Με βασικό στόχο να συνδυάζει την εξέλιξη με τη βιωσιμότητα, η Schneider Electric δημιουργεί θετικό αντίκτυπο αξιοποιώντας στο μέγιστο την ενέργεια και τους διαθέσιμους πόρους.
Η Δανάη Μπάρκα εξομολογείται: «Το τελευταίο μας Πάσχα αγκαλιά ήταν σ' ένα νοσοκομείο»
Η Δανάη Μπάρκα εξομολογείται: «Το τελευταίο μας Πάσχα αγκαλιά ήταν σ' ένα νοσοκομείο»
Η ηθοποιός και παρουσιάστρια θυμάται τις τελευταίες μέρες του παππού της
Η Δανάη Μπάρκα δημοσίευσε μία φωτογραφία με τον αγαπημένο της παππού, πατέρα της Βίκυς Σταυροπούλου ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή και θυμήθηκε το τελευταίο τους Πάσχα. Συγκεκριμένα η ηθοποιός και παρουσιάστρια έγραψε στη λεζάντα της φωτογραφίας ένα κείμενο για τις τελευταίες μέρες μαζί του.
«Το τελευταίο μας Πάσχα αγκαλιά ήταν σ ένα νοσοκομείο. Αυτές οι μέρες ήταν οι αγαπημένες του...πάντα εκκλησία,πάντα Άγιο Εφραίμ βόλτα -από όταν άρχισα να οδηγάω- πάντα τηρούσε τα έθιμα.
Εδώ είμαστε στο σαλονάκι του ορόφου..πηρα τον παππού,πηρα και 2-3 ανθρώπους απ τα δίπλα δωμάτια και λεγαμε ιστορίες απ τα νιάτα τους. Ήταν ένας κύριος στο δίπλα δωμάτιο που δεν ήταν ποτέ καθόλου ευγενικός και με εκνεύριζε και έλεγα στον παππού μου «μα είναι δυνατόν να περνάει δυσκολα κι αντί να είναι στην παρέα μας να γελάσει λίγο,κάθεται εκεί μας κοιτάει με μισό μάτι και μουρμουράει» Κι ο παππούς μου έλεγε «ποντίκω μου,ο κύριος μπορεί να μην έχει πάρει την αγάπη που έχω πάρει εγώ από σένα και να μην είναι το ίδιο. Πήγαινε να του πεις να έρθει» καταλήξαμε όντως να τον έχουμε στην παρέα και μάλιστα μας εκμυστηρεύτηκε ότι η οικογένεια του δεν τον έπαιρνε καν τηλέφωνο. Από τότε μέχρι που «έφυγε» νομίζω πήρε απ τον παππού μου όση αγάπη δεν είχε πάρει απ όλη του την οικογένεια. Αυτός ήταν ο παππούς μου. Και αυτός είναι ο παππούς μου γιατί ακόμα είναι εδώ,δίπλα σε μένα. Είναι η μεγαλύτερη απώλεια που έχω στην ζωή μου και το μεγαλύτερο κέρδος.
Ο παππούς μου με δίδαξε να δίνω αγάπη & συμπόνια κι ας μην μου γυρνάνε πίσω. Το θέμα είναι να τα δίνω. Στην φωτογραφία που βλεπετε τον παρακαλούσα να δείξει ότι το διασκεδάζουμε για να την στείλω στην μαμά μου που το βράδυ είχε θέατρο αλλά το μυαλό της ήταν στον μπαμπά της..κι εκείνος το έκανε.
Μετά κάναμε βόλτα στους διαδρόμους, χτυπήσαμε την πόρτα του Χρήστου του νοσηλευτή για ένα «γειά», κάναμε μπάνιο, ξάπλωσε,και τραγουδούσαμε για να κοιμηθεί.
Οι φίλοι μου τότε μου έλεγαν «μην ταλαιπωρείσαι, όλη μέρα κι όλη νύχτα ζεις σ ένα νοσοκομείο» ...που να ήξεραν ότι ήμουν πιο ευτυχισμένη από ποτέ με τόσες στιγμές που έζησα δίπλα του. Που να ήξεραν πόσα πράγματα έμαθα σε ένα νοσοκομείο με τόσους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα. Που να ήξερα κι εγώ, ότι θα ήταν το τελευταίο μας Πάσχα μαζί...
Όσοι έχετε παππού, πάρτε τον σήμερα ένα τηλέφωνο να του φωνάξετε ότι τον αγαπάτε. Κι όσοι έχετε γιαγιά, κι όσοι έχετε γονείς, κι όσοι έχουμε γενικά ανθρώπους που αγαπάμε. Αγάπη♥️ Μεγαλύτερη αγάπη στα δωμάτια νοσοκομείου που μπορεί κάποιος να περνάει δυσκολα✨Παππού σ αγαπώ»!
«Το τελευταίο μας Πάσχα αγκαλιά ήταν σ ένα νοσοκομείο. Αυτές οι μέρες ήταν οι αγαπημένες του...πάντα εκκλησία,πάντα Άγιο Εφραίμ βόλτα -από όταν άρχισα να οδηγάω- πάντα τηρούσε τα έθιμα.
Εδώ είμαστε στο σαλονάκι του ορόφου..πηρα τον παππού,πηρα και 2-3 ανθρώπους απ τα δίπλα δωμάτια και λεγαμε ιστορίες απ τα νιάτα τους. Ήταν ένας κύριος στο δίπλα δωμάτιο που δεν ήταν ποτέ καθόλου ευγενικός και με εκνεύριζε και έλεγα στον παππού μου «μα είναι δυνατόν να περνάει δυσκολα κι αντί να είναι στην παρέα μας να γελάσει λίγο,κάθεται εκεί μας κοιτάει με μισό μάτι και μουρμουράει» Κι ο παππούς μου έλεγε «ποντίκω μου,ο κύριος μπορεί να μην έχει πάρει την αγάπη που έχω πάρει εγώ από σένα και να μην είναι το ίδιο. Πήγαινε να του πεις να έρθει» καταλήξαμε όντως να τον έχουμε στην παρέα και μάλιστα μας εκμυστηρεύτηκε ότι η οικογένεια του δεν τον έπαιρνε καν τηλέφωνο. Από τότε μέχρι που «έφυγε» νομίζω πήρε απ τον παππού μου όση αγάπη δεν είχε πάρει απ όλη του την οικογένεια. Αυτός ήταν ο παππούς μου. Και αυτός είναι ο παππούς μου γιατί ακόμα είναι εδώ,δίπλα σε μένα. Είναι η μεγαλύτερη απώλεια που έχω στην ζωή μου και το μεγαλύτερο κέρδος.
Ο παππούς μου με δίδαξε να δίνω αγάπη & συμπόνια κι ας μην μου γυρνάνε πίσω. Το θέμα είναι να τα δίνω. Στην φωτογραφία που βλεπετε τον παρακαλούσα να δείξει ότι το διασκεδάζουμε για να την στείλω στην μαμά μου που το βράδυ είχε θέατρο αλλά το μυαλό της ήταν στον μπαμπά της..κι εκείνος το έκανε.
Μετά κάναμε βόλτα στους διαδρόμους, χτυπήσαμε την πόρτα του Χρήστου του νοσηλευτή για ένα «γειά», κάναμε μπάνιο, ξάπλωσε,και τραγουδούσαμε για να κοιμηθεί.
Οι φίλοι μου τότε μου έλεγαν «μην ταλαιπωρείσαι, όλη μέρα κι όλη νύχτα ζεις σ ένα νοσοκομείο» ...που να ήξεραν ότι ήμουν πιο ευτυχισμένη από ποτέ με τόσες στιγμές που έζησα δίπλα του. Που να ήξεραν πόσα πράγματα έμαθα σε ένα νοσοκομείο με τόσους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα. Που να ήξερα κι εγώ, ότι θα ήταν το τελευταίο μας Πάσχα μαζί...
Όσοι έχετε παππού, πάρτε τον σήμερα ένα τηλέφωνο να του φωνάξετε ότι τον αγαπάτε. Κι όσοι έχετε γιαγιά, κι όσοι έχετε γονείς, κι όσοι έχουμε γενικά ανθρώπους που αγαπάμε. Αγάπη♥️ Μεγαλύτερη αγάπη στα δωμάτια νοσοκομείου που μπορεί κάποιος να περνάει δυσκολα✨Παππού σ αγαπώ»!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα
