Οι φίλοι τους το ήξεραν, δεν ήταν κάτι ξαφνικό.Ζούσαν τον τελευταίο καιρό ως συγκάτοικοι, απλά η Δέσποινα επέμενε να το καθυστερήσουν λόγω των παιδιών. Αλλά τελικά, αυτό δεν είχε αποτέλεσμα.
Αυτή είναι η ιστορία της αγάπης τους όπως ξεκίνησε και όπως άδοξα τελείωσε. Ένα ζευγάρι που είχε γίνει μύθος και θρύλος. Από αυτά τα ζευγάρια που πίστευες ότι δεν θα χώριζαν ποτέ. Αλλά πολλά συνέβησαν. Αυτή είναι η ιστορία της αγάπης τους με πολλές άγνωστες λεπτομέρειες.
Tο love story Ντέμη - Δέσποινας
Ακούγεται παράξενο, αλλά η σχέση του Ντέμη Νικολαΐδηκαι τηςΔέσποινας Βανδή ξεκίνησε για τα περιοδικά και τα έντυπα πολύ πριν ξεκινήσει για τους ίδιους.
Τον Μάρτιο του 1999, ο Ντέμης έρχεται στα γραφεία της ΙΜΑKO για να δώσει συνέντευξη στο περιοδικό «Active». Του λέμε για το κουτσομπολιό που γράφεται, ότι έχει δεσμό με την Δέσποινα. «Δεν έχουμε συναντηθεί ούτε μια φορά, είναι εντελώς ανοησίες και είναι κρίμα και για την ίδια, γιατί έχει σχέση», απάντησε. Όμως η ζωή πολλές φορές λειτουργεί σαν το Μatrix. H εικονική πραγματικότητα έχει μεγαλύτερη ισχύ από αυτό που πιστεύεις εσύ.
Το κίτρινο t-shirt ήταν το πιο συμβολικό fashion statement της ζωής της
Πρέπει δε να ήταν και το πιο οικονομικό κομμάτι της γκαρνταρόμπας της, εκείνη την περίοδο. Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Την Άνοιξη του 1999, η Δέσποινα Βανδή είχε μία καριέρα σε άνοδο και μία σχέση σε πτώση. Τότε εμφανιζόταν στο Γκάζι, στο πλευρό του Βασίλη Καρρά, είχε στο βιογραφικό της ένα διπλό πλατινένιο cd, «Δέκα Εντολές», μια πετυχημένη συμμετοχή στους «Δύο Ξένους», φήμες για σχέση με τον Αλέξανδρο Ρήγα, τον Ντέμη Νικολαϊδη, τον Μάριο Παπαδάτο, τον Γιάννη Πάριο και φήμες για χωρισμό από τον επί τέσσερα χρόνια σύντροφό της, Βασίλη Κατεβαίνη. Μόνο το τελευταίο όμως, ήταν αλήθεια. Και μάλιστα, ψυχοφθόρα αλήθεια, όπως θα ομολογήσει αργότερα σε φίλους της, αφού επί έξι μήνες η σχέση βρισκόταν στην εντατική και απλά δεν είχε το κουράγιο να την αποσυνδέσει από τα μηχανήματα υποστήριξης. Το αποφάσισε ένα βράδυ, όταν κατέβαινε με τον Βασίλη από το Γκάζι στο σπίτι της, μέχρι να φθάσει στην Βούλα. Ο καυγάς αφορούσε πάλι τους παράλογους χρόνους, λόγω της δουλειάς της Δέσποινας, και εκείνη απλά δεν είχε καμία διάθεση να απολογηθεί για τις επιλογές της. Άλλωστε, ανήκει στους ανθρώπους που έχουν την φιλοσοφία των Κινέζων πολεμιστών: ποτέ δεν διεκδικούν πράγματα που τους ανήκουν. Αν ο άλλος δεν δείχνει πρόθυμος να το καταλάβει, επέρχεται η οριστική ρήξη.
Ο Ντέμης από την άλλη, ήταν ο ήρωας του ποδοσφαίρου, ο επαναστάτης ιδεαλιστής που είχε αρνηθεί τη μεταγραφή στον Ολυμπιακό και η «περσόνα» του είχε αποκτήσει επικές διαστάσεις. Στην συνείδηση του κόσμου δεν ήταν ο ψυχρός επαγγελματίας, αλλά ο τελευταίος ιδεαλιστής που μαχόταν για την φανέλα .Επίσης, είχε χωρίσει με τη Λίνα, ιδιωτική υπάλληλο, και το στυλ του είχε αρχίσει να απασχολεί όλο και περισσότερο τα media. «Μια χαρά κοπέλα ήταν η Λίνα, μια χαρά ήταν και ο Ντέμης. Απλώς ήταν εντελώς αταίριαστοι σαν εικόνα», λέει δημοσιογράφος, φίλος του αθλητή.
Το πώς και το πότε γνωρίσθηκαν για πρώτη φορά ο Ντέμης με τη Δέσποινα είναι γεμάτο ασάφειες και παραπλανητικές ιστορίες. Η δεύτερη φορά που συναντήθηκαν ήταν στον ετήσιο χορό της Α.Ε.Κ, στο Γκάζι, όπου η Δέσποινα φόρεσε την μπλούζα της ομάδας, και συγκεκριμένα το νούμερο του Ντέμη ύστερα από παρότρυνση του μαέστρου, και κολλητού φίλου, Τόνυ Κονταξάκη γιατί η Δέσποινα ήταν κάθετη:
– Δεν τη φοράω αυτή τη μπλούζα. Δεν μου αρέσει – Έλα ρε Δέσποινα πως κάνεις έτσι, για πλάκα το κάνουμε, δεν είναι και τόσο σημαντικό. Ποιος θα το προσέξει; – Μα είναι ανόητο. Γιατί να φορέσω μπλούζα της Α.Ε.Κ, αφού είμαι Παναθηναϊκός;
Όμως, όπως συμβαίνει συχνά στη ζωή, ότι γίνεται για πλάκα αποκτά συμβολική σημασία και κατά κάποιο τρόπο μας στιγματίζει στα επόμενα βήματά μας. Η φωτογραφία αναδημοσιεύεται ακόμη και σήμερα. Επίσης, η Δέσποινα δεν ήταν Παναθηναϊκός, ίσως μόνο ως ιδέα, αφού η σχέση της με το άθλημα του ποδοσφαίρου ήταν ανύπαρκτη.
Η πρώτη κίνηση από τον Ντέμη
Δεν μιλάνε από κοντά και ο Ντέμης βρίσκει το τηλέφωνό της και αποφασίζει να κάνει την πρώτη κίνηση, η οποία βρίσκει ανταπόκριση. Η επόμενη βδομάδα κυλάει με τηλεφωνήματα, που από απλές συνομιλίες καταλήγουν σε ολονύχτιες εξομολογήσεις. Τη δεύτερη, το ίδιο και την τρίτη φορά ο Ντέμης της ζητάει να συναντηθούν από κοντά. Η απάντηση της Δέσποινας είναι όλο υπεκφυγές και εκείνος δείχνει απρόθυμος να συνεχίσει το παιχνίδιτων τηλεφωνημάτων.
- Αν δεν συναντηθούμε σήμερα θα είναι καλύτερα να σταματήσουμε την οποιαδήποτε επαφή. - Εντάξει θα συναντηθούμε σήμερα, απαντά εκείνη.
Η πρώτη συνάντηση γίνεται λίγες ώρες μετά, στο Deals του Ψυχικού και φυσικά τα νέα διαδίδονται από τους αυτοδιοριζόμενους κήρυκες που παραβρίσκονται εκεί σε όλες τις εφημερίδες και τα περιοδικά. Φεύγουν ξεχωριστά. Την επόμενη μέρα συναντιούνται πάλι στο Restaurant Cosmos, στο πάρτι για το περιοδικό DownTown κι αυτή τη φορά φεύγουν μαζί.
Η απώλεια σε αδειάζει, αλλά μόνο όταν αδειάζεις μπορείς να ξανακερδίσεις τον κόσμο σου
Χρήσιμες μπαταρίες είναι μόνο οι γεμάτες και οι εντελώς άδειες. Οι μισογεμάτες είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Νόμος της τεχνολογίας που υιοθετήθηκε από τους Νεοϋορκέζους που προσπαθούσαν να απεξαρτητοποιηθούν από τον εθισμό της εργασίας και να ανακαλύψουν τον ελεύθερο χρόνο.
Η Δέσποινα δυστυχώς αναγκάστηκε να φτάσει στον πάτο με πολύ βίαιο τρόπο, στα τέλη του Μαΐου του 1999. Της τηλεφωνούν και της αναγγέλουν ότι ο πατέρας της έχει πεθάνει. Μαζί με τον Τόνυ παίρνουν το αεροπλάνο. Θα είναι η πρώτη φορά μετά από ένα χρόνο που θα μπει σε αεροπλάνο. Η φοβία της που την εμπόδιζε τώρα απλά δεν υπήρχε.
«Το σύμπτωμα της παροδικής φοβίας του αεροπλάνου, που παρουσιάζουν πολλοί σύγχρονοι πολίτες είναι η φοβία της ζωής. Όταν η ζωή σου πάει καλά, φοβάσαι τις πτήσεις. Όταν νιώθεις ότι τα πράγματα είναι άσχημα, το ξεπερνάς. Νιώθεις ένα με τα ερπετά και θέλεις να φύγεις», έγραφε ο Τομ Γουλφ στις «Πορφυρές Δεκαετίες» και θα μπορούσε να έχει σχέση με την ψυχολογία της εκείνη την περίοδο. Τα πράγματα στην καριέρα της πήγαιναν περισσότερο από ευνοϊκά και η προσωπική της ζωή είχε μια νέα προοπτική.
Η διαδρομή είναι Αθήνα- Θεσσαλονίκη και από εκεί οδικώς Καβάλα μαζί πάντα με τον Τόνυ Κονταξάκη. Εξαϋλωμένη και χαμένη αναγκάζεται να απαντάει σε τηλεφωνήματα δημοσιογράφων που τη ρωτούν για την προσωπική της ζωή.
Εξαντλημένη, αγριεμένη και τσακισμένη πρέπει να κανονίσει τις λεπτομέρειες για τις καλοκαιρινές της εμφανίσεις. Είναι η πρώτη φορά, που συνειδητοποιεί πως η παράσταση συνεχίζεται ακόμη και αν ο κόσμος γύρω σου γκρεμίζεται. Επίσης είναι η πρώτη φορά, που αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι είναι διάσημη.
Ενάμιση μήνα μετά, αποφασίζει να φύγει στο Μαρόκο με τον Ντέμη Νικολαϊδη. Όσο απομακρυνόταν από την Αθήνα, απομακρυνόταν από τον εαυτό της και αυτό ήταν που είχε ανάγκη περισσότερο από όλα εκείνη την περίοδο. Οι πρώτες διακοπές τους είναι και η ουσιαστική επισημοποίηση της σχέσης τους. Στην επιστροφή περιμένουν φωτογράφοι και τα πρώτα ενσταντανέ δίνουν πάλι το θέμα για τα πρωτοσέλιδα, ανεξαρτήτου χρώματος , και ανεξαρτήτου διάθεσης. Επίσης, το πρώτο σύνθημα στα γήπεδα χτύπαγε σαν αντίλαλος στα αυτιά της, «Όλοι μαζί, το βράδυ στην Βανδή».
Η συγκατοίκηση μετά από δύο χρόνια σχέσης
Τα επόμενα δυο χρόνια, η Δέσποινα κρατάει το σπίτι της στη Βούλα, ενώ μένει μερικές μέρες στο σπίτι του Ντέμη, στη Φιλοθέη. Αυτό σήμαινε πολλά. Η Δέσποινα είχε διαλύσει τον τρόπο ζωής της και η διαδρομή Φιλοθέη-Βούλα την έχει κάνει να χάσει τον αυτοέλεγχο και την πειθαρχία που πάντα επιδίωκε. Εκεί ζούσε ο σκύλος της, εκεί υπήρχε το γυμναστήριο της και οι μνήμες μιας ζωής που είχε πια πεθάνει.
Μετά από δυο χρόνια αποφασίζουν να συγκατοικήσουν, αναζητώντας σπίτι στη Φιλοθέη. Όπως όλες οι σημαντικές αποφάσεις, έτσι και αυτή πάρθηκε μέσα σε πέντε λεπτά, λίγες μέρες μετά την Πρωτοχρονιά του 2001. Σ’ αυτό συνέβαλε και η προοπτική του Ντέμη να φύγει στο εξωτερικό, έχοντας πρόταση για μεταγραφή σε ξένη ομάδα. Την επομένη, αναζητούν το κατάλληλο σπίτι και σ’ ένα μόλις μήνα έχουν εγκατασταθεί, έχοντας πια κοινή ζωή και κοινά αντικείμενα.
Η αρχική σκέψη για αγορά σπιτιού στη Φιλοθέη εγκαταλείφθηκε γρήγορα. Το κατάλληλο σπίτι σήμαινε για αυτούς το σπίτι που θα μπορούσε να στεγάσει το γυμναστήριο της Δέσποινας και θα διέθετε πισίνα ως υποκατάστατο της θάλασσας. Άλλωστε η ποπ τραγουδίστρια δήλωνε σε συνέντευξή της, παλιότερα, «ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να ζει στα βόρεια προάστια. Χρειάζομαι να έχω κοντά θάλασσα».
Όμως, όπως συμβαίνει πάντα στη ζωή, είτε με υλικές, είτε με προσωπικές επιθυμίες, ότι σταυρώνεις, κάποια στιγμή το προσκυνάς. Ο Ντέμης χρειαζόταν μόνο το γραφείο και χώρο για το προσωπικό του Home Theater. To δεύτερο που έπρεπε να διευθετηθεί ήταν οι κοινοί φίλοι του ζευγαριού. Νομίζω ότι ακόμη και σήμερα αυτό παραμένει ακανθώδες σημείο στην σχέση τους.
Αντικοινωνική δημόσια συμπεριφορά
Η πρώτη δημόσια εμφάνισή τους έγινε στο Θέατρο «Βρετάνια» στην επίσημη παράσταση του «Η Ήρα και το Παγώνι», τον Οκτώβριο του 1999. Είχαν παραβρεθεί για την φίλη τους, Κατιάνα Μπαλανίκα. Η αντίδραση των φωτογράφων άφησε άναυδους και τους δύο. Επί 20 λεπτά τα φλας άστραφταν ασταμάτητα και η πολιορκία του ζευγαριού καθυστέρησε την έναρξη της παράστασης. Τέτοιες εικόνες έλεγαν οι παλιές ταξιθέτριες του θεάτρου είχαν να ζήσουν από τις εποχές του ’60, που είχε ανακοινωθεί ο δεσμός Αλίκης - Δημήτρη και οι φωτογράφοι έσπαγαν τα καθίσματα για να απαθανατίσουν μια στιγμή του μυθικού ζευγαριού.
Στο διάλειμμα ξανά η ίδια εμμονή των paparazzi, σε βαθμό που οι ηθοποιοί να αναγκαστούν να διακόψουν τη ροή και να τους παρακαλέσουν να φύγουν. Την επόμενη μέρα κανείς δεν ασχολήθηκε με την παράσταση, είχαν πολύ πιο ενδιαφέρον θέμα οι εφημερίδες. Τη δημόσια παραδοχή του δεσμού της Δέσποινας Βανδή και του Ντέμη Νικολαϊδη, με καθαρές πόζες. Το ζευγάρι κάνει προσπάθειες να δείχνει ψύχραιμο και φιλικό, αλλά είναι εμφανές ότι τα γεγονότα βοηθούσαν από μόνα τους και οδηγούσαν την κατάσταση στην τέλεια παραφροσύνη.
Οι άλλες δυο κοινές εμφανίσεις τους, η μια στο Ηρώδειο και η άλλη στην Επίδαυρο προκαλούν την ίδια αντίδραση. Το θυμωμένο ύφος καταγράφεται ως στιλ και η νευρική συμπεριφορά τους ως ιδιοτροπία σταρ. Αμηχανία βέβαια θα ήταν ο πιο σωστός χαρακτηρισμός, αφού από τότε σταμάτησαν της κοινές εμφανίσεις επειδή φοβόντουσαν τον θόρυβο.
Και ως γνωστόν, όταν φοβάσαι δεν νιώθεις σταρ, νιώθεις απλώς απειλούμενος. Ο Τύπος συνεχίζει να παρουσιάζει λεπτομέρειες, δίνοντας στο ειδύλλιο άλλοτε διαστάσεις φωτορομάντζου και άλλοτε διαστάσεις τραγωδίας. Το αποτέλεσμα στην πραγματική ζωή είναι πάντα το ίδιο, να φεύγουν σαν κυνηγημένοι από διαφορετικές πόρτες, όταν ανακάλυπταν ότι στο χώρο υπάρχει φωτογράφος. Οι δυο τους, κατά ένα περίεργο τρόπο, επιδιώκουν παρέες από το χώρο του θεάτρου.
Ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Κλέων Γρηγοριάδης, ο Γιώργος Μαρίνος, η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, η Κατιάνα Μπαλανίκα, η Ελένη Ράντου είναι οι φίλοι τους. Όσο φίλοι βέβαια μπορούν να είναι, γιατί το ζευγάρι δείχνει τρομερά απροσπέλαστο και καχύποπτο ακόμη και στους πιο κοντινούς του ανθρώπους. Κι αυτό μπορεί να το αντιληφθεί κάποιος από το ότι κανείς από τους παραπάνω δεν γνώριζε καν για το γάμο.
Το αστέρι του Βορρά
Κατά έναν περίεργο, καρμικό τρόπο, οι γονείς της Δέσποινας Μαλέα και του Ντέμη Νικολαϊδη έχουν κοινή καταγωγή από το Πόντο, και ζούσαν οι μεν στη Καβάλα, οι δε στην Αλεξανδρούπολη. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 μεταναστεύουν στην Γερμανία οπού αναζητούν μια καλύτερη τύχη , αφού η Γερμανία ήταν τότε η νέα Γη της Επαγγελίας, πρόθυμη να φιλοξενήσει τους άνεργους Έλληνες στα εργοστάσιά της που εξαπλώνονταν με μεγάλη ταχύτητα. Η Δέσποινα γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου αρχές του ’70, στη Στουγκάρδη και ο Ντέμης στις 17 Σεπτεμβρίου του 1973. Οι γονείς της Δέσποινας μένουν στη Γερμανία 15 χρόνια και του Ντέμη 8.
Επιστρέφουν οι μεν το ‘73 , οι δε το ‘77 πίσω και μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Η οικονομική κατάσταση περιγράφεται στο σπίτι της οικίας Μαλέα ως φυσιολογική και στο σπίτι του Νικολαϊδη ως φτωχική. Αυτό και μόνο το γεγονός είναι αρκετό για να αντιληφθούμε την ανάγκη να «αποδράσουν» και την απέχθεια που έχει ο Ντέμης απέναντι στους τσιγκούνηδες. Και οι δύο έφυγαν για την Αθήνα, πραγματοποιώντας το αμερικάνικο όνειρο, δηλαδή να πετύχεις όταν όλα είναι εναντίον σου μην κάνοντας καμία παραχώρηση στο όραμά σου.
Η Δέσποινα, μεγαλώνοντας στην επαρχία, ήθελε να ξεφύγει από την μοίρα της, από τον εαυτό της κι από το οτιδήποτε θύμιζε την παιδική της ηλικία. Ο στόχος είναι κοινός αλλά η θέληση κάνει τους ανθρώπους να ξεχωρίζουν. Η ίδια λέει ότι τυχαία έγινε τραγουδίστρια για να μπορεί να έχει έξτρα χρήματαως φοιτήτρια, αλλά η αλήθεια είναι ότι και αυτή έχει κάνει παρά πολλά για το επάγγελμά της και έδειξε τρομερές αντοχές κάτω από συνθήκες πίεσης. Στην πορεία, άλλαξε δυο ονόματα και επίθετο για να κρυφτεί από τους γονείς της. Ακόμη και η ίδια δεν μπορεί να θυμηθεί πως προέκυψε το Βανδή. Στο σχολείο ήταν ένα μάλλον συνηθισμένο κλειστό κορίτσι. Όταν παρακολουθεί στηντηλεόραση ρεπορτάζ για τη ζωή της και οι συμμαθητές της την περιγράφουν ωςπεριζήτητη γελάει, «αν είναι δυνατόν, δεν με κοίταζε άνθρωπος όταν ήμουν στοσχολείο, ήμουν τέρας».
Η Δέσποινα έχει δυο μεγαλύτερα αδέλφια που ζουν στη Καβάλα. Και οι δυο απέχουν πολύ από τον τρόπο ζωής της. Ο αδελφός της είναι προϊστάμενος του Ταχυδρομείου Μακεδονίας και η αδελφή της έχει μια ήρεμη οικογενειακή ζωή. Και όπως συμβαίνει πάντα, μόνο ο ένας ξεχωρίζει σε μια οικογένεια και για να ξεχωρίσει πρέπει να φύγει όσο πιο μακριά γίνεται. Από όλους και κυρίως από τον εαυτό του. Ο Ντέμης έχει μια μικρότερη αδελφή, τη Μαίρη που εργάζεται ως φιλόλογος στην Αλεξανδρούπολη.
Και οι δυο είναι απόλυτα υπερπροστατευτικοί απέναντί τους και δεν μιλάνε ποτέ για αυτούς, για να τους προφυλάξουν. Κάθε φορά πηγαίνουν Αλεξανδρούπολη, Καβάλα, Δράμα για να μπορέσουν να προλάβουν να συναντήσουν όλους τους συγγενείς. Την αντίστροφη διαδρομή κάνουν συχνά ο αδελφός της και η οικογένεια του Ντέμη. Η διαδρομή αυτή γίνεται όλο και πιο συχνά τελευταία. Αλλά έτσι γίνεται πάντα.
«Πάντα τρέχεις να ξεφύγεις από την παιδική σου ηλικία και όταν καταφέρεις να νικήσεις με τα όνειρά σου, θέλεις πάλι να επιστρέψεις. Θέλεις να δεις τον τόπο που αισθάνθηκες χαμένος με τη ματιά του νικητή. Για να καταφέρεις να συμφιλιωθείς».
Η φράση αυτή, από την βιογραφία του Μάρλον Μπράντο μπορεί να δώσει μια καλύτερη εικόνα του συναισθήματος.
Πάρτι
Όσο επιφυλακτικοί είναι στις δημόσιες εμφανίσεις τους, υπάρχει μια μοναδική μέρα που οι δύο τους ξεπερνούν τις αναστολές, τον εαυτό τους και την αγοραφοβία τους. Και αυτό γίνεται κάθε Πρωτοχρονιά στο πάρτυ που διοργανώνουν και καλούν όλη την Αθήνα, σε σουίτα ξενοδοχείου στο Σύνταγμα. Εκεί οι δυο τους είναι χαλαροί, εναρμονισμένοι και αρκετά «προσβάσιμοι». Είναι η μόνη στιγμή που δείχνουν χαλαροί δημόσια. Το πιο ενδιαφέρον ήταν το πρώτο, που έγινε στη Μεγάλη Βρετανία την πρωτοχρονιά του 2001 όταν στον πάνω όροφο του ξενοδοχείου έκανε πάρτυ η Βάνα Μπάρμπα, ενώ στην Πλατεία Συντάγματος τραγουδούσε η Άννα Βίσση. Τα επόμενα δυο είχαν λιγότερες παρεκτροπές, αλλά ήταν πιο πετυχημένα από άποψη προέλευσης κόσμου.
Η Δέσποινα, η Άννα «Η Δέσποινα μιμείται την Άννα Βίσση». Αυτή η μανία των συγκρίσεων κατέληξε να γίνει η σύγχρονη έμμονη των media την τελευταία πενταετία. Αν το έβλεπαν βέβαια πιο ψύχραιμα και αποστασιοποιημένα θα μπορούσαν απλά να διαπιστώσουν ότι και οι δυο πούλαγαν ακριβώς το ίδιο προϊόν. Δηλαδή, ποπ με φαντασμαγορικό περιτύλιγμα. Χρόνια αργότερα θα μας εκπλήξουν ευχάριστα με την κοινή συμμετοχή τους σε σόου. Σήμερα παίζουν χαρτιά παρέα!
Η πρόταση γάμου
«Η ζωή μετά τον γάμο διατίθεται σε τρεις ποιότητες, καλύτερη, χειρότερη και μια από τα ίδια». Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Αν και πολλοί θεωρούν ότι η πρόταση γάμου έγινε μετά τον επίμαχο καυγά με τον Ψωμιάδη, η αλήθεια είναι ότι έγινε ένα μήνα πριν. Δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια φυσιολογική εξέλιξη της σχέσης τους, ύστερα από τέσσερα χρόνια. Όταν δε έγινε γνωστό μέσω της αγγελίας του «Βήματος», ξεκίνησε το ατελείωτο γαϊτανάκι πληροφοριών που μετέτρεψε την απλή είδηση σε γελοιότητα με διάφορους επώνυμους να εύχονται στη Δέσποινα να έχει καλή γέννα. Η Δέσποινα δεν είναι έγκυος, το νυφικό θα είναι της Σήλιας Κριθαριώτη και η τελετή θα γίνει σε αυστηρό κύκλο συγγενών είκοσι ατόμων. Το πάρτι για τους φίλους τους θα γίνει την αμέσως επόμενη μέρα . Το επόμενο πλάνο στην ζωή τους είναι η αγορά κατοικίας. Ανάμεσα στα πολλές αγορές που έχουνανακοινωθεί μόνο η ιστορία του Θεολόγου έχει βάση αλήθειας.
Ο Θεολόγος
Ο Ντέμης μαθαίνει ότι το σπίτι της Αλίκης Βουγιουκλάκη είναι προς πώληση από κάποιον μεσίτη και δηλώνει την επιθυμία να το δει. Πήγαν στο σπίτι και όλοι οι ντόπιοι υποδέχθηκαν το ζεύγος με ιαχές θαυμασμού «Μακάρι να αγοράσετε αυτό το σπίτι, να δώσετε πάλι πνοή στο χωριό. Εμείς θα είμαστε εδώ για να σας φέρνουμε φρέσκα ψάρια, όπως φέρναμε στην Αλίκη». Μαζί, εκδηλώθηκαν και οι πρώτες αντιδράσεις από το περιβάλλον της Αλίκης και η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει. Όμως, η συμφωνία ακυρώθηκε τελικά για έναν και μόνο απλό λόγο. Η Δέσποινα άρχισε να δυσφορεί στον χώρο. Ο διάλογος που ακούγεται ότι έγινε είναι ο εξής:
- Νομίζω ότι μυρίζω το άρωμα της Αλίκης, του είπε - Έλα τώρα, πώς ξέρεις πως μυρίζει η Αλίκη; της είπε - Όχι αισθάνομαι το άρωμα της παντού,του ανταπάντησε
Αυτό βέβαια που ένιωθε δεν ήταν διαίσθηση, ούτε μια έκλαμψη έκτης αίσθησης ήταν η πραγματικότητα. Κάποια κυρία που επισκέπτεται συχνά το σπίτι και της ανάφερα την ιστορία, μου είπε πως όντως υπάρχει η μυρωδιά του αρώματος Μiss Dior που φόραγε η σταρ. Το αρωματίζουν οι ίδιες κάθε φορά για να υπάρχει η μυρωδιά της.
Κάπως έτσι είναι και ο Ντέμης με την Δέσποινα. Μπορεί να δείχνουν σαν υπερβατικό ζευγάρι με αποτέλεσμα οι μύθοι γύρω τους να αναπτύσσονται σαν μέδουσες, αλλά αν κοιτάξεις πιο καθαρά θα δεις πως πρόκειται για δυο σπάνιες περιπτώσεις αυτοδημιούργητων παιδιών κοντά στα τριάντα που πέτυχαν και προσπαθούν να «ντηλάρουν» με την εμμονή του κόσμουνα διεισδύσει στην προσωπική τους ζωή. Και ακόμη δείχνουν φυσιολογικοί. Αλλά σίγουρα όχι συνηθισμένοι. Κανείς συνηθισμένος δεν μπορεί να πετύχει καριέρα με τόση μεγάλη διάρκεια.