και οι πολύτιμοι βοηθοί πολλών Ελλήνων βρίσκονταν τότε στην Ιταλία. Στο σπίτι τους βρήκαν καταφύγιο πολλοί δραπέτες των στρατοπέδων συγκέντρωσης, Εβραίοι και κατατρεγμένοι Ελληνες μεταξύ των οποίων και ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Τις ελληνικές ρίζες τους, όμως, δεν σταμάτησαν ποτέ να μνημονεύουν μέχρι και τα πρόσφατα χρόνια αφού στον τόπο καταγωγής τους, στην Παραμυθιά έκαναν πολλές δωρεές μεταξύ των οποίων και για την ανέγερση σχολείου, μουσείου και σχολής χρυσοχοΐας.


Έως τη δεκαετία του ’70, το όνομα BVLGARI φιγουράρει σε όλες τις μητροπόλεις του κόσμου αποκτώντας παγκόσμια ανεπανάληπτη φήμη που πήρε μυθικές διαστάσεις χάρη στο Χόλυγουντ και τις μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές που γυρίζονταν στη Ρώμη. Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Σοφία Λόρεν και η Λίλα Λολομπριτζίτα (με το λευκό-μεταξένιο φόρεμά της διακοσμημένο με πολύτιμους λίθους δια χειρός Bvlgari, να χορεύει με τον Φρανκ Σινάτρα στην διάσημη ταινία του 1959 «Η ωραία της Καλκούτας») συγκαταλέγονται ανάμεσα στις πιο διάσημες πελάτισσες του Οίκου. Η Τέιλορ κρατάει τα σκήπτρα των πιο φανατικών φίλων του brand έχοντας αποκτήσει μια τεράστια μυθική συλλογή με μοναδικές δημιουργίες Bvlgari αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων. Το πάθος της για τα κοσμήματα συναγωνιζόταν εκείνο που είχε για τον αιώνιο έρωτά της Ρίτσαρντ Μπάρτον που σε κάθε ευκαιρία -και κυρίως μετά από κάποιο μνημειώδη καβγά τους- έτρεχε στο πλησιέστερο κατάστημα Bvlgari για να της αγοράσει ένα ακόμα πανάκριβο διαμαντένιο κολιέ.



Η Μέριλιν Μονρόε αλλά και αργότερα σταρ όπως η Τζέσικα Λανγκ στη ταινία Κινγκ Κονγκ του 1976, η Σάρον Στόουν στη ταινία Casino του 1995, η Μαντόνα ως Εβίτα Περόν (1995)χάρισαν λαμπερά κινηματογραφικά στιγμιότυπα φορώντας μυθικές δημιουργίες του Οίκου ενώ τα κοσμήματα Bvlgari έχουν σταθερή παρουσία στο κόκκινο χαλί των μεγαλύτερων σόου στον κόσμο όπως οι Χρυσές Σφαίρες και τα Οσκαρ.

Αντζελίνα Τζολί, Νικόλ Κίντμαν, Κίρα Νάιτλι, Σαρλίζ Θίρον, Κάρλα Μπρούνι είναι μόνο κάποιες από τις δεκάδες σταρ φανατικές του στυλ του Οίκου που σήμερα έχει καταστήματα σε 102 χώρες και ομώνυμα ξενοδοχεία σε 10 ενώ από το 2011 ανήκει στο portfolio της τεράστιας πολυεθνικής LVMH. «Πάντα επισκέπτομαι τον οίκο Bulgari, γιατί είναι το σημαντικότερο μουσείο σύγχρονης τέχνης», έλεγε για τον διάσημο Οίκο ο Αντι Γουόρχολ αντικατοπτρίζοντας τη τεράστια δυναμική του brand pου έγινε συνώνυμο της πολυτέλειας και της θυληκότητας.




Η απαγωγή που άλλαξε την ζωή της μοναδικής κληρονόμου


Η είδηση της απώλειας της Αννας Βούλγαρη έκανε τον γύρο του κόσμου αλλά άγγιξε ιδιαίτερα τον τόπο καταγωγής της την Παραμυθιά που η ίδια δεν ξέχασε ποτέ. Η δισέγγονη του ιδρυτή Σωτήριου Βούλγαρη και μοναδική κληρονόμος του που μιλούσε άπταιστα τα Ελληνικά, αν και γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη, φρόντιζε όλα της τα καλοκαίρια να επισκέπτεται το μικρό χωριό της Θεσπρωτίας φροντίζοντας να κάνει γενναιόδωρες δωρεές στον τόπο των προγόνων της. Εχοντας και η ίδια ενεργή παρουσία στα καταστήματα της οικογένειας Bulgari και μητέρα τριών παιδιών, αποχώρησε οριστικά το 1984 από την επαγγελματική δράση μετά το περιστατικό που συντάραξε για πάντα τη ζωή της: την απαγωγή της ίδιας και του μικρού γιου της από την μαφία που την είχε κλειδωμένη για 35 μέρες με σκοπό την απόσπαση λύτρων από την οικογένειά της. Η ίδια έχει περιγράψει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο το χρονικό της απαγωγής της: «Απήγαγαν εμένα και το γιο μου και μας κράτησαν ομήρους 35 ημέρες. Έκοψαν το αυτί του παιδιού μου προκειμένου να πάρουν τα λύτρα. Οι απαγωγείς ήταν από τη Σαρδηνία. Φονιάδες. Μας κράτησαν στο πάτωμα και στο κρύο σε ένα βουνό για 35 μέρες. Η οικογένειά μου πλήρωσε τους απαγωγείς 4 δισεκατομμύρια λιρέτες, δηλαδή 2 εκατομμύρια ευρώ σήμερα. Το παιδί ήταν δυνατό, δεν είπε τίποτα, του έκοψαν το αυτί με ένα μαχαίρι. Εγώ έχασα 10 χρόνια από τη ζωή μου. Ήταν τρομερό». Μόλις πριν από περίπου έναν χρόνο, η Αννα Βούλγαρη είχε συναντηθεί με ανθρώπους του δήμου Παραμυθιάς για να ενημερωθεί για τα σχέδια αξιοποίησης του πρώην δημοτικού σχολείου που είχε προσφέρει στην πόλη ο Σωτήριος Βούλγαρης. Μάλιστα τότε είχε δείξει ενδιαφέρον ώστε να συμμετέχει η οικογένεια στην αίθουσα που θα είναι αφιερωμένη στον οίκο, με την ίδια να ενδιαφέρεται για τα σχέδια της μετατροπής του ιστορικού κτηρίου σε κέντρο τέχνης, πολιτισμού και εκπαίδευσης. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει το έργο ολοκληρωμένο.

Ειδήσεις σήμερα

Σχολεία: Πώς θα επιστρέψουν στις τάξεις οι μαθητές δημοτικών, νηπιαγωγείων και παιδικών σταθμών

Τo λιμάνι του Πειραιά είναι τώρα το Νο 1 στη Μεσόγειο, γράφει η Handelsblatt

ΣτΕ: Άκυρη η μεταβίβαση 10.119 ακινήτων του Δημοσίου στην ΕΤΑΔ