Μιχάλης Ιατρόπουλος: «Μου στοίχισε πολύ ο θάνατος της μητέρας μου»

Σχετικά με τον θάνατο των γονιών του και πώς ο ίδιος το αντιμετώπισε, υποστήριξε: «Έχασα πρόσφατα τη μητέρα μου, πολύ βαριά απώλεια. Κουβαλούσα και το χαμό του πατέρα μου, που πέθανε σχεδόν στην ηλικία μου. Ήμουν έξι ημέρες παντρεμένος και η πρώην σύζυγός μου ήταν έγκυος. Είχα τεράστια αδυναμία στον πατέρα μου, το ανακάλυψα όταν έφυγε. Και της μητέρας μου ο χαμός μου στοίχισε πολύ. Πρόλαβα να πω στη μητέρα μου όσα ήθελα. Έκατσα τρεις μέρες μαζί της και κάναμε μία μεγάλη αναδρομή. Μάλιστα, μου ζήτησε συγγνώμη επειδή με είχε δείρει μία μέρα, όταν ήμουν 11 χρονών».

Δείτε το σχετικό απόσπασμα από την εκπομπή του MEGA:



Έπειτα, ο Μιχάλης Ιατρόπουλος, μιλώντας σήμερα στο «MEGA Καλημέρα», θυμήθηκε την περίοδο που άνοιξε τις επιχειρήσεις του στον Πειραιά: «Πρωτοήρθα στην Τρούμπα το 2005. Δεν υπήρχε τίποτα και αποφάσισα να κάνω σε αυτή την ιστορική περιοχή τα μαγαζιά μου, τα οποία υπάρχουν ακόμα».

Εν συνεχεία, ξεκαθάρισε ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του τραγουδιστή: «Το "τραγουδιστής" και το "ηθοποιός" είναι βαριές λέξεις. Τραγουδιστής δεν είμαι, απλά μου αρέσει αυτό το πεδίο έκφρασης. Είχα πάει στο πρώτο "J2US" το 2010 και έκανα δέκα επεισόδια. Δεν παρακολουθώ καθόλου τηλεόραση τώρα, γιατί δεν μου το επιτρέπει ο χρόνος μου. Θα πήγαινα με πολλή χαρά ξανά».



Παράλληλα, εξέφρασε την εκτίμηση και την αγάπη του προς τον Κώστα Καζάκο και την Ελένη Ράντου: «Οφείλω πολλά στον Κώστα Καζάκο, γιατί με βοήθησε να παραμείνω στον χώρο. Χρωστάω πάρα πολλά στην Ελένη Ράντου, την αγαπώ πολύ, έχουμε να συνεργαστούμε πολύ καιρό. Είχα πρόταση από την Ελένη να παίξω μαζί της στην ΕΡΤ, αλλά αποφάσισα να μπω στη "Φάρμα", γιατί ήταν περισσότερες οι απολαβές και γιατί με ενδιέφερε».

Ειδήσεις σήμερα:

Βάσω Γουλιελμάκη: «Ένας εμμονικός θαυμαστής μου έκλεινε μόνος του ραντεβού στο σπίτι μου και στο θέατρο, φοβήθηκα»

Facebook - Meta: Ο Ζούκερμπεργκ ποζάρει με το νέο λογότυπο και την επωνυμία της εταιρείας του

Σακελλαροπούλου: Πολλές φορές αισθανθήκαμε δικαιολογημένα μόνοι -Μέρκελ: O διάλογος ήταν πάντα το κλειδί