American dream με ηδονές και καταχρήσεις - Ο Κρητικός που κατέκτησε το Μανχάταν

Tι σχέση μπορεί να έχει άραγε ένα μικρό σπίτι στον Βάμο της Κρήτης με ένα διαμέρισμα στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, την πόλη που δεν κοιμάται ποτέ;
Μεγάλη, αν λέγεσαι Μανώλης Μαυράκης και έχεις ζήσει μια ζωή που θυμίζει πραγματικά κινηματογραφική ταινία για τις ξέφρενες νύχτες των 70s και των 80s.

Χρειάστηκε τελικά όμως μια διαφορετική ταινία μικρού μήκους, με τίτλο «Ο Κοτσυφός», για να πει κάποια πράγματα αυτός ο γοητευτικός ακόμη και στα 73 του χρόνια άνδρας, που πριν από μερικές δεκαετίες έζησε για τα καλά το αμερικάνικο όνειρο. Χάρη στο οποίο ένα νεαρό αγόρι από την Κρήτη που μπήκε παράνομα στις ΗΠΑ πόζαρε για τον φακό του Ρίτσαρντ Αβεντον, είχε δασκάλα υποκριτικής τη Στέλλα Αντλερ, έγινε διάσημο μοντέλο και μετά μάνατζερ στο «Surf Club».

Ηταν το κλαμπ για το οποίο η ουρά από τις λιμουζίνες εκτεινόταν σε δύο τετράγωνα και οι διάσημοι σταρ συγχρωτίζονταν με χρηματιστές της Wall Street και ξανθιές καλλονές. Ο Μαυράκης έζησε εμπειρίες μοναδικές, βούτηξε στη ζωή και τη ρούφηξε ως το μεδούλι, ερωτεύτηκε με πάθος και εντρύφησε στις απαγορευμένες ηδονές.

Αγάπησε τις γυναίκες, αυτές που δεν μπορούσαν να αντισταθούν στη γοητεία του, τόσο που κάποιες δέχονταν να τον μοιραστούν με τη φίλη τους, χωρίς ο ίδιος να το επιδιώκει. Η κοκαΐνη, τα χάπια και λοιπές ουσίες τον έριξαν σε έναν άλλον κόσμο, εκεί όπου πολλές φορές η πραγματικότητα παύει να υφίσταται, εκεί όπου μένεις άγρυπνος τρία μερόνυχτα πριν πέσεις αναίσθητος.

Ξέροντας ότι μόνο αν έφευγε από τη Νέα Υόρκη θα γλίτωνε από τον εθισμό, ο Μαυράκης γύρισε στην Κρήτη του, ζορίστηκε αλλά καθάρισε. Και όταν επέστρεψε στην Αμερική, δεν ήθελε ούτε να ακούσει για κόκα. Σήμερα μένει σε ένα σπίτι με τις γάτες του και ένα μικρό κοτσύφι, που του έφερε μία από αυτές, με τις αναμνήσεις του ζωντανές. Μιλώντας μαζί του καταλαβαίνεις ότι αυτός ο άνθρωπος που βίωσε έντονες συγκινήσεις, έβγαλε καλά λεφτά και ερωτεύτηκε με πάθος εξακολουθεί ακόμη να είναι μια ιδιαίτερα ξεχωριστή περίπτωση.

Η φυγή και το μόντελινγκ

Οταν ο Μανούσος και η Κατερίνα Μαυράκη κράτησαν για πρώτη φορά αγκαλιά τον γιο τους, σίγουρα δεν μπορούσαν να διανοηθούν την απίστευτη διαδρομή που θα χάραζε ο Μανώλης τους. Αυτός που στα 9 του χρόνια έκλαψε πολύ στην κηδεία της μητέρας του, που έφυγε άδικα από τη ζωή εξαιτίας μιας λάθος διάγνωσης, μόλις στα 36 της χρόνια. Μεγαλώνοντας η γοητεία του και κυρίως η αντίληψη να διαισθάνεται αυτό που θέλουν οι γυναίκες του χάρισαν τον τίτλο του γόη, παρότι ο ίδιος δεν το ένιωθε.

«Πάντα αγαπούσα και έτρεφα απέραντο σεβασμό στις γυναίκες, κάτι που δεν άλλαξε ποτέ. Θυμάμαι ότι ο πρώτος μου έρωτας ήταν όταν ήμουν 5 ετών με ένα κοριτσάκι της ηλικίας μου. Της έπιανα το χέρι στο θέρος και τρέχαμε μέσα στα χωράφια».

Μετά τον Στρατό όπου απέκτησε στενή φιλική σχέση με έναν Αμερικανό στρατιωτικό, ένας γνωστός του Ελβετός που ερχόταν τακτικά στην Κρήτη, του πλήρωσε τα εισιτήρια για να ταξιδέψει στη Γενεύη.

Ο Μαυράκης βγήκε για πρώτη φορά εκτός Ελλάδας και έμεινε για έναν μήνα στη χώρα των αγελάδων και της σοκολάτας ανακαλύπτοντας νέες εμπειρίες.
«Μετά ήρθε μια πρόσκληση για τον Καναδά από τον φίλο μου στον Στρατό και κάθισα δύο μήνες. Πέρασα φανταστικά και τότε αποφάσισα να πάω να βρω τον αδελφό μου που έμενε στη Νέα Υόρκη μόνιμα μαζί με τη γυναίκα του. Μπήκα παράνομα στις ΗΠΑ τον Αύγουστο του 1971, αλλά η νύφη μου μού έβγαλε αμέσως αριθμό κοινωνικής ασφάλισης». Αυτό ήταν κάτι πολύ σημαντικό για τον Μανώλη προκειμένου να δουλέψει μέχρι να βγει η πράσινη κάρτα του, ενώ η γνωριμία του με την οικογένεια ενός πλούσιου ανθρώπου που δεν θέλει να ονοματίσει του έδωσε την ευκαιρία για την πρώτη του δουλειά.

«Θυμάμαι ακόμη εκείνο το βράδυ που φάγαμε σε ένα πολύ όμορφο εστιατόριο του Μανχάταν και η σύζυγος του ανθρώπου αυτού με ρώτησε τι δουλειά θέλω να κάνω». Ο Μαυράκης δεν έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό του και όταν η κυρία τον ρώτησε αν θα ήθελε να δουλέψει ως μοντέλο βρήκε ενδιαφέρουσα την ιδέα.

«Τότε υπήρχαν δύο πολύ μεγάλα πρακτορεία μοντέλων, το Ford και το Stewart, που ήταν ό,τι καλύτερο, ειδικά για άνδρες που ήθελαν να κάνουν αυτή τη δουλειά». Οι υπεύθυνοι του πρακτορείου είδαν κάτι στον Μαυράκη, του έφτιαξαν book και έτσι άρχισε αμέσως να δουλεύει για καμπάνιες και διαφημίσεις σε περιοδικά και εφημερίδες. Ο πολύς Ρίτσαρντ Αβεντον φωτογράφισε τον γοητευτικό Κρητικό που άρχισε να γίνεται περιζήτητος και να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ, ενίοτε δίπλα σε πανέμορφες γυναίκες.

«Αν θυμάμαι καλά, τότε στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ένας υπάλληλος σε τράπεζα έπαιρνε γύρω στα 150-200 δολάρια την εβδομάδα και εγώ έπαιρνα 100 την ώρα».

Η Στέλλα Αντλερ και η Τρέισι

Μετά από μόλις δύο μήνες δουλειάς, ο Μανώλης έφυγε από το σπίτι του αδελφού του και νοίκιασε ένα διαμέρισμα στην 77th Street & York Αvenue του Μανχάταν. Για τα επόμενα τρία χρόνια δούλευε και σύχναζε στα καλύτερα μαγαζιά, γνώριζε ωραίες γυναίκες που έρχονταν και έφευγαν γλυκά από τη ζωή του και ζούσε το απόλυτο αμερικάνικο όνειρο. Αναζητούσε όμως κάτι διαφορετικό επαγγελματικά. Μία ημέρα λοιπόν που μπήκε σε μια ελληνική ταβέρνα για να φάει προτού επιστρέψει στη φωτογράφηση, το βλέμμα του έπεσε σε ένα πολύ όμορφο κοριτσάκι, ηλικίας 10 ετών, που καθόταν με τη μητέρα του.

«Ηταν τόσο ωραία η εικόνα τους που φώναξα τον ιδιοκτήτη και φίλο μου Πολυχρόνη για να τους κεράσει κάτι. Μετά από λίγο με φώναξε η κυρία, μου συστήθηκε ως Τέρι Σιλντς και μου είπε ότι η κόρη της λέγεται Μπρουκ».



Ο Μαυράκης γνώρισε ένα κοριτσάκι που λίγα χρόνια μετά θα γινόταν σταρ παίζοντας στην ταινία «Η κουκλίτσα της Νέας Ορλεάνης». Ο ίδιος μιλούσε με πάθος για την υποκριτική. Ακούγοντάς τον η μαμά της Μπρουκ Σιλντς τού πρότεινε να τον συστήσει στη Στέλλα Αντλερ, μαθήτρια του Κονσταντίν Στανισλάφκσι και από τις μεγαλύτερες δασκάλες υποκριτικής στον κόσμο.

«Οταν πήγα με ρώτησε κάποια πράγματα και μου είπε ότι με δέχεται στη σχολή της. Από το 1975 μέχρι το 1977 δεν έχασα ούτε ένα μάθημα. Ημουν από τους αγαπημένους της μαθητές». Ηταν όμως και ο αγαπημένος της Τρέισι Λόγκια, κόρης ενός μεγάλου ηθοποιού που λίγα χρόνια μετά υποδύθηκε τον Φρανκ Λόπεζ, το αφεντικό του Τόνι Μοντάνα στο επικό φιλμ του Μπράιαν Ντε Πάλμα «Ο Σημαδεμένος». Μαζί της έζησε έναν μεγάλο έρωτα. Οταν εκείνος ταξίδευε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης για φωτογραφήσεις και τηλεοπτικές διαφημίσεις, η αγαπημένη του τον συναντούσε στη Βαρκελώνη. Πέταξαν μαζί για την Κρήτη στις 14 Αυγούστου του 1977 και λίγες ώρες μετά, επιστρέφοντας από διασκέδαση, το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν έφυγε από την πορεία του και έπεσε σε ένα χαντάκι. Ο Μαυράκης τη γλίτωσε με επιπόλαια τραύματα, όμως η Τρέισι έσπασε τρεις σπονδύλους στον αυχένα της, με τους γιατρούς στο νοσοκομείο να τη θεωρούν ξεγραμμένη. Οχι όμως και ο Μανώλης, ο οποίος τη μετέφερε στο ΚΑΤ με ελικόπτερο της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Εκείνη παρέμεινε δύο μήνες στο νοσοκομείο προτού μεταφερθεί στην Αμερική για το τελικό στάδιο της αποθεραπείας της.

«Τη μετέφερα στην Καλιφόρνια όπου χειρουργήθηκε από κορυφαίο γιατρό και έγινε καλά αυτή η κοπέλα που σημάδεψε τη ζωή μου και ας μην παντρευτήκαμε. Μείναμε τέσσερα χρόνια μαζί και δεν την ξέχασα ποτέ».

To «Studio 54», oι λευκές νύχτες και το «Surf Club»

Το ατύχημα είχε ως αποτέλεσμα ο Μαυράκης να χάσει επαφές με τον χώρο του μόντελινγκ, αλλά και δύο μεγάλες δουλειές στη Γαλλία και την Ιαπωνία.
Χώρισε από την Τρέισι το 1978, μετακόμισε σε άλλο διαμέρισμα στο Μανχάταν και χάρη στις σχέσεις και τις γνωριμίες που είχε αποκτήσει έστησε τη δική εταιρεία κέτερινγκ, με πελατολόγιο άτομα από την υψηλή κοινωνία της Νέας Υόρκης. Ηταν από τους πρώτους που πέρασαν την είσοδο του «Studio 54», όπου δεν χρειαζόταν να περιμένει ποτέ στην ουρά για να μπει μέσα, ωστόσο απέφευγε να πηγαίνει συχνά.

«Η δουλειά που έστησα πήγε πολύ καλά από την αρχή, τα λεφτά έτρεχαν και τότε ένα βράδυ έκανα την πρώτη γαμ… μυτιά κοκαΐνης. Στην αρχή χρειαζόμουν μισό γραμμάριο την εβδομάδα. Μετά από δύο χρόνια δεν μου έφτανε ένα γραμμάριο ούτε γι’ αστείο, ανακάτευα πλέον χάπια με τη φούχτα και είχα ξεφύγει τελείως».

Το καλοκαίρι του 1984 ο Μαυράκης έπιασε πάτο. Κάποια εβδομάδα στα τέλη του Αυγούστου επί τέσσερις συνεχόμενες ημέρες ήταν άγρυπνος από τις καταχρήσεις.

Ο αδελφός του τον πήρε σπίτι του και στις 24 Σεπτεμβρίου του 1984 ο Μανώλης επέστρεψε στην Κρήτη, αποφασισμένος να ξορκίσει τους προσωπικούς του δαίμονες. Ζορίστηκε, αλλά καθάρισε μια και καλή από τα ναρκωτικά. Και όταν επέστρεψε στην Αμερική ανέλαβε μάνατζερ στο διάσημο «Surf Club», το πιο καυτό κλαμπ του πλανήτη τότε.

Ηταν φίλος με τον Τόμπι Μπίβερς και τα αδέλφια του που είχαν το κλαμπ, στο οποίο ο Μαυράκης έζησε νύχτες όπου ο Μικ Τζάγκερ, ο Ροντ Στιούαρτ και η Φάρα Φόσετ διασκέδαζαν μαζί με τους γιάπηδες της Wall Street. Ηταν η εποχή που τα δολάρια σκορπίζονταν σαν μαρουρόφυλλα και οι άνδρες που περνούσαν την πόρτα του «Surf Club» έφευγαν κάθε βράδυ και με διαφορετική γυναίκα.

«Εβλεπα νέα παιδιά στο μπαρ να ανοίγουν οι μύτες τους από τη χρήση κόκας, αφού δεν σταμάταγαν να τη ρουφάνε με εκατοδόλαρα. Τους έλεγα να φύγουν να πάνε στο σπίτι τους γιατί την άλλη μέρα δούλευαν, αλλά ούτε για ύπνο δεν πηγαίνανε. Φαντάσου ότι εγώ κάθε βράδυ έβγαζα 700-800 δολάρια από tips». Τον Μάρτιο του 1990 πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει μόνιμα στην Κρήτη και να αφήσει πίσω του τα φώτα της μεγάλης πόλης, η οποία του χάρισε μοναδικές εμπειρίες.

«Γύρισα με ένα καλό χρηματικό ποσό και έμεινα πλέον εδώ. Επέστρεφα για λίγο στη Νέα Υόρκη να δω φίλους, αλλά η Κρήτη με φώναζε πίσω. Μένω στο σπίτι μου στα Χανιά με τα γατούλια μου και τον κοτσυφάκο, που μου τον έφερε ένα γατί μου όταν έπεσε από τη φωλιά του και, όπως είδες, πρωταγωνιστεί και στο φιλμ που έφτιαξαν για μένα ο Γιάννης Κρομμυδάκης και η Αρχόντισσα Κοκοτσάκη».

Ενα φιλμ που καταγράφει κάποια μόνο κεφάλαια από τη μυθιστορηματική διαδρομή του γοητευτικού Κρητικού που άλωσε το Μανχάταν με τον δικό του τρόπο και ρούφηξε τη ζωή μέχρι το μεδούλι της.


Ειδήσεις σήμερα:

Πάρις Χίλτον: Έκανε εξωσωματική γονιμοποίηση και μπορεί να επιλέξει και δίδυμα

ΔΝΤ: Να είμαστε προετοιμασμένοι για διόρθωση στις αγορές

Βορίδης: Βαθιά επικίνδυνη η προσέγγιση ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα του αυτοδιοίκητου Δήμων και Περιφερειών