Ελπίδα Νίνου: Η ανεξήγητη κυρία Φιλιππίδη, η στήριξη... μέχρι τελευταίας ρανίδας αγάπης και συγχώρεσης!

Μολονότι το «σύνδρομο Χίλαρι Κλίντον» δεν απαντάται στην ορολογία της σύγχρονης Ψυχολογίας, θα ήταν το ιδανικό ώστε να ταξινομηθεί επακριβώς η περίπτωση της Ελπίδας Νίνου: μια γυναίκα που δείχνει διατεθειμένη να παραμείνει πιστή στον άπιστο σύζυγό της μέχρι τελευταίας ρανίδας «αγάπης και συγχώρεσης», ενάντια στο συντριπτικό πλήθος των μαρτυριών που πιστοποιούν αυτή την κατά συρροήν απιστία του Πέτρου Φιλιππίδη ενάντια στη φυσιολογική οργή για όσα η ίδια αναγκάζεται να υποστεί και εν τέλει ενάντια σε κάθε λογική.

Χωρίς να προβάλει καμία επιφύλαξη ή να θέτει οποιαδήποτε προϋπόθεση, εντελώς άνευ όρων και ορίων, η Ελπίδα Νίνου στέκει στο πλευρό του Φιλιππίδη.

Σχεδόν ψυχαναγκαστικά, μαζοχιστικά θα έλεγε κανείς καθ’ υπερβολήν - και σε μεγάλο βαθμό ανεξήγητα. Πολλώ δε μάλλον εάν ληφθεί υπόψη η βαρύτητα των αδικημάτων τα οποία φέρεται να έχει διαπράξει ο Πέτρος Φιλιππίδης, ο οποίος κατηγορείται επισήμως για έναν κατ’ εξακολούθηση βιασμό και δύο απόπειρες βιασμού.

Ανεπισήμως, όμως, εφόσον τα φερόμενα ως διαπραχθέντα αδικήματα έχουν παραγραφεί λόγω παρέλευσης χρόνου, τον Πέτρο Φιλιππίδη βαρύνουν καταγγελίες -ακόμη και επώνυμες- για πολλές ακόμη απόπειρες σεξουαλικής κακοποίησης εις βάρος γυναικών συναδέλφων του.

Καθεμία από αυτές τις διηγήσεις, οι οποίες κυκλοφορούν και αναπαράγονται δημόσια σχεδόν καθημερινά από τον Φεβρουάριο του 2021, είναι και μια επώδυνη δοκιμασία για την Ελπίδα Νίνου, κάθε καταγγελία και ένα καινούριο ταπεινωτικό ράπισμα στην ήδη καταρρακωμένη υπόληψή της.

Πριν από τη σύλληψη του συζύγου της, η Νίνου αναρτούσε σιβυλλικά τσιτάτα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, του τύπου «είμαι λίγο θυμωμένη, όπως αντιλαμβάνεσαι. Με μένα. Διότι θα έπρεπε να έχω ωριμάσει. Να μην απορώ με τίποτε. Κική Δημουλά».

Την περίοδο όπου η παραπομπή του Φιλιππίδη ενώπιον της Δικαιοσύνης ήταν ακόμη απλώς ένα ενδεχόμενο -παρόλο που τα ΜΜΕ τον φωτογράφιζαν ως δράστη- τότε και μόνο τότε ακούγονταν φήμες ότι ο γάμος του βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης.

Η σύλληψη του Φιλιππίδη που ακολούθησε, οι μεταγωγές του ως σιδηροδέσμιου κακοποιού, η προφυλάκιση και τώρα η δίκη, παραδόξως, εξαφάνισαν οποιαδήποτε υπόνοια χωρισμού. Αντιθέτως, όσο πιο σκληρό γίνεται το δημόσιο ψυχικό βασανιστήριο που υφίσταται η Ελπίδα Νίνου τόσο φαίνεται ότι μεγαλώνει το πείσμα να υπερασπιστεί πάση θυσία τον σύζυγό της.

Με δεδομένο ότι η ίδια μέχρι στιγμής αποφεύγει να εκφραστεί απευθείας, παραχωρώντας συνεντεύξεις κ.λπ., το προφίλ της προσωπικότητάς της σκιαγραφείται κατ’ ανάγκην μέσα από τις καταθέσεις της στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών.

Τα λόγια της, με το περιεχόμενο και το ύφος τους, όπως και τα λόγια των άλλων στη δίκη, π.χ. του Σπύρου Μπιμπίλα, στην παρούσα φάση λειτουργούν σαν ψηφίδες για τη σύνθεση του πορτρέτου μιας ασυνήθιστης γυναίκας-Ιώβ, αποφασισμένης να υπομείνει κάθε δεινό για να σώσει ό,τι η ίδια θεωρεί άξιο της θυσίας - έστω και αν αυτό είναι ακατανόητο για οποιονδήποτε άλλον.

Πρόκειται για μια σπάνια περίπτωση όπου το πρότυπο της άδικης και ολέθριας καχυποψίας εις βάρος μιας εντελώς αθώας και πιστής συζύγου, όπως το δημιούργησε ιδανικά ο Σαίξπηρ με τον μυθικό «Οθέλλο», έχει αντιστραφεί πλήρως.

Αντί να κλιμακώνεται η αποστροφή για τον μοιχό, καθώς συσσωρεύονται οι ενοχοποιητικές μαρτυρίες, εντείνεται η απεγνωσμένη προσπάθεια της Ελπίδας Νίνου να διαψεύσει το βαρύ κατηγορητήριο - αλλά και την πρόωρη καταδίκη του Φιλιππίδη από την πλειονότητα του κοινού προτού η Δικαιοσύνη εκδώσει ετυμηγορία για το αν κρίνεται ένοχος ή αθώος.

Τα ήξερε όλα;
Κατ’ αναλογίαν προς την περίπτωση Χίλαρι Κλίντον, της πλέον διάσημης γυναίκας που εξακολούθησε να ζει -έστω και τύποις- δίπλα στον άνδρα που της προκάλεσε αφόρητο πόνο, καθιστώντας την ανύποπτη πρωταγωνίστρια ενός παγκόσμιου σκανδάλου, η πρώτη ερμηνεία για τη στάση της Ελπίδας Νίνου συναρτάται με κάποιου είδους συναλλαγή, κάτι που, όπως αποδείχθηκε, ίσχυσε σε μεγάλο βαθμό για τη Χίλαρι, η οποία στήριξε τις βλέψεις της για την προεδρία των ΗΠΑ ακριβώς στην εγκαρτέρηση και τη μεγαλοψυχία που επέδειξε παραμένοντας εσαεί σύζυγος Μπιλ Κλίντον.

Αλλά αυτό πόρρω απέχει από τη μεζονέτα Φιλιππίδη στο Ψυχικό, η οποία βγήκε στο σφυρί και την έξωσή του από τον επαγγελματικό χώρο του θεάματος επ’ αόριστον ή ίσως και για πάντα.

Η Ελπίδα Νίνου στο εξής προβλέπεται ότι με τον σύζυγό της θα μοιράζεται μόνο την ήδη υπάρχουσα περιουσία και, πιθανώς, την ενδεχόμενη οικονομική δυσπραγία.

Συνεπώς, για τη στήριξη που του προσφέρει στα δύσκολα δεν μοιάζει να ευσταθεί η εκδοχή της ανταμοιβής, έστω και ως αόριστη υπόσχεση.

Παρ’ όλα αυτά, η κυρία Νίνου έγινε στόχος εξαιρετικά προσβλητικών σχολίων από εκείνη τη μερίδα των διασήμων που προκρίνουν το στενό υλικό συμφέρον για την επιβίωσή της ως το μείζον κίνητρο της ανοχής που παρέχει αφειδώς.

Εξάλλου, εμφανίζοντας κάποιες ομοιότητες με τη Χίλαρι, η Ελπίδα Νίνου έθεσε σε δεύτερη μοίρα τη σταδιοδρομία και τις ατομικές φιλοδοξίες της στον χώρο της τέχνης και του θεάματος -ως χορεύτριας- προκειμένου να δημιουργήσει οικογένεια.

Αν και εκείνη συνεργαζόταν με τον Φιλιππίδη στο θέατρο, η εξαργύρωση της δικής του επιτυχίας ήταν κάτι περισσότερο από επαρκής για να εξασφαλίζει επί περίπου τρεις δεκαετίες μια εξαιρετικά άνετη ζωή στην οικογένειά του, δηλαδή την Ελπίδα Νίνου και τον γιο του Δημήτρη.

Γι’ αυτό και ο ηθοποιός Γιώργος Λαμπάτος, ένας από όσους λιθοβολούν τον Φιλιππίδη μετά την πτώση του, δηλώνει δημοσίως ότι η Ελπίδα Νίνου γνώριζε ανέκαθεν την αλήθεια για τον σύζυγό της, αλλά επέλεγε συνειδητά να μην αντιδρά για «να μη χάσει τη χλιδή της».

Σε αυτή την ακραία προσβολή, η ίδια έδωσε μια απροσδόκητη απάντηση, αποκαλύπτοντας μια άλλη επώδυνη δοκιμασία την οποία έχει βιώσει, τον χειρότερο εφιάλτη κάθε γυναίκας που προσπαθεί να τεκνοποιήσει: «Εχω χάσει έξι παιδιά. Και μετά τον γιο μου, τον Δημήτρη μου, γέννησα ένα νεκρό παιδί».

Εν χορώ, ο Λαμπάτος, ο Μπιμπίλας, όπως και διάφοροι άλλοι, αποφαίνονται πως η Ελπίδα Νίνου γνώριζε όλες τις εξωσυζυγικές σχέσεις του Φιλιππίδη, πιθανώς ακόμη και τις λιγότερο συναινετικές, έκανε όμως τα στραβά μάτια για τους δικούς της λόγους. Εκείνη όμως, αντί άλλης δικαιολογίας, προέβαλε τις αλλεπάλληλες αποβολές - αν και συμπλήρωσε ότι «έχω περάσει πάρα πολύ δύσκολα με τον Πέτρο. Αλλά τιμώ το σπίτι μου, είμαι δίπλα στον γιο μου και τον σύζυγό μου».

Ο παράγοντας Μπιμπίλας
Σε κρίσιμο παράγοντα που καθιστά ακόμη πιο οδυνηρή την ήδη παρατεταμένη διαπόμπευσή της, σαν άλλη μία μορφή νέμεσης που έρχεται να αποτελειώσει τη βαριά τραυματισμένη αξιοπρέπεια της Ελπίδας Νίνου, καταθέτοντας μάλιστα στο δικαστήριο, είναι ο Σπύρος Μπιμπίλας. Στο πλαίσιο μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές της δίκης Φιλιππίδη, σε ρόλους συμπρωταγωνιστών και μονομάχων, βρέθηκε το δίδυμο Μπιμπίλα - Νίνου.

Ο Μπιμπίλας προσέρχεται στο δικαστήριο με την ιδιότητα του μάρτυρα, την οποία όμως ο ίδιος αντιλαμβάνεται πρωτίστως ως καθήκον υπεράσπισης του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, του οποίου είναι πρόεδρος.

Ετσι, οι διαξιφισμοί του με τη σύζυγο του Πέτρου Φιλιππίδη εξελίσσονται δραματικά αλλά και οξύμωρα, εφόσον ο Μπιμπίλας, ενώ «καρφώνει» δίχως έλεος το ζευγάρι και βγάζει τα άπλυτά του στη φόρα με πάσα λεπτομέρεια, ταυτοχρόνως ισχυρίζεται πως παραμένει ευγνώμων προς τον συνάδελφό του και φίλος με την Ελπίδα Νίνου.

Μέσα από τον τραγέλαφο, με τον Μπιμπίλα να τη διαψεύδει, να την αποδομεί, ακόμη και να διαπληκτίζεται μαζί της, καθώς την αποκαλεί ευθέως ψεύτρα, η Ελπίδα Νίνου πασχίζει να πείσει το δικαστήριο ότι ο σύζυγός της δεν είναι, ούτε θα μπορούσε να είναι βιαστής. «Ο Πέτρος πάντα άκουγε την άποψή μου, ακόμα και του παιδιού μας, όταν ήταν μικρό. Δεν με πίεσε ποτέ να κάνω κάτι που δεν ήθελα. Οταν του έλεγα “όχι”, ήταν “όχι”. Ο Πέτρος σεβόταν το “όχι” στις προσωπικές μας στιγμές.

Είναι ένας γλυκός, τρυφερός άνθρωπος. Στη δουλειά του είναι τελειομανής και απαιτητικός. Ζητούσε το καλύτερο και μπορεί με τη συμπεριφορά του να αδίκησε κάποιους ανθρώπους, να φώναξε, να χτύπησε το χέρι στο τραπέζι, να έφυγε από μια πρόβα - έβγαζε και υπερβολικό εγωισμό. Μπορεί να πίστευε ότι είναι ο μέντορας, ο καλύτερος κ.λπ., αλλά δεν πέταγε τασάκια, τίποτα δεν έκανε. Στον εαυτό του ξεσπούσε πρώτα».

Ο πρόεδρος του ΣΕΗ, όμως, είναι ο πρώτος που δεν πείθεται από το πορτρέτο που επιχειρεί να φιλοτεχνήσει η Ελπίδα Νίνου. Εκείνος επιμένει ότι ο Φιλιππίδης είχε πολύ συχνά ερωτικές σχέσεις με γυναίκες από τον επαγγελματικό του χώρο, εν πλήρη γνώσει της συζύγου του.

Η οποία, πάντα κατά τον Μπιμπίλα, είτε ανεχόταν τη συγκεκριμένη απιστία, είτε προσπαθούσε να μάθει τι ακριβώς συνέβαινε, με ποια την απατούσε αυτή τη φορά ο Φιλιππίδης κ.ο.κ. Υπέρ της εικόνας που παρουσιάζει ο Σπύρος Μπιμπίλας συνηγορούν οι συγκεκριμένες αναφορές του σε περιστατικά και διαλόγους, όπως όταν αφηγήθηκε ότι μετά από κάποια θεατρική παράσταση η Ελπίδα Νίνου θέλησε να εξηγηθεί απευθείας με τη μητέρα μιας από τις φερόμενες ως ερωμένες του συζύγου της.

Ο ίδιος ήταν παρών και, όπως, κατέθεσε, «θυμάμαι καλά ότι η Ελπίδα Νίνου είπε “δεν με νοιάζει αν υπάρχει διείσδυση, με νοιάζει ότι η κόρη σου τα ρίχνει στον Πέτρο”». Αν η αξιοπιστία του Μπιμπίλα ως μάρτυρα δεν αμφισβητείται, τότε η Νίνου φαίνεται πως δεν γνώριζε απλώς και επέλεγε να την αγνοεί, αλλά ασχολούνταν εις βάθος με την εξωσυζυγική δραστηριότητα του Φιλιππίδη - μέχρι του επιπέδου της διείσδυσης ή μη αυτής καθαυτής.

Ο Πέτρος ως θύμα

Ο Σπύρος Μπιμπίλας αντικρούει την πάλαι ποτέ αγαπημένη φίλη του επιμένοντας να παρουσιάζει τον Φιλιππίδη σαν αρπακτικό με ακόρεστη λαιμαργία για το σεξ: «Θα μπορούσε να έχει σεξουαλικές επαφές στα παρασκήνια παράστασης.

Εκτός από τα γνωστά, υπάρχουν και άλλα παρόμοια περιστατικά, αλλά εγώ δεν μπορώ να καταθέσω γι’ αυτά. Το γυναικείο φύλο χρησιμοποιήθηκε για τις ορέξεις του Πέτρου. Εγώ τις κοπέλες δεν τις ήξερα όλες, με ενημέρωνε η Ελπίδα Νίνου κρυφά από τον Πέτρο.

Ηταν κάτι πολύ βασανιστικό το να πρέπει να κρύβεται. Ο Πέτρος είχε αγωνία μήπως η Ελπίδα μάς ρωτούσε κάτι σχετικό και γι’ αυτό πολλές φορές, όποτε ήμασταν μαζί, εγώ έκρυβα το κινητό μου. Ποιες από αυτές τις σχέσεις ήταν συναινετικές και ποιες όχι εγώ δεν το ξέρω. Ξέρω όμως ότι ορισμένες από αυτές κατέληξαν σε διώξεις και ότι η Ελπίδα είχε πάει σε ψυχολόγο.

Μας είχε εκμυστηρευτεί, επίσης, ότι είχε βάλει ντετέκτιβ, καθώς είχε αντιληφθεί ότι ο Πέτρος τα είχε φτιάξει με μια κοπέλα από ένα σίριαλ. Η Ελπίδα είχε θυμώσει πάρα πολύ. Αλλά εκείνη είχε φτιάξει στο μυαλό της μια κατάσταση, ότι οι γυναίκες κυνηγούσαν τον Πέτρο. Εμείς καταλαβαίναμε ότι ο Πέτρος τις κυνηγά».

Στον αντίποδα, η γραμμή που προσπαθεί να τηρήσει η Ελπίδα Νίνου στις δικές της καταθέσεις (οι οποίες καταλαμβάνουν εκατοντάδες σελίδες στα πρακτικά της δίκης), συνίσταται στο ότι η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Ηταν ο Φιλιππίδης στόχος διαρκούς πολιορκίας από πρόθυμες για όλα ηθοποιούς, οι οποίες τον ενοχλούσαν ακατάπαυστα, υπονοώντας ότι θα προσέφεραν ευχαρίστως ερωτικά ανταλλάγματα εάν εκείνος τους παρείχε ευκαιρίες επαγγελματικής ανάδειξης.

Η Ελπίδα Νίνου επιτίθεται σε πρόσωπα όπως η Αννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους και η Πηνελόπη Αναστασοπούλου, καταρρίπτοντας τις αιτιάσεις τους για απρεπείς ενέργειες του Φιλιππίδη εις βάρος τους. Ισχυρίζεται ότι αμφότερες εκφράζονταν επαινετικά και με πνεύμα ευγνωμοσύνης για εκείνον, ενώ υποτίθεται πως εξαιτίας του είχαν υποφέρει, ψυχικά αλλά και σωματικά, προηγουμένως.

Κάτι αντίστοιχο προσπαθεί να κάνει επίσης με τουλάχιστον μία από τις κατηγόρους του στην τρέχουσα δίκη, αμφισβητώντας τις χωρικές λεπτομέρειες της απόπειρας βιασμού όπως εκείνη τις αποδίδει. Για εκείνη η συγκεκριμένη κατηγορία ανήκει απλώς «στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας».

Η τραγωδία της Ελπίδας
Στις πιο συγκινητικές αποστροφές της -κάτι στο οποίο πάντοτε επενδύουν πολύ οι συνήγοροι υπεράσπισης- η Ελπίδα Νίνου έχει ακουστεί να εξομολογείται πως «είμαι η σύζυγος του Πέτρου Φιλιππίδη. Είμαι δίπλα του και του συμπαραστέκομαι όλα αυτά τα χρόνια. Η στάση μου και η συμπεριφορά μου έχει αποδείξει τι είμαι.

Δουλεύω από 15 χρόνων στον καλλιτεχνικό χώρο, αρχικά ως χορεύτρια και χορογράφος (σ.σ.: υπήρξε συνεργάτιδα του Φωκά Ευαγγελινού και εμφανιζόταν τακτικά σε τηλεοπτικά σόου, κυρίως της Ρούλας Κορομηλά, όπως τα «Ciao», «Bravo» κ.λπ.). Εχω κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο και σεμινάρια στη Γερμανία. Βρίσκομαι στον χώρο περίπου 40 χρόνια. Εχω συνεργαστεί με όλους τους μεγάλους πρωταγωνιστές και μαζί με τον σύζυγό μου.

Προέρχομαι από λαϊκή φτωχή οικογένεια του Πειραιά και για να βοηθήσω τους δικούς μου εργάζομαι από τόσο μικρή». Βεβαίως, σε κάποιες άλλες στιγμές και σε διαφορετικό ύφος δεν κρύβει έως ποίου σημείου είναι διατεθειμένη να φτάσει προκειμένου να παράσχει τα περισσότερα δυνατά και πλέον πειστικά ελαφρυντικά στον Πέτρο Φιλιππίδη: «Οι προβεβλημένοι άνθρωποι έχουν στα πόδια τους άτομα διαθέσιμα αν οι ίδιοι θέλουν να κάνουν κάτι ερωτικό. Δεν έχουν ανάγκη να πιέσουν εκείνοι, υπάρχουν θαυμάστριες».

Αθελά της, άραγε, η Ελπίδα Νίνου, με μια τόσο κυνική, απογυμνωμένη από οποιαδήποτε ευαισθησία στάση, παραδέχεται έμμεσα πως η εξωσυζυγική δραστηριότητα του Πέτρου Φιλιππίδη έρχεται ως παράπλευρη συνέπεια της επιτυχίας και της δημοφιλίας του, κάτι που η ίδια ανέχτηκε σαν κάτι αναπόφευκτο; Μόνο η ίδια γνωρίζει την αλήθεια. Οπως μόνο η ίδια γνωρίζει αν ισχύουν όσα προδίδει τώρα ο Σπύρος Μπιμπίλας για την αληθινή σχέση του ζευγαριού.

Οτι δηλαδή η Ελπίδα Νίνου παρακολουθούσε το κινητό τηλέφωνο του Πέτρου Φιλιππίδη και, ακόμη χειρότερα, ότι σχετικά πρόσφατα εκείνη του τηλεφώνησε και κλαίγοντας τον πληροφόρησε ότι ο σύζυγός της την είχε εγκαταλείψει. «Μου πέταξε 1.000 ευρώ λέγοντας “μ’ αυτά θα ζήσεις από δω και πέρα”. Κι ύστερα έφυγε.

Συζεί με μια φίλη του γιου μας στο Κολωνάκι», φέρεται να είπε τότε η Ελπίδα Νίνου. Οταν έγινε αναφορά στο συγκεκριμένο επεισόδιο στο δικαστήριο, ο συνήγορος υπεράσπισης Μιχάλης Δημητρακόπουλος εξανέστη, το ίδιο και η Ελπίδα Νίνου, η οποία κατηγόρησε τον Μπιμπίλα ότι ψεύδεται και ότι όλα αυτά δεν συνέβησαν ποτέ, ότι είναι φαντασιοκοπίες του Διαδικτύου.

Αν, ωστόσο, υποτεθεί ότι η φυγή του Πέτρου Φιλιππίδη από την οικογενειακή εστία και η σύναψη δεσμού με μια συνομήλικη του γιου του ήταν γεγονός, η στάση που τηρεί η Ελπίδα Νίνου, ακλόνητη δίπλα στον σύζυγό της, γίνεται ακόμη πιο αξιοπερίεργη.

Ως περίπτωση προς επιστημονική διερεύνηση, ως case study για την υπέρβαση κάθε ορίου πίστης και αφοσίωσης κόντρα στην πλέον απροκάλυπτη και εξευτελιστική για εκείνη που την υφίσταται απιστία.