Εβελίνα Παπούλια: «Στους γάμους μου μου είχε "τελειώσει" ήδη, πριν πάω στην εκκλησία»

Η Εβελίνα Παπούλια παραχώρησε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης και αναφέρθηκε στον σύντροφό της, αλλά και την κόρη της, Αφροδίτη Λιάντου, η οποία πρωταγωνιστεί στη «Γη της Ελιάς».

Η ηθοποιός μίλησε στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και αρχικά, αναφέρθηκε στην οικογένειά της, αλλά και τη σχέση της με τον «γάμο».

«Οι γονείς μου είχαν χωρίσει σε μεγάλη ηλικία. Δεν υπήρξε διαταραχή στη σχέση των τριών μας με την απώλειά του. Είμαστε μια σουρεαλιστική οικογένεια. Οι γάμοι είναι πολύ ωραίο πράγμα, κάνεις ένα ωραίο πάρτι, καλείς φίλους που υπό άλλες συνθήκες δεν θα καλούσες. Πιστεύω στον θρησκευτικό γάμο, στην πνευματική και συναισθηματική ένωση, αλλά το "για πάντα" με στρεσάρει. Σκέφτομαι "μήπως δεν είμαι ικανή να δεσμευτώ", ενώ πριν τον γάμο νιώθω πως είμαι παντρεμένη», ανέφερε.


Με αφορμή τη συζήτηση περί γάμου, η ηθοποιός αναφέρθηκε στον νυν σύντροφό της. «Με τον σύντροφό μου τώρα νιώθω πιο παντρεμένη, πιο εστιασμένη, ψυχικά πρέπει να είσαι παντρεμένος με τον άλλο. Η σχέση με τον σύντροφό μου τώρα έχει κρατήσει περισσότερα χρόνια από τους γάμου μου, από τους οποίους χώριζα στον έναν μήνα. Δεν ξέρω πώς γινόταν, αλλά μάλλον μου είχε τελειώσει ήδη, πριν πάω στην εκκλησία. Ούτε εγώ, ούτε ο σύντροφός μου είμαστε τέλειοι, τις ατέλειες και τις παραξενιές του, τις έχω ερωτευτεί και με εξιτάρουν και είναι η πρώτη φορά που έχει συμβεί αυτό», είπε.

Για τη δημιουργία οικογένειας και την κόρη της, Αφροδίτη Λιάντου είπε: «Όταν έκανα το παιδί, ήξερα ότι έπαιρνα ρίσκο, με βάση τον χαρακτήρα που είχα, να το μεγάλωσω μόνη μου. Είτε θα ήταν δίπλα ο μπαμπάς της, είτε όχι. Η ευθύνη με έκανε να είμαι πολύ σοβαρή απέναντι στο θέμα του παιδιού, χωρίς όμως να χάνω την τρέλα μου, η οποία άφηνε ελευθερία και στο παιδί να κάνει την τρέλα του. Η ευθύνη ενός παιδιού είναι ευθύνη και των δύο γονιών, όμως σίγουρα όταν χωρίζουν δύο γονείς, τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει η μαμά».

Όσο για τον ρόλο της κόρης της στη «Γη της Ελιάς», δήλωσε: «Η Αφροδίτη έχει φτιάξει έναν ωραίο ρόλο, που δεν είναι μονοδιάστατος. Τώρα έχει μεταμορφωθεί σε κακιά, αλλά έχει κι άλλες εκφάνσεις. Σε όσους δεν κάνουν διαχωρισμό του ανθρώπου και του ρόλου, μπορεί να έχει γίνει αντιπαθής. Αυτό είναι τεράστια επιτυχία».