Δημήτρης Κοντομηνάς: Έζησε, ξόδεψε και δεν άφησε χαμένη ευκαιρία - Σήμερα το τελευταίο αντίο στο Α' Νεκροταφείο

Υπέγραψε ολόκληρη εποχή από τότε που, πάνω από μισό αιώνα πριν, μπήκε δυναμικός και ορμητικός στο εγχώριο σκηνικό. Ο Δημήτρης Κοντομηνάς, που «έφυγε» την προηγούμενη Πέμπτη στα 83 του χρόνια, περνάει στην Ιστορία ως ένας από τους πιο σημαντικούς Ελληνες επιχειρηματίες.

Ήξερε από νεαρός που μπήκε στον συναρπαστικό κόσμο των μπίζνες ότι δεν γυρίζουν πίσω: τα χρήματα που ξοδεύουμε, γι’ αυτό και δεν τα λυπήθηκε ποτέ. Η ζωή που κάνουμε, γι’ αυτό και εκείνος τη ζούσε σχεδόν πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο. Και μια χαμένη ευκαιρία που ο ίδιος φρόντιζε να την παίρνει πάντα, πολλές φορές έστω κι αν την πλήρωνε πολύ ακριβά.

Αυτές ήταν και οι τρεις βασικές αρχές που ακολούθησε στη ζωή του. Χαρισματικός, οξυδερκής, καινοτόμος, ριψοκίνδυνος, έχτισε μια απαράμιλλα επιτυχημένη επιχειρηματική αυτοκρατορία. Πληθωρικός, γαλαντόμος, γοητευτικός, τζέντλεμαν στην προσωπική του ζωή, διένυσε στο κοινωνικό προσκήνιο μια τροχιά μεγιστάνα. Και έφυγε φτωχός από τον μάταιο τούτο κόσμο. Αργά, βασανιστικά, σιωπηλά. Δικαιώνοντας ίσως τον αρχαίο φιλόσοφο Δημόκριτο που έγραφε: «Ο κόσμος σκηνή, ο βίος πάροδος. Ηλθες, είδες, απήλθες».

Άφησε την τελευταία του πνοή στην πριβέ σουίτα του 17ου ορόφου του νοσοκομείου «Υγεία». Καθηλωμένος και πλήρως εξασθενημένος, φιλοξενούμενος επί σχεδόν δυόμισι χρόνια εκεί, δεν τον περιέθαλπαν πλέον ως ασθενή που διατηρεί ελπίδες ανάκαμψης. Αφού του προσφέρθηκε κάθε ιατρική βοήθεια και όλα τα εξειδικευμένα εφόδια ανάνηψης της επιβαρυμένης υγείας του, τον αντιμετώπιζαν πια με τη φροντίδα που απαιτεί ένας άνθρωπος σε κατάσταση διαρκούς φθοράς που θα έχει αναπόφευκτα μοιραία κατάληξη.

Ο άλλοτε εύσωμος και ευσταλής Δημήτρης Κοντομηνάς με ύψος πάνω από 1,80 μ. και βάρος 130 κιλά είχε συρρικνωθεί απελπιστικά σε ίχνος του παλιού του εαυτού. Ζύγιζε πια κάτι λιγότερο από 30 κιλά. Η καρδιά του, ωστόσο, άντεχε, αλλά είχε χάσει κάθε επαφή με το περιβάλλον. Και όσο σταδιακά έσβηνε, μαζί του εξαϋλωνόταν και η περιουσία που είχε αποκομίσει ύστερα από δεκαετίες καρποφόρας δραστηριότητας και αποδοτικά έως χρυσοφόρα επιχειρηματικά deals που έφεραν τη σφραγίδα του μοναδικού ταλέντου του. Σκόνη, κομμάτια και θρύψαλα έγιναν προσωπικά του υλικά αποκτήματα.

Στο σφυρί βγήκε και η 47μετρη πολυτελής θαλαμηγός του «Quintessa», με την οποία άλλοτε όργωνε τις θάλασσες φιλοξενώντας διάσημες εγχώριες και διεθνείς προσωπικότητες. Η αρχιτεκτονικά εξαίσια νεοκλασική μονοκατοικία του ’30 της οδού Μελεάγρου, πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο, ένα αρχοντικό-στολίδι το οποίο ανακαίνιζε επί έξι χρόνια, μπήκε στη λίστα προς πώληση.

Παρομοίως διατέθηκε προς εκποίηση και το υπέροχο κατάφυτο κτήμα του σε έκταση 300 στρεμμάτων με αμπελώνες αλλά και ελικοδρόμιο στο Μετόχι Αργολίδας, απέναντι από το νησί της Υδρας.

Δεσμεύτηκε και η έπαυλη-υπερπαραγωγή στο αχανές κτήμα του στη Βαρυμπόμπη, ένας επίγειος παράδεισος φτιαγμένος με μεράκι και αγάπη από τον επιχειρηματία, ο οποίος υπέστη ζημιές από τις περσινές πυρκαγιές. Ο ίδιος, βυθισμένος σε ένα μάταιο κενό και στη σιωπή του λίγο πριν το τίποτα, δεν αντιλήφτηκε το ταχύτατο αυτό ξήλωμα των ιδιόκτητων στοιχείων που λάτρεψε. Καλύτερα ίσως...

Ζωή σαν μυθιστόρημα

Ανέκαθεν, όμως, είχε την επίγνωση ότι δεν ήταν άτρωτος. Ακόμη κι όταν με φρενήρη ταχύτητα εκτοξεύτηκε στη στρατόσφαιρα της επιτυχίας, γνώριζε ότι η δόξα και η ισχύς είναι πρόσκαιρες. Πόσο μάλλον οι υλικές απολαβές τους.

Γι’ αυτό όσο υπήρξε ενεργός, ακμαίος και δημιουργικός φρόντισε να απολαύσει σχεδόν με μυθιστορηματικό τρόπο τη ζωή, προτού τα επιτεύγματα του παλμαρέ του καταλήξουν αθόρυβες υποσημειώσεις στις σελίδες του εγχώριου επιχειρείν. Ως ένας από τους πιο επιδραστικούς επιχειρηματίες του τελευταίου μισού αιώνα πρόλαβε να γραφτεί στην Ιστορία με κατορθώματα που του απένειμαν γενναιόδωρα -όσο ήταν και ο ίδιος προς τους συνεργάτες και τους εργαζομένους του- τον τίτλο του «Mister», όχι του «Boss».

Κύριος, όχι αφεντικό. Υπήρξε πασίγνωστος ως ο Mr Interamerican στις ασφάλειες, ο Mr Interbank και κατόπιν ο Mr Nova στον τραπεζικό τομέα, ο Mr Ευρωκλινική στον τομέα της Υγείας και ο Mr Green Farm στα βιολογικά προϊόντα. Διατέλεσε ο Mr Αρης Θεσσαλονίκης στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ο Mr Village Roadshow στις κινηματογραφικές αίθουσες, ο Mr InterJet στον στόλο αεροσκαφών και ελικοπτέρων, ο Mr Intertech στο εμπόριο ηλεκτρικών προϊόντων. Και ακόμη, ο Mr των online ασφαλιστικών Prime και MyDirect, της τηλεφωνικής Cosmoline, του πολυχώρου της «Αίγλης» Ζαππείου.

Και βέβαια, ήταν εμβληματικός ως ο Mr ALPHA στον τομέα των ΜΜΕ από τότε που εξαγόρασε από την οικογένεια Αλαφούζου αρχικά και τον Στάθη Τσοτσορό στη συνέχεια το κανάλι που μετονόμασε σε ALPHA SKY και από το 1999 οριστικά σε ALPHA. Ξόδεψε, αν δεν σκόρπισε, εκατοντάδες εκατομμύρια για να το μεταφέρει από τα έρημα οικόπεδα του Ρέντη στο πανέμορφο γυάλινο κτίριο της Κάντζας και επένδυσε χουβαρντάδικα σε στελέχη και πρόγραμμα για να το επιβάλει με αξιώσεις στην τηλεοπτική αγορά. Σε ένα φεγγάρι, ως μετρ των κερδοφόρων deals, το μεταπώλησε στον γερμανικό τηλεοπτικό κολοσσό RTL, αλλά δύο χρόνια αργότερα επανέκτησε τον μετοχικό έλεγχο του ραδιοτηλεοπτικού ομίλου.


Ο Κοντομηνάς στήριξε με νύχια και με δόντια τον τηλεοπτικό του σταθμό και τους 1.500 εργαζομένους που απασχολούσε. Αξέχαστη στα τηλεοπτικά χρονικά θα μείνει η «εισβολή» του στο πλατό της εκπομπής της φίλης του Ελένης Μενεγάκη τον Οκτώβριο του 2016.

Έδωσε ένα φιλί στην παρουσιάστρια του ALPHA, την αγκάλιασε ζεστά και μετά ξιφούλκησε ενώπιον των αποσβολωμένων τηλεθεατών. Τον έπνιγε όμως το δίκιο... Είχε προηγηθεί η περίοδος της δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. όταν ο ALPHA TV είχε μείνει χωρίς άδεια.

Από το Μαξίμου μεθοδευόταν τότε η υφαρπαγή του καναλιού υποκινώντας τον εργολάβο Χρήστο Καλογρίτσα, που είχε πάρει άδεια με τα βοσκοτόπια, να συνεργαστεί με τον Κοντομηνά, ο οποίος διέθετε την υλικοτεχνική υποδομή. Στο μεταξύ τους ραντεβού ο «αδέκαρος» Καλογρίτσας ύστερα από εντολή του Νίκου Παππά φέρεται να ζήτησε από τον Κοντομηνά το 51% του καναλιού, τέσσερις ειδησεογραφικές εκπομπές και έλεγχο του πολιτικού ρεπορτάζ.

Ποιος είδε τον ιδιοκτήτη του ALPHA ζωντανό στις οθόνες και δεν τρόμαξε από την ευθύτητά του μπροστά στην αμήχανη Μενεγάκη. Αφού εξιστόρησε τις καταχρηστικές κυβερνητικές απαιτήσεις, εστίασε τα πυρά του προσωπικά κατά του τότε υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά. «Πήγαινε στο καλό, αγόρι μου, το κανάλι δεν πουλιέται σε τρίτους.

Το κανάλι ανήκει στους εργαζομένους και σε μένα, θα λέμε αλήθειες και δεν θα κλείσει, κύριε Παππά, που κάτι πρέπει να κρύβεις εσύ για να φωνάζεις πως σε παρακολουθούσαμε στην Αμερική». Και έκλεισε χαρακτηριστικά τονίζοντας: «Επόμενη μέρα υπάρχει για τον ALPHA, αλλά για τους άλλους υπάρχει η επόμενη νύχτα».

Αλλά έτσι ήταν πάντα ο Κοντομηνάς, λένε όσοι τον γνώρισαν από κοντά. Ηπιος, καταδεκτικός, χιουμορίστας, θεοσεβούμενος, αλλά δεν ανεχόταν την αχαριστία και τις ύπουλες γροθιές κάτω από τη ζώνη. Αντιδρούσε, αλλά ποτέ εν θερμώ. Περίμενε, όπως στα deals, τον ιδανικά σωστό χρόνο γα να χτυπήσει.

Μια περιπετειώδης διαδρομή

Χρόνια πριν, το 2005, η εφημερίδα «Αυριανή» τον ανεβοκατέβαζε «λαμόγιο», «μεγαλοαπατεώνα», «λωποδύτη», «καταχραστή των ομογενών πελατών της Interamerican». Ο επιχειρηματίας περίμενε ψύχραιμα έξι μήνες μέχρι να καταθέσει μηνύσεις και αγωγές για τα εξυβριστικά και συκοφαντικά δημοσιεύματα προς τον εκδότη της εφημερίδας και εκ των ιδιοκτητών τότε του καναλιού ALTER Γιώργου Κουρή, ζητώντας του συνολική αποζημίωση 15 εκατ. ευρώ.

Ο μακαρίτης ο Κουρής, που εξαπέλυε τις επιθέσεις του επειδή θεωρούσε ότι στελέχη του ALTER μετακινούνταν στον ALPHA, έριξε μερικές κούφιες στρακαστρούκες στον αέρα για την τιμή των όπλων και μετά σιώπησε οριστικά.

Ο Κοντομηνάς με κινήσεις έμπειρου σκακιστή είχε κάνει καθοριστικό ματ. Με μαεστρία δημιούργησε μια δαιδαλώδη επιχειρηματική αυτοκρατορία, απέκτησε αμύθητη ρευστότητα με έξυπνες εξαγορές και μεταπωλήσεις, συγκέντρωσε ισχυρή περιουσία, η οποία όμως εξατμίστηκε λόγω δικαστικών εμπλοκών, διενέξεων και εκκρεμοτήτων, ατυχών τοποθετήσεων, ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων, υπέρογκων προστίμων και δεσμεύσεων από τους πιστωτές του.

Για έναν φιλάνθρωπο, αισιόδοξο και κιμπάρη άνθρωπο όπως ο ίδιος, η οικονομική συμφορά υπήρξε τραυματικό βίωμα, αν όχι το ακαριαία τελειωτικό χτύπημα στην ήδη εύθραυστη υγεία του.

Αλλά και πάλι, τα εύσημα της πολύχρονης προσφοράς του ως αυτοδημιούργητου δεν μπορούσε να του τα αφαιρέσει κανείς. Είχε άλλωστε καταφέρει σε μια περιπετειώδη διαδρομή 60 χρόνων να χαράξει και να ανοίξει νέους δρόμους στην εγχώρια επιχειρηματικότητα. Από τότε που ψηλός, κομψός, διοπτροφόρος, ευγενικός αλλά πεισματάρης νεαρός 23χρονος βγήκε στην πιάτσα να πουλήσεις ασφάλειες. Τότε που για αρκετούς που καταλάβαιναν τον όρο και την έννοια του προϊόντος το θεωρούσαν γρουσουζιά, ενώ οι άσχετοι το εκλάμβαναν απλώς ως το μαραφέτι στους ηλεκτρικούς πίνακες της ΔΕΗ.

Από τον Μπύθουλα στην κορυφή

Δεν προσγειώθηκε ουρανοκατέβατος στην ντόπια αγορά ο Δημήτρης Κοντομηνάς. Γεννημένος στις 3 Ιουνίου του 1939 στην Ακαδημία Πλάτωνος, μεγάλωσε στον ονομαστό όχι για το μεγαλείο του αρχαίου φιλοσόφου, αλλά περιβόητο για την ασημαντότητά του Μπύθουλα. Σε μια περιοχή γεμάτη λάσπες, στάσιμα νερά, ξέφραγες αλάνες και μικρούς ξεροπόταμους, πλαισιωμένη αραιά από ταπεινά μονώροφα πλινθόκτιστα σπιτάκια.

Μια αθηναϊκή γειτονιά μόλις 2 χλμ. απόσταση από την πλατεία Ομονοίας και μισή ώρα με τα πόδια ως αυτή. Περιχαρακωμένη όμως στην καταφρονεμένη μεροκαματιάρικη και μικρο-αυτοαπασχολούμενη καθημερινότητα των απλών κατοίκων της.

Δεν ήταν εύκολα τα πρώτα νηπιακά του χρόνια. Με το που κηρύχτηκε το 1940 ο ελληνοϊταλικός πόλεμος ο πατέρας του Παναγιώτης έφυγε για το μέτωπο αφήνοντας πίσω του τη σύζυγό του Μαρία με το μωρό ενάμισι έτους στην αγκαλιά της.

Στα μαύρα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ο μονάκριβος γιος τους ανατράφηκε με τις στερήσεις του δελτίου τροφίμων, με τη μάνα και τη γιαγιά του να εξοικονομούν από τις δικές τους πενιχρές μερίδες για να του δώσουν κάτι παραπανίσιο να φάει. Παιδί της πείνας, της μπομπότας και της νερόβραστης κρεμμυδόφλουδας, πρωτοδοκίμασε σοκολάτα όταν έφτασε 8 χρόνων, μαθητής στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς, και η ανάμνηση της έλλειψής της τον ώθησε πολύ αργότερα να την καταναλώνει σχεδόν βουλιμικά. Ο πατέρας του με καταγωγή από την Αρκαδία διατηρούσε ένα μικρό γωνιακό οινοπαντοπωλείο στην περιοχή. Για να τσοντάρει στο μικρό του εισόδημα, έκανε και τον ρητινοσυλλέκτη.

Κουβαλούσε το μαζεμένο ρετσίνι πεύκων με μια παλιά μοτοσικλέτα με κάνιστρο στα προβιομηχανικά βυρσοδεψία του Κηφισού και του Ταύρου. Τον συνόδευε ο μικρός γιος του, που το μυαλό του έκοβε καθώς μάθαινε να λογαριάζει τιμές και προϊόντα στο μπακάλικό τους. Έξυπνο και προκομμένο παιδί, πήγε Γυμνάσιο στη Μέση Εμπορική Σχολή στην οδό Ασκληπιού για επαγγελματοτεχνική εκπαίδευση. Ονειρευόταν να πάει αργότερα, όταν αποφοιτήσει, για σπουδές στην Αμερική.

Ο πατέρας του, που είχε ήδη συνδεθεί με μια μικρή βιοτεχνία χρωμάτων, ήταν πρόθυμος να τον βοηθήσει, αλλά τα λεφτά δεν έφταναν, ποτέ δεν αρκούσαν για να υλοποιήσουν μεγαλεία. Σαν από θαύμα, αντί να πάει εκείνος στην Αμερική, ήρθε απρόσμενα αυτή να τον συναντήσει! Μαζί με άλλους 160 συνομήλικους συμπατριώτες του πήρε αμερικανική υποτροφία να σπουδάσει δάσκαλος στον Λίβανο. Μονόδρομος.

Ξεκίνησε με καράβι για το αμερικανικό πανεπιστήμιο της κοσμοπολίτικης εκείνα τα χρόνια Βηρυτού, που αποκαλούνταν το «Παρίσι της Ανατολής», καθώς δεν είχε τότε τίποτε να ζηλέψει από την Πόλη του Φωτός. Ηταν μια ολοζώντανη, μέρα νύχτα, ατμοσφαιρική πόλη όπου συναντιόνταν μοναδικά τόσο η αραβική, η μεσογειακή και η ευρωπαϊκή φύση όσο και η ξεφαντωτή διασκέδαση όλων των φυλών της.

Λίγο προτού γραφτεί στη σχολή με την καπατσοσύνη της φτωχογειτονιάς του έσβησε με γόμα το Τμήμα Εκπαίδευσης για το οποίο προοριζόταν και έγραψε μόνος του Διοίκηση Επιχειρήσεων. Τα κατάφερε. Μόνο που η υποτροφία των 100 δολαρίων τον μήνα για νοίκι, φαγητό, ντύσιμο, μετακινήσεις δεν αρκούσε. Πόσο μάλλον περίσσευε σε ένα νεαρό παλικάρι που το αίμα του έβραζε να επισκεφτεί μόνο για ένα φτηνό ποτό σε μια στριμωγμένη άκρη σε κάποιο από τα διάσημα καμπαρέ της πόλης. Για ένα επιπρόσθετο χαρτζιλίκι έκανε διάφορες δουλειές παράλληλα με τις σπουδές του. Ανάγκα και οι θεοί πείθονται. Σε κάποια φάση έκανε μεταφράσεις σε ασφαλιστήρια συμβόλαια στα γραφεία της Μέσης Ανατολής της ασφαλιστικής American Life (ALICO).

Γρήγορα κατάλαβε ότι τα λεφτά προέρχονταν από τις πωλήσεις ασφαλειών ζωής. Αρπαξε την τσάντα και βγήκε στον δρόμο προς άγραν πελατών. Ξεχώρισε αμέσως ανάμεσα στους ασφαλιστικούς πωλητές. Ηταν από τους ελάχιστους που υπέγραφε συμβόλαια με τους επιφυλακτικούς Αραβες μουσουλμάνους. Στην πεποίθησή τους ότι το κισμέτ και μόνο ο Αλλάχ ορίζουν τη διάρκεια του βίου τους ανταμείβοντας με προνόμια τους ενάρετους, ο νεαρός Κοντομηνάς τούς ρωτούσε αθώα: «Πού ξέρετε αν με έχει στείλει σε εσάς ο Αλλάχ;».

Τίποτε το βλάσφημο, απλώς ικανό να διεγείρει την περιέργειά τους. Το τρικ απέδωσε τόσο εντυπωσιακά ώστε παράλληλα με το μεταπτυχιακό του στο Marketing ανέλαβε εκπαιδευόμενος διευθυντής ασφαλειών του υποκαταστήματος. Με τις προφανείς δεξιότητες, την ευστροφία και την προσωπική του γοητεία είχε ανοίξει το επαγγελματικό μονοπάτι που θα διάβαινε θριαμβευτικά. Το 1963 θα ίδρυε και θα αναλάμβανε τη διεύθυνση American Life στην Ελλάδα. Τριγυρνούσε τότε να στρατολογήσει ασφαλιστικούς πράκτορες και να κλείσει συμβόλαια με ένα Triumph Herald, το πρώτο αυτοκίνητο που αγόρασε στη ζωή του.

Ασφάλισε τους αστροναύτες

Ήταν κιόλας από τα 20 του παντρεμένος. Είχε ερωτευτεί σε ένα αθηναϊκό πάρτυ τη Φρίντα, το γένος Κώνστα, ένα δυναμικό κορίτσι με ατίθασα πύρινα μαλλιά, βροντερή φωνή, εκκεντρικό για την εποχή ντύσιμο, που ως φιλάρεσκη περσόνα συμβόλιζε τότε τον μοντέρνο αθηναϊκό κοσμοπολιτισμό. Δέθηκαν με τα δεσμά του γάμου στη Βηρυτό, μυστικά, σχεδόν κλεφτά, χωρίς κανέναν φίλο ή συγγενή παρόντα.

Στην Αθήνα έμειναν στο πατρικό της Φρίντας στην οδό Εβρου στους Αμπελοκήπους, απ’ όπου η σύζυγός του με την αξεπέραστη κοινωνικότητά της, τις γούνινες εσάρπες, τα κοσμικά πάρτυ και την ανυποψίαστη για τους δρόμους του ’60 κατακόκκινη Jaguar της που οδηγούσε μύησε τον άνδρα της στους κύκλους της λεγόμενης «υψηλής κοινωνίας». Μαζί έφεραν στον κόσμο τη μοναχοκόρη τους Μαρία.

Ήταν η εποχή που ο Κοντομηνάς προετοίμαζε μεθοδικά την εκτόξευσή του. Τον Ιανουάριο του 1969, μόλις 30 ετών, συνίδρυσε με τον φίλο και δάσκαλό του Αλέξανδρο Ταμπουρά την ασφαλιστική εταιρεία Interamerican, την πρώτη αμιγώς ασφαλιστική εταιρεία ζωής στην Ελλάδα. Εμελλε να τη συνδέσει τολμηρά με ένα θρυλικό κοσμοϊστορικό γεγονός. Πήρε το αδιανόητο ρίσκο να κάνει ασφάλεια ζωής στους αστροναύτες Νιλ Αρμστρονγκ, Εντουιν «Μπαζ» Ολντριν και Μάικλ Κόλινς. Τους άνδρες που αποτελούσαν το πλήρωμα του «Απόλλων 11», που είχε ως αποστολή την για πρώτη φορά προσεδάφιση στη Σελήνη  στις 20 Ιουλίου του 1969.

Η επιχείρηση πέτυχε θεαματικά με εκείνο «το μικρό βήμα για τον άνθρωπο, αλλά τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα», η επιστροφή ολοκληρώθηκε με ασφαλή προσθαλάσσωση στον Ειρηνικό Ωκεανό, ο Κοντομηνάς, που την παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα, πήρε βαθιά ανακουφιστική αναπνοή και η εταιρεία του έγινε παγκοσμίως γνωστή. Αλλά πιο πολύ έπιασε τον σφυγμό της ανάγκης για ασφάλεια και προστασία του ανυπεράσπιστου στις κακοτοπιές μέσου Ελληνα.

Τα υπόλοιπα είναι το ιστορικό υπόδειγμα μιας επιχειρηματικής εποποιίας αντίστοιχης σχεδόν με την εκτόξευση από το Διαστημοδρόμιο Κένεντι της Φλόριντα των γεμάτων κηροζίνη, υγρό οξυγόνο και υδρογόνο πυραύλων του  «Απόλλων 11». Όταν πια, μετά από 30χρόνια, η εταιρεία που είχε δομήσει ως οικογενειακή επιχείρηση εισαγόταν το 1999 στο Χρηματιστήριο, το ρεζερβουάρ κεφαλαιοποίησης της Interamerican φούλαρε με το καλημέρα με τεράστιες υπεραξίες για τον ιδιοκτήτη της.

Ένας γνήσιος bon vivant

Στα χρόνια που διανύθηκαν ο επιχειρηματίας βάρυνε μεν σωματικά, αλλά κράτησε το στυλ του. Ξεφορτώθηκε τα μυωπικά γυαλιά αλλά κράτησε ενδυματολογικά τα σωστά μπλέιζερ, τα ποσέ, τα ριγέ και ανοιχτόχρωμα πουκάμισα, τα ραμμένα sur mesure μπίζνες κοστούμια και τις φαντεζί πολύχρωμες γραβάτες. Πατριώτης, οραματιστής και χαμηλών τόνων ευεργέτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης, είχε τιμηθεί από αυτό.

Είχε λάβει τον τίτλο «Μέγας Αρχων Πρωτέκδικος του Οικουμενικού Θρόνου» και «Μεγάλος Ευεργέτης» από τη Μεγάλη και Γεροντική Μητρόπολη Χαλκηδόνος. Ως ευλαβής πιστός, άλλωστε, θαύμαζε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, απ’ όταν ήταν Μητροπολίτης Δημητριάδος, τον οποίο φημολογούνταν ότι τον θεωρούσε «σπουδαία ηγετική φυσιογνωμία» και τον κατέτασσε στους «μεγάλους Ελληνες ιεράρχες». Και ενόσω διαδραμάτιζε κορυφαίο ρόλο σε ένα επενδυτικό - διαπραγματευτικό κρεσέντο με Γάλλους και Πορτογάλους τραπεζίτες, Γερμανούς κολοσσούς των μίντια, Ολλανδούς μεγαλέμπορους, καθώς και Αυστραλούς μεγιστάνες της ψυχαγωγίας, έβρισκε χρόνο να αφιερώνεται ως γνήσιος bon vivant στις απολαύεις της καλής ζωής.

Με ταξίδια, κρουαζιέρες, δεξιώσεις, πάρτυ και διασκέδαση στα μπουζούκια. Δεν υπήρχε περίπτωση να εμφανιστεί σε μεγάλη πίστα σε αξέχαστα γλέντια με τον Κώστα Καίσαρη και τον Γιώργο Κατσιφάρα και να μην ακολουθήσει καταιγιστικός λουλουδοπόλεμος, με τη φίλη του Μαρινέλλα και τον κουμπάρο του Αντώνη Ρέμο να προσέρχονται ανυπερθέτως να καθίσουν στο τραπέζι μαζί του.

Σταδιακά οι παλιές συναναστροφές του με τη Μαριάννα Λάτση και τον Νίκο Κούρκουλο, τον Κυριάκο Φιλίππου, τον Δάκη Ιωάννου αντικαταστάθηκαν από εκπροσώπους της εγχώριας σόουμπιζ. Σε πιο χαλαρό τέμπο, καθώς κανένας στη ηλικία του δεν ευχόταν να είχε περάσει περισσότερες ώρες με σκοτούρες στο γραφείο, διασκέδαζε πια παρέα με τους προσφιλείς του Λάκη Λαζόπουλο, Αννίτα Πάνια, Ρούλα Κορομηλά, Ελένη Μενεγάκη, Χριστόφορο Παπακαλιάτη, Ηλία Ψηνάκη κ.λπ.

Τα μεγάλα, άλλωστε, βάρη της πολυσχιδούς επιχειρηματικής του δραστηριότητας χρειάζονταν στον ελεύθερο χρόνο του ανοιχτόκαρδη, ανέμελη εκτόνωση με σχετικά πιο ανάλαφρους και αποσυμπιεστικούς συνδαιτυμόνες.

Ήταν έξαλλου μεγαλοκαναλάρχης και λόγω της πανίσχυρης θέσης του, όσο κι αν δεν το επιδίωκε, ένα σμάρι από καλλιτέχνες, σταρ και δημοφιλείς τηλεπερσόνες αναγκαστικά τον προσέγγιζαν. Ο Κοντομηνάς, παρά το βλοσυρό ύφος του, δεν ήταν ποτέ απόμακρος. Πίσω από το υποτιθέμενο απροσπέλαστο παράστημά του κρυβόταν ένας γλυκομίλητος, διαλλακτικός και ειλικρινά προσεγγίσιμος άνθρωπος.

Ένας αλληλέγγυος αδελφός προς τη μικρότερη αδελφή του Κίττυ Αλεξανδράτου, ένας τρυφερός πατέρας προς τη μοναχοκόρη του Μαρία και ένας καλοσυνάτος παππούς στα δίδυμα εγγόνια του που του χάρισε από τον γάμο της με τον καθηγητή πανεπιστημίου Αριστοτέλη Τζιαμπίρη.

Ποτέ του δεν προσποιήθηκε πως ήταν διαφορετικός απ’ ό,τι έδειχνε σε δημόσια θέα. Ηταν δοτικός στους ανθρώπους και θεμελίωνε ανιδιοτελείς και πολύχρονες φιλίες. Και όχι χάρη στο οικονομικό του εκτόπισμα.

Οι γυναίκες της ζωής του

Πάντως, οι καλοκαιρινές εξορμήσεις του με το γιοτ του σε Αιγαίο και Ιόνιο ήταν συνεσταλμένες, μακριά από τα αδιάκριτα μάτια και τις ενοχλητικές κάμερες των εντύπων καλόπιστης κοινωνικής κριτικής. Απέφευγε να προκαλέσει εξαιτίας του εγνωσμένου κύρους και της από κοινού αποδεκτής σοβαρότητάς του.

Εκτός ίσως από εκείνα τα Χριστούγεννα του 2013, στις αρχές της οικονομικής κρίσης, όταν έγινε γνωστό το ταξίδι του με την αχώριστη τότε παρέα της Κωνσταντίνας Σπυροπούλου στις εξωτικές Μαλδίβες για το τροπικό καλωσόρισμα του Αϊ-Βασίλη. Μόνο υπό την έλξη του άλλου φύλου ο Δημήτρης Κοντομηνάς θα μπορούσε να παρασυρθεί, χωρίς ωστόσο να χάσει την αυτοκυριαρχία του.

Όπως είχε παραδεχτεί ανοιχτά σε συνέντευξή του, «όλες οι γυναίκες της ζωής μου ήταν σημαντικές για την άνοδο και την εξέλιξή μου. Μου πρόσφεραν την παρουσία και τη συμπαράστασή τους». Από τα νιάτα του, άλλωστε, έως το τέλος της ζωής του συνοδευόταν πάντα από ωραίες γυναίκες. Για τις οποίες δεν έκρυβε τον έρωτά του. Και καθεμία από αυτές διαδραμάτιζε ρόλο στη ζωή του.

Ο χωρισμός του από τη Φρίντα και το διαζύγιό τους συζητήθηκε στους κοσμικούς κύκλους και αναπυρωνόταν επειδή εκείνη δεν εγκατέλειπε το επίθετο Κοντομηνάς, έως ότου απεβίωσε τον Οκτώβριο του 2003 στο νοσοκομείο Memorial της Νέας Υόρκης.

Στα χρόνια που ακολούθησαν κάθε σχέση του επιχειρηματία θα συζητιόταν. Εζησε έναν θυελλώδη έρωτα με τη γοητευτική καστανή Ντίνα Πριτσιβέλη, μία από τις αξιοπρεπείς κυρίες που επί χρόνια στηρίζουν το έργο της «Ελπίδας», ενόσω ζούσε ακόμη η Φρίντα. Ενα καλοκαιρινό βράδυ στα «Αστέρια» του Αργύρη Παπαργυρόπουλου, όπου τραγουδούσε ο Γιάννης Πάριος, η Φρίντα μπήκε με την παρέα της και κάθισε στο διπλανό τραπέζι όπου διασκέδαζε η διάδοχός της στην καρδιά του επιχειρηματία.

Περνώντας από μπροστά της λέγεται ότι η κυρία Πριτσιβέλη σήκωσε επιδεικτικά το χέρι της ώστε η πρώην σύζυγος να δει θέλοντας και μη το δαχτυλίδι που κοσμούσε το δάχτυλό της, το οποίο προφανώς της είχε δωρίσει ο επιχειρηματίας. Ακολούθησε ένα επεισόδιο που συζητιόταν για ημέρες στα κοσμικά αθηναϊκά στέκια. Αυτή η σχέση του Κοντομηνά δεν κράτησε πολύ, καθώς την καρδιά του έκλεψε η νεαρή τότε ιδιαιτέρα γραμματέας του Μαρία, εκ Λαρίσης ορμώμενη. Τον είχε επισήμως συνοδέψει στον γάμο του Αντώνη και της Ελενας Λυμπέρη, όπου ο Κοντομηνάς ήταν κουμπάρος.

Στο γλέντι που ακολούθησε στο σπίτι του νεόνυμφου ζεύγους στη Φιλοθέη η νεαρή διακρίθηκε για το ξεφαντωτικό κέφι της. Ο επιχειρηματίας ήταν φουλ ερωτευμένος μαζί της, τόσο που σε ένα πάρτυ που διοργάνωνε η νεαρή Μαρία σε κλαμπ της Νέας Σμύρνης στήθηκε με τις ώρες στην είσοδό του καθώς ο μπετονοτσολιάς πορτιέρης δεν τον αναγνώρισε και άφησε τον 50χρονο τότε Κοντομηνά να ξεροσταλιάζει στο κρύο. Τελικά την παντρεύτηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, αλλά ο γάμος δεν μακροημέρευσε. Χώρισαν συναινετικά και, καθώς λέγεται, η Μαρία δεν χρειάστηκε να δουλέψει ποτέ ξανά στη ζωή της.

Μετά το διαζύγιό τους, ένα πρόβλημα υγείας τον έφερε κοντά στην εκ Λαμίας καταγόμενη φυσιοθεραπεύτρια Πόλυ Ζησοπούλου, η οποία από προηγούμενο γάμο της ήταν μητέρα ενός αγοριού. Ο Κοντομηνάς γοητεύτηκε από την ήπια τρυφερότητά της και σύντομα συγκατοίκησαν.  Η σχέση τους διήρκεσε επτά χρόνια, μαζί επισκέφτηκαν το γήπεδο Χαριλάου όταν ο Κοντομηνάς αναλάμβανε για σύντομο διάστημα τα ηνία της ΠΑΕ Αρης. Αλλά εκεί που όλοι περίμεναν έναν τρίτο γάμο του, το ζευγάρι χώρισε και έκτοτε η Πόλυ Ζησοπούλου αφιερώθηκε στην τότε ιδιοκτησία του επιχειρηματία Ευρωκλινική. Αυτομάτως σχεδόν στη ζωή του μπήκε η εντυπωσιακή Σίσσυ Παπαδήμα, η οποία λάτρευε τα άλογα και την ιππασία.
Έμειναν μαζί τρία χρόνια, έγιναν κουμπάροι στον γάμο του Ανδρέα Μικρούτσικου και της Δήμητρας Ρουμπέση και χώρισαν αιφνιδιαστικά τα Χριστούγεννα του 2006 ενόσω η Σίσσυ είχε εμπλακεί στα διοικητικά του σταθμού της Κάντζας. Μετέπειτα ερωτεύτηκε την Τζίνα Ξανθάκη, μια εντυπωσιακή Κρητικιά που ειδικευόταν στον χώρο του real estate. Και ενώ πάλι τότε όλοι μιλούσαν για έναν επικείμενο γάμο, σύννεφα εμφανίστηκαν στη σχέση του ζευγαριού που οδήγησαν στον χωρισμό.

Κατόπιν στη ζωή του κατέφτασε σαν σίφουνας ένα εντυπωσιακό ξανθό «κορίτσι του μακιγιάζ» στον ALPHA, με καταγωγή από τη Ρόδο, η οποία απογειώθηκε με εξωφρενική ταχύτητα στη μικρή οθόνη του καναλιού.

Μετά από δύο χρόνια καλοκαιρινές διακοπές με τη θαλαμηγό του επιχειρηματία τράβηξαν ξεχωριστούς δρόμους. Είχε ήδη εμφανιστεί το 2016 στο προσκήνιο η απαστράπτουσα ξανθιά Αμερικανίδα Λόρι Χόλκομπ, μια 53χρονη κυρία με μία κόρη από προηγούμενο γάμο της που έδειχνε να διαθέτει τις απαιτούμενες υψηλές προδιαγραφές για να σταθεί στο πλευρό ενός κοινωνικά και οικονομικά καταξιωμένου άνδρα.

Συνήψαν σύμφωνο συμβίωσης τον Μάιο του 2018, αλλά τον Ιούνιο του 2019, καθώς ο επιχειρηματίας γιόρταζε τα 80ά γενέθλιά του στο πολυτελές ξενοδοχείο «Ritz-Carlton» αναρρώνοντας μετά από χειρουργική επέμβαση για ουρολογικό πρόβλημα στην πασίγνωστη Mayo Clinic, οι δυο τους καβγάδισαν άγρια. Χώρισαν άσχημα και δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ. Ήταν η τελευταία σύντροφός του. Ο επιχειρηματίας επέστρεψε στην Αθήνα, εισήχθη στο νοσοκομείο «Υγεία» και δεν ξαναβγήκε μέχρι που έκλεισε διαπαντός τα μάτια του. Έφυγε από τη ζωή όπως ήρθε. Φτωχός.

Δεν νοιάστηκε ούτε για την προσωπική του υστεροφημία, γνωρίζοντας μάλλον ότι η δόξα είναι εφήμερη και η αφάνεια παντοτινή.

Ειδήσεις σήμερα:

Τεράστιες ουρές από τους Ρώσους για το «τελευταίο» burger - Ξεσπούν χορεύοντας οι υπάλληλοι των Mc Donalds

Ισχυρές σεισμικές δονήσεις 6,7 και 6,4 Ρίχτερ σε Ινδονησία και Φιλιππίνες

Γιάννης Ζουγανέλης για Πέτρο Φιλιππίδη: «Διεκδικούσε τα πάντα με τρόπο που δεν συμφωνώ»