Σταύρος Βαρθαλίτης: Ο νικητής του Μasterchef 4 που θέλει να γίνει Άκης Πετρετζίκης

Το δημοφιλές ριάλιτι μαγειρικής Master Chef έκλεισε τον τέταρτο κύκλο του κάνοντας αυτή τη φορά μία μεγάλη ανατροπή. Παραμέρισε το ριάλιτι και άφησε χώρο να ανθήσουν το ταλέντο και ο χαρακτήρας που για να κάνει νούμερα δεν χρειάζεται να γίνει ο ίδιος νούμερο.

Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο Ακης Πετρετζίκης σήκωσε το τρόπαιο του πρώτου Ελληνα MasterChef στο MEGA. Διαφορετικά χρόνια για την τηλεόραση και σίγουρα άλλη εικόνα για το ριάλιτι μαγειρικής.

Τα γεμάτα ταμεία και ο ρομαντισμός δεν διέβαλαν τη φυσιογνωμία του προγράμματος που τότε είχε μοναδικό στόχο να αναδείξει τον πραγματικό ταλαντούχο και πολλά υποσχόμενο σεφ. Οσα ακολούθησαν το δικαίωσαν. Αυτή τη στιγμή ο «Μίδας της κουζίνας» διαγράφει πορεία εντυπωσιακή επιχειρηματικά, αλλά και σε επίπεδο αποδοχής από τον κόσμο που τον ακολουθεί σε κάθε βήμα του.

Ομως τα ταμεία άδειασαν, η συνθήκη έγινε άκρως ανταγωνιστική και ο ρομαντισμός πλέον συνιστά πολυτέλεια για μια τηλεόραση πληγωμένη από οικονομικές κρίσεις και εκκωφαντικούς ήχους που την τάραξαν όταν οι φούσκες έσκασαν και φυσικά από τα χρέη που έπνιξαν κάθε προσδοκία για παραγωγές υψηλής αισθητικής και υπεράνω τηλεθέασης. Κάπως έτσι και το μαγειρικό όνειρο υποβαθμίστηκε μπροστά στην άγρια συνθήκη του ριάλιτι, το οποίο θα έφερνε τα πολυπόθητα νούμερα. Κι έτσι έγινε.

Εδώ και τέσσερις σεζόν το «MasterChef» στο STAR ακροβατεί μεταξύ των αναμμένων εστιών στους πάγκους των φερέλπιδων σεφ και των ξαναμμένων για καβγά παικτών που ξέρουν πολύ καλά να ανακατεύουν όχι τόσο το φαγητό όσο την κατάσταση. Στις τέσσερις μέχρι σήμερα σεζόν πέρασαν πολλοί, διακρίθηκαν λίγοι και πολλοί περισσότεροι ξεχάστηκαν.

Φέτος το ριάλιτι χτύπησε κόκκινο. Βρέθηκαν από νωρίς οι πρόθυμοι να ρίξουν λάδι στην τηλεοπτική φωτιά, η οποία φούντωσε και κατάκαψε κάθε ίχνος αισθητικής. Ομως συνέβη και κάτι ιδιαίτερο. Από την αρχή ξεχώρισαν κάποιοι όχι γιατί φώναζαν πιο δυνατά από τους υπολοίπους, αλλά γιατί σε κάθε δοκιμασία τα πιάτα που παρουσίαζαν σου θύμιζαν τον αρχικό σκοπό αυτού του παιχνιδιού.

Ενα αγόρι αλλιώτικο

Ενα ψηλό αγόρι με χαβανέζικο πουκάμισο και trendy γυαλιά θα συζητηθεί από την πρώτη του κιόλας εμφάνιση. Ο Σταύρος Βαρθαλίτης από τα Ανω Λιόσια. Θα κάνει μαγικά εξαρχής, αλλά θα δεχτεί έντονη κριτική, σχεδόν απαξιωτική, καθώς οι τρεις σεφ θα θεωρήσουν ότι η εμφάνισή του λειτουργεί ως παγίδα λάθος εντυπώσεων. Υπεραμύνεται, αλλά δεν εγκαταλείπει. Συνεχίζει στυλιστικά να ακροβατεί μεταξύ ροκ εν ρολ και σύγχρονου trendy street style και η κριτική πλέον παίρνει τη μορφή τρολαρίσματος.

Ο Σταύρος όταν θα βάλει το παντελόνι μέσα στις κάλτσες του θα ερωτηθεί αν έχει πόνους στην κοιλιά, ενώ επιλέγοντας πουλόβερ με περίεργο ζιβάγκο θα αναγκαστεί να απολογηθεί γιατί «αν και πέρασαν τα Χριστούγεννα, ντύθηκε γαλοπούλα».

Χαμογελά και αυτοτρολάρεται. Ολα αυτά εκτός πάγκου. Γιατί όταν κάθεται μπροστά στον πάγκο λειτουργεί σαν μια ολόκληρη ορχήστρα. Ενας υπερκινητικός χαμογελαστός γίγαντας, ο οποίος όσο δεν μιλάει στον φανταστικό φίλο του, τον Τάκη, προσπαθεί να σκουπίσει τον ιδρώτα του με κάθε τρόπο, τραγουδά και φυσικά δοξάζει τα Λιόσια. Τον τόπο του, τις παρέες του, τη φαμίλια του.

Θα υπερτονίσει ακόμη και την αντίθεση που θέλει έναν διακεκριμένο και καταξιωμένο νεαρό σεφ να μην αποφοιτά από κολέγια και να μην έχει ταξιδέψει όλο τον κόσμο με προίκα από την οικογένεια, αλλά να κατακτά το όνειρό του μέσα από τις δυνάμεις και την ατέρμονη θέλησή του. Ο Σταύρος ξεχωρίζει, δημιουργεί υπέροχα πιάτα, προπορεύεται και κυρίως δεν λερώνει τις εκκεντρικές κάλτσες του από τα «μπουγαδόνερα» που πλημμυρίζουν το σπίτι όπου βρίσκεται με τους συμπαίκτες του.

Ο Σταύρος είναι ο λαϊκός αυτοδημιούργητος τηλεοπτικός ήρωας, είναι ο Σταύρος Βαρθαλίτης, ο «έρωτας αλήτης», όπως τον αποκαλούν συμπαίκτες και κριτές. Θα ξεχωρίσει τον Κύπριο Σταυρή Γεωργίου, θα κάνουν παρέα και θα φτάσουν αμφότεροι ως την τελική μονομαχία.

Σε όλη τη διάρκεια της τρίωρης δοκιμασίας του τελικού αυτό που θα αποδείξουν περίτρανα είναι ότι εκτός από καλοί μάγειρες είναι και φίλοι. Οχι τυχαίοι, ούτε περιστασιακοί. Κυρίως όχι για την κάμερα που θέλει και το μελό για να δέσει η τηλεοπτική εικόνα.

«Η αξία είναι ότι έχω αυτόν τον άνθρωπο δίπλα μου», δήλωσε ο νικητής του φετινού «MasterChef 4» για τον αντίπαλό του στον μεγάλο τελικό. Και μία ημέρα μετά έκανε τη μεγάλη κίνηση.

«Εναν συμβολαιογράφο ζητάω, παρακαλώ. Να έρθει ένας συμβολαιογράφος να μας φτιάξει γιατί πάει 50-50 το έπαθλο. Οταν λέει κάτι ο Βαρθαλίτης, κρατάει τον λόγο του. Είχαμε πει κάτι σαν κολατσιό, αλλά τώρα είπαμε 50-50.

Ειδικά με εμάς τους δύο, επειδή ό,τι λέγαμε μέσα στο παιχνίδι το έχουμε κρατήσει, αν μη τι άλλο, τώρα που ξεκινάνε η πραγματική μας ζωή και οι συνεργασίες που έχουμε να κάνουμε και δεν θέλω να τον χάσω -ελπίζω ούτε κι αυτός να θέλει να με χάσει-, ό,τι λέμε θα το τηρήσουμε, γιατί θέλουμε να έχουμε αυτή την υγιή σχέση που είχαμε και στο παιχνίδι».

Θα τον συγχαρεί και ο φειδωλός πρώτος κάτοχος του τίτλου Ακης Πετρετζίκης μέσω Twitter: «Ο νέος είναι ωραίος».

Και κάπως έτσι κατακτήσαμε μια κανονικότητα. Oχι αυτή που προσδοκούμε με την καταπολέμηση του κορωνοϊού, αλλά αυτή που ξεχάσαμε βυθισμένοι στη ματαιοδοξία της οθόνης, που θέλει τη δημοσιότητα να είναι παράγωγο του ανάγωγου και επιβεβαίωση της μετριότητας. Της οθόνης που πατώντας στις ανασφάλειες και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση κάθε συμμετέχοντος καταφέρνει να βγάλει στην επιφάνεια συμπεριφορές που μόνο θλίψη προκαλούν.

Ποιος στ’ αλήθεια θα εγγράψει στη μνήμη του την καταγγελία της Κατερίνας σε σχέση με την ατασθαλία της Ντέμης να φάει σαλάμι μεταμεσονύχτια ή την αντεπίθεση της δεύτερης με επιχείρημα το «κομμώτρια» ως χαρακτηρισμό με υποβιβαστική πρόθεση; Ελάχιστοι. Oταν ξεπροβάλλει το ηθικό και ιδεώδες, όλα τα άλλα σκοτεινιάζουν λίγο παραπάνω απ’ ό,τι δείχνουν στην αρχική φάση τους. Το ριάλιτι νικήθηκε από τους ίδιους τους συμμετέχοντες, αλλά και από τους δημιουργούς του που κατάφεραν να αφήσουν έστω και την ύστατη στιγμή να νικήσει το καλό.

Ο Σταύρος Βαρθαλίτης, είτε τον είδαν δύο εκατομμύρια τηλεθεατές είτε πολύ λιγότεροι, είναι νικητής. Είναι το λαϊκό παιδί που δεν ξέχασε αλλά τίμησε σε κάθε βήμα του τον τόπο καταγωγής του, γιατί σε αυτόν προσδοκούσε να επιστρέψει για να πανηγυρίσει.

Η αγκαλιά της μάνας του και του τόπου του, το γεγονός ότι το βλέμμα του δεν σηκώθηκε ψηλότερα από όσο επιβάλλεται στη συγκεκριμένη συνθήκη είναι τα πρώτα παράσημά του.

Ο Σταύρος είναι ένα υγιές κομμάτι της κοινωνίας. Αυτής που κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε και που σχεδόν σνομπάρουμε μπροστά στη δυσοσμία της σκανδαλιστικής τηλεοπτικής συνθήκης. Μόνο που το παιχνίδι παραβρώμισε και ακόμη και οι μικρές αναλαμπές υψηλής τηλεθέασης δεν είναι ικανές να θρέψουν την τηλεοπτική συνείδηση.

Το «MasterChef» είναι αυτή τη στιγμή ένα από τα πλέον επιτυχημένα προγράμματα της ελληνικής τηλεόρασης. Οι επικεφαλής του είναι τουλάχιστον ευφυείς. Αυτό φάνηκε και στην αρχή, αλλά και στην τελική φάση όπου «ξεπλύθηκαν» όλα όσα θόλωσαν τη διαδρομή.

Μικρή σημασία έχουν πια τα νούμερα. Ηδη από την επομένη του τελικού οι αιτήσεις καταφτάνουν στην πλατφόρμα των συμμετοχών για τον πέμπτο κύκλο, καθώς αυτά που δεν μπορούν να προσφέρουν η κοινωνία και η πολιτεία το προσφέρει απλόχερα η τηλεόραση: δημοσιότητα, επαγγελματική ευκαιρία και δικαίωμα στο όνειρο.

Και κάθε φορά που το σκληρό, καθαρόαιμο ριάλιτι θα ανοίγει «τηλεοπτικές πληγές», θα έρχεται το «καλό παιδί» που θα νικάει και θα αποκαθιστά την τάξη.

Ειδήσεις σήμερα:

«Γιατρός» στην απάτη ο 47χρονος - Πώς άρπαξε €55 εκατ. από τον Κοντομηνά

Ο κορωνοϊός είναι εδώ: Τι δείχνουν οι «εξάρσεις» σε Θεσπρωτία και Θράκη

Βίντεο: Με πλημμύρες και χαλάζι ξεκίνησε η κακοκαιρία - Πού θα χτυπήσει σήμερα