MTV - Στιβ Μπλέιμ: Ο παρουσιαστής-θρύλος του «προγόνου» του youtube θυμάται τη «χρυσή» επταετία του

Ο Στιβ Μπλέιμ έχει ταυτιστεί με τα νεανικά χρόνια της Generation X και του MTV. Είναι ο παρουσιαστής του πρωτοποριακού τηλεοπτικού φορέα που με έδρα του το πολυπολιτισμικό Λονδίνο είχε αναλάβει την κοινωνικο-μουσικο-πολιτική επιμόρφωση του κοινού της Ευρώπης.

Για την Ελλάδα αποτέλεσε μια αποκάλυψη. Από τα στούντιο στο Κάμντεν του Λονδίνου είχε ξεκινήσει μια ιδιότυπη τηλεοπτική εκστρατεία με στόχο να ευαισθητοποιήσει την ευρωπαϊκή νεολαία στο θέμα της ψήφου παίρνοντας συνέντευξη από πολιτικές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και ο Ζακ Ντελόρ, αλλά και ο ηγέτης του θιβετιανού βουδισμού Δαλάι Λάμα.
Αντιμετώπιζε ινδάλματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής σαν τη Μαντόνα, τον Μικ Τζάγκερ και την Τζάνετ Τζάκσον με την ίδια άνεση που είχε απέναντι στους φίλους του.

Ως παρουσιαστής του καναλιού που υπήρξε ο πρόγονος του YouTube και του Spotify συναναστρεφόταν τους σταρ και μέσα από αυτή του την ιδιότητα είχε γίνει και ο ίδιος διασημότητα. Οπως περιγράφει στο βιβλίο του «GettingLostIsPartOfTheJourney: MTV, DeutschlandundIch», ακολούθησε μια εποχή όπου παραδόθηκε σε μια ζωή με ξέφρενα πάρτυ, ακραία διασκέδαση και ακόμα πιο ακραίες καταχρήσεις.

Μέχρι που έφτασε στον απόλυτο κορεσμό. Εγκατέλειψε το MTV και τη Μεγάλη Βρετανία και εγκαταστάθηκε στη Γερμανία. Μετά από κάποια χρόνια εργασίας σε τοπικά κανάλια, επέστρεψε στα θρανία. Σπούδασε συγγραφή σεναρίου, ενώ παράλληλα άρχισε να σχεδιάζει και formats για τηλεοπτικές εκπομπές όπως το «Whereisthemoney», με το οποίο ήταν υποψήφιος για το βραβείο Rosed’Or. Ξεκίνησε τη συνέντευξή μας λέγοντάς μου πόσο χαρούμενος είναι που ακούει αγγλικά με ελληνική προφορά.

- Πώς ανέλαβες την παρουσίαση των MTVNews στα τέλη της δεκαετίας του '80;
Eνας φίλος μου είπε ότι το MTV -για το οποίο δεν είχα ξανακούσει- πρόκειται να ξεκινήσει να εκπέμπει στην Ευρώπη. Σκέφτηκα ότι μια θέση εκεί θα ήταν τέλεια και έτσι έστειλα την αίτησή μου για δουλειά. Με κάλεσαν για συνέντευξη ως ερευνητή για ρεπορτάζ, αλλά μου έκαναν και ένα δοκιμαστικό για το πώς γράφω στην οθόνη. Θυμάμαι φεύγοντας είδα έναν Αμερικανό που με κοίταζε έντονα με μια περίεργη έκφραση στο πρόσωπό του. «Μου φαίνεσαι παράξενος, πράγμα που είναι πολύ καλό για τη δουλειά», μου είπε. (γέλια) Ετσι πήρα τη δουλειά. Τρεις μήνες αργότερα με κάλεσαν, με έβαλαν μπροστά στην κάμερα και μου είπαν να κοιτάζω τον τύπο πίσω από την κάμερα γιατί έτσι πρέπει. Δεν ήξερα καν αυτό...

- Ηταν βουτιά κατευθείαν στα βαθιά;
Απολύτως. Αλλά το καλό με το MTV τότε ήταν ότι στηριζόταν περισσότερο στους χαρακτήρες και όχι τόσο στην εμφάνιση των παρουσιαστών. Διαφορετικά δεν θα είχα πάρει τη δουλειά αφού δεν είμαι τοπ μόντελ. Ημουν τυχερός γιατί έψαχναν πραγματικούς ανθρώπους, που να διαθέτουν προσωπικότητα και να έχουν κάτι να πουν.

- Η εικόνα σου έχει ταυτιστεί με τα νεανικά χρόνια των σημερινών 40+, οι οποίοι αποτελούσαν και το κοινό των πρώτων εκπομπών του MTV στην Ελλάδα.
Αυτό που με γοήτευε τότε στη δουλειά μου ήταν ότι ενώ ζούσα και δούλευα στο Λονδίνο, το MTV αρχικά δεν ήταν τόσο γνωστό στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο στην Ολλανδία, στη Γερμανία, στις σκανδιναβικές χώρες - και φυσικά την Ελλάδα. Μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω στην Ελλάδα και να κάνω ρεπορτάζ. Την ερωτεύτηκα όπως την ερωτεύονται όλοι όταν την επισκέπτονται για πρώτη φορά. Για μένα η δουλειά αυτή ήταν μια απίστευτη ευκαιρία να γνωρίσω άλλες χώρες. Στην Ελλάδα η έναρξη προβολής του MTV συνέπεσε με την έκρηξη των ιδιωτικών media. Από τη μία αναπτυσσόταν η Ελλάδα τηλεοπτικά, από την άλλη το MTV, λες και είχαν κατά κάποιον τρόπο βίους παράλληλους.

- Το γεγονός ότι πήρες συνεντεύξεις από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, τον Ζακ Ντελόρ, τον Σιμόν Πέρεζ και τον Δαλάι Λάμα -και μάλιστα για ένα νεανικό μουσικό κανάλι- είναι πολύ εντυπωσιακό.
Το MTV προσπαθούσε να δηλώνει «παρών» και στην πολιτική. Ετσι, μας ήρθε η ιδέα να πάρουμε συνεντεύξεις από τους μεγάλους ηγέτες της εποχής. Ηταν συναρπαστικό. Τον Γκορμπατσόφ, έναν από τους ανθρώπους που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της Ιστορίας, τον συνάντησα στο Λονδίνο. Είναι γεγονός ότι ένας πολιτικός σε αυτό το επίπεδο μπορεί να έχει το χάρισμα ενός ποπ σταρ, κάτι το οποίο είναι ταυτόχρονα καλό αλλά και επικίνδυνο. Για χάρη του Δαλάι Λάμα πέταξα μέχρι την Ινδία, ήταν 15 ώρες μέχρι τη Νταραμσάλα. Εκεί γνώρισα έναν άνθρωπο χαρισματικό όσο ένας σταρ του μουσικού στερεώματος, αλλά ταυτόχρονα και πολύ προσγειωμένο. Ο Δαλάι Λάμα ως θρησκευτικός ηγέτης ήταν πολύ ανοιχτός και μοντέρνος, με πλήρη αντίληψη της εποχής του εκείνη τη στιγμή. Μιλούσε από τότε για φονταμενταλισμό, όχι μόνο αυτόν που προέρχεται από τη Μέση Ανατολή, αλλά και από την ακροδεξιά φράξια της χριστιανικής Ευρώπης. Μιλάμε για έναν άνθρωπο τόσο διορατικό που ο λόγος του είχε διάρκεια στον χρόνο.

- Τι ερωτήσεις απηύθυνες σε αυτά τα σημαντικά πρόσωπα, τα οποία σίγουρα ανέβαζαν τις μετοχές του νεανικού μουσικού καναλιού;
Οταν πήρα συνέντευξη από την Τανσού Τσιλέρ -εξοργίζοντας τότε όλους τους φίλους μου στην Ελλάδα-, της έκανα ερωτήσεις για τις σχέσεις της, πράγμα που δεν της άρεσε καθόλου. Θυμάμαι ότι ζήτησε να κοπεί η συνέντευξη και τελικά κατάφερα να τη μεταπείσω στρέφοντας τη συζήτηση στους Κούρδους. Εκείνη ήθελε να προσελκύσει τους νέους ψηφοφόρους. Ο Γκορμπατσόφ πάλι ενδιαφερόταν για την υστεροφημία του, την κληρονομιά που θα αφήσει. Ηταν ένας παγκόσμιος ηγέτης αλλά δίχως χώρα να κυβερνήσει. Ενας πολιτικός στο τέλος της καριέρας του, μου θυμίζει -και αυτό που θα πω είναι περίεργο- τον Πολ Μακ Κάρτνεϊ όταν διαλύθηκαν οι Beatles. To κοινό αλλά και γοητευτικό στοιχείο που έχουν οι άνθρωποι σ' αυτή τη φάση είναι ότι προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Το ίδιο συμβαίνει και με εμένα τώρα. Δεν είμαι ο Στιβ Μπλέιμ από το MTV. Είμαι ένα τελείως διαφορετικό άτομο. Με διαφορετική κατεύθυνση, αλλά και άλλους στόχους ζωής.

- Πριν περάσουμε στο παρόν, θα επιμείνω λίγο στην περίοδο του MTV. Θα ήθελα να σε ρωτήσω πώς ήταν το ταξίδι σου στο μουσικό star system της εποχής, μιας εποχής που δόξασε τη μουσική. Παρουσιάζοντας τα MTVAwards γνώρισες τους Nirvana, τον Μικ Τζάγκερ, τη Μαντόνα...
Είναι αλήθεια αυτό. Εχω πάρει δέκα συνεντεύξεις από την Τίνα Τάρνερ και άλλες δύο από τη Μαντόνα, την οποία έχω συναντήσει άλλες τέσσερις φορές. Το να δουλεύεις στο MTV εκείνη την εποχή ήταν σαν να είσαι κι εσύ ένας ποπ σταρ - χωρίς όμως τον τραπεζικό λογαριασμό του. Στα μάτια του κοινού ήσουν ισοδύναμος με τους ποπ σταρ. Είχα αποκτήσει τεράστια φήμη, η οποία ωστόσο θεωρώ ότι οφειλόταν περισσότερο στο κανάλι παρά σε μένα. Η πρόσβαση που είχα στους μεγαλύτερους σταρ του κόσμου οφειλόταν στο MTV και στον θετικό αντίκτυπο που αυτό θα είχε στην καριέρα τους.

- Η δημοτικότητά σου ως παρουσιαστής, ωστόσο, αποδείκνυε ότι έκανες κάτι περισσότερο από απλώς τη δουλειά σου, όπως λες.
Σίγουρα, δουλεύοντας για το MTV εξυπηρετούσα τον εαυτό μου. Υπάρχει όμως ένα σημείο στη ζωή που θέλεις να κάνεις περισσότερα για τον εαυτό σου. Εγώ είχα φτάσει σε αυτό το σημείο. Να θέλω να πάω ένα βήμα παρακάτω με πιο ουσιαστικό τρόπο. Το MTV ήταν βιντεοκλίπ που έφτιαχναν σκηνοθέτες. Μουσική από μουσικούς. Ως παρουσιαστής μέσα σ' αυτό το πλαίσιο ένιωθα ότι περιορίζεται η δημιουργικότητα μου. Ετσι, αποφάσισα να κάνω κάτι περισσότερο για μένα. Να διασχίσω το μονοπάτι που θα με οδηγούσε αλλού.

- Τελικά, τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στο να αφήσεις το Ηνωμένο Βασίλειο και να εγκατασταθείς στη Γερμανία;
Με είχε πιάσει απόγνωση, έπρεπε να απομακρυνθώ από το MTV. Το να είμαι αναγνωρίσιμος παντού με έκανε δυστυχισμένο. Ενιωθα διχασμένος. Από τη μια ενσάρκωνα το απόλυτο partyanimal που ήθελε να τα δίνει όλα και να φεύγει τελευταίος από το πάρτυ. Από την άλλη, όμως, ένιωθα να μου γεννάται η επιθυμία να γίνω κάτι άλλο. Επομένως δεν είχε τόσο να κάνει με τη χώρα αυτή καθαυτή όσο με το να ανεξαρτητοποιηθώ από το MTV και να κάνω κάτι διαφορετικό. Ενιωσα ότι αν έμενα στη Βρετανία δεν θα το έκανα. Επρεπε να ζήσω σε μια άλλη χώρα. Κάτι το οποίο σε αναγκάζει να κοιτάξεις τον εαυτό σου προσεκτικά στον καθρέφτη επειδή η κοινωνία είναι διαφορετική. Αυτό με έφερε πολύ πιο κοντά στην καινούρια μου χώρα, γιατί εκεί κατάλαβα καλύτερα τον εαυτό μου.

- Θα μπορούσες να μου πεις λίγα λόγια για τα τηλεοπτικά format που ετοιμάζεις (το 2005 το «Whereisthemoney» κέρδισεβραβείο), τη συγγραφή σεναρίων και το βιβλίο που έγραψες;
Το 2005 συνέχισα τις σπουδές μου σε μεταπτυχιακό επίπεδο πάνω στη συγγραφή σεναρίου στο UniversityofEastAnglia. Εχω γράψει ήδη δύο βιβλία: το «GettingLostisPartoftheJourney: MTV, Deutschland und Ich»που δημοσιεύτηκε σε διάφορες χώρες και το «The Greatest Achievement» που πρόκειται να κυκλοφορήσει στο Amazon μέσα στον Νοέμβριο. Θα ήθελα πολύ να γράψω ένα βιβλίο που να δημοσιευτεί και στην Ελλάδα. Eχω τόσο έντονο δεσμό με αυτή τη χώρα! Ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης είναι ο Γιώργος Λάνθιμος. Μπορεί μια μέρα να συνδεθώ πάλι με την Ελλάδα. Θα έρθω σίγουρα για λίγες μέρες μέσα στον Δεκέμβριο, το έχω ήδη προγραμματίσει. Αυτή η χώρα με κάνει να νιώθω πιο ελεύθερος από οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου.

- «Το να χάνεσαι είναι μέρος του ταξιδιού». Γιατί διάλεξες τον συγκεκριμένο τίτλο για το βιβλίο σου;
Γιατί αν δεν χαθείς πρώτα, δεν βρίσκεις τον εαυτό σου. Oλοι βιώνουν αυτή την εμπειρία -το να χάνονται σε ένα σημείο της ζωής τους-, και αυτό μπορεί να είναι το πιο κομβικό σημείο της.

Ειδήσεις σήμερα:

Ταλαιπωρία για τους επιβάτες του ΗΣΑΠ: Διακόπηκαν τα δρομολόγια στο τμήμα Νέα Ιωνία έως Ολυμπιακό Στάδιο

Ξεπέρασαν τις 670.000 οι νεκροί από κορωνοϊό στον κόσμο

Στον Άρειο Πάγο το υλικό για την πρόταση παραπομπής του Παπαγγελόπουλου