Δημήτρης Μπαϊρακτάρης: Ο γκουρού του Μετρό μιλάει στον Δανίκα για την Αθήνα, τους σεισμούς και την ΕΔΑ

Ποιος θα αναλάβει τη στατική μελέτη της δεύτερης γραμμής του μετρό; Θέλει και ρώτημα; Το γραφείο του Δημήτρη Μπαϊρακτάρη. Ποιος θα αναλάβει τη μελέτη του ΟΑΚΑ; Θέλει και ρώτημα; Μα φυσικά το γραφείο του Δημήτρη Μπαϊρακτάρη. Ποιος θα αναλάβει τα στατικά της Γραμμής 4 του μετρό; Πάλι το γραφείο του Δημήτρη Μπαϊρακτάρη. Ποιος τις γέφυρες και τις σήραγγες της Αττικής οδού;

Είναι μονότονο και είναι ελληνικό ρεκόρ το όνομα Δημήτρης Μπαϊρακτάρης. Αντε, παιδιά, μπας και κάποια στιγμή εγκαταλείψουμε λιγουλάκι τα γαργαλιστικά και τα κουτσομπολιά, τις κλειδαρότρυπες και τα άλλα τα γνωστά. Μπας και συναντηθούμε με τη σκέψη, την πορεία και τις γνώσεις ενός ανθρώπου που, εκτός των άλλων, έχει υπογράψει μια μελέτη για τις οκτώ διαστάσεις των σωματιδίων. Στα αγγλικά.

«Και τα δέντρα;». Τον ρώτησα. «Ποια δέντρα;». Αυτά που εξαφανίζονται με τα έργα για να εξυπηρετηθεί η νέα γραμμή του μετρό. «Μα θα ξαναφυτρώσουν, έχουμε άνθρωπο, είναι η Ελλη Παγκάλου, που θα μεταμορφώσει όλα αυτά τα σημεία, όπως έκανε με το Νιάρχειο, που τώρα ο περιβάλλον χώρος έχει μεταμορφωθεί περίπου σε ζούγκλα».

- Και τότε όλοι αυτοί οι τάχα οικολόγοι που φωνάζουν;
«Ολοι αυτοί είναι της κατηγορίας του ανορθολογισμού και της μόνιμης, τις περισσότερες φορές, αδικαιολόγητης οργής».

Η βιβλιοθήκη του 2,5 δωμάτια. Η ποίηση η αγάπη του. Η συστηματική μελέτη όλων των νέων δεδομένων της επιστήμης του αλλά και της Πυρηνικής Φυσικής η διαρκής προσήλωσή του. Η ελπίδα του να αντέξει όπως ο φίλος του ο Γιώργος Ζογγολόπουλος (1903-2004) μέχρι τα 100 και πλέον. Του το εύχομαι. Το πάθος του η ανιδιοτέλειά του. Η χαρά του να δει τον τόπο του σύγχρονο, μεταρρυθμισμένο, αλλαγμένο, παραγωγικό και δημιουργικό.

Η Μαρία Δραγώνα η σύζυγός του, πολιτικός μηχανικός κι αυτή. Η Μαρία η μόνιμη σύντροφός του εδώ και 40 χρόνια. Στο Πολυτεχνείο η γνωριμία. Εκείνος δάσκαλος, γκουρού, εκείνη φοιτήτρια. «Γι’ αυτό μας χωρίζουν 19 χρόνια». Τα παιδιά του, ο Μανώλης, πολιτικός μηχανικός κι αυτός, ο Κωνσταντίνος της Πληροφορικής και η Οριάνα, μόλις 27 ετών, διδάκτωρ της Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Είναι αυτό που οι Αγγλοσάξονες λένε «Ideal Family». Δεν μπορεί. Κάποια συννεφάκια θα κυκλοφορούν πάνω από τη στέγη του. Τέλος πάντων.

Το κρυφό σχολειό

- Και οι καλλιτεχνικές σου ανησυχίες;
«Η τέχνη και η μουσική».

Και την ίδια στιγμή γυρίζει και λέει στον Γουίλιαμ Φέιθφουλ, τον μόνιμο συνεργάτη στη φωτογραφία, μέγα μάστορα, «η Μάριαν από τις πιο αγαπημένες μου φωνές, τη θυμάμαι σε μια ταινία που έπαιζε δίπλα στον Αλέν Ντελόν». Και συμπλήρωσε προς αποφυγή κάθε παρανόησης: «Δεν ήμουν χίπις».

- Ούτε εγώ. Για πες μου, στη Νάξο άνοιξες για πρώτη φορά τα μάτια σου;
«Οχι εκεί, αλλά στην Αθήνα. Η Νάξος ο τόπος καταγωγής των γονιών μου. Εγώ γεννήθηκα στη Νέα Φιλαδέλφεια».

- Επομένως ΑΕΚάρα.
«Φυσικά. Μάλιστα στο Γυμνάσιο έπαιζα στην ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ, τότε που ήταν στη Γ’ Κατηγορία. Πριν από το ’55. Στη συνέχεια, με την προσπάθεια εισαγωγής στο Πολυτεχνείο, στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, εγκατέλειψα τα καλάθια».

Η συνέχεια σαρωτική. Αναμενόμενα σαρωτική:
«Τέλειωσα αριστούχος και αμέσως μετά διορίστηκα επιμελητής στην έδρα της Στατικής. Μέχρι το 1969, όταν παραιτήθηκα επί χούντας. Ωστόσο οι χουντικοί έβγαλαν φιρμάνι απόλυσης παρά την παραίτησή μου. Εγώ τους πρόλαβα και το 1974 επανήλθα και επειδή ο σπουδαίος καθηγητής Ευτύχιος Κοκκινόπουλος είχε αποδημήσει, πήρα εντολή διδασκαλίας μαθήματος Στατικής και έτσι παρέμεινα μέχρι το 1981».

- Και ποιος ο καλύτερος, ο πιο στενός, καρδιακός φίλος;
«Η μελέτη και το “κρυφό σχολειό”».

- Τι είναι αυτό;
«Διαβάζω ανελλιπώς πολλά πράγματα. Βιβλιοφάγος. Φαντάσου κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου το φιλοσοφικό λεξικό του Βολταίρου. Οπου στο λήμμα “αιρέσεις” αναφέρει δεκάδες, μη πω εκατοντάδες θρησκευτικές αιρέσεις, των χριστιανών, των εβραίων, των μουσουλμάνων και όταν πάει στη λέξη “Γεωμετρία” αναφέρει καμία. Αυτή η κολοσσιαία διαφορά ανάμεσα στην ιδεοληψία και την επιστήμη. Είμαι αθεράπευτα φανατικός οπαδός του ορθολογισμού».

Οχυρωμένοι ή ανοχύρωτοι σε περίπτωση μεγάλου σεισμού;

Την ώρα που τα έλεγε αυτά, το μυαλό μου έφτιαχνε μια λίστα των έργων του. Όπου πάμε, όπου κυκλοφορούμε, όπου εποχούμενοι τρέχουμε και όπου αθλητικές συναντήσεις απολαμβάνουμε, από «κάτω» το όνομα Δημήτρης Μπαϊρακτάρης: Το ΟΑΚΑ, το Ειρήνης και Φιλίας, το Tae Κwon Do, όλα σχεδόν τα έργα στο Φάληρο, όλες οι γέφυρες από τον σταθμό του ΗΣΑΠ μέχρι το Δέλτα, όλα με σφραγίδα «Γραφείο Δ. Μπαϊρακτάρη». Από κοντά και πολλά ξενοδοχεία, το «Rodos Palace» το «Rhodes Bay», στην Κω τα ξενοδοχεία «Miramare», στη Χαλκιδική το «Pallini Beach».

Είναι πάρα πολλά (εκατοντάδες) δημόσια κτίρια. Τα έργα οδοποιίας, γέφυρες της Αττικής οδού, της Εγνατίας, σε όλη την Ελλάδα. Αμάν. Κουράστηκα.

- Τι σημαίνει στατικός;
«Αυτός που μελετά τον σκελετό του κτιρίου, του έργου. Είτε με σκυρόδεμα είτε από χαλύβδινη κατασκευή. Πώς θα σηκώσει τα φορτία του χωρίς να παρουσιάσει βλάβες».

- Τι σημαίνει φορτία; Να το κάνουμε νιανιά;
«Ανθρωποσυνωστισμός, επίπλωση, ό,τι έχει ένα κτίριο μετά τον σκελετό του, ό,τι βάρη του επιβάλλονται. Καθώς επίσης και δυνάμεις ανέμου, σεισμού».

- Είναι οχυρωμένη η Αθήνα σε περίπτωση σεισμού;
«Σε μεγάλο βαθμό ναι. Παρ’ όλα αυτά έχει ορισμένα ευαίσθητα προβλήματα. Οχι όλες οι κατασκευές, αλλά αρκετές. Οπως τα λιθόκτιστα, οι πιλοτές και κτίρια που είναι θεμελιωμένα σε ασταθή εδάφη».

- Και σε περίπτωση που θα μας επισκεφθεί με 7 Ρίχτερ; Ψύχραιμος, απάντησε αμέσως και μάλλον καθησυχαστικά:
«Θα εμφανιστούν προβλήματα. Αυτές οι ευαίσθητες κατασκευές θα παρουσιάσουν προβλήματα, αλλά όχι μοιραίες αλλά επισκευάσιμες βλάβες».

- Και το ιαπωνικό μοντέλο με το οποίο τα κτίρια μετακινούνται ακολουθώντας τη φορά των σεισμικών δονήσεων;
«Πρόκειται για σεισμική μόνωση ώστε το κτίριο να μην “ακούσει” τον σεισμό. Μια τεχνική καθόλου εύκολα εφαρμόσιμη. Στη θεμελίωση παρεμβάλλονται κάποιες ελαστομεταλλικές πλάκες, δηλαδή επάλληλα στρώματα λαμαρίνας. Ελάχιστα τα κτίρια που είναι θεμελιωμένα με αυτή την τεχνική. Δεν είναι τόσο εύκολη κατασκευή. Εμείς μέχρι τώρα προτιμούμε να διαμορφώνουμε αρκετά ισχυρούς σκελετούς ώστε τα κτίρια να αντέξουν το βάρος αυτών των δυνάμεων».

Η συνάντηση έγινε στο φιλικό café «Daily» επί της Ξενοκράτους. Δίπλα, σε απόσταση αναπνοής ο θρυλικός Ζέλικο Ομπράντοβιτς, κολλητός φίλος του Γιώργου Ρεγγίνα, ιδιοκτήτη του μαγαζιού.

Πετάχτηκα πάνω, βρέθηκα απέναντι στον γίγαντα και σχεδόν εκλιπαρώντας λίγα «ψίχουλα αγάπης» τον ρώτησα για μια συνέντευξη.

«Not Now». Μα! «No, No». Και τότε πότε; Ισως το καλοκαίρι.

Ταυτόχρονα -αυτό το βίτσιο κάθε δημοσιογράφου -στριφογύριζε στο μυαλό μου ο καθησυχασμός του Μπαϊρακτάρη στο ενδεχόμενο επίσκεψης ενός θυμωμένου Ρίχτερ. Και μου είπε:
«Εχουμε προεκτιμήσει το ενδεχόμενο μεγάλου σεισμού σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Εχει προβλεφθεί το πιθανό μέγεθος ενός μεγάλου σεισμού».

Επειδή ο Ανδρέας Δρυμιώτης, στα νιάτα του, υπήρξε επισκέπτης στο εργαστήριο του Μπαϊρακτάρη και επειδή κι εκείνος, ο μέγας στατικός, είχε αναζητήσει τα φώτα του Δρυμιώτη σχετικά με τη λειτουργία υπολογιστών δεκαετίας του ’80, τον πήρα τηλέφωνο και άκουσα, σαν ανέκδοτο, να μου λέει: «Να του θυμίσεις πως αν και σπουδαίος στατικός, όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός την κοπάνησε από το γραφείο του στον Πύργο των Αθηνών».

- Κι εγώ το ίδιο έκανα, μάλιστα με τον πρώτο σεισμό πήδηξα από το παράθυρο.
Η θερμοκρασία κάλπαζε προς το κόκκινο. Η συνέχεια ακόμα πιο ερεθιστική. Για να δούμε μερικά από τα δεδομένα της καταγωγής του, των πολιτικών ενδιαφερόντων του και της γενιάς του.

- Από τη Νάξο λοιπόν.
«Από τη Νάξο και μάλιστα με αριστερές καταβολές. Ο πατέρας μου, όταν ήμουν 3 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή στο μέτωπο του πολέμου. Οι αριστεροί είναι οι πιο ανιδιοτελείς. Δεν αναφέρομαι στις ηγεσίες. Αυτές πολλές φορές φέρθηκαν με απερισκεψία και με τις πολιτικές τους κατάφεραν να στείλουν χιλιάδες αγωνιστές στις εξορίες και στα εκτελεστικά αποσπάσματα».

- Ησουν του ΚΚΕ;
«Οχι, της ΕΔΑ ήμουν. Αλλά με τη διάσπαση όλα έγιναν χάλια. Φαντάσου πως όταν πηγαινοερχόμουν στο Παρίσι, περίεργο που η χούντα δεν μου είχε αφαιρέσει το διαβατήριο, έπεφτα πάνω σε φίλους που ο ένας έβριζε με τον χειρότερο τρόπο τον άλλο. Ετσι παρέμεινα αδέσμευτος και “ουδέτερος”». Περίπου μετέωρος».

Το 1963 ο Δημήτρης Μπαϊρακτάρης ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Πανελληνίου Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών.

- Και τώρα με τον Κυριάκο;
«Χρειαζόμαστε μεταρρυθμίσεις, μακάρι να τις κάνει και μακάρι ο τόπος να μετακινηθεί προς την Ευρώπη. Αυτή η μόνη ρεαλιστική επιλογή. Eπειδή όμως είναι στο κόμμα της Δεξιάς και χρειάζεται τις πλάτες της, κάνει συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Πρέπει να ακολουθήσουμε αυτό τον δρόμο και πάντα θα λέω “ναι” σε κάθε θετική μεταρρύθμιση».

- Και ο Τσίπρας;
«Είμαι επιφυλακτικός».

- Μόνο;
«Σου είπα ότι πολλές φορές οι ηγεσίες φέρθηκαν με ανευθυνότητα».

Η Γραμμή 4
Από τον θυμωμένο Ρίχτερ στο φιλικό μετρό και την επιθυμητή Γραμμή 4. Το πρώτο που έμαθα είναι:
«Αργότερα θα συνεχιστεί ακολουθώντας κατά μήκος τη διαδρομή της λεωφόρου Κηφισίας μέχρι το Μαρούσι».

- Πότε θα γίνει αυτό;
«Ισως μετά από οκτώ χρόνια που θα έχει ολοκληρωθεί η πρώτη φάση της Γραμμής 4. Ισως και παράλληλα».

- Μακάρι!
«Παρεμπιπτόντως, πρέπει να σου πω ότι ένας από τους σταθμούς της Γραμμής 4 θα κατασκευαστεί πλησίον της σημερινής οικίας του Αλέξη Τσίπρα».

- Δεν πιστεύω να πρόκειται για διαπλοκή (γέλασε)
«Αυτό το έργο θα ανακουφίσει εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίους. Σκέψου μόνο την ασφυξία που μονίμως συμβαίνει στην Κηφισίας. Και μετά διαμαρτύρονται όλοι αυτοί για την κοπή των δέντρων, τα οποία μάλιστα θα επανέλθουν στα ίδια σημεία, ίσως και σε περισσότερα. Και μέσα στη μεταφυσική οικολογική τους ανησυχία δεν υπολογίζουν την ανακούφιση, τη λύτρωση του περιβάλλοντος με τη μετακίνηση τόσων ανθρώπων με το μετρό».

«Ξεχωρίζει ο σταθμός στο Μοναστηράκι λόγω εδάφους και λόγω διασταυρώσεως με τη γραμμή του ΗΣΑΠ. Η Γραμμή 4 θα εξυπηρετήσει περιοχές όπως Γαλάτσι, Κυψέλη, Δικαστήρια, Εξάρχεια, Κολωνάκι Καισαριανή, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια, Ζωγράφου και θα καταλήγει στον σταθμό της Κατεχάκη».

- Οκτώ χρόνια; Τόσο πολύ; Στην Κίνα θα είχε γίνει στο πι και φι.
«Ε βέβαια. Εξαρτάται σε τι συνθήκες το κάνεις. Εξαρτάται φυσικά και από τις εργασιακές συνθήκες. Δεν είμαστε Κίνα. Θα ήθελες να εργαζόσουν σε συνθήκες Κίνας;».

- Και μόνο που το ακούω με πιάνει τεταρταίος πυρετός. Ασε καλύτερα.
«Τα εδάφη της Αθήνας δεν είναι και τα πιο εύκολα. Εφαρμόζουμε αρκετά σύγχρονες τεχνολογίες, δεν είμαστε καθυστερημένοι. Οι Ελληνες μηχανικοί δεν δυσκολεύονται να αφομοιώσουν αυτές της τεχνολογίες υποδομής. Με το προηγούμενο έργο στο μετρό έχει αποκτηθεί εμπειρία. Μην ξεχνάς το γεγονός πως Ελληνες στατικοί, μηχανολόγοι, αρχιτέκτονες, όλες οι ειδικότητες, παίζουν σημαντικό ρόλο στα Εμιράτα, στο Κατάρ μέχρι και στην Ινδία».

- Πιστεύεις και ελπίζεις, είναι ρεαλιστική η προοπτική ολοκληρωμένης σύγχρονης μεταμόρφωσης της Ελλάδας;
«Πιστεύουμε ότι σε αυτή τη δεκαετία που έχουμε μπροστά μας πολλά πράγματα θα κάνουμε. Γενικά η χώρα παράλληλα με τα έργα υποδομής έχει δώσει έμφαση στην παραγωγή πράσινης ενέργειας και στην ψηφιακή τεχνολογία. Οπως να συμπληρωθεί το οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο. Οι υποδομές των πόλεων, έργα αντιπλημμυρικής προστασίας. Και ελπίζουμε να υπάρχουν και οι πόροι».

- Το σιδηροδρομικό δίκτυο χειρότερο και από τριτοκοσμικό.
«Επειδή δόθηκε μεγάλη έμφαση στις οδικές μεταφορές».

- Μα αυτές οι οδικές μεταφορές δεν είναι και ακριβές τόσο σε κόστος ανθρώπινων ζωών όσο και σε συνάλλαγμα, αλλά και στη μόλυνση του περιβάλλοντος;
«Το αυτοκίνητο σε πάει πόρτα-πόρτα».

- Οι Αγγλοι, οι Γάλλοι, οι Ρώσοι, οι Γερμανοί, οι Γιαπωνέζοι και τόσοι άλλοι είναι χαζοί που ασχολήθηκαν και έφτιαξαν σύγχρονα σιδηροδρομικά δίκτυα; Φαντάσου τι θα γινόταν αν σε 90 λεπτά έφτανες μέχρι την Πάτρα και σε τρεις ώρες στη Θεσσαλονίκη.
«Αυτά είναι έργα σε εξέλιξη».

- Εξωφρενική καθυστέρηση.
«Οτι αυτό το οδικό δίκτυο ωφελεί τις εταιρείες πετρελαίου είναι σίγουρο. Τώρα είναι πολιτική να περιοριστεί το πετρέλαιο και όλα τα παράγωγα που ευθύνονται για την κυριαρχία διοξειδίου του άνθρακα».

- Επομένως λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου θα ωφεληθούμε κι εμείς. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Κάτι είναι κι αυτό. Από το μετρό και τα απαραίτητα έργα υποδομής, στην τελευταία του έρευνα, τυπωμένη σε βιβλίο στα αγγλικά, σχετικά με τις οκτώ διαστάσεις των σωματιδίων.
«Αυτά τα σωματίδια διαθέτουν κάποιες στοιχειώδεις ιδιότητες. Οπως ταχύτητα, δύναμη, ορμή, μάζα, ηλεκτρικό φορτίο».

- Φυσικά είναι αόρατα.
«Οι διαστάσεις του τετράκις δισεκατομμυριοστά του μέτρου. Αυτά συνθέτουν όλα τα ορατά σώματα. Ολη η ύλη που την πιάνουμε αποτελείται από αυτά τα σωματίδια. Το τραπέζι, όλα. Κι εμείς οι ίδιοι από αυτά αποτελούμαστε. Κάθε μέγεθος του σωματιδίου, η δύναμη, η ταχύτητα, η ορμή, η επιτάχυνση περιγράφεται με οκτώ παραμέτρους. Αυτό προκύπτει από τη δική μου μελέτη».

- Δηλαδή για να καταλάβω, τι συνέβαινε μέχρι τώρα;
«Τα περιορίζαμε σε μικρό αριθμό παραμέτρων. Μιλώντας για τον τρισδιάστατο χώρο δίναμε τρεις παραμέτρους. Εμείς οι μηχανικοί, στα προβλήματά μας είχαμε διαπιστώσει ότι καθεμία από αυτές τις παραμέτρους έχει δύο διαφορετικές μορφές. Επομένως για εμάς τους στατικούς μηχανικούς το σύνολο αποτελείται από έξι παραμέτρους. Επειδή τώρα με την εισαγωγή της Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν ο χώρος διαθέτει άλλη μια διάσταση, αλλά επειδή κι αυτή έχει άλλη μια, οι παράμετροι είναι οκτώ».

- Ολα αυτά ακούγονται κινέζικα. Δηλαδή, για να καταλάβω, αυτή η έρευνα με τις οκτώ διαστάσεις καταλήγει σε κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα;
«Οχι άμεσα. Ενδιαφέρει την πρόοδο της επιστήμης, Και μετά από αυτό έπονται οι τεχνολογικές εφαρμογές. Πρέπει όμως να σου πω ότι οι παράμετροι αυτές δεν είναι οκτώ, διπλασιάζονται στις 16 και μετά γίνονται 32. Ο τελικός αριθμός είναι αυτός. Αυτές οι οκτώ διαστάσεις απεικονίζονται σε μια ιδιότυπη άλγεβρα που λέγεται Αλγεβρα των Οκτονίων. Από το οκτώ».

- Αυτή η Αλγεβρα διδάσκεται;
«Οχι, δεν διδάσκεται, αλλά έχει διατυπωθεί εδώ και ενάμιση αιώνα χωρίς να έχει χρησιμοποιηθεί πουθενά. Δεν είχε βρεθεί το αντίκρισμά της στα φυσικά φαινόμενα».

-Τι πάει να πει αυτό;
«Πώς αφορά σε όλα τα φαινόμενα, όλες τις χημικές αντιδράσεις, τη θερμοδυναμική και άλλα. Αυτή η Αλγεβρα των Οκτονίων είναι η κατάλληλη για να περιγράψει τη συμπεριφορά των στοιχειωδών σωματιδίων. Θα βοηθήσει να έχουμε βαθύτερη κατανόηση των φυσικών φαινομένων που καταλήγουν να επηρεάζουν και να διαμορφώνουν την τεχνολογία».

Τα σουβλάκια του Μπαϊρακτάρη

Από την αρχή της κουβέντας μια σκέψη τριγυρνούσε στο μυαλό μου: άραγε ο Μπαϊρακτάρης της Στατικής και των σωματιδίων είναι συγγενής του άλλου με τα σουβλάκια που χλαπάκιαζε ο Κωστάκης την ώρα που υποτίθεται ότι θα άλλαζε, εκ θεμελίων, το Δημόσιο;

«Οχι, απλώς πρόκειται περί συνωνυμίας. Γνωριστήκαμε, όμως, όταν έφτιαχνα τον σταθμό στο Μοναστηράκι»

- Κι εσύ στα διαλείμματα απολάμβανες κοψίδια; (γέλασε)
«Το όνομα Μπαϊρακτάρης έχει πολλές γεωγραφικές αφετηρίες. Παλιά, επί Επαναστάσεως του 1821, Μπαϊρακτάρης ήταν αυτός που κρατούσε το μπαϊράκι, τη σημαία, κι έτσι ξεκινάει από πολλά σημεία της Ελλάδας. Ο Σπύρος, ο φίλος μας με τα σουβλάκια, από το Αγρίνιο είναι, απόγονος Σουλιωτών. Όπως ήταν ο προπάτορας του Σπύρου, ο Δημήτρης, ο διευθυντής της Αστυνομίας Αθηνών, αυτός που αντιμετώπισε τους κουτσαβάκηδες που τους έκοβε το ψαλίδι με τα μανίκια και τα ζωνάρια».

- Και η δική σου καταγωγή;
«Όπως σου είπα, από τη Νάξο. Μπαϊρακτάρηδες ήταν αυτοί που κρατούσαν σημαίες και τις ανέμιζαν στο καρναβάλι. Δηλαδή οι πρόγονοί μου ήταν μασκαράδες, όχι παλικάρια».

- Για πες μου τώρα κάτι πρακτικό. Ας πούμε ότι θέλω να αγοράσω ένα μικρό διαμέρισμα, τι πρέπει να προσέξω;
«Πρέπει να τα δει κανείς όλα. Εννοώ τα στατικά. Σε εκείνο που εγώ δίνω μεγάλη σημασία είναι στη θέα και στον προσανατολισμό. Ο Νότος είναι προτιμότερος».

- Γιατί;
«Εχει τον ήλιο. Όσα σπίτια έχω αλλάξει μέχρι τώρα τα επέλεγα με αυτό το κριτήριο, του Νότου. Έχεις περισσότερες ώρες την ημέρα τον ήλιο, έχεις το φως».

- Για τη στατικότητα;
«Ο σκελετός να περιλαμβάνει, εκτός από τις κολώνες, και συμπαγή τοιχώματα, αντί για τούβλο, τοίχωμα από μπετόν. Και αυτό να το έχει όλη η πολυκατοικία από κάτω προς το πάνω. Τουλάχιστον τρία τέτοια τοιχώματα στις τρεις πλευρές της περιμέτρου».

- Στον σεισμό είναι πιο ανθεκτικές οι σιδηροκατασκευές;
«Οχι μόνο αυτές και οι δύο είναι ανθεκτικές αρκεί να έχουν μελετηθεί σωστά. Το σκυρόδεμα έχει μεγαλύτερη αντοχή σε περίπτωση πυρκαγιάς, ενώ το μέταλλο είναι άμεσα εκτεθειμένο στις φλόγες».

Αμέσως μετά η σειρά των σημερινών πραγμάτων. Όπως εμβολιασμός, ορθολογισμός.

- Εμβολιασμένος;
«Και τα τρία, δεν αστειευόμαστε εδώ. Ανεπιφύλακτα, δεν το συζητάω. Δεν επηρεάζει το DNA των ανθρώπων αλλά των ιών».

- Υπάρχουν και περιπτώσεις επιστημόνων που αρνούνται να το κάνουν;
«Το “επιστήμονας” είναι τυπικός τίτλος που παίρνει κάποιος που τελειώνει το πανεπιστήμιο. Ωστόσο δεν σημαίνει ότι έχει αφομοιώσει και την ουσία της επιστήμης. Εγώ κρίνω από τη δική μου ειδικότητα του μηχανικού και στατικού. Γνωρίζω αρκετούς που έχουν ξεχάσει την επιστήμη του μηχανικού και λειτουργούν κυρίως μηχανικά. Η γνώση της ρουτίνας. Πιστεύω ότι το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους επιστημονικούς κλάδους».

- Μια και το έφερε η κουβέντα, οι μηχανικοί, οι στατικοί και οι αρχιτέκτονες δεν φέρουν μεγάλη ευθύνη για τα τερατουργήματα των ελληνικών πόλεων;
«Και οι μηχανικοί ευθύνονται για την κατάντια της Αθήνας. Ως επαγγελματίες, είδαν ότι η Αθήνα όπως διαμορφώθηκε, έδινε ευκαιρίες. Επομένως, δύσκολα μέσα σε συνθήκες σκληρού ανταγωνισμού να μείνει κανείς αδιάφορος μπροστά στις ευκαιρίες, Αλλά όπως σου είπα, οι κρίσιμες αποφάσεις έχουν ληφθεί αλλού».

- Πού;
«Στους πολιτικούς. Στη χειρότερη περίπτωση ότι αδιαφόρησαν. Στην καλύτερη περίπτωση ότι έδωσαν προτεραιότητα στην κάλυψη του υπερπληθυσμού που εμφάνισαν οι πόλεις σε σύντομο χρονικό διάστημα, επομένως έπρεπε άμεσα να ικανοποιηθούν».

- Και οι πόλεις;
«Σε έναν μεγάλο βαθμό δεν είναι οι σωστές πόλεις. Πρέπει να αναγνωρίζουμε τις αστοχίες μας. Αν τις φτιάχναμε σήμερα θα είχαμε περισσότερα κριτήρια για να κάνουμε τις επιλογές μας. Πρώτα απ’ όλα είναι θέμα πολεοδομίας. Οι στενοί δρόμοι να πάρουν πλάτος, να αυξηθεί το πράσινο, περισσότεροι ελεύθεροι χώροι. Αυτό σημαίνει άλλη πολιτική Γης. Ωστόσο, ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο για τις απαλλοτριώσεις; Πάντως η βελτίωση μιας πόλης δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Πρέπει να έχουμε μακροπρόθεσμο προγραμματισμό. Πώς θα εξασφαλιστούν οι αναγκαίοι πόροι. Εμείς να σκεπτόμαστε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας και όχι τον εαυτό μας».

- Συμφωνείς με την εκτίμησή μου ότι ο ορθολογισμός στις μέρες μας βρίσκεται σε υποχώρηση;
«Μεγάλη, δεν υπάρχει αμφιβολία».

- Και πώς το εξηγείς;
«Θέμα Παιδείας. Ασχολούμαι πολύ με την πλατωνική φιλοσοφία. Ο Πλάτωνας είναι ο εισηγητής του Ορθολογισμού. Η Πολιτεία μιλάει για την πολιτική οργάνωση. Το Συμπόσιο για τον Ερωτα. Ο Πρωταγόρας για την Αρετή και την Ηθική. Ο Πλάτωνας ασχολήθηκε με τα πάντα. Αυτός ήταν που είπε για πρώτη φορά “επιστήμη η γνώση που στηρίζεται στον ορθολογισμό”. Εχει μελετήσει τον ορθολογισμό σε βάθος και πλάτος όσο κανένας άλλος. Ο ορθολογισμός σήμερα εφαρμόζεται στη Φυσική στην καθαρή του μορφή. Στις άλλες επιστήμες είναι ο εμπειρισμός. Για όλους τους άλλους τομείς δραστηριότητας κυριαρχεί ο δογματισμός, οι έτοιμες αλήθειες, η πίστη γενικώς όχι μόνο η θρησκευτική, αλλά και η πολιτική».

- Πιστεύεις στην εξέλιξη της ανθρωπότητας;
«Από τον 16ο αιώνα άλλαξε ο κόσμος. Ο κόσμος του Μεσαίωνα, ο πρωτόγονος άλλαξε αλματωδώς. Είχαμε την επιστημονική έκρηξη. Οφείλεται στο γεγονός ότι οι πρωτοπόροι της ευρωπαϊκής επιστήμης, Γαλιλαίος, Καρτέσιος, Κέπλερ, Νεύτων, ήταν φανατικοί οπαδοί του Πλάτωνα. Η ουσία της επιστημονικής σκέψης είναι ο ορθολογισμός».

- Κι εμείς οι Νεοέλληνες;
«Εμείς τον έχουμε βάλει στην μπάντα. Παράδειγμα οι ανεμβολίαστοι. Αυτούς τους βλέπω σαν τους καμικάζι. Δεν είναι όπως ο αυτόχειρας που μάλλον τον συμπαθείς. Είναι ο άλλος, είναι αυτός που είναι ζωσμένος με εκρηκτικά και παίρνει στον λαιμό του όλους τους γύρω του. Δημόσιος κίνδυνος».


Ειδήσεις σήμερα:

Η «Όμικρον» αλλάζει τα δεδομένα στην Ευρώπη, στο τραπέζι η επέκταση της υποχρεωτικότητας στην Ελλάδα

Amazon: Στο κλαμπ των σημαντικών τεχνολογικά αγορών η Ελλάδα με τη νέα επένδυση

Ο Μέσι πιάστηκε κορόιδο αγοράζοντας με 30 εκατ. ξενοδοχείο που θα κατεδαφιστεί!