Μαθήματα δημοκρατίας από τις «Άγριες Μέλισσες», μαθήματα τηλεόρασης από τη μυθοπλασία

Υπάρχει και αυτή η τηλεόραση, η οποία δεν ροκανίζει χώρο και χρόνο για νούμερα και εντυπώσεις

Ναι, υπάρχει και αυτή η πλευρά της τηλεόρασης, η οποία έρχεται να κουμπώσει με μία μεγάλη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας. Την επέτειο ενός έτους από την απόφαση της καταδίκης των μελών της Χρυσής Αυγής και την κραυγή της σπουδαίας Μάγδας Φύσσα στον γιο της «Παύλο, τα κατάφερες, γιε μου», που χάραξε και χαράζει ακόμη τις ψυχές. Η σύγχρονη ιστορία ευτυχώς κατάφερε να έχει μία σελίδα σπουδαίας νίκης απέναντι στον φασισμό με το ανάστημα όσων αντιστάθηκαν.



Ναι, υπάρχει και η πλευρά της τηλεόρασης, που συνέθεσε μία σπουδαία τριάδα. Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος, οι συγγραφείς Πέτρος Καλκόβαλης και Μελίνα Τσαμπάνη. Μακριά από την «εύκολη» και αφελώς αφηγηματική μυθοπλασία, η οποία αναλώνεται σε επιτηδευμένη έξαρση συναισθημάτων, σε ανατροπές που θυμίζουν πυροτέχνημα που δεν φτάνει καν ψηλά για να λάμψει αλλά κάνει λίγη φασαρία, σε εικόνες που περισσότερο θολώνουν και λιγότερο φωτίζουν, σε ερμηνείες που προσπερνούν έννοιες και ουσία και επικεντρώνουν σε εφήμερο εντυπωσιασμό. Οι σκηνές των «Αγριων Μελισσών» φώτισαν μία πολύ σκοτεινή πλευρά της Ελληνικής ιστορίας, κάτι που μέχρι τώρα έκανε το ντοκιμαντέρ και ο κινηματογράφος: την Χούντα των Συνταγματαρχών. Την περίοδο της κατάργησης του δημοκρατικού πολιτεύματος, της καλλιέργειας του φόβου, της ρουφιανιάς, του πόνου, των βασανιστηρίων, της απώλειας, της φίμωσης, της διαστρέβλωσης, του σκότους. Στις Μέλισσες έγινε πολλή και δύσκολη δουλειά. Στις Μέλισσες κατατέθηκε ψυχή και ταλέντο. Και φυσικά θάρρος και ιστορική ακρίβεια από τους δημιουργούς και τον σκηνοθέτη. Ο καλύτερος τρόπος για να γιορτάσεις την περυσινή νίκη και κάθε νίκη απέναντι στον φασισμό είναι να δεις μαζί με τα παιδιά σου ένα τέτοιο επεισόδιο.



Τα νούμερα φυσικά όταν μιλάμε για δημιουργία ψυχής περισσεύουν. Όμως όταν έρχεται ένα 27% σε τέτοιους καιρούς χαίρεσαι πως τελικά υπάρχει φως σε μία περίοδο όπου το σκοτάδι παραμονεύει.

Ευτυχώς υπάρχει και αυτή η μυθοπλασία. Υπάρχουν τα «Κομάντα και Δράκοι» στο MEGA για να τιμηθεί ο Λευτέρης Κοκογιαννάκης και να αδράξει την ευκαιρία να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να ερμηνεύσει τον ρόλο του Ντόντου.



Υπάρχει ο «Σασμός» στoν ALPHA για να σηκώσουμε το βλέμμα και να δούμε αυτό που δεν βρήκαμε χρόνο να το ακούσουμε από τα παιδιά μας, γιατί τα προσπέρασε η καριέρα και η αλαζονεία μας. Τον εκβιασμό, την ψυχολογική και σωματική κακοποίηση που βιώνουν αλλά εμείς δεν πήραμε χαμπάρι.



Υπάρχει το «1821: Οι Ηρωες» στον ΣΚΑΪ, όπου η ιστορία βρίσκει την θέση της και έρχεται να αποκαταστήσει μύθους και φανταστικές αφηγήσεις για όσα συνέβησαν. Κι όλα αυτά με την συνδρομή επιστημόνων, Καθηγητών και καλλιτεχνών.
Υπάρχει και αυτή η τηλεόραση.




Ειδήσεις σήμερα

Καπραβέλος: Υπερβολικά τα μέτρα ελευθερίας για τους εμβολιασμένους – Δίνουν εντύπωση κανονικότητας

Πυροσβέστες έσωσαν το δάχτυλο κοπέλας από κολλημένη βέρα στη Λάρισα

Squid Game: Τι δουλειά έχει η τρομακτική κούκλα της σειράς σε ένα μουσείο;
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr