«Με αυτή την ταινία θα υπάρξουν πολλά προβλήματα»: Όταν ο Ντάνι Τρέχο έπρεπε να πάρει έγκριση από τη μεξικάνικη μαφία

Το περασμένο καλοκαίρι ο Ντάνι Τρέχο δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο «My Life of Crime, Hollywood, and Redemption», στην οποία αφηγείται τα δύσκολα παιδικά χρόνια στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια, τις συχνές... επισκέψεις στη φυλακή, αλλά και τη στροφή που έκανε στη ζωή του μέσα από την κινηματογραφική βιομηχανία -όπως εύκολα άλλωστε μπορεί να καταλάβει κανείς μεταφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου, αποσπάσματα του οποίου τρεντάρουν τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο.

Ο γνωστός στο ευρύ κοινό από την ταινία «Machete», αλλά κι από άλλες παραγωγές όπως οι τηλεοπτικές σειρές «Breaking Bad» και «Sons of Anarchy», και γενικά κυρίως από τον ρόλο του κακού στις 407 συμμετοχές του στη μεγάλη και τη μικρή οθόνη, συμπεριέλαβε πολλές ενδιαφέρουσες πτυχές της ζωής του στο βιβλίο του, όπως την επαφή που απέκτησε με τους δρόμους εξαιτίας του «Θείου Γκίλμπερτ», τα μπες-βγες στα σωφρονιστικά ιδρύματα, τις ένοπλες ληστείες, τον εθισμό του στα ναρκωτικά και το ποτό αλλά και την απεξάρτηση από αυτά, την τοξική αρρενωπότητα και το πώς η κόρη του Ντανιέλ αλλά και ο γιος του Γκίλπερτ τον βοήθησαν να αλλάξει στάση ζωής, αλλά και τη συμφωνία που έκανε με τον Θεό μερικά χρόνια πριν για να μπορέσει να ξεμπλέξει από τον υπόκοσμο.

«Στην Κοιλάδα του Σαν Φερνάντο πολλοί άνθρωποι με ήξεραν για τους λάθους λόγους», αναφέρει σε κάποιο σημείο της αυτοβιογραφίας του, εξηγώντας εν μέρει την οικοιότητα που είχε με μέλη της μεξικανικής μαφίας, τα οποία στη συνέχεια της ζωής του, του έδωσαν συμβουλές για το ποιες ταινίες να... αποφύγει. Όπως το αφεντικό, Τζο Μόργκαν, ο οποίος τον πλησίασε μέσω του ξαδέρφου του για να τον προειδοποιήσει.

Γυρνώντας πίσω τον χρόνο, ο Τρέχο θυμάται ότι εκείνη την περίοδο (1992-93) είχε παρατηρήσει κάποια λάθη διαβάζοντας το σενάριο του American Me, τα οποία ήθελε να αλλάξουν, ενώ παράλληλα θεωρούσε πως όφειλε να πάρει την έγκριση των... μεγαλύτερων για να προχωρήσει. «Κάτι άλλο που με έτρωγε ήταν ότι οποιαδήποτε ταινία γινόταν για τη μεξικανική μαφία θα έπρεπε να πάρει έγκριση από τα κεφάλια στη φυλακή».

Και τότε ήταν που μίλησε με τον «Pegleg», ψευδώνυμο του Μόργκαν, το οποίο του είχαν δώσει οι Αρχές εξαιτίας του προσθετικού ποδιού του...

«Είπε, "Άκουσα ότι είσαι μέσα για την ταινία American Me. Του είπα ότι ψήνομαι και γι' αυτή και για το Blood in, Blood Out. Πέρασε κατευθείαν στο παρασύνθημα. "Σε ποια πρόκειται να συμμετάσχεις;". Κι εγώ του είπα, "Έλα μωρέ Τζο, θα παίξω στο Blood In, Blood Out φίλε". Ήταν χαρούμενος. "Όμορφα, αυτή είναι η χαριτωμένη", μου είπε και γελάσαμε και οι δύο», γράφει.

Στη συνέχεια το πρώτο μη ισπανόφωνο μέλος της μαφίας του εκμυστηρεύτηκε πως «με την άλλη ταινία θα υπάρξουν πολλά προβλήματα», κάτι που φαίνεται να επιβεβαιώνεται από την πιάτσα, με τους ψιθύρους να θέλουν δολοφονημένους δέκα ανθρώπους που συμμετείχαν στην παραγωγή ως τιμωρία ή/και αντίποινα.

«Είναι ένα τραγικό κεφάλαιο. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα μόνο και μόνο γιατί όλο αυτό θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Ο μέσος θεατής ή ο κριτικός κινηματογράφου δεν μπορούσε να ξέρει ή να καταλάβει τις διαφορές ανάμεσα στη μία ταινία και στην άλλη. Δεν αποδέχομαι τη βία. Αλλά ακόμη κι αν κάτι είναι λάθος, είναι ανεύθυνο να προσποιείσαι ότι δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις για τις πράξεις σου.

Όλοι εμείς που έχουμε περάσει πολύ χρόνο στους δρόμους και τη στενή ξέραμε ότι οι απειλές που έγιναν από σημαντικές συμμορίες ούτε έπρεπε ούτε μπορούσαν να παρθούν ελαφρά τη καρδία, αλλά δεν είχαν όλοι το ίδιο υπόβαθρο με εμάς. Οι παραγωγοί και το Χόλιγουντ συχνά δεν καταλαβαίνουν τη φύση των ανθρώπων τους οποίους εκπροσωπούν», σχολιάζει ο Τρέχο.

Πλέον, στα 77 του χρόνια, ο Ντάνι Τρέχο φαίνεται πως δεν χάνει την όρεξή του  για τη ζωή, ούτε το μεράκι του για την ηθοποιία, μιας και αναμένεται να τον δούμε σε αρκετές ακόμη παραγωγές, κάποιες εκ των οποίων έχουν ολοκληρωθεί, άλλες γυρίζονται ακόμη και ορισμένες έχουν καθυστερήσει εξαιτίας της γενικότερης κατάταστασης στον πλανήτη.

Άλλωστε, όπως αναφέρει:

«Βρέθηκα πάνω σε μια λεπτή γραμμή. Το παρελθόν μου ως καταδικασμένος εγκληματίας και το νέο μου επάγγελμα ως ηθοποιός. Αλλά δεν άλλαξα στάση σε κάποια πράγματα. Τράβηξα μερικούς ανθρώπους στην άκρη και τους είπα, "Κοίτα φίλε, δεν θα μου δείχνεις ασέβεια γιατί δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί μετά". Και αυτοί όντως το καταλάβαιναν. Ήταν σε φάση, "Ώπα, αυτός είναι ένας πραγματικός άνθρωπος. Δεν είναι αστέρας ταινιών. Τον μισώ αυτόν τον όρο. Προτιμώ το εργαζόμενος ηθοποιός.

Κοιτάω για την επόμενη δουλειά μου. Με προσλαμβάνουν για να υποκριθώ, ασχέτως αν είμαι πρωταγωνιστής ή έξτρα. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μου αρέσει να πορεύομαι. Είμαι πάντα φίλος με όλους. Και με τους "καλλιτέχνες των παρασκηνίων", γιατί χωρίς αυτούς δεν μπορείς να κάνεις καμία ταινία. Αν μεγαλώσω κι άλλο θα γίνω ο γκρινιάρης αμπουελίτο (παππούς). Δεν θα σταματήσω. Αγαπώ αυτό που κάνω και κάνω αυτό που αγαπώ. Μην τα παρατάτε. Μην αφήσετε κανέναν να σας πει ότι δεν μπορείτε να κάνετε το οτιδήποτε. Γνωρίστε κόσμο, να είστε όσο φιλικοί γίνεται. Προσπαθήστε να βγαίνετε καλύτεροι από κάθε κατάσταση στην οποία μπλέκετε. Και αυτό κάνω εγώ, δεν με νοιάζει. Θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος σήμερα από τον άνθρωπο που ήμουν χθες»...