Υπόθεση Pilar Abel: Η σουρεαλιστική ιστορία της «κόρης» του Νταλί και τα 300 εκατ. ευρώ
30.05.202012:30
Μέντιουμ από την Καταλονία προσπαθούσε επί 13 χρόνια να αποδείξει ότι είναι η μοναδική βιολογική απόγονος του σουρεαλιστή ζωγράφου - Δεν «είδε», όμως, ποτέ την απόφαση του δικαστηρίου που δεν την δικαίωσε
Αν ο Σαλβαδόρ Νταλί είχε κόρη, αυτό πάει να πει ότι είχε σεξουαλική ζωή. Αν όμως ο πατριάρχης του σουρεαλισμού είχε σεξουαλική ζωή, αυτό σημαίνει πως ό,τι ξέρουμε για εκείνον, για το έργο του και για τη στάση του απέναντι στο σώμα, τον έρωτα και την ζωή, είναι λάθος.
Η υπόθεση της Μαρία Πιλάρ Αμπέλ Μαρτίνεζ η οποία τα τελευταία 13 χρόνια έχει επιδοθεί με νύχια και με δόντια σε έναν ανελέητο δικαστικό αγώνα προκειμένου να αποδείξει ότι είναι βιολογική απόγονος του Νταλί, θα μπορούσε να ανατρέψει όλα όσα γνωρίζουμε για εκείνον και κυρίως να αποδομήσει την υστεροφημία του. Δυστυχώς για εκείνη, ευτυχώς για τον υποτιθέμενο πατέρα της, φαίνεται να χάνει τη μάχη.
Την προηγούμενη Δευτέρα ισπανικό δικαστήριο αποφάσισε ότι το DNA της Αμπέλ και του Νταλί ταιριάζουν όσο ας πούμε εκείνο του σκύλου με της γάτας. Η ευφάνταστη ιστορία με τις ανάγλυφες αφηγήσεις και τις δήθεν μαρτυρίες που είχε δημιουργήσει η 64χρονη, αποδείχτηκε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Η Αμπέλ απώλεσε το δικαίωμά της να διεκδικεί το επώνυμο του Νταλί, μα κυρίως μερίδιο στα 300 εκατομμύρια της περιουσίας του, τα οποία διαχειρίζεται το Ίδρυμα Gala-Salvador Dali, και στα πνευματικά δικαιώματα του καλλιτέχνη. Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση η Αμπέλ πρέπει τώρα όχι μόνο να ζήσει χωρίς μια υπόθεση που απ’ ό,τι φαίνεται από την ακάματη δραστηριότητά της την τροφοδοτούσε με ενέργεια, εφήμερη δόξα και φλύαρες τηλεοπτικές συνεντεύξεις, αλλά και να καταβάλει περί τις 7.000 ευρώ για τα έξοδα που προέκυψαν από την εκταφή της σορού του Σαλβαδόρ Νταλί το 2017.
Η Αμπέλ είχε συναντηθεί με τη δημοσιότητα μια δεκαετία νωρίτερα. Στην τοπική κοινωνία της γενέτειράς της Ζιρόνα στην Καταλονία ήταν ήδη διάσημη, αφού εργαζόταν για οκτώ χρόνια ως χαρτομάντης σε τηλεοπτικό σταθμό, δρέποντας δάφνες τοπικού celebrity. Σύμφωνα με τον ισχυρισμό της, είναι βιολογική κόρη του σουρεαλιστή ζωγράφου. Λέει πως η μητέρα της το 1955 βρισκόταν στη δούλεψη του Νταλί στο Πορτ-Λιγκάτ αλλά η εγκυμοσύνη της την ανάγκασε να τον εγκαταλείψει. Επέστρεψε στο χωριό της, λίγους μήνες αργότερα παντρεύτηκε τον άνδρα που παρουσίασε στην κόρη της ως βιολογικό πατέρα της και την 1η Φεβρουαρίου του 1956, έφερε στον κόσμο την Πιλάρ.
Θα μπορούσε να είναι σενάριο σαπουνόπερας
Για χρόνια – σύμφωνα πάντα με την εξιστόρηση της ίδιας- στην οικογένεια υπήρχε ομερτά. Γι’ αυτό και όταν η γιαγιά της – η μητέρα του πατέρα της- της είπε την αλήθεια, ότι δηλαδή είναι κόρη ενός σπουδαίου καλλιτέχνη και μάλιστα είναι όσο παράξενη ήταν κι εκείνος, η ίδια σάστισε. Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια και η ομολογία της μητέρας της Πιλάρ πως είχε σεξουαλική συνεύρεση με τον Νταλί, ώστε να πειστεί κι εκείνη. Τελικά έφτασε στο σημείο να διατυμπανίζει πως είναι εικόνα και ομοίωση του πατέρα της. Το μόνο διαφορετικό πάνω τους, λέει σήμερα η Αμπέλ, είναι το μουστάκι.
Από το 2007 η Καταλανή χαρτομάντης προσπαθούσε με ένδικα μέσα να πετύχει τη σύγκριση του δικού της DNA με εκείνο του Νταλί. Αποτύγχανε διαρκώς, άλλαζε νομικούς εκπροσώπους και επανάκαμπτε δριμύτερη. Η αντιμετώπισή της ως αλαφροΐσκιωτης που φανταζόταν πράγματα και έπλαθε ιστορίες, άλλαξε το 2015, όταν ο νέος συνήγορός της έπεισε το δικαστήριο να εγκρίνει την εκταφή του Νταλί και την αντιπαραβολή του γενετικού υλικού. Η χαρτομάντης δεν κέρδισε μόνο δεκαπέντε λεπτά οικουμενικής δημοσιότητας, μα και την ευκαιρία να αποδείξει πως η εκδοχή της είχε κάποια δόση αλήθειας. Τελικά, τον Ιούλιο του 2017, κι αφού το ίδρυμα Νταλί είχε προβάλει όσα προσκόμματα μπορούσε, πραγματοποιήθηκε η εκταφή του ζωγράφου.
Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες στο Μουσείο Νταλί στη γενέτειρα του καλλιτέχνη, την πόλη Φιγκέρες. Λίγα λεπτά αφότου αποχώρησαν και οι τελευταίοι επισκέπτες, ξεκίνησε η μάλλον μακάβρια διαδικασία.
Η τεράστια πλάκα με χαραγμένο το όνομα Salvador Dali I Domènech που σκεπάζει το μαυσωλείο του, μετακινήθηκε.
Το φέρετρο ήρθε στη επιφάνεια και ο ιατροδικαστής Ναρσίς Μπαρνταλέτ που είχε ηγηθεί της τρίωρης διαδικασίας για το βαλσάμωμα του καλλιτέχνη πριν από την ταφή του τον Ιανουάριο του 1989 και ήταν παρών 26 χρόνια μετά, τράβηξε το μεταξωτό μαντήλι που σκέπαζε το πρόσωπο του Νταλί.
Ήταν άθικτο.
Όπως και το εμβληματικό μουστάκι του καλλιτέχνη. Έδειχνε – σε ωρολογιακούς όρους – 10 και 10 ακριβώς.
Παρά το τωόντι εντυπωσιακό εύρημα οι ειδικοί συνέχισαν τη δουλειά τους. Αφαίρεσαν κάποια κόκαλα από τη σωρό και έκοψαν τρίχες από τα μαλλιά και το μουστάκι. Η μεταφορά τους στο εργαστήριο έγινε κάτω από συνθήκες απόλυτης ασφάλειας και μυστικότητας.
Η περιοχή είχε αποκλειστεί ακόμα κι από drones, ώστε να διαφυλαχτεί η ιδιωτικότητα του καλλιτέχνη ακόμα και πολλά, πολλά χρόνια μετά θάνατον.
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Dali Museum (@dalimuseum) στις
Η Πιλάρ Αμπέλ που υποστηρίζει ότι μπορεί να βλέπει το μέλλον, αλλά στην περίπτωση της δικαστικής Οδύσσειάς της δεν προέβλεψε την έκβαση που ήταν τελικά εις βάρος της, μπορεί τώρα να επιστρέψει στην παλιά εργασία της.
Άλλωστε δηλώνει σχεδόν άπορη, ώστε να αποφύγει την καταβολή των δικαστικών εξόδων και του χρέους που τη βαραίνει πια για την εκταφή του Νταλί.
Ό,τι με μεθοδικότητα έχτιζε, κατέρρευσε εν μία νυκτί. Αλλά η υπόθεσή της είναι τόσο σουρεαλιστική -ίσως το μόνο κοινό με τον υποτιθέμενο πατέρα της – και η ίδια τόσο παθιασμένη με την ιστορία της που μάλλον θα συνεχίσει να απασχολεί τα ισπανικά δικαστήρια.
Είναι άλλωστε παλιά γνώριμή τους. Πριν από τον Νταλί η Αμπέλ είχε στρέψει τα βέλη της εναντίον του συγγραφέα Χαβιέρ Θέρκας επειδή θεώρησε ότι στο βιβλίο του «Στρατιώτες της Σαλαμίνας» μέσω μιας ηρωίδας του, φωτογράφιζε την ίδια. Διεκδίκησε αποζημίωση 600 χιλιάδων ευρώ, αλλά έχασε την υπόθεση.
Ποιος ξέρει; Αν είχε δικαιωθεί τότε, μπορεί να είχε επιτρέψει στον Νταλί να αναπαυθεί εν ειρήνη.