Και η Γερονικολού καταγγέλλει τον Κιμούλη για εργασιακό εκφοβισμό: «Με φόβισες, με τρόμαξες, ως εδώ!»

Το πρωί της Τρίτης η ηθοποιός Ζέτα Δούκα μιλώντας στην εκπομπή του Mega «Πάμε Δανάη», κατήγγειλε δημόσια τον Γιώργο Κιμούλη για σωματική, ψυχολογική και λεκτική βία.  Αναφερόμενη στην συνεργασία της με τον κ. Κιμούλη κατά την διάρκεια της παράστασης «Πιο κοντά» είπε πως «όλη τη χρονιά που συνεργάστηκα μαζί του ήταν μια απίστευτης έντασης ψυχολογική και λεκτική βία, εντός και εκτός σκηνής, με εξάρσεις και περιστατικά θυμού».

Συγκεκριμένα, η Ζέτα Δούκα ανέφερε τα εξής: «Δεν είναι σεξουαλικής φύσεως και θέλω να το τονίσω, είναι ψυχολογική και λεκτική βία. Ήταν πριν από 13-14 χρόνια σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας με ένα πολύ ωραίο έργο, με σπουδαίο καστ».

Μετά τις αποκαλύψεις της ηθοποιού, η Κατερίνα Γερονικολού μέσω του λογαριασμού της στο Instagram κατήγγειλε τον Γιώργο Κιμούλη για εργασιακό εκφοβισμό. «Με φόβισες. Με τρόμαξες… Με έκανες να μην πιστεύω σε μένα. Εσύ, που μου έδωσες τον ρόλο. Να βάζω στοιχήματα με τον εαυτό μου αν θα μπορώ να συνέλθω μετά τη «συνεργασία» μας», ανέφερε η ηθοποιός ενώ παρέθεσε την αφίσα απο την παράσταση «Δον Ζουάν , η επιστροφή» όπου συνεργάστηκε με τον Γιώργο Κιμούλη.

Παράλληλα πρόσθεσε πως τώρα νιώθει καλά για να μιλήσει, καθώς δεν είναι τόσο μικρή ώστε να φοβάται τον ίσκιο της, «ούτε και τόσο μεγάλη για να μην κλαίω σαν μωρό όταν έρχονται όλα πάλι στο μυαλό μου».

Τέλος ευχαρίστησε τη Ζέτα Δούκα που έκανε την αρχή. «Ζέτα Δούκα, σε ευχαριστώ που μου έδωσες το θάρρος και μου έδειξες τον τρόπο. Μου θύμισες εικόνες που ήθελα να ξεχάσω. Μου έσφιξες την καρδιά. Λυπάμαι για όσα σου συνέβησαν... λυπάμαι και για μένα», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Katerina Geronikolou (@katerina_geronikolou)

Αναλυτικά η ανάρτηση:

«Γιατί τώρα; Γιατί τώρα δε με νοιάζει τι θα πουν. Πείτε ότι θέλετε ελεύθερα! Γιατί τώρα νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Δεν είμαι τόσο μικρή για να φοβάμαι τον ίσκιο μου. Αλλά ούτε και τόσο μεγάλη για να μην κλαίω σαν μωρό όταν έρχονται όλα πάλι στο μυαλό μου.

Με φόβισες. Με τρόμαξες… Με έκανες να μην πιστεύω σε μένα. Εσύ, που μου έδωσες τον ρόλο. Να βάζω στοιχήματα με τον εαυτό μου αν θα μπορώ να συνέλθω μετά τη «συνεργασία» μας.
Φοβόμουν κι εγώ να μιλήσω, γιατί κάποια στιγμή τα περιοδικά μας είχαν ονομάσει ζευγάρι και θα έλεγαν όλοι ότι αυτά είναι τα λόγια μιας «πικραμένης». Πικραμένη βέβαια είμαι. Όχι από κάποια υποτιθέμενη σχέση μας. Ούτε από κάποιου είδους σεξουαλική παρενόχληση. Τίποτε από τα δύο δε συνέβησαν. Πικραίνομαι που δεν κατονομάζουμε τον εργασιακό εκφοβισμό. Που αποθεώνουμε κακόβουλους θνητούς. Που επιτρέπουμε συμπεριφορές που πληγώνουν την αξιοπρέπεια μας. Την ψυχούλα μας. Με καθαρή συνείδηση, σε συγχωρώ που με πλήγωσες. Αλλά όσο περνάει από το χέρι μου δε θα επιτρέψω να το ξανακάνεις εσύ ούτε κανείς άλλος.

Ζέτα Δούκα, σε ευχαριστώ που μου έδωσες το θάρρος και μου έδειξες τον τρόπο. Μου θύμισες εικόνες που ήθελα να ξεχάσω. Μου έσφιξες την καρδιά. Λυπάμαι για όσα σου συνέβησαν... λυπάμαι και για μένα.

Ως εδώ όμως.
#nowisourtime #σοφίαμπεκατώρου
*Από την παράσταση «Δον Ζουάν, η επιστροφή»
{Σε παρακαλώ μην επιστρέψεις}»