Τηλεόραση: «Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ»

Απαντώντας στην ερώτηση «Τηλεόραση βλέπετε;», η συγγραφέας Τζίνα Πολίτη θα πει τα εξής: «Τι να κάνω; Στήνομαι εκεί μπροστά, βάζω το φαΐ μου και βλέπω. Αλλά σκέφτομαι πόσο μας έχουν αποκτηνώσει. Κάθεσαι εκεί με την πίτσα και βλέπεις βόμβες να πέφτουν, παιδιά στα νοσοκομεία, τραγικά πράγματα και τα συναισθήματά σου η τηλεόραση τα έχει κάνει κτήνη». Για να είμαστε τυπικοί, η συνέντευξη δόθηκε στην εξαιρετική συνάδελφο Αργυρώ Μποζώνη στην LIFO.

Η κυρία Πολίτη, μέσα σε λίγες λέξεις περιέγραψε με απόλυτη ακρίβεια την τηλεοπτική κατάσταση. Ουσιαστικά προσδιόρισε την τηλεοπτική ουτοπία και ταυτόχρονα έδωσε τον ακριβή ορισμό της ψευδαίσθησης της τηλεοπτικής ευδαιμονίας. Πρόκειται για μία εφιαλτική συνύπαρξη της εικόνας του τραγικού με την συνθήκη της απάθειας.

Αυτό βιώνει η μεγαλύτερη μερίδα του τηλεοπτικού κοινού τις τελευταίες ημέρες. Ο πόλεμος είναι τηλεοπτικό θέαμα. Οι βομβαρδισμοί και οι ανθρώπινες αντιδράσεις, ο σπαραγμός των αμάχων αντιμετωπίζονται ωσάν κινηματογραφικά στιγμιότυπα. Με πιτόγυρα και κινητά που σκρολάρουν ταυτόχρονα στο Instagram για να μην χαθεί και η επαφή του τηλεθεατή με μία ακόμη ψευδαίσθηση. Αυτή που θέλει μία μερίδα ανθρώπων μέσα από ποσταρίσματα και stories να κάνουν ταυτόχρονα δηλώσεις κατά του πολέμου και να μετρούν αντίστροφα για τις καλοκαιρινές διακοπές. Το απόλυτο τηλεοπτικό παράλογο.

Φυσικά όλο αυτό ήρθε κι έδεσε με μία ακόμη εύστοχη τοποθέτηση. Αυτή της Νένας Μεντή, η οποία εσχάτως μέσα από μία σειρά συνεντεύξεων και δηλώσεων έχει γίνει το απόλυτο είδωλο – opinion maker. «Βεβαίως και παρακολουθώ τηλεόραση, είμαι και εγώ σαν όλους τους Έλληνες, δεν ξεχωρίζω. Έχω ξεχωρίσει πολλά κακά στην τηλεόραση, βασικά τα κακά που είναι όλα τα ριάλιτι. Κάποιες ώρες το βράδυ το θέλω το αποβλακωτικό μου. Αντί να πάρω ηρεμιστικό, παίρνω αποβλακωτικό».


Ειδικά τις τελευταίες ημέρες ο αχταρμάς και το αμήχανο συνονθύλευμα είναι έννοιες που προσδιορίζουν απόλυτα την τηλεοπτική σκαλέτα σε ό,τι αφορά ειδικά την ψυχαγωγία. Με πρόσωπα βουτηγμένα στις ενοχές, με ακατάλληλο χαβαλέ, με θέματα που δείχνουν και είναι τόσο μικρά και ανούσια μπροστά σε όλο αυτό που συμβαίνει…

Η αλήθεια βέβαια είναι η εξής: δεν θέλει το τηλεοπτικό κοινό να βλέπει τον πόλεμο στην τηλεόραση. Δεν το λέω εγώ, το λένε οι αριθμοί. Οι οποίοι είναι απόλυτοι και αντιπροσωπευτικοί αυτού που συμβαίνει απέναντί μας και γύρω μας. Οκτώ στα δέκα προγράμματα του τοπ 10 στον πίνακα τηλεθέασης είναι αμιγώς ψυχαγωγικά. Στις δύο τελευταίες θέσεις τα δελτία ειδήσεων του ΣΚΑΪ. Είναι τα χθεσινά νούμερα της Nielsen, μιας ημέρας κρίσιμης για τα όσα συμβαίνουν. Οσο λοιπόν κι αν καληνυχτίζεται ο Κεμάλ στα ποστ που «βρωμάνε» κλισέ, τόσο θα αποθεώνεται ο Μαθιός και ο Κατσαούνης στις επιλογές. Για να μην κοροϊδευόμαστε, παιδιά. Τώρα, καληνύχτα.

Ειδήσεις σήμερα:

Κάτοικοι στο Χάρκοβο στέκονται μπροστά σε ρωσικά άρματα και τραγουδούν τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας

Έλληνες τηλεφωνούν στην πρεσβεία της Ουκρανίας ζητώντας να πολεμήσουν κατά της Ρωσίας

Στο «τραπέζι» της κυβέρνησης πλαφόν στο περιθώριο κέρδους των βενζινοπωλών