Ντολόρες Χαρτ: H λαμπερή πρωταγωνίστρια που παράτησε το Χόλιγουντ για να γίνει καλόγρια
18.12.202221:39
Πολλοί την αποκάλεσαν την επόμενη Γκρέις Κέλι - Εκείνη όμως αποφάσισε να ακολουθήσει το μονοπάτι του Θεού, αδιαφορώντας για τα διθυραμβικά σχόλια που δεχόταν σε κάθε της ταινία
Η Ντολόρες Χαρτέκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο σε ηλικία 19 ετών, όταν υποδύθηκε την αγαπημένη του Έλβις Πρίσλεϊ - και μοιράστηκε ένα φιλί μαζί του - στο επιτυχημένο φιλμ «Loving You» το 1957.
Από εκείνη τη στιγμή, καθιερώθηκε ως λαμπερή πρωταγωνίστρια, παίζοντας σε εννέα ακόμη ταινίες, μεταξύ των οποίων και το κλασικό «Where the Boys Are», ενώ δεν ήταν λίγοι αυτή που θεώρησαν πως θα ήταν η επόμενη Γκρέις Κέλι. Όλα έδειχναν ότι η Χαρτ προοριζόταν για μια μακρά καριέρα ως σταρ του κινηματογράφου, όμως το 1960, ενώ υποδυόταν την Αγία Κλάρα στην ταινία με θέμα τη θρησκεία «Francis of Assisi», πήρε τη μεγάλη απόφαση να αλλάξει όλη της τη ζωή.
H Nτολόρες Χαρτ με τον Μπράντφορντ Ντίλμαν στα γυρίσματα του φιλμ «Francis of Assisi» το 1961
Έτσι, το 1964, η 24χρονη διέλυσε έναν αρραβώνα, άφησε πίσω της την υποκριτική και ταξίδεψε στο μοναστήρι της Regina Laudis στο Κονέκτικατ για να γίνει μοναχή. Εκεί ζει μέχρι σήμερα, ως Μητέρα Ντολόρες, αν και επέστρεψε στο Χόλιγουντ για να παραστεί στα βραβεία Όσκαρ το 2012. Εκείνη τη χρονιά, το ντοκιμαντέρ «God Is the Bigger Elvis» για τη ζωή της, ήταν υποψήφιο για Όσκαρ.
Η Ντολόρες Χαρτ στην 84η απονομή των Όσκαρ το 2012
Μπορεί η 84χρονη πλέον μοναχή, να μη δίνει συνεντεύξεις, πριν έναν χρόνο όμως μίλησε στο Fox News για τον Έλβις Πρίσλεϊ, τη λήξη του αρραβώνα της και το πώς αισθάνεται για το Χόλιγουντσήμερα.
Ο Έλβις και η Βίβλος Για την αρχική εντύπωση που είχε για τον «βασιλιά του Ροκ εντ Ρολ», η Μητέρα Ντολόρες είπε: «Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα ποιος ήταν. Στην πραγματικότητα, όταν τον συνάντησα για πρώτη φορά, τον ρώτησα τι έκανε. Θυμάμαι ότι ήταν πολύ ευγενικός. Ήταν ένας κύριος και με αποκαλούσε "δεσποινίς Ντολόρες". Και μετά έμαθα πόσο ταλαντούχος τραγουδιστής ήταν. Όταν κάναμε τη δεύτερη ταινία μας, δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε στον δρόμο, γιατί υπήρχε τόσος κόσμος που τον περίμενε και ήθελε να τον αγγίξει. Θυμάμαι μια στιγμή που κάναμε ένα διάλειμμα από τα γυρίσματα. Με πλησίασε, μου έδωσε μια Βίβλο και μου είπε: "Δεσποινίς Ντολόρες, θα ανοίξετε αυτό το βιβλίο; Τι βλέπετε; Τι σημαίνει για σας;" Και έτσι, είπα τη γνώμη μου για αυτό που έβλεπα. Και από εκεί και πέρα, περάσαμε τον χρόνο μας ανάμεσα στις σκηνές μιλώντας για τη Βίβλο. Ποτέ δεν περίμενα ότι ένας συνάδελφος ηθοποιός, θα είχε αυτή τη γνήσια περιέργεια. Δεν προσπαθούσε να στήσει κάτι. Δεν υπήρχαν φλας γύρω του για να μας βγάλουν φωτογραφίες. Το έκανε επειδή το είχε μέσα στην καρδιά του».
Η Ντολόρες Χαρτ με τον Έλβις Πρίσλεϊ στα γυρίσματα της ταινίας «Loving You» το 1957
«Ο Θεός με κάλεσε» Σχετικά με την απόφασή της να εγκαταλείψει το Χόλιγουντ και πώς πήρε τη μεγάλη απόφαση, απάντησε: «Νομίζω ότι είναι σημαντικό για τον καθένα να καταλάβει ότι ήταν μια δραματική αλλαγή. Δεν ήταν κάτι που είχα σχεδιάσει. Πίστευα ότι θα περνούσα την εποχή μου στο Χόλιγουντ. Ωστόσο, αυτή η κλίση μου έδειξε τον σκοπό της ζωής μου. Τότε άρχισα να αναρωτιέμαι: "Τι κάνω στο Χόλιγουντ; Πού θα με οδηγήσει αυτό;" Η συνειδητοποίηση έγινε ξεκάθαρη και πραγματικά, είναι ένα δώρο. Ήμουν τόσο τυχερή. Ο Θεός με κάλεσε» και πρόσθεσε:
«Οι απαιτήσεις μιας σκηνής σε μια ταινία που γύριζα, ήταν πραγματικά εξαντλητικές. Ένας φίλος μου πρότεινε να πάρω λίγες μέρες άδεια για να ξεκουραστώ στο αββαείο της Regina Laudis. Υποτίθεται ότι θα ήταν ένα «καταφύγιο» από τη Νέα Υόρκη, όπου θα μπορούσα να σκεφτώ ποιο θα ήταν το επόμενο βήμα στην καριέρα μου. Αλλά δεν περίμενα πόσο γαλήνιο ήταν πραγματικά. Βρήκα εσωτερική βεβαιότητα. Ένιωσα ότι εδώ ανήκω. Έγινε κάτι περισσότερο από ένα απλό καταφύγιο. Είναι το συναίσθημα που νιώθεις όταν συναντάς το άτομο που πρόκειται να παντρευτείς. Όσο πιο συχνά ερχόμουν να το επισκεφτώ τόσο περισσότερο με καλούσε. Ο Θεός ήταν παρών σε μένα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο που δεν μπορούσα να αρνηθώ».
Η Χαρτ ήταν ήδη διάσημη όταν αποφάσισε να παρατήσει το Χόλιγουντ και να αφοσιωθεί αποκλειστικά στον Θεό
Ο αρραβώνας που διέλυσε Αναφορικά με τον αρραβώνα της με τον Ντον Ρόμπινσον και την απόφαση να το διαλύσει, ανέφερε πως: «Είχα μια ανησυχία ότι κατά κάποιο τρόπο δεν ήμουν σίγουρη για τον αρραβώνα... Ήταν ένας υπέροχος τύπος και ένας πραγματικός τζέντλεμαν επίσης. Ήταν επίσης αρχιτέκτονας και έχτιζε σπίτια. Θυμήθηκα ότι μόλις μου ζήτησε να τον παντρευτώ, είχε βρει ήδη το μέρος που ήθελε να ζήσουμε. Είπα, "Ντον, πάμε πολύ γρήγορα". Λίγο καιρό μετά, ένιωσα στην καρδιά μου ότι δεν ήταν αυτός ο δρόμος μου. Θυμάμαι ότι ήμουν σε ένα ραντεβού για φαγητό με τον Ντον. Τότε ήταν που είπα: "Ντον, πρέπει να σου πω κάτι. Δεν μπορώ να πω ναι σε αυτό". Σηκώθηκε από το τραπέζι και φώναξε "Όχι!". Και φυσικά, όλοι στο εστιατόριο μας κοίταζαν. Τον κοίταξα και του είπα: "Ντον, σου λέω την αλήθεια. Σε αγαπώ πραγματικά, αλλά όχι με τον τρόπο που θέλεις". Μετά του είπα τι πραγματικά ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Ο Θεός με καλούσε και ένιωθα στην καρδιά μου ότι έπρεπε να απαντήσω. Τότε με κοίταξε και μου είπε: "Το ήξερα. Ξέρω ότι αυτό είναι που θέλεις. Θα σε βοηθήσω. Σου υπόσχομαι ότι θα σε βοηθήσω". Την πρώτη χρονιά που μπήκα στο μοναστήρι, ο Ντον πήγε στη Χαβάη. Σκέφτηκα, "Λοιπόν, αυτό είναι αντίο. Δεν θα ξανακούσω νέα του". Έκανα λάθος. Ο Ντον ήρθε να με επισκεφτεί. Και μέχρι την ημέρα που πέθανε [το 2011] ερχόταν στο αββαείο τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο για να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορούσε, να εργαστεί σε τομείς που θα ήταν αποδεκτοί. Και δεν παντρεύτηκε ποτέ».
H Mητέρα Nτολόρες δεν μετάνιωσε ποτέ για την απόφαση που πήρε και λαμβάνει καθημερινά δεκάδες γράμματα από κόσμο που θέλει να ακολουθήσει το προσωπικό του ταξίδι
«Το να βρεις τον Θεό σημαίνει να βρεις την αγάπη» Η 84χρονη Ντολόρες Χαρτ, είχε κλείσει τη σπάνια συνέντευξή της, με μία συμβουλή για όποιον θέλει να συνδεθεί με τον Θεό, αλλά δεν ξέρει από πού να ξεκινήσει, λέγοντας: «Το να βρεις τον Θεό σημαίνει να βρεις την αγάπη. Για να καταλάβεις τον Θεό σημαίνει να καταλάβεις την αγάπη... Οι άνθρωποι μου γράφουν κάθε μέρα για τα προβλήματά τους και για το πώς βιώνουν την απώλεια. Όλοι έχουμε αυτή την όμορφη ανάγκη να βρούμε την αγάπη και ο Θεός είναι αυτό. Παίρνω πολύ σοβαρά τα γράμματά μου και δεν αφήνω ποτέ κανέναν χωρίς μια απάντηση που να είναι κατάλληλη και αληθινή για τη ζωή του.
Νομίζω ότι όλοι πρέπει να βαδίσουμε σε αυτό το μονοπάτι της αυτογνωσίας και της πραγματικής κατανόησης του σκοπού μας. Και μέρος αυτού είναι να συγκεντρωθούμε και να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας, τόσο τις χαρούμενες όσο και τις θλιβερές. Και πιστεύω πραγματικά ότι ποτέ δεν είναι πολύ αργά. Σε όλες τις επιστολές μου, προσφέρω ευγνωμοσύνη και προσευχή ώστε ο καθένας να μπορεί να ξεκινήσει το δικό του προσωπικό ταξίδι».