Aμάντα Στέιβλι: Η πολυμήχανη «προξενήτρα» που έφερε τους Σαουδάραβες στη φτωχή Νιούκαστλ

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2017 η Νιούκαστλ υποδεχόταν τη Στόουκ για την 5η αγωνιστική της Premier League και ο αγώνας εξελίχθηκε σε μία ακόμη διαδήλωση κατά του ιδιοκτήτη της ομάδας Μάικ Ασλεϊ. Ο τελευταίος είναι ο ιδιοκτήτης της Sports Direct, της μεγαλύτερης αλυσίδας αθλητικών ειδών στο Ηνωμένο Βασίλειο (αλλά και παγκοσμίως), όμως δέκα χρόνια μετά την αγορά των μετοχών της Νιούκαστλ ο Λονδρέζος επιχειρηματίας είχε εξελιχθεί στον πλέον μισητό άνθρωπο στην πόλη της Βορειοανατολικής Αγγλίας.

Ωστόσο εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα εμφανίστηκε στις κερκίδες ένα πανό που τράβηξε όλα τα βλέμματα. «Εξαιρετικός ποδοσφαιρικός σύλλογος προς πώληση. Θα ταίριαζε σε κάποιον ρομαντικό ονειροπόλο», είχαν γράψει οι οπαδοί της ομάδας, ωστόσο το περίεργο δεν είχε να κάνει με το μήνυμα του πανό, αλλά με το γεγονός ότι είχε τη φωτογραφία μιας ξανθιάς κυρίας.

Πολλοί την πρόσεξαν, ελάχιστοι ασχολήθηκαν μ’ αυτήν και σε αυτό βοήθησε και η νίκη της ομάδας του Ράφα Μπενίτεθ με 2-1. Δύο εβδομάδες αργότερα το πρόσωπο που κοσμούσε το πανό των οπαδών της Νιούκαστλ όχι απλώς εμφανίστηκε στα επίσημα του γηπέδου, αλλά το έκανε με τέτοιον τρόπο που ήταν φανερό ότι ήθελε να προκαλέσει θόρυβο.

Περίπου μία ώρα πριν από τη σέντρα του αγώνα Νιούκαστλ - Λίβερπουλ, η Αμάντα Στέιβλι, ιδιοκτήτρια της επενδυτικής εταιρείας PCP Capital Partners, η οποία είχε κλείσει το deal της αγοράς της Μάντσεστερ Σίτι από τον σεΐχη Μανσούρ, πήρε θέση δίπλα από τον Κένι Νταλγκλίς, θρύλο της Λίβερπουλ και πρώην προπονητή της Γιουνάιτεντ, ενώ στο τέλος βρέθηκε στο γραφείο του Ράφα Μπενίτεθ, τότε προπονητή της Νιούκαστλ και παλαιότερα της Λίβερπουλ.

Η φωτογραφία της έκανε τον γύρο του κόσμου και μέσα σε λίγα λεπτά η σελίδα της στο Wikipedia αναμορφώθηκε, καθώς όποιος έμπαινε στο προφίλ της διάβαζε ότι μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων της: «Αγόρασε τον Οκτώβριο του 2017 τη Νιούκαστλ από τον Μάικ Ασλεϊ αντί 380 εκατ. λιρών».

Η δικαίωση του απελπισμένου οπαδού της Νιούκαστλ, ο οποίος πρόσθεσε τα συγκεκριμένα στοιχεία στο βιογραφικό της Στέιβλι, ήρθε με καθυστέρηση τεσσάρων ετών. Οσο δηλαδή χρειάστηκε για να περάσουν οι «Καρακάξες» και επίσημα σε μια νέα εποχή.

Μια εποχή που ξεκίνησε από την Πέμπτη 7 Οκτωβρίου, όταν το πακέτο των μετοχών μεταβιβάστηκε σε επενδυτικό όμιλο με επικεφαλής το Ταμείο Δημοσίων Επενδύσεων της Σαουδικής Αραβίας (PIF), που έχει το 80%, αλλά περιλαμβάνει επίσης τις PCP Capital Partners (10%) και RB Sports & Media (10%).

Μια νέα εποχή που προκάλεσε ντελίριο ενθουσιασμού στο Νιούκαστλ και εκνευρισμό σε όλη την υπόλοιπη Premier League, καθώς μετά τις περσινές εξελίξεις οι περισσότεροι πίστεψαν ότι στο συγκεκριμένο deal είχε μπει η σφραγίδα «οριστικό ναυάγιο». Οσοι όμως γνώριζαν τη Στέιβλι ήξεραν ότι αν η σφραγίδα δεν είχε μπει από τα δικά της χέρια η υπόθεση ήταν ακόμη ανοιχτή.

Επιθυμία για επιτυχία

Το Νιούκαστλ είναι μια πόλη με πληθυσμό 1,5 εκατομμύριο πολίτες στη Βορειοανατολική Αγγλία και θεωρείται η πιο φτωχή περιοχή της. Εκεί όπου κάποτε η πλειονότητα των κατοίκων δούλευε στα ανθρακωρυχεία από τη δεκαετία του ’80 και μετά, κυριαρχεί η ανεργία και ουσιαστικά η οικονομία της πόλης κινείται από τα δύο πανεπιστήμια (Newcastle University και Northumbria University Newcastle).

Στο Νιούκαστλ μπορεί να δει κανείς μέρος από τα Τείχη του Αδριανού, ενώ η πιο χλιδάτη περιοχή της είναι το Τζέσμοντ Χιλ. Πρόκειται για ένα μεγάλο πάρκο στα περίχωρα της πόλης, όπου ξεχωρίζει, μεταξύ άλλων, το ξενοδοχείο «Jesmond Dene House». Εκεί όπου σε μια σουίτα του είχε στήσει τις τελευταίες ημέρες το αρχηγείο της η Αμάντα Στέιβλι προκειμένου να τελειώσει τη συμφωνία μεταβίβασης των μετοχών της τοπικής ομάδας.

Στα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν από την πρώτη της εμφάνιση στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ», αυτά που δεν άλλαξαν ήταν το μίσος των οπαδών της Νιούκαστλ για τον Μάικ Ασλεϊ, η επιθυμία της ίδιας να εμπλακεί στα διοικητικά μιας ομάδας της Premier League (πριν, αλλά και μετά τη Νιούκαστλ προσπάθησε και με άλλες ομάδες) και η ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη του καθεστώτος της Σαουδικής Αραβίας και του διαδόχου του θρόνου Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν να εξαγνιστεί μέσω του αθλητισμού για τις καταγγελίες καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι (προέκυψε στην πορεία), για τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών κ.ά. Και η συγκεκριμένη ιστορία αποδεικνύει ότι η πολιτική θα εμπλέκεται πάντα με τον αθλητισμό.

Διπλωματική κρίση

Προφανώς, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τον Σεπτέμβριο του 2017 (όταν άρχισαν να διαρρέουν τα πρώτα σενάρια) είχε προηγηθεί η διπλωματική κρίση μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Κατάρ, που οδήγησε στην επιβολή εμπάργκο από την πρώτη στο δεύτερο.

Μετά την εφαρμογή του η Σαουδική Αραβία απέκλεισε όλες τις μορφές εμπορικών σχέσεων με το Κατάρ, συμπεριλαμβανομένης της μετάδοσης στη χώρα του σήματος από το beIN Sports, του αθλητικού βραχίονα του Al Jazeera, του ραδιοτηλεοπτικού φορέα του Κατάρ που εδώ και χρόνια είναι ο κυρίαρχος τηλεοπτικός πάροχος στον αραβικό κόσμο.

Το beIN Sports είχε και έχει τα αποκλειστικά δικαιώματα των κορυφαίων ποδοσφαιρικών διοργανώσεων (Champions League, Europa League, αλλά και των μεγάλων Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων).

Το Κατάρ λίγους μήνες αργότερα κατηγόρησε δημόσια το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας ότι κρύβεται πίσω από την πειρατική πλατφόρμα beoutQ, η οποία έκλεβε το σήμα του beIN και μετέδιδε παράνομα το περιεχόμενό του στον αραβικό κόσμο σε υπερβολικά ευνοϊκή τιμή. Το Ριάντ διέψευσε τις κατηγορίες, ωστόσο η έρευνα που έγινε από τον Διεθνή Οργανισμό Εμπορίου απέδειξε ότι είχαν βάση και οι Σαουδάραβες βρέθηκαν πολλαπλώς εκτεθειμένοι.

Εκείνη την περίοδο (2017) ο Μάικ Ασλεϊ δεν ενέδωσε στις προτάσεις παραχώρησης της Νιούκαστλ και το 2019 (λίγους μήνες μετά την αποκάλυψη της στυγερής δολοφονίας του Τζαμάλ Κασόγκι στο προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη από μυστικούς πράκτορες του καθεστώτος) η Στέιβλι με τους συνεργάτες της άλλαξαν κατεύθυνση, καθώς η Αγγλίδα επιχειρηματίας ήταν αυτή που φέρεται να κινούσε τα νήματα στην προσπάθεια εξαγοράς των μετοχών της οικογένειας Γκλέιζερ (οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες της Γιουνάιτεντ) από το Ταμείο Δημοσίων Επενδύσεων της Σαουδικής Αραβίας (PIF).

Ούτε αυτή η προοπτική όμως προχώρησε (οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ απεχθάνονται τους Γκλέιζερ, όμως δεν ήθελαν να ακούσουν κουβέντα για τους Σαουδάραβες) και έτσι πέρυσι το καλοκαίρι επανήλθαν στο πρότζεκτ Νιούκαστλ.

Οι δύο πλευρές συμφώνησαν στο τίμημα της αγοραπωλησίας, ωστόσο η υπόθεση δεν πέρασε από το συμβούλιο της Premier League, κυρίως λόγω της οξύτατης αντίδρασης από το beIN Sports για το θέμα της πειρατείας - καθώς πιθανή αποχώρησή του θα σήμανε την απώλεια τεράστιων εσόδων.

Η πλευρά των αγοραστών εμφανίστηκε εξοργισμένη και έκανε λόγο για εμπαιγμό εκ μέρους της Premier League, ωστόσο δώδεκα μήνες αργότερα όλα αυτά μοιάζουν με κακό όνειρο.

Για να φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο, έπρεπε να γίνουν και πολλά πράγματα εκτός ποδοσφαιρικού σκηνικού. Κατ’ αρχάς, οι σχέσεις Σαουδικής Αραβίας - Κατάρ αποκαταστάθηκαν από τις αρχές του έτους για να άρει η πρώτη το εμπάργκο στο beIn Sports, ενώ στα μέσα Σεπτεμβρίου έγινε γνωστό ότι η Παρί -η ομάδα που ελέγχεται από το Κατάρ- θα είναι η επίσημη προσκεκλημένη στο Riyadh Season Cup, τον αγώνα επίδειξης επίλεκτων ποδοσφαιριστών της Σαουδικής Αραβίας με ομάδα του εξωτερικού.

Ολα πλέον είχαν πάρει τον δρόμο τους για να φτάσουμε στο απόγευμα της Πέμπτης 7 Οκτωβρίου οπότε ολοκληρώθηκε η αγορά της Νιούκαστλ από το PIF και η Αμάντα Στέιβλι μαζί με τον σύζυγό της Μεχράντ Γκοντούσι μπορούσαν να απολαύσουν ικανοποιημένοι τη σαμπάνια τους στη σουίτα του «Jesmond Dene House».

Για το κορίτσι από το Ρίπον του Γιόρκσαϊρ ήταν ένα ακόμη όνειρο, ένα ακόμη μεγάλο στοίχημα που κέρδισε ακολουθώντας τα χνάρια του παππού της (Ραλφ Ρέιπερ) και του πατέρα της (Ρόμπερτ Στέιβλι).


Μόνο πέντε είναι Αγγλοι Αμερικανοί, Ρώσοι, Ιταλοί, Ταϊλανδοί και Αραβες οι ιδιοκτήτες των ομάδων

Στον σύγχρονο κόσμο του ποδοσφαίρου μια πρόχειρη ματιά στα ρόστερ των ομάδων αρκεί για να καταλάβει και ο πιο αδαής με τα αθλητικά ότι πρόκειται για σύγχρονες... Λεγεώνες των Ξένων, όπου σε ένα γκρουπ 30 αθλητών μπορεί να υπάρχουν ακόμη και 25 ξένοι.

Κάτι ανάλογο ισχύει και σε επίπεδο ιδιοκτητών, καθώς επί συνόλου 20 ομάδων μόλις οι 5 έχουν Αγγλους ιδιοκτήτες (Τότεναμ, Μπράιτον, Μπρέντφορντ, Νόριτς, Γουέστ Χαμ), ενώ η Κρίσταλ Πάλας έχει και Αγγλους και Αμερικανούς μετόχους.

Από κει και πέρα κυριαρχούν οι επενδυτές από τις ΗΠΑ (6), την Ιταλία (2), την Κίνα (2), ενώ έχουμε και εκπροσώπους από Ρωσία, Αίγυπτο, Ταϊλάνδη, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και φυσικά πλέον τη Σαουδική Αραβία.

Μέσα σε αυτό το μωσαϊκό υπάρχουν και κάποιες πραγματικά ξεχωριστές περιπτώσεις όπως αυτές των Ντέιβιντ Σάλιβαν και Ντέιβιντ Γκόλντ, που είναι οι ιδιοκτήτες της Γουέστ Χαμ. Οι εν λόγω κύριοι έφτιαξαν τις (τεράστιες) περιουσίες τους επενδύοντας στη βιομηχανία του σεξ! Ξεκίνησαν με περιοδικά για ενηλίκους και επεκτάθηκαν με τη δημιουργία αλυσίδας sex shops, αλλά και την παραγωγή ταινιών soft porno (blue movies). Προτού πάρουν την πλειοψηφία των μετοχών της Γουέστ Χαμ (ο Γκολντ ήταν ποδοσφαιριστής της στα νιάτα του), ήταν οι ιδιοκτήτες της Μπέρμιγχαμ.

Ο δε ιδιοκτήτης της Μπράιτον, Τόνι Μπλουμ, είναι επαγγελματίας παίκτης του πόκερ (!) και επενδυτής σε online εταιρείες στοιχηματισμού! Ο 51χρονος Μπλουμ με το παρατσούκλι «Σαύρα» μυήθηκε από μικρός στα μυστικά του τζόγου από τον παππού του και φρόντισε να μετατρέψει τα σημαντικά κέρδη του από το πόκερ σε μια τεράστια περιουσία επενδύοντας σε online στοιχηματικές εταιρείες αλλά και startup επιχειρήσεις, ενώ αγόρασε την αγαπημένη του Μπράιτον το 2009 και την οδήγησε για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Premier League το 2017.

Υπάλληλος του Μπλουμ ήταν για μια διετία ο Μάθιου Μπένχαμ, ο οποίος αποχώρησε μετά από μια έντονη διαφωνία τους, ίδρυσε τη δική του στοιχηματική εταιρεία και θησαύρισε. Οπαδός της Μπρέντφορντ από παιδί, την έσωσε από οικονομική καταστροφή το 2007 δίνοντας δάνειο 700.000 λιρών και το 2012 έγινε ο βασικός της μέτοχος, με την αξία της πλέον να υπολογίζεται στα 300 εκατ. λίρες!

Ο παλαιότερος ιδιοκτήτης είναι πλέον ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, εκλεκτό μέλος της νέας ολιγαρχίας που προέκυψε μετά την πτώση της ΕΣΣΔ με μετοχές σε αεροπορικές εταιρείες, επιχειρήσεις πετρελαίου, αλουμινίου και από το 2003 ισχυρός άνδρας της Τσέλσι.

Λίγο αργότερα εμφανίστηκε στο Βόρειο Λονδίνο ο Σταν Κρόενκε, ο οποίος ασχολείται τόσο με το real estate όσο και με τον αθλητισμό (ιδιοκτήτης των Ντένβερ Νάγκετς και ομάδας μπέιζμπολ) ενώ μέχρι το 2016 είχε μέτοχο μειοψηφίας στους «Κανονιέρηδες» τον αξιότιμο Φαρχάντ Μοσίρι. Ο Βρετανοϊρανός ήταν τραπεζικό στέλεχος μέχρι που γνώρισε τον Ρώσο ολιγάρχη Αλισερ Ουσμάνοφ και άρχισαν να συνεργάζονται σε διάφορες επενδύσεις (βλ. Αρσεναλ). Το 2016 πούλησαν τα μερίδιά τους στον Κρόενκε και ο Μοσίρι λίγες εβδομάδες αργότερα έγινε ιδιοκτήτης της Εβερτον.

Φυσικά σε αυτούς που ξεχωρίζουν είναι και ο Αϊγιαβάτ Σριβανταναπράμπα, γιος του αδικοχαμένου Βιχάι Σριβανταναπράμπα, ο οποίος αγόρασε τη Λέστερ το 2010 και το 2016 πανηγύρισε την κατάκτηση της Premier League.

Ο μεγιστάνας των duty free στην Ταϊλάνδη σκοτώθηκε το 2018 όταν το ελικόπτερο που θα τον μετέφερε από το Λέστερ στο Λονδίνο συνετρίβη λίγο μετά την απογείωσή του, κι έτσι πήρε τη σκυτάλη ο πρωτότοκος γιος του.


Από ένα εστιατόριο στον «θρόνο» της Premier League

Ο πρώτος ξεκινώντας από ένα κελάρι στο Ντονκάστερ δημιούργησε αλυσίδα καταστημάτων για στοιχηματισμό, ενώ ο δεύτερος, αν και γαιοκτήμονας, άνοιξε ένα από τα μεγαλύτερα θεματικά πάρκα στη Βρετανία (Lightwater Valley), το οποίο λειτουργεί ακόμη και σήμερα.

Eτσι η 23χρονη Αμάντα ξεκίνησε το δικό της ταξίδι στο επιχειρείν με ένα εστιατόριο σε μια περιοχή μεταξύ Κέιμπριτζ και Νιούμαρκετ, το οποίο εξελίχθηκε στο αγαπημένο στέκι των ανθρώπων της βασιλικής οικογένειας του Aμπού Ντάμπι (είχε στην περιοχή τους βασιλικούς στάβλους), αλλά και των στελεχών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας που είχαν την έδρα τους εκεί.

Η πόρτα για την είσοδό της στον κόσμο των επιχειρήσεων είχε ανοίξει και η Στέιβλι σύντομα βρέθηκε με εταιρεία οικονομικών συμβούλων έχοντας καλές και κακές στιγμές, αλλά η απογείωση ήρθε όταν μετέφερε την εταιρεία της στο Ντουμπάι.

Η αγοραπωλησία της Μάντσεστερ Σίτι από τον σεΐχη Μανσούρ, όπως και η διάσωση της τράπεζας Barclays από τον ίδιο, είχε τη δική της υπογραφή. Ωστόσο, το μόνο που δεν είχε καταφέρει ήταν η αγορά μιας ποδοσφαιρικής ομάδας, και δη της Premier League. Απέτυχε το 2009 να ολοκληρώσει την αγορά της Λίβερπουλ, για λογαριασμό του σεΐχη του Ντουμπάι, Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ Μακτού, συμφωνία που θα την έφερνε στο διοικητικό συμβούλιο της αγαπημένης της ομάδας.

Μπορεί στο γραφείο της στο Χάιντ Παρκ του Λονδίνου να υπάρχει μια φωτογραφία όπου εμφανίζεται ανάμεσα στον σερ Αλεξ Φέργκιουσον και τον σερ Μπόμπι Τσάρλτον, τους δύο θρύλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά η ίδια από μικρή ήταν οπαδός της Λίβερπουλ. Πλέον όμως το αγαπημένο της χρώμα είναι το ασπρόμαυρο...

Ειδήσεις σήμερα:

Γιατί πεθαίνουν νέοι άνθρωποι από κορωνοϊό - Τι δείχνουν τα ποσοστά

Ντόρα Μπακογιάννη: Ξεκινά ανοσοθεραπεία - «Βροχή» συμπαράστασης στη μάχη με τον καρκίνο

Αναδρομικά: Ποιοι δικαιούχοι πληρώνονται στο τέλος Οκτωβρίου